379 matches
-
Râpeanu elogiază „acuitatea notației realiste” în descrierea mediilor ieșind, în acest fel, din stereotipiile filmelor de tineret „cu șantier”. Nuțu, interpretul „tânărului furios” dintr-o lungă serie a anilor '60-70, se va uza curând, iar Caramitru e pus să zică, premonitoriu, chiar la începutul filmului: „Ne facem că muncim!” „Condurul de Aur” - Gotwaldow”". Nu toți autorii au apreciat însă acest film, unii dintre ei catalogându-l drept un film propagandistic deoarece plasează în centrul său șantierul, unde doar muncitorii sunt justificați
Diminețile unui băiat cuminte () [Corola-website/Science/327466_a_328795]
-
concretă pentru a ne menține identificați în mod esențial cu arborele universal... cu absolutul luminii. Este mai mult decât un simplu destin... Destinul Ce decidem? Cum decidem? Și cine decide în locul nostru? Avem posibilitatea să schimbăm ceva? De ce există vise premonitorii? Și în ce măsură ne construim viitorul, dacă acesta e deja oarecum previzibil uneori? Există noțiunea de destin ca un anumit drum pe care-l avem deja înaintea noastră, așa cum arborele este deja infinit și perfect, dar noi avem misiunea vie de
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
aventura cosmică luând foc și căzând lamentabil sub ochii tatălui întristat. Nici măcar Soarele nu putea să reziste dorinței fiului iubit. Deși știa că va declanșa, prin împlinirea dorinței acestuia o catastrofă cosmică. Dureri în brațe și în coșul pieptului. Dureri premonitorii, avertizările corpului care în curând va trece bariera, găsindu-se brusc în casa bătrâneții, și de acolo mai departe, în necunoscuta regiune, învecinându-se cu țara care nu se vede. Eforturile mele de a mă ține pe picioare în fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Conferințele despre postcomunism sunt destul de plictisitoare, dar recitalurile de poezie superbe, ca și spectacolele organizate seara, într-un bar. Am făcut cunoștință cu Vilma (poeta Ioana Călina Marcu, Editura Vitriu), cu care am polemizat crunt (exact ca în visul meu premonitoriu!) despre țigani! Cauza mizeriei în România sunt țiganii, pretindea ea, și nu numai ea! Criticii ei i s-au alăturat alte voci. A trebuit să-mi adun forțele pentru a le deschide măcar puțin capul, inima e mai greu de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ora aceea, a unui anotimp torid, canicular, când alte asemenea bombe și bombițe de cartier, din zona semicentrală a orașului P..., păreau a fi, totuși, mai mult sau mai puțin aglomerate. Era un astfel de moment decisiv, deschis, dezolant și premonitoriu, aproape pios, când ziua opalină, pe trecute, se amesteca suprarealist cu hiacintul amurgului și al înserării, de nu mai știai efectiv pe ce fel de lume ostilă și crepusculară te aflai. Mai cu seamă, dacă ai și consumat ceva înainte
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Un vis...? Îmi amintesc că fusesem în bucătărie, să-mi torn un pahar cu apă și abia ațipisem la loc, în pat. O halucinație hipnagogică, atunci? Da, dar ce palpabilă, ce vie... Se zice, că visele cele dinainte de răsărit sunt premonitorii. Că sunt fântâni, ferestre, episoade fugare ale precogniției... În fine: Mi se părea că merg, în dimineața prospătă de iunie, echipat cum se cuvine, ca pentru o drumeție montană premeditată, pe un traseu bătut și răs-bătut. În gara Slănicului de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
în a-și consacra timpul și energia subiectelor depășind cadrul fixat de el. Tentația contra-culturală a primului epicurism, apropiat în această privință de cinism, dispare sub influența filosofului din vila de la Herculanum. în consecință, estetica e înțeleasă aici - opțiune absolut premonitorie! - ca un prilej de jubilații, de plăceri, de divertismente care adaugă ceva satisfacțiilor căutate de persoanele preocupate de instrucția lor filosofică. Pe drumul spre înțelepciune, cultura devine nu atât un obstacol, cât o aliată. Philodemos investește, în ceea ce-l privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
În campania electorală și cu toată popularitatea pe care o avea În rândul tuturor claselor sociale din Roma, și, În fine, cu tot sprijinul Înaltului Scaun - și al președintelui. Dar acum? Poate că visul Îi prevestea viitorul? Era un vis premonitoriu? Cum să deosebești un coșmar de o premoniție? Maja ar fi știut sigur. Maja, atât de cerebrală și de superstițioasă, În fiecare dimineață Își nota cu o atenție deosebită visele de peste noapte, Într-un caiet special pe care Îl ținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
mai rămânea de făcut era s-o recâștige. Dar cum? Își Întinse picioarele până la capătul patului. În penumbră, Îi văzu părul strălucind și pielea luminoasă. Delicată și fragilă. Ce visează copiii? Dar de ce mă mai Întreb? Visele nu sunt niciodată premonitorii. Și dacă sunt, cui și la ce mai folosesc profețiile lor? Elio Închise ochii. Stelele luminoase apuseră Între pleoapele lui. Un automobil se auzi jos În stradă - pentru o clipă, Îi păru că-l recunoaște. Și spera să fie Smartul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
m-am gândit la cartea de nisip a lui Borges, care oricum mi-a căzut în mână mai târziu, mult după momentul evocat în text. Am citit de mic, de la 6 ani. În copilărie, visul cărții perfecte are conotații puternic premonitorii, anticipative: afli despre cărți și autori pe care nu-i găsești în biblioteca sătească, nu-i găsești nici în librărie, și începi să-ți imaginezi că în aceste cărți se găsește aurul distilat pe care-l cauți. Textul care dezleagă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
măsuței la care ne aflam, dar după ce îi oferisem și refuzase locul pe fotoliul pe care-l ocupam. Începură pentru noi (pentru mine și Marga Popescu) știutele conversații, la care domnul Pavel se asocia, aglomerându-și vorbirea cu însușirile lui premonitorii cu care se lăuda. Se născu o oarecare vioiciune. Ce fel de stat se năștea? mă întrebasem cu câteva luni în urmă, adică în vara anului anterior. Mă întrebam și acum. Unii numeau asta revoluție, alții, observând că nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
hartă, trasa cu creioane colorate diverse linii și săgeți cu semnificație tactică, pentru o viitoare acțiune inteligentă. În aceeași clipă, generalul Smith Își dădea seama că, ontologic vorbind, nu e decît visul maiorului Smith și că visul acela era unul premonitoriu - fără a ști și ce anume prevestea. Din păcate, Înainte de a fi ajuns propriu-zis la un deznodămînt, ușa ce da spre un coridor Întunecat se deschise, iar În pragul ei apăru un soldat al inamicului, infiltrat nu se știe cum
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
provocare și sublimare. Dacă ar fi să exemplificăm doar prin drumul parcurs de Fred până la camera Emiliei, vom constata elocvente simboluri ascensionale. Foaia de hârtie, care saltă "ca o gâscă" în adierea vântului, este singurul său însoțitor, secvența având rol premonitoriu și conotând hazardul întâmplărilor pe care le va afla în casa actriței și care, ulterior, vor fi fixate într-un text scris jurnalul său. Bagajele suprapuse dintr-un automobil sunt comparate cu un turn oblic și, pentru a descifra biletul
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
lui Tudor Vianu la poezia O, mamă..., publicată în aprilie 1880, la patru ani de la moartea Ralucăi, sprijină o asemenea ipoteză. Iubita este o ipostază a unei imagini mai ample în care predomină sentimentul filial față de figura mamei adorate. Viziunea premonitorie a morții poetului și a iubitei se manifestă într-un cadru natural sepulcral, dominat de mișcările mângâitoare ale Mamei-Natură. Astfel, poezia este deopotrivă o elegie, dar și un cântec de leagăn: Și totuși poezia este învăluită într-o umbră care
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
de tine până te-am întâlnit...” - p.39; Mi-am pierdut firea, așa, deodată [...]” - p.40; ,, Am impresia că s-a mai întâmplat o dată asta, șopti ea respirând anevoie, și nu pot să-mi amintesc.” - p.96 etc.) sau cele premonitorii (,,Gândește-te bine ce faci gândește te bine...” - p.33) plasează personajul într-o lume enigmatică, plină de simboluri incerte care se înscriu în aceeași ambiguitate conștientă pe care scriitorul o întreține până la sfârșitul romanului. Pentru Ileana / Lena, ,,nunta în
Mircea Eliade : arta romanului : monografie by Anamaria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1263_a_1954]
-
sănătos poate să comită suicid după ce contemplă fapta rațional și deliberat, ei atribuie o mare parte dintre suiciduri acțiunii unui anumit impuls specific pe care rațiunea nu îl poate învinge. În cazul lui Chatterton, cum am văzut, au existat apariții premonitorii care au anticipat existența acestei tendințe. Ideea de suicid îi fusese familiară de la bun început. Există dovezi reale că înainte să se avanseze foarte mult în luna august, 1770, Chatterton se afla de fapt în condiția maniacală specifică pe care
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
Paul Bonnefon, în 1898, jalnicul Mario Schiff, în 1910, bietul Pierre Villey, în 1935, sinistrul Maurice Rat, în 1962, vicleanul Constant Venesoen, în 1993 etc. -: bărbații și femeile sunt egali, nici o superioritate a primilor. Dar și îiar această opțiune este premonitorie și efectiv postmodernă) inexistența vreunei superiorități a soțiilor și a mamelor asupra soților și copiilor lor. Căci inegalitatea este produsul instrucției și al instituției - o idee a lui Montaigne... Marie de Gournay gândește și trăiește în acest fel: i se
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
în a-și consacra timpul și energia subiectelor depășind cadrul fixat de el. Tentația contra-culturală a primului epicurism, apropiat în această privință de cinism, dispare sub influența filosofului din vila de la Herculanum. în consecință, estetica e înțeleasă aici - opțiune absolut premonitorie! - ca un prilej de jubilații, de plăceri, de divertismente care adaugă ceva satisfacțiilor căutate de persoanele preocupate de instrucția lor filosofică. Pe drumul spre înțelepciune, cultura devine nu atât un obstacol, cât o aliată. Philodemos investește, în ceea ce-l privește
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Garella, 1990; Nicholls, 2001]. Tratamentul medicamentos. Studiile controlate care au examinat eficiența antiinflamatoarelor nesteroidiene sau a corticoterapiei (sistemice sau intrapericardice) asupra colecției pericardice au arătat ineficiența acestei medicații. Drenajul chirurgical. Instalarea tamponadei cardiace poate fi rapidă, în absența unor semne premonitorii. De aceea, cuantificarea ecocardiografică a cantității de lichid (și a creșterii acesteia) este esențială. Practica medicală curentă recomandă instituirea drenajului subxifoidian ori de câte ori cantitatea de lichid depășește 250 ml (corespunzătoare unei grosimi a benzii anecogene la nivelul pericardului posterior mai mari
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
loc sfînt. Reprezintă o călătorie sacră și intimă Împreună cu eul și sufletul tău. În timpul perioadei mele de PMS visele mele erau adesea lucide și puternice. CÎteodată nu puteam spune În timpul zilei dacă visez cu ochii deschiși sau dacă am viziuni premonitorii. În termeni de yin și yang reprezenta un yin extrem, feminin extrem. Atunci cînd ajungeam la extremitatea cealaltă a ciclului știam că sînt norocoasă printre femei din cauză că trăiam această extremă În a fi femeie. În timp ce la suprafață pare că femeile
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
individual, nimic cu caracter de confesiune...”, e de căutat în ele tocmai individualul, particularul, irepetabilul, confesiunea, fie ea directă sau deghizată, voluntară ori involuntară (inconștientă). Și, nu în ultimul rând, trăsătura de unire dintre „timpul trăirii” și „timpul mărturisirii”, semnele premonitorii, acele linii tematice, acele motive care alcătuiesc, împreună, în operă și biografie, o unică, inconfundabilă structură. Va rezulta că și-a „introdus” în Amintiri din copilărie nu numai întreaga viață, ci și moartea și viața postumă. Sfârșitul surorii Maria, de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286480_a_287809]
-
analist de forță, un comentator avizat al scenei politice mondiale și, implicit, un ziarist documentat al cărui discurs, fără să abandoneze complet gesticulația patetică, se întemeiază argumentativ pe fapte și exemple sau pe judecăți de valoare cu caracter intuitiv și premonitoriu. E un segment diferit de gazetărie în care Arghezi, date fiind circumstanțele angajamentului publicistic, apare ca editorialist critic, subiectiv evident, și consangvin în critica politicianismului veros, cu Eminescu sau Caragiale, cel din celebrul pamflet-rechizitoriu 1907. Din primăvară până în toamnă. Vom
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
nebunii. Sânge! Sânge vrem! Prigoană și asasinat!"201. Imaginea pruncuciderii, de o violență extremă, proiectează culpa ideologică într-un spațiu în care singura măsură punitivă acceptabilă rămâne execuția publică, evident simbolică, a adversarilor. E uimitoare, pentru cititorul de astăzi, imaginația premonitorie a pamfletarului (în 1913, când Arghezi a publicat textul, Hitler avea doar 14 ani) și nu putem să nu ne întrebăm dacă gazetarul intuia la acea dată proporțiile catastrofale pe care le va atinge, în Europa, extremismul naționalist, sau dacă
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
Iulian (dar și că uciderea nu este o apropriere: el nu poate lua pielea animalului necunoscut spre deosebire de cea a leprosului care îi va invada și acoperi corpul). Puțin înaintea acestei secvențe, Iulian fără săgeată, într-o luptă corp la corp premonitorie, omoară un țap înfingându-i un pumnal în coaste. Al doilea țap cuprins de groază, sare în prăpastie: "Iulian, care se năpustise să-l lovească și pe el, se poticni și căzu peste țapul ucis, cu fața deasupra prăpastiei și cu
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
morbide asociate. Tahiaritmiile ventriculare au fost asociate cu dezechilibre electrolitice, acido-bazice, hipoxie, miocardiopatii, folosirea anumitor medicamente. Extrasistolele ventriculare (ESV) pot prevesti tahicardia sau fibrilația ventriculară, dar mulți dintre bolnavii la care apar astfel de aritmii nu prezintă tulburări de ritm premonitorii. Tratamentul ESV trebuie inițiat atunci când acestea sunt multifocale, frecvente (> 6/minut), în salve (grupate) sau când cad pe undă T (fenomenul R/T). Tahicardia ventriculară (TV) poate fi susținută sau nesusținută. De obicei există disociație atrioventriculară, iar diagnosticul diferențial trebuie
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]