218 matches
-
nici o nădejde de înaintare, s-a aruncat în brațele Diavolului. Cît a trăit pe pământ, doar prin ajutorul lui Mefisto i s-a oferit lui Faust și cunoașterii sale realitatea. În felul acesta, el a luat contact cu Adevărul lumii, pactizând, prin Mefisto, cu principiul Vieții, adică numai cu principiul distrugător, cu ceea ce devine; în această cunoaștere a lumii reale, oferită de partenerul său, sunt cuprinse temporalitatea, aparența, efemerul. Aici a trăit și a creat faust cu sprijinul lui Mefisto și
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
abstract, esență și aparență, dar, mai mult decât atât, să știe să le valorifice în situațiile în care viața îl pune. Etapa cunoașterii gnoseologice este redată prin motivul probelor trecute, transpuse într-o evoluție labirintică declanșată de ispita de a pactiza cu diavolul. Prin cuplul creativ „cauză-efect”, omul timpurilor trecute a început să își pună întrebări asupra provenienței celor pe care le observă în jurul său, sau să își analizeze cauzal acțiunile. Conceptul de cauză are o vechime de milenii și se
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
domeniul filosofiei, unde carnea, permanență a blestemului sfântului Pavel, trece drept necuviința întruchipată. În lucrarea de față, nu mi-am propus să răspund direct la această întrebare spinozistă, ci să-mi aduc contribuția indirect cu această galerie de gânditori care pactizează cu trupul, nu fac din el un dușman care trebuie disprețuit, maltratat, doborât. Că trupul ar fi „marea rațiune” și că orice filosofie ar fi întotdeauna autobiografia și confesiunea (trupului) unui filosof, așa cum afirmă Nietzsche în Știința voioasă, iată un
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
ceilalți o situează clar de partea negativității, ba chiar fac din ea negativitatea absolută... Iar hedonismul își prezintă aici cele mai frumoase titluri de noblețe ale sale: să nu cadă la învoială cu ceea ce dăunează trupului și sufletului, să nu pactizeze niciodată... Suferința ocupă un loc cardinal la Epicur: ea desemnează lipsa și cere plăcerea. Dispariția ei presupune mulțumire, restabilire și plăcerea de a-ți fi recuperat natura armonioasă. Nimeni nu se sustrage acestei evoluții firești - ea întruchipează legea. Epicur nu
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
partid instituționalizat s-a exercitat din plin asupra scriitorului, mai cu seamă după publicarea, în 1968, a părții a doua a romanului Povara bunătății noastre (prima parte, intitulată Balade din câmpie, apăruse în 1963). Începând cu anul 1994, scriitorul a pactizat în mod paradoxal cu cei care l-au blamat, manifestând atitudini nostalgice, de păstrare a „semințelor socialiste”, a moldovenismului și creștinismului modelat după cel rusesc. Cititorii și criticii au început să se întrebe, uimiți, dacă scriitorul a fost cu adevărat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286886_a_288215]
-
Bisericii. Economia rurală și Biserica reprezintă o singură realitate. Chiar și atunci când, ca urmare a primei revoluții industriale, a început să se formeze burghezia modernă. Dar acela a fost momentul în care a pornit disocierea cinică a Bisericii: ea a pactizat, din motive de putere, cu o clasă socială a cărei credință nu mai era pură, dacă nu cumva era chiar falsă. Biserica a folosit această nouă clasă dominantă și s-a lăsat folosită. Iar imensa turmă a poporului (repet încă
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
familiar militanților din America Latină*, din Africa* și din Asia*. El implică o alianță cu fracțiunea „națională” a burgheziei, dar el nu trebuie să se transforme într-o Uniune sacră, ca în 1914. El exclude fracțiunea „fascistă” a burgheziei atunci când această pactizează cu agresorul, dar o poate include eventual - cel puțin „la bază” - când ea își manifestă patriotismul. Acestui ansamblu i se adaugă Frontul unic de luptă pentru pace, după modelul celui propus pe 18 mai 1936 de Gheorghi Dimitrov* pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
o adevărată junglă. Această criză a perspectivei se observă în modul în care este dezaprobată (ca să folosesc un eufemism) tendința de fuziune a tinerilor cu spiritul Occidentului, privită ca simplu mimetism și deșertăciune sufletească, iar o asemenea atitudine „justițiară”, încruntat-autohtonistă, pactizează, mai mult sau mai puțin inconștient, cu moștenitorii cauzei comuniste și prorusești în Basarabia. „Puritanismului” autarhic îi cade victimă până și Internetul, considerat o invenție „necurată”, chemată să ne distrugă specificul și să polueze sufletele candide ale elevilor. Cele spuse
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
imaginarul operei cu „excursiunile” biografice și antropologice. Față de acestea, Imediata noastră apropiere, I (1980) marchează o aparentă regresie, cel puțin în planul tematicii, limitată, cu mici excepții, la cadrele Banatului, dar, într-un anume sens, și în planul metodei, care pactizează din plin cu biograficul și cu documentarul. În realitate, e doar o repliere strategică, dat fiind că cele trei „cartograme” care încheie cartea (ultima, dedicată lui Nicolae Breban, e în egală măsură un tur de forță și o lecție de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290347_a_291676]
-
Rețeaua 246-internă, sprijinite din umbră de K.G.B. Întreg scenariul cu documente false și răpiri de cadavre ar fi fost, după Valentin Raiha, o formă de manipulare cu scopul precis de a arunca întreaga vină asupra "odioșilor securiști-teroriști" care ar fi pactizat cu Ceaușescu împotriva voinței de libertate a întregului popor. Acești "teroriști" au fost contrafăcuți tocmai pentru discreditarea Securității. "Adevărații teroriști au fost alături de unii străini, componente ale DIA, ceva deținuți din penitenciare și, în rest, a făcut treaba confuzia" (Ibidem
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
băieți mă îngrozea. Relația cu verișorii mei începuse să fie una tensionată și modelată clar de rolurile de gen tradiționale: mă puneau să le gătesc, eram din ce în ce mai exclusă din discuțiile și jocurile lor de băieți. Când se întâlneau, fratele meu pactiza cu ei, iar eu eram din ce în ce mai marginalizată. Lacrimile au fost convingătoare și nu ne-am mutat, dar au urmat altele - admiterea la liceu. La începutul clasei a opta a trebuit să facem pregătire pentru admitere, clasicele meditații la română și
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
cu MARELE Livescu”, a conchis Busuioc. Această întâmplare adeverește încă o dată dictonul latin „Homo homini lupus”, sau „omul este lup pentru el însuși”, dar și pentru semenii săi am spune noi. De altfel foarte mulți intelectuali (unii de marcă) au pactizat cu analfabeții sau muncitorii mai mult sau mai puțin calificați ajunși prin diverse concursuri de împrejurări în fruntea unei țări care intrase în cea mai neagră și mai hidoasă dictatură din toată istoria sa, dictatura proștilor ajunși la rangul de
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
-se și cu unchii mei a zis: Băi, învață-mă și pe mine Popică... Eu eram tobă de carte, și l-am învățat carte pe ăsta, și el mi-a zis: Băi, tu nu vrei să-i acuzi pe ăștia, pactizezi cu ei? Și zic: Eu nu știu dacă au făcut ei greșeli, treaba lor. Da’ lasă-mă-n pace. Lasă-mă păcatelor mele. Și Ganciu ăsta zice: Băi, fii atent că o să te cheme și pe tine ăștia, dar tu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
la legitimarea puterii, pot să critice puterea sau, în condițiile în care nu se mai regăsesc în spațiul social de care aparțin, pot să evadeze în alte astfel de spații, aflate mai aproape de idealul lor de societate 23. Întrucât au pactizat cu o putere pe care au legitimat-o propagandistic, intelectualii din România comunistă se înscriu, evident, în cea de a treia categorie, despre care sociologul american ne spune că ar implica două subtipuri: "intelectualii pot articula legitimări noi în contexte
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
pe teritoriul Cehoslovaciei, intelectualii partidului-stat articulează un nou context de legitimare simbolică, prin resurgența naționalismului și combinarea acestuia, după o aparentă perioadă de "liberalizare", cu stalinismul ceaușist. Desigur, în ambele contexte, resorturile care i-au determinat pe intelectualii români să pactizeze cu regimul totalitar și să-i susțină propagandistic efortul de legitimare sunt diferite de la caz la caz, deși putem prezuma că există și situații ce ar putea fi reunite în aceeași categorie. Exceptându-i pe "intelectualii partidului" - cei mai mulți dintre ei
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
la nimic României (folosește poate doar ca și astăzi România să fie taxată de antisemitism!). Unele disocieri sunt totuși necesare. Tratamentul de tip exterminator a fost rezervat evreilor din Basarabia și Bucovina; aceștia au fost acuzați de regimul Antonescu că pactizaseră În 1940 cu ocupantul sovietic (generalizându-se atitudinea unor evrei prosovietici prin culpabilizarea tuturor). În consecință, aproape toți au fost deportați dincolo de Nistru, În „Transnistria“, teritoriu controlat Între 1941 și 1944 de armata română. S-au petrecut și execuții sumare
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
care cortina să fie trasă, fiindcă plăcerea cu care Elvira Sorohan citește literatură e stenică, dătătoare de viață. La fel e și atitudinea de individualism pregnant, cu personalitate, pe care cartea o sugerează: o viață de om autoarea nu a pactizat cu nimeni, nu a intrat în falange și nu și-a surdinizat opiniile pe motivul unor solidarizări conjuncturale, ci a trăit independent, într-un Iași care cauționează toate aventurile (cu condiția să fie substanțiale, vecine cu biblioteca), Salonul literar reprezentând
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
o alipire la Rusia Sovietică”. Referitor la acțiunile întreprinse de fostul președinte al Ligii Națiunilor, Corpul Detectivilor a menționat că ziarele britanice s-au sesizat „de atitudinea neclară a sa”, în timp ce cotidianul francez „L’Action Française” l-a acuzat că „pactizează cu comuniștii”, după cum a afirmat o revistă a presei străine. Monitorizarea presei din România a oferit și alte concluzii despre activitatea lui Nicolae Titulescu. Pe de-o parte, comentariile presei franceze „care au aerul de a da directive” în politica
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
ea s-a găsit în postura inedită și nefericită de a nu avea informații, nici anterioare și nici în timpul desfășurării evenimentelor, de a nu avea mijloace să mențină ordinea, efectivele fiind insuficiente, iar unii jandarmi, provenind din mediul rural, au pactizat cu răsculații. Constatând lacunele existente în ceea ce privește asigurarea ordinii publice și siguranței de stat, la 24 martie 1908, s-a adoptat Legea Jandarmeriei. Legea nr. 817 din martie 1908 a prevăzut, în primul rând, ieșirea de sub conducerea și administrarea Ministerului de
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
ceea ce e normal. Să ne uităm la vârsta lui Cozmin Gușă, care se află la Început de carieră, dar a trecut pe unde a trecut și a făcut gestul onorabil de a se retrage sau cel puțin de a nu pactiza cu lucruri cu care nu era dispus să pactizeze. Mircea Mihăieș: S-a retras dintr-o poziție foarte importantă În partid! Vladimir Tismăneanu: Un factotum! Pot să-ți spun că are o memorie colosală, iar În partidele moderne, cine controlează
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Cozmin Gușă, care se află la Început de carieră, dar a trecut pe unde a trecut și a făcut gestul onorabil de a se retrage sau cel puțin de a nu pactiza cu lucruri cu care nu era dispus să pactizeze. Mircea Mihăieș: S-a retras dintr-o poziție foarte importantă În partid! Vladimir Tismăneanu: Un factotum! Pot să-ți spun că are o memorie colosală, iar În partidele moderne, cine controlează aparatul, controlează partidul. El Îl controla. Era la un
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
din Iran - provin din categoria socioprofesională a intelectualilor de formație tehnică. Sunt ingineri. Prin urmare, practică o lectură liberă a coranului, privilegiind sensul literal al conținutului sacru al textului. Inginerii reproșează liderilor religioși faptul că au rupt legăturile cu tradiția, pactizând cu modernitatea și cu sistemul politic occidental. Ei reușesc să Îi atragă pe mulți tineri și membri frustrați ai propriilor comunități, oferindu-le ajutor social și/sau financiar. Acolo unde autoritățile statului sunt neputincioase, liderii grupărilor islamiste „furnizează o serie
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
stradă (întrucât fusese declanșată grevă generală), reprezentanți ai Armatei fraternizează cu protestatarii, iar gestul acestora este înțeles simbolic ca o capitulare a armatei în fața revoluției care nu mai putea fi negată; trebuie precizat însă că nu Armata în general a pactizat cu revoluționarii, ci ostașii simpli, conducerea Armatei rămânând în expectativă, adică prudentă și încă loială, parțial, lui Ceaușescu (Mioc, 1995, p. 19). În 20 decembrie, trupele MApN sunt retrase în cazărmi, pentru că la Timișoara lucrurile luaseră o turnură inevitabilă; unele
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
puci: „Faptul că nu a fost găsit nimeni vinovat pentru represiunea din Decembrie nu este, cum s-a spus, consecința modului haotic în care s-au desfășurat evenimentele: este o decizie politică a celor care, imediat după Decembrie ’89, au pactizat cu forțele represiunii, pact prin care s-a hotărât ca nimeni să nu fie pedepsit pentru crimele, mutilările și suferințele de atunci” (Rusan, 1997, p. 213). Ziaristul Petre Mihai Băcanu consideră, la deja mulți ani de la evenimentele din decembrie 1989
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
înghimpată, peste terenul minat, prin țara nimănui...” Curajoșii care au îndrăznit totuși să „treacă”, „au rămas infirmi pentru toată viața...” și-un plauzibil exemplu este chiar acest prolific scriitor. Prin natura sa morală, I. D. Sîrbu nu-și va îngădui să pactizeze cu Răul, preferând suferința, izolarea și însingurarea, decât Vă-și trădeze prietenii. A preferat să fie ca un „Robinson nătând multilateral traumatizat” (din momentul în care i s-a decis domiciliul forțat, la Craiova), fiind decis să înfrunte toate consecințele
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]