274 matches
-
fie lăudat de către generații de istorici care și-au modificat adesea interpretarea lor despre perioada lui ca un întreg. Istoricii nu au putut să se apropie adecvat de Williams, deoarece el a fost neobișnuit, prolific și vag. „"Părinții pelerini și puritanii au venit în America" "căutând libertatea religioasă pentru ei înșiși." "Roger Williams a sosit în America" "căutând Libertatea de Conștiință pentru noi toți:" "protestanți, catolici, evrei, musulmani, necredincioși și păgâni."" — Roger Williams, Center for Liberty of Conscience <noinclude>
Roger Williams () [Corola-website/Science/326083_a_327412]
-
din poziția sa la Corpus Christi și a devenit rector la St Mary's Drayton Beauchamp în Buckinghamshire. În 1585 a fost numit master (rector) al Temple Church, în Londra, unde a venit repede în conflict cu Walter Travers, un puritan de seamă și asistent (rector) la Temple. Cu toate acestea, la nivel personal au rămas în termeni prietenești. Hooker s-a căsătorit cu Jean Churchman pe 13 februarie 1568 și a slujit mai apoi ca subdiacon la Catedrala din Salisbury
Richard Hooker () [Corola-website/Science/308609_a_309938]
-
pe 3 noiembrie la Bishopsbourne. Cea mai cunoscută lucrare a lui Hooker este "Despre legile guvernământului ecleziastic", ale cărei prime patru cărți au fost publicate în 1594. Acestea propuneau o cale de mijloc (o "via media") între pozițiile romano-catolicilor și puritanilor. Hooker susținea că rațiunea și tradiția erau ambele importante în interpretarea Scripturilor și că e crucială recunoașterea faptului că Biblia a fost scrisă într-un anume context istoric, ca răspuns la situații specifice: "vorbele trebuie înțelese după pricina pentru care
Richard Hooker () [Corola-website/Science/308609_a_309938]
-
e crucială recunoașterea faptului că Biblia a fost scrisă într-un anume context istoric, ca răspuns la situații specifice: "vorbele trebuie înțelese după pricina pentru care au fost rostite." Este o lucrare masivă, al cărei subiect principal e guvernământul bisericilor. Puritanii, cunoscuți pe atunci ca "Biserica Genevei", datorită reformei lui Ioan Calvin, sprijineau înlăturarea privilegiilor clericilor și înlăturarea ecleziasticismului, iar Hooker a încercat să stabilească ce metode de organizare a bisericilor sunt cele mai bune. La mijloc, în spatele disputei teologice, era
Richard Hooker () [Corola-website/Science/308609_a_309938]
-
comunității islamice să fie obiectul unor tratative. Pornind de la ideea egalității tuturor credincioșilor, ei cred că imamatul și califatul pot reveni oricărui credincios, indiferent de originea sa etnică sau socială, dacă este ireproșabil din punct de vedere moral și religios. Puritani desăvârșiți, kharigiții îi exclud din islam pe toți aceia care se fac vinovați de păcate grave. Descendenți ai lor trăiesc astăzi în oazele din Mzab (Algeria), pe insula tunisiană Djerba, ca și în Oman, sub numele de ibadiți, unde reprezintă
Islam () [Corola-website/Science/296539_a_297868]
-
16 decembrie 1653. Instrumentele guvernării sale autoritare au fost armata și centralizarea administrativă. În plan religios, a instaurat un regim de toleranță pentru toate cultele protestante, iar catolicii au fost mai puțin persecutați decât în vremea conducerii prezbiteriene. Ca orice puritan, el a privit învățămîntul cu seriozitate și l-a sprijinit cu bani și prin donații din pământurile bisericești. Când regaliștii au revenit la putere în 1660, cadavrul său a fost exhumat, atârnat în lanțuri, și decapitat. Cromwell a fost o
Oliver Cromwell () [Corola-website/Science/298573_a_299902]
-
întinsă, deținută de familia Stone, o familie de negustori și fermieri prosperi, iar Horrocks i-a fost meditator unuia din copiii familiei. Este posibil ca, din punct de vedere religios, să fi fost calvin și, prin legătura cu Emmanuel College, puritan, deși sunt foarte puține dovezi în ce privește convingerile sale religioase. La Cambridge, s-a familiarizat cu lucrările lui Johannes Kepler, Tycho Brahe și alții. Horrocks a citit majoritatea tratatelor de astronomie ale vremii, a găsit slăbiciunile lor și a sugerat noi
Jeremiah Horrocks () [Corola-website/Science/324410_a_325739]
-
folosit pragmatismul în tratarea chestiunilor religioase. Elisabeta și consilierii săi se temeau de o posibilă cruciadă catolică împotriva Angliei "eretice". Regina a căutat o soluție care să nu irite catolicii, dar care să satisfacă dorințele protestanților englezi. Dar nu tolerează puritanii extrem de zeloși care cer reforme radicale. Parlamentul începe în 1559 o legiferare pentru înființarea unei noi biserici bazate pe reformele lui Eduard al VI-lea, cu monarhul la conducere, dar cu multe elemente catolice cum ar fi veșmintele sacerdoților. Camera
Elisabeta I a Angliei () [Corola-website/Science/298884_a_300213]
-
pe discuri cu vocea să, care a dat viața într-un mod neegalat atâtor personaje tragice și nefericite. Referindu-se la soprana Renata Tebaldi, pentru care nutrea o profundă ostilitate, Maria Callas a spus: "„Când vom putea cânta Walkiria și Puritanii una lângă alta, atunci se va putea face o comparație. Până atunci e ca si cum ai compară Coca-Cola cu șampania”".
Maria Callas () [Corola-website/Science/298383_a_299712]
-
fost ales de Verdi pentru a dirija premiera operei sale "Aida", care a avut loc la Cairo pe 27 decembrie 1871. Când dirija operele Bottesini își aducea contrabasul pe scenă în timpul pauzelor pentru a interpreta fantezii. "Lucia di Lammermoor", "I puritani" și "Beatrice di Tenda" sunt lucrări virtuoze care încă sunt populare în rândul celor care stăpânesc bine instrumentul. Pe lângă operele enumerate până acum, Bottesini a mai compus încă trei opere: "Il Diavolo della Notte" (Milano, 1859); "Vinciguerra" (Paris, 1870) și
Giovanni Bottesini () [Corola-website/Science/329936_a_331265]
-
poeziei sale, altfel constant intelectualistă, poate fi explicată prin reperele esențiale ale lirismului, prin multitudinea sentimentelor pe care le etalează, când cu discreție și rafinament, când cu deznădejde și sarcasm. În versurile din Insula verde, autorul pătrunde, ezitant ca un puritan, pe cărările înșelătoare ale erosului. O anume detașare ironică și extrapolarea erotismului la întreaga lume vie domină confesiunea. Ușurința de a se mișca în universuri paralele, sugerate printr-o serafică polifonie a versului, conduce la generalizarea procedeului în volumul Orbite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287507_a_288836]
-
domeniul economic [pe de o parte] și normele autorealizării, care dețin acum o poziție centrală în cultură [pe de altă parte]. Cele două domenii care au fost istoric puse împreună pentru a produce o singură structură de caracter - cea a puritanului și a vocației sale - ar fi ajuns acum disjuncte. Principiile domeniului economic și cele ale culturii ar conduce acum oamenii în direcții opuse. Individualismul economic și cel cultural au ajuns ca, treptat să, urmeze traiectorii divergente pe care încă Baudelaire
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
politică în Aldo Capitini Alessandro LATTARULO 17 Fenomenul fascist în viziunea teoreticienilor marxiști Sabin DRĂGULIN 47 INTERVIU Relansarea proiectului de integrare europeană presupune o luptă politicoculturală cu ideologia neoliberala Interviu cu Profesorul Angelo Chielli Sorin BOCANCEA 55 VARIA John Milton: Puritan Tradition and Political Languages în XVIIth Century Lăură MITAROTONDO 69 Marea guvernare liberală: independența României și proclamarea Regatului Dan CARBARĂU 91 Provocări actuale privind camerele superioare parlamentare Marian POPA 105 Campania electorală în teritoriu: aspecte empirice ale marketingului politic Silvia
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
nella Carta Europea dei Diritti Fondamentali adottata a Nizza nel 2000 una prima embrionale specificazione. Occorre proseguire e rafforzare i preziosi spunti în essa presenti. Interviu realizat de Prof.univ.dr. Sorin BOCANCEA Traducere de Dr. Ioana Cristea DRĂGULIN VARIA John Milton: Puritan Tradition and Political Languages în XVIIth Century Lăură MITAROTONDO Abstract: It is not simple to place John Milton în a specific political current of the English historical context of 17th century. În detail, we want to study Milton's prose
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
authors, and about various subjects: the interpretations of Machiavelli în the Old English tradition of the Modern age, the idea of man's freedom and his relationship with natural law and political authority, according to the general perspective of the Puritan religion, which characterizes Milton's political language. Keywords: Revolution, Machiavelli, Republicanism, Reformation, freedom, religion, classicism. Introduction The variety of thematic and linguistic registers adopted by John Milton during his intense cultural and civil experience could be a fundamental and further
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
since the years of his apprenticeship în Latin, matured under the direction of the Scottish Thomas Young and was enriched during the years at Christ's College at Cambridge. His education was always mediated by an unshakable faith în the puritan căușe 4, along with an uncommon knowledge - even among his contemporaries - of Italian culture and humanistic tradition, obvious even în the unusual attention given to the linguistic element and to the problem of lexical choice. Due to his strict background
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
reality, made up of the popular 6 component and of a motivated subjectivity which directly communicates with the divinity, by then impossible to represent only through the power of the King. The protestant Reformation, combining with the lexicon of the puritan revolution, constitutes, în the writing of this puritan poet, the sense of a precise political option aș well, which relies on the revolution which acts aș a regulating power; în this sense Milton's experience is a result of the
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
and of a motivated subjectivity which directly communicates with the divinity, by then impossible to represent only through the power of the King. The protestant Reformation, combining with the lexicon of the puritan revolution, constitutes, în the writing of this puritan poet, the sense of a precise political option aș well, which relies on the revolution which acts aș a regulating power; în this sense Milton's experience is a result of the culture of the societas, where the religious effect
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
privately cultivated faith, and the civil belief în the freest expression of every civil or political human activity. The transposition of the conflict în religious matters obviously originates from the success of a totuș religiosus human model, conformed to the Puritan creed and therefore în contact with a deep Calvinist root, starting from which an ethical dimension is constituted; a dimension which is absolutely intrinsic and unrecognizable because it is determined by religion. It is this renewed idea of the relationship
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
power, but rather to the firm belief that the institution itself of the monarchy necessarily takes sovereignty away from the people going against the idea of equality of all men. Instead, on the religious front, marked by the impact of puritan education, the criticism of sovereignty, completely explained în the Defensio prima, addressed to the French royalist Salmasius, combines very effectively with the anti-royalist contents of the Jewish tradition, object of Milton's constant interest. The need to go back to
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
suggest to refer to L. Mitarotondo, La battaglia per la libertà: John Milton fra tradizione e rivoluzione, în L. Mitarotondo, S. Suppa, Lessici della libertà. Cultură e politică fra Milton e Montesquieu, Bari, Cacucci, 2012, pp. 13-74. 4 Milton's Puritan education is a crucial trace în the development of his civil culture aș well. On the importance of this religious element în the English poet's political reflection and on the republican interpretation it is advisable to refer to W
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
The Rise of Puritanism: or, the way to the new Jerusalem aș set forth în pulpit and press from Thomas Cartwright to John Lilburne and John Milton, 1570-1643, Columbia University Press, New York,1938. Haller, W., Liberty and Reformation în the Puritan Revolution, Columbia University Press, New York, 1955. Hammill, G.L., The Mosaic Constitution: Political Theology and Imagination from Machiavelli to Milton, University of Chicago Press, Chicago, 2012. Hammond, P., Worden, B. (eds.), John Milton: Life, Writing, Reputation, Oxford University Press, Oxford, 2010
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
Studies, 23 (2000), pp. 1-22. Stone, L., The Causes of The English Revolution, Routledge and Kegan Paul, London, 1972. Ward, L., The Politics of Liberty în England and Revolutionary America, Cambridge University Press, Cambridge, 2004. Wolfe, D.M., Milton în the Puritan Revolution, Cohen and West, London, 1963. Worden, B., Literature and Politics în Cromwellian England. John Milton, Andrew Marvell, Marchamont Nedham, Oxford University Press, Oxford, 2007. Zagorin, P., A History of Political Thought în the English Revolution, Routledge & Kegan Paul, London
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
Bisericii Anglicane.Tensiunile politice și religioase cumulate în decursul anilor, au explodat în războiul civil englez: împotriva lui s-au ridicat forțele Parlamentului, care se opunea tentativelor sale de centralizare a puterii în sens absolut. Alături de Parlament s-au aliat Puritanii, ostili politicii sale religioase. Războiul s-a încheiat cu înfrângerea regelui Carol I al Angliei, care a fost prins, judecat sub acuzația de trădare, condamnat la moarte și executat la 30 ianuarie 1649. Monarhia a fost abolită și în locul ei
Carol I al Angliei () [Corola-website/Science/306452_a_307781]
-
-i era alături, pentru că refuzase să participe la o ceremonie religioasă protestantă. Neîncrederea față de politica religioasă a lui Carol, a crescut considerabil datorită lui Richard Montague. Acesta a scris un pamflet împotriva învățăturilor lui Calvin, care a atras imediat ostilitatea Puritanilor. Un membru Puritan al Camerei Comunelor, John Pym, în timpul dezbaterilor, a atacat pamfletul defăimător a lui Montague, iar acesta drept răspuns a scris alt pamflet "Appello Caesarem", ("Fac apel la Cezar"), aluzie la apelul sfântului Paul împotriva persecutării evreilor. Pentru
Carol I al Angliei () [Corola-website/Science/306452_a_307781]