1,572 matches
-
În povestea copacilor goi, Scârțâind într-o singură ușă, Este vorba de noi amândoi, Este vorba de foc și cenușă. Doi copaci fără frunze pe drum, După cum îi privește înaltul, Doi copaci prin sărutul de scrum, Aplecându-se unul spre altul. Nu mai suntem decât
TATIANA STEPA. N-A SEMĂNAT ÎN VIAŢĂ CĂRBUNE, A SEMĂNAT FLOARE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1703 din 30 august 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1440915568.html [Corola-blog/BlogPost/372223_a_373552]
-
tăcute, cu umerii apăsați de greutăți știute, de greutăți întrezărite... Întreaga noapte Mira revăzu cu ochii minții anii, cei treizeci și trei de ani de mariaj, dar, mai ales, perioada ce precedase nașterea copilului. După trei ani de la căsătorie pricepuse că menajul scârțâia. Încercase mulțime de stratageme pentru a-și îmbunătăți relația matrimonială. Timpul trecea și norocul ei, la fel. Asta fusese?! Măcar să aibă un copil! Doamne, ce stârnise în bărbatu-său dorința asta a ei ! Și nu doar în el! Când l-
CAPITOLUL 9 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1829 din 03 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1451808842.html [Corola-blog/BlogPost/378602_a_379931]
-
sectorului de Urbanism, unde a lucrat vreo 3 ani, până și-a deschis propria sa afacere într-o colaborare cu un alt coleg din primărie, de profesie arhitect, așa că amândoi au pus bazele unei societăți, care chiar dacă la început a scârțâit un pic din toate încheieturile, după scurt timp devenind tot mai cunoscuți, au trecut pe profit. În acea perioadă afacerile mergeau binișor în domeniul construcțiilor și foștii lor colegi din primărie îndrumau și spre ei pe cei ce veneau să
ROMAN ÎN LUCRU de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1484 din 23 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422033541.html [Corola-blog/BlogPost/370370_a_371699]
-
zăpadă, curioși, se tot opreau pe căciulile lor, trase bine pe urechi și pe mâinile înroșite de frig, apoi o porneau iar, la goană. Din camera mea, aflată la stradă, auzeam toată noaptea pașii copiilor, care treceau spre focuri, zăpada scârțâia sub bocanci, noaptea avea o lumină albăstruie. În ziua de 23 decembrie, bunica frământa aluat de pâine. Mă așezam pe ladă, în bucătăria caldă, mâinile bunicii modelau aluatul ca pe o franzelă. Bunica tăia bucăți pe care le punea în
BUNĂ DIMINEAŢA LA MOŞ AJUN ! de DACINA DAN în ediţia nr. 1825 din 30 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dacina_dan_1451478033.html [Corola-blog/BlogPost/350281_a_351610]
-
vama, doar lumini și nicio vină. Peste răni aș pune mir dintr-o lacrima de tei, dimineața unei clipe mult prea repede ne-o ei... Iar fântânii ce-i secata i-aș udă buza uscată, cumpănă deasupra vremii să nu scârțâie vreodată...! foto sursă internet Camelia Cristea Referință Bibliografica: Cumpănă / Camelia Cristea : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1530, Anul V, 10 martie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Camelia Cristea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
CUMPĂNA de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1530 din 10 martie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1425979628.html [Corola-blog/BlogPost/382696_a_384025]
-
de seară, când soarele era deja apus, de departe se auzeau tălăngile vitelor ce veneau de la pășunat de dincolo de sat. Din câmp, plecau sinfonic semne și semne de agitație. Carele trase de boi ce se îndreptau pline spre hambarele caselor, scârțâiau parcă a jale pe ulițele satului pline de un praf nisipos în care te cufundai, rămânându-ți uneori urme pictate pe picioare. Carul bunicului, tras de cei doi boi imenși de culoare maronie cu o forță de urși, se odihneau
AMINTIRI DIN VERILE COPILĂRIEI de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Constanta_abalasei_donosa_1403613887.html [Corola-blog/BlogPost/374245_a_375574]
-
înainte al societății, atît de necesar. Tot mai multe analize, sondaje, interviuri redau starea de spirit a momentului și se pare că teoreticienii capitaliști par să-și adune în boccele ultimele forțe finaciare și ideologiile nerealiste ale unui sistem care scîrțîie din toate încheieturile. Triumful capitalismului își trăiește dezamăgirea, rătăcit în oceanul confuziei și al deziluziei. Simțind cum îi cedează pasul cu vremea, confruntat cu evenimentele ce vin în avalanșă, nu mai găsește rezerve pentru un alt plan de luptă, de
MAI EXISTA REMEDIU? de DIANA POPESCU în ediţia nr. 54 din 23 februarie 2011 by http://confluente.ro/Mai_exista_remediu_.html [Corola-blog/BlogPost/345116_a_346445]
-
mintea ei și se prăbuși, a câta oară? în hăul hulpav, înghițindu-i amintirile. -Doamnă, treziți-vă! Ce s-a întâmplat? Ia, să-mi spuneți cu lux de amănunte ce ați simțit, de ce ați leșinat? Pe un scaun strâmb, care scârțâia din toate încheieturile, un bărbat la vreo 60 de ani(avea să afle că avea mult mai mulți ani), în halat alb, cu o privire blândă și cu un glas de înger îi mângâia obrazul încercând să îi ștergă, mai
LACRIMA DE SUB ZĂPEZI-FRAGMENT DE ROMAN de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 499 din 13 mai 2012 by http://confluente.ro/Lacrima_de_sub_zapezi_fragment_de_roman_violetta_petre_1336904641.html [Corola-blog/BlogPost/358651_a_359980]
-
pasul care Încă nu a călcat-o cerul Pe care-l învârți în privire Flacăra misterului rumenește Și scrutarea ochiului arcuit face incizii Pe scoarță inimii să guste Din lumina pașilor ce-mbătrânesc Pregătindu-se să calce zăpadă ... Și zăpada scârțâie că o poezie Ce este măsură-n nemăsură ... Iar mirosul de trandafir îți oferă Realitatea ruptă-n bucăți Pe care nimeni nu o mai așează la loc! ZBATERE Am în mine o pasare, Dramă mea, tot pasăre. Nu face ouă
CARTEA CU PRIETENI XXII- CABEL STEFAN TEODOR de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 309 din 05 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Va_prezint_un_tanar_poet_buzoian_teo_cabel.html [Corola-blog/BlogPost/348503_a_349832]
-
te-ntorci bucuroasă și flori la ureche îți pui, Dar, toamna mă duce acasă, de-o vezi înspre seară, să-i spui. Mi-e dor s-o privesc cum coboară, purtând un penel fermecat Cu roade bogate în cară, trecând scârțâind înspre sat! Mi-e dor să-i șoptesc: ,,Doamnă dragă, covorul de frunze să-l faci, Mai mândru, te rog, nu e șagă, când vin cu iubita-mi - să taci, Nu-i spune că port încă-n mine fiorul sublim
E-N IUNIE, VARĂ VII IARĂ de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 1616 din 04 iunie 2015 by http://confluente.ro/ionel_davidiuc_1433446204.html [Corola-blog/BlogPost/374822_a_376151]
-
MATUȘA-în grai-Cum treci parau” la Sasu, tai la dreapta cărărușa:Sus în dâmb* îi o căsuță, inge o trăit matușa.Pareți s-or scorojât, varu” s-o gesprins pa colțuri;N-are cini să mai lipească vatra spartă pa alocuri.Scârțâie c-un geamăt lung țâțâna ge țâne ușa,Înlontru încă să samce sufletu” ge la matușa.Pa stelaj* ș-acu” așceaptă un șustăr* alb pântru lapceCe-l umplea mulgând gimneața, patru oi și două capre.Firongu* ge la fereasta timpul
CORNELIA NEAGA by http://confluente.ro/articole/cornelia_neaga/canal [Corola-blog/BlogPost/375843_a_377172]
-
această exhibare a unui complex? De ce ați privatizat instituția prezidențială mai mult decât a făcut-o Traian Băsescu prin camarila sa afaceroidă? De ce numai prin vânzare de sine ne putem sincroniza unei Europe care (de aici din vest vă spun) scârțâie prin ateism și mașinism inuman, însă găsește totuși căi sociale de dialog. Și ele sunt chiar simțite de către oameni. Acest fapt nu înseamnă acceptarea istoriei, cu bunele și cu relele ei, ci pur și simplu înlocuirea ei cu o nouă
Scrisoare deschisă Președintelui României, domnul Klaus Iohannis – “Cum am spus, liric vorbind, sunteți Ion Iliescu” by http://balabanesti.net/2015/10/21/scrisoare-deschisa-presedintelui-romaniei-domnul-klaus-iohannis-cum-am-spus-liric-vorbind-sunteti-ion-iliescu/ [Corola-blog/BlogPost/340029_a_341358]
-
naște, hidos, din semințele ieri sădite, copilul nopții cu trup străveziu și colți de absint. Îi împlântă sec în bucata noastră de câmpie. De ce taci? Ninge, să știi! Nu, nu cu dalbi fulgi, Nu...Fulgii de-acum au ruginit și scârțâie infernal când se revarsă. Nu-mi adormi! N-auzi? Înțeleg... Mă voi așeza cuminte la marginea timpului, în pădurea de scrum și-am să-mi spun rugăciunea; apoi, voi stinge pentru ultima oară lumina. Mihaela Oancea Referință Bibliografică: Îngenuncheați de
ÎNGENUNCHEAŢI DE NONSENS de MIHAELA OANCEA în ediţia nr. 1113 din 17 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Ingenuncheati_de_nonsens_mihaela_oancea_1389945880.html [Corola-blog/BlogPost/353759_a_355088]
-
alb, mi-am băgat un deget în zăpadă și amintindu-mi de tine ți-am desenat chipul, la geamul ce dădea spre curtea mea ai aprins o lumânare, un câine lătra, iar apa înghețase în căușul fântânii, poarta de la grădină scârțâia bătută de vând, în timp ce coboram în beci pentru a scoate o vadră de vin ți-am auzit vocea, mirosea a ceară de lumânare iar șura era goală dezbrăcată de boi și vaci, am dat la o parte păienjenii de la ușa
STEJĂREL IONESCU by http://confluente.ro/articole/stej%C4%83rel_ionescu/canal [Corola-blog/BlogPost/377441_a_378770]
-
alb, mi-am băgat un deget în zăpadă și amintindu-mi de tine ți-am desenat chipul, la geamul ce dădea spre curtea mea ai aprins o lumânare, un câine lătra, iar apa înghețase în căușul fântânii, poarta de la grădină scârțâia bătută de vând, în timp ce coboram în beci pentru a scoate o vadră de vin ți-am auzit vocea, mirosea a ceară de lumânare iar șura era goală dezbrăcată de boi și vaci, am dat la o parte păienjenii de la ușa
STEJĂREL IONESCU by http://confluente.ro/articole/stej%C4%83rel_ionescu/canal [Corola-blog/BlogPost/377441_a_378770]
-
care doar iubirea le sărută Fără să aibă totuși îndoieli. Văd avariție că este mare Și vă ocupă chiar un loc aparte. Minciuna ce miroase-n depărtare. Are o voce ce se-aude dinspre moarte. Oportunismul n-are parașută Și scârțâie pe la încheieturi. Iubirea noastră este concepută Pe notele ce-s scrise-n partituri. Voi ocupa mereu un loc aparte În inima-ți acuma încercată. De intriganții care vor să sape După durerea care te îneacă. Cu Dumnezeu eu sunt acum
RĂZBUNAREA DESTINULUI de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2043 din 04 august 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1470309091.html [Corola-blog/BlogPost/383851_a_385180]
-
suntem romi din România, nu? Suntem cetățeni rromâni, și U.E. Dacă un român a făcut Eiffel-ul, apoi tot rromânii ar avea dreptul să-l dărâme! Toate aceste gânduri îmi sfredeleau creierul în timp ce treceam chiar pe sub celebra măgăoaie, care din când scârțâia pentru că avea o imensă cocoașă, semn al eroicei rezistențe contra unei ghiulele otomane. Vârful turnului înclina amenințător către clădirea Parlamentului. Avusesem o zi bună, căci găsisem o statuie de cupru a zeului Hefaistos. Lui Lepenis, directorul rematului la care vindeam
ȚIGANII AU VÂNDUT TURNUL EIFFEL LA FIER VECHI, SAU CUM M-AM VISAT UN (H)EROSTRATUS MODERN de MARIAN NUŢU CÂRPACI în ediţia nr. 2011 din 03 iulie 2016 by http://confluente.ro/marian_nutu_carpaci_1467544736.html [Corola-blog/BlogPost/350010_a_351339]
-
degenerați, care se îndoapă, ați văzut doar, cu felurite tâm- penii, fără pic de respect pentru întreaga noastră stirpe. Vai, nouă!... Din plafon mai căzură câțiva lilieci. La fel! Infarct! Nobila adunare se foi neliniștită. Lințoliile fâlfâiră și câteva capace scârțâiră sinistru. Dar totul se opri sub privirea tăioasă a contelui. - Băi, zdrențelor, nu v-am chemat aici ca să văd cum vă cufuriți pe voi de frică! Spuneți, ce trebuie făcut, cum ieșim din belea, că în ritmul acesta peste câteva
U LTIMUL BAL AL VAMPIRILOR de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1233 din 17 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1400345696.html [Corola-blog/BlogPost/372767_a_374096]
-
într-o parte, cu una din rotile pe gazon. Erau cu desăvârșire singuri pe aleea aceea, fata părea să îl fixeze atentă în timp ce el se apropia de dânsa, iar lui - abia în liniștea parcului aceluia își putuse da seama - îi scârțâiau peste măsură de tare cizmele, niște gioarse vechi, cu carâmbul înalt, la care lustruise o oră întreagă cu o seară înainte. Apoi își luase curajul să o studieze mai îndeaproape, fața ei era delicată, cu oval plăcut, iar părul, întunecat
CALUL NEGRU de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 2242 din 19 februarie 2017 by http://confluente.ro/dan_florita_seracin_1487514673.html [Corola-blog/BlogPost/383141_a_384470]
-
nr. 251 din 08 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului ELOGIU BUFNITEI Magdei Isanos << Privighetorile oarbe >> mi-umplură câmpia... demult s-a dus, de pe-aici, filozofia - mi-e tare dor de-o simfonie gravă, a dimineții să aud, cum mai scârțâie greierii pe hotarul vieții - mi-e dor și de uvertura dulce a amurgului cu bufnita, prim solista a Demiurgului - mi-e dor chiar de ultimul do minor când toate vocile se adună în tragicul cor. Referință Bibliografica: ELOGIU BUFNITEI / Ion
ELOGIU BUFNIŢEI de ION MARZAC în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_bufnitei.html [Corola-blog/BlogPost/367343_a_368672]
-
de băț! Așa că făcu stânga tot cu ochii după mânz: -Hai, băiet, hai c-acuși intrăm în pădure la dos! Nu mai era de glumă,au prins vânturile a se ciondăni fugărind ciorile, trezind zăpada din somnul ei, uruind și scârțâind prin ramurile copacilor cuvinte nedeslușite. Perdele de ninsoare se ridicau de la pământ, perdele de ninsoare coborau din cer! Cu vifornița în față nea Vasile își croia cu greu drumul. Și mânzului îi trecuse de joacă! Au intrat la timp în
PREMIUL I LA CONCURSUL MEMORIA SLOVELOR de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1681 din 08 august 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1439040365.html [Corola-blog/BlogPost/379403_a_380732]
-
s-a intrat într-o spirală a compromisurilor care au limitat tot mai mult rezistența Bisericii. Ceea ce nouă ne pare o atitudine realistă în condițiile cumplite ale anilor 1950, ridică semne de întrebare în anii 1980, când tot sistemul comunist scârțâia din toate încheieturile. Comunismul a reprezentat cea mai grea perioadă din istoria B.O.R. Ea în primul rând trebuie luată ca prilej de învățătură din care Biserica să tragă concluzii necesare, să-și precizeze mai bine scopurile în societatea
ANUL COMEMORATIV AL APĂRĂTORILOR ORTODOXIEI ÎN TIMPUL COMUNISMULUI” CÂTEVA REFERINŢE DESPRE BISERICA ORTODOXĂ ROMÂNĂ ŞI SECURITATEA, ÎN PERIOADA REGIMULUI COMUNIST... PARTEA A II A de STELIAN GOMBOŞ î by http://confluente.ro/stelian_gombos_1485512182.html [Corola-blog/BlogPost/344375_a_345704]
-
Adina: - Ce-are, fată, ăla? - El știe. A condus-o pe soacră până la poartă și după ce și-au luat la revedere, Sofica a avertizat-o: - Mâine trimit eu pe Augustin, să vorbească cu el, că văd că la voi ceva scârțâie. - Lăsa-ți, că nu e nimic grav. Se rezolvă repede. Și... fără replică, Sofica a plecat îngândurată. Pe drum vorbea singură: „Fi-r-ar tu al dracu- lui de copil, dacă ne faci numai necazuri! Ce-i lipsește, fraților? Are de toate
BLESTEME PĂRINTEȘTI de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1433 din 03 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1417632503.html [Corola-blog/BlogPost/362290_a_363619]
-
de teatru simpatice și distribuție ce dă un plus de valoare. Minciuni cusute cu ață albă ambalate hollywoodian, cu destinatar european. Fiind un film ușurel a primit, inevitabil, critici pe măsură. Fie că e comparat cu Amelie, fie că scenariul scârțâie, fie că-i copiat după Jane Austen, fie că e prea puțin credibil, oricât de romantici am fi. Am apreciat cum e construit personajul madamei și felul în care, deși transmite că are un destin melodramatic, reușește să întinerească sub
Minciuni adevărate by http://www.zilesinopti.ro/articole/1512/minciuni-adevarate-iubire-la-plic [Corola-blog/BlogPost/97032_a_98324]
-
știu însă să-l definesc ce înseamnă el de fapt. Vreau să-lvăd și eu cum apare. Ce chip are? O fi frumos? Are asemuire cu ceva? Drumul meu trece printr-o pădure bătrână de stejari și fagi. Se aud copacii scârțâind din toate încheieturile, precum articulațiil e unui bătrân pensionar așezat din zorii zilei la coadă, să-și primească pomana: punga cu făină, orezul și puiul injectat cu apă, să arate mai frumos. Las în urmă pădurea cu stejarii scârțâitori și
DRUMUL CĂTRE NICĂIERI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1002 din 28 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Drumul_catre_nicaieri_stan_virgil_1380392076.html [Corola-blog/BlogPost/365102_a_366431]