321 matches
-
evreii, profitând de ocazie, i-ar fi atacat pe egipteni, care s-ar fi înecat. După ce au părăsit teritoriul egiptean, evreii erau în drum spre Sinai. Cu hrana terminată și fără apă, Moise avea de condus o mulțime de evrei simandicoasă, mulți furioși nerecunoscători față de ajutorul Domnului. Preferau mulți să se întoarcă în Egipt, să muncească, să construiască, să cultive cereale, să mănânce pâine și usturoi. Dumnezeu probabil îi supunea la un test, un lucru pe care și marii sfinți o
Moise () [Corola-website/Science/298697_a_300026]
-
lume întocmesc „conturi” și situații financiare pentru a fi prezentate utilizatorilor de informații, proprietarilor, controlorilor, administratorilor, organelor fiscale, după o metodologie unică - iar aceasta este contabilitatea. Importanța contabilității în economia modernă este evidentă. Așa se face că organisme tot mai simandicoase din Uniunea Europeană și de pretutindeni se ocupă de organizarea și funcționarea contabilității ca o componentă fundamentală a afacerilor. Poate că nu este lipsit de importanță să amintim câteva din organismele specializate, mai ales că, în continuare, ne vom mai întâlni
Contabilitate () [Corola-website/Science/298224_a_299553]
-
Într-un alt Deplaced Personal Camp, lângă München, la Feldafing, unde am stat până În octombrie. În octombrie au Început să se facă transporturile. Ce a mai fost interesant? Interesant a fost că În lagărul ăsta am cunoscut niște fete foarte simandicoase și chiar am dat mâna cu ele. Zona respectivă era zona de ocupație a Armatei a VII-a americane. John D. Patton a venit Într-o vizită, cu care ocazie, eram Întâmplător chiar la maiorul Plummer, l-am cunoscut și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
nevoie să fii o fire paseistă pentru a savura cărțile cu gust de sarailie despre Bucureștiul aflat la cumpăna dintre secolele al XIX-lea și al XX-lea. Este lumea lui Caragiale și a lui Claymoor (Mișu Văcărescu), a saloanelor simandicoase și a mahalalelor veșnic înglodate, cu străzi aflate în stăpînirea cîinilor vagabonzi (știe dl. Rică Venturiano despre ce vorbim), a caviarului, a șampaniei, a blănurilor scumpe, a flirturilor, a ceaiurilor de la ora cinci, a Jockey Club-ului („five o’ clock
Parfum de Belle Époque by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13320_a_14645]
-
I.L. Caragiale a fost cronicarul ideal al micii funcționărimi care popula berăriile și dădea buzna la Grădina Iunion, Claymoor (Mișu Văcărescu), temutul reporter monden de la „L’Indépendence Roumaine”, a fost cel care a pictat ca nimeni altul high-life-ul, lumea balurilor simandicoase și a spectacolelor la care participa înalta societate. Mult mai puțin celebru pentru cei de azi decît Caragiale, Claymoor a fost între 1875 și 1903 un arbitru al modei și al bunului gust, fiecare articol al său din „L’Indépendence
Parfum de Belle Époque by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/13320_a_14645]
-
O familie - mama, tata și cinci copii - merg să-i viziteze pe bunicii care s-au retras În deșert. Un cuplu În luna de miere se duce la o cabană de lux Într-un canion plin de verdeață, o stațiune simandicoasă „cu două terenuri de golf“. Două neveste suple de doctor se Îndreaptă către Dreamer Ranch ca să călărească, să joace tenis și să asude În saună. Un student În vacanță o să „facă un chef cu niște oameni pe care i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
ca să fiu scutită de inevitabila dispută. Singurul lucru care mă oprea să nu-mi abandonez partea mea din contul comun era ideea că James avea să cheltuiască banii respectivi pe Denise. Să-i cumpere flori, bilete la teatru și desuuri simandicoase. Îmi părea rău, dar chiar nu vedeam nici un motiv pentru care banii mei să finanțeze un astfel de proiect. Mă opuneam schemei ăsteia din principiu. Era incorectă din punct de vedere moral. În plus, cu o zi înainte văzusem într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mine. Însă dacă plecase în vacanță, atunci problema nu se mai punea în felul ăsta. Probabil că n-are absolut nici o grijă, m-am gândit în timp ce imaginația începuse să mi-o ia razna. Probabil c-a plecat cu femeia lui simandicoasă într-o stațiune exotică. Bea Pina Colada din pantoful lui Denise. Viața îi vibrează pe ritmul sticlelor de șampanie pocnindu-și dopurile, pe ritmul artificiilor care explodează. E înconjurat de muzică și oameni veseli. Poartă tichii de petrecere, e împodobit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mă simt complet necorespunzătoare. Mai ales când mă gândeam la femeile din... din China? Știți la ce mă refer. Cele care scormonesc ogoarele cu mâinile goale și spun „vai, scuzați-mă o secundă“, de parcă s-ar afla la o recepție simandicoasă și s-ar duce până la baie, când ele de fapt se duc să-și ridice fustele ca să nască un copil pe o brazdă, un sac de semințe sau ceva similar. — A, acum e mai bine, spun ele. După care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
drum, o scoase din gândurile negre care erau pe cale să se instaleze. Și zi Doina, astăzi ne facem frumoase!? Cele mai frumoase farmaciste din urbe, ai să vezi! La coafor erau prezente jumătate din cuconetul orașului, de parcă toate aceste doamne simandicoase aveau de întâmpinat chiar astăzi sărbători importante sau voiau să participe la o inedită paradă a modei. Doina îi spuse colegei ei: Eu nu stau la coada asta, Viorico, pentru nimic în lume! O coafeză care o cunoștea de multă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
toată mâna. Iar acum credea că totul i se cuvenea. În care caz, Hugo avea să aibă o surpriză șocantă. Ea nu era nici sclava lui și nici nu-i era obligată în vreun fel. În primul rând, cina aia simandicoasă pe care i-o promisese n-avea să mai aibă loc. Asta plănuia Alice să-i spună. Dacă Hugo avea să mai apară vreodată. Auzind, dintr-odată, niște pași grăbiți, Alice s-a aplecat peste copii într-un gest protector
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
în mod penibil în exersarea misiunii ce le-a fost conferită. Trebuie spus răspicat adevărul demonstrat de experiență: că cine își închipuie că funcția de diplomat le conferă celor ce practică această profesiune o viață de recepții somptuoase în palate simandicoase se înșală amarnic. Diplomația este o profesie și, ca atare, implică posedarea unei ample culturi umaniste, deprinderi și tehnici specifice acestui domeniu sui- generis și nu în ultimă analiză o activitate perpetuă, fără ore de lucru sau zile de odihnă
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
reprezentat, cu aceste ocazii, printr-unul din episcopii săi, mereu același, un prelat de origine vietnameză. În schimb, remarcam prezența cardinalului la recepțiile oferite de țări europene importante precum Germania Occidentală, Italia și Spania. Mă amuzam privindu-l când cucoane simandicoase se repezeau să se pună, reverențioase, în fața lui cu piciorul drept îngenuncheat, ca să sărute inelul sacerdotal de pe mâna întinsă către ele. Din profil, observai că are nasul coroiat semi-stürmerian și o privire sclipitoare parcă vrând să spună: Hai să fim
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
la Mendoza, am regăsit mașina mea intactă și am pornit la drum hotărâți să avansăm în direcția Buenos Aires până la căderea nopții. Am reușit să parcurgem astfel în jur de trei sute de kilometri înainte de a poposi la un han nu prea simandicos, dar destul de liniștit ca să putem recupera forțele sleite de drumul peste Anzi și de peripețiile trăite. În zori de zi, când să pornim la drumul de o mie de kilometri câți ne despărțeau de Buenos Aires, am regăsit mașina acoperită de
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
săpând tunele pe sub pușcării. Firește, toate poveștile sunau grozav, dar fiecare avea câte-o hibă. Pe strada Câmpineanu se-afla cu adevărat un cenaclu, dar nimeni nu știe să-l fi frecventat vreodată hoți sau pungași (poate doar dacă personale simandicoase care se adunau acolo aveau viață dublă, ca toți scriitorii). Terente spărgea doar casele bogătanilor și-n plus, la 1920, era încă un puști, fără experiență și reputație. Cât despre Tily Raicovici, pe care presa îl descria „sportiv, elegant, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
nu de sentimentele ce ne inspiră e vorba, ci de studiile "Presei". Ne-am așteptat să vedem o critică serioasă a lucrării noastre, zice "Presa". - Aida de! Ceream mai mult decât ne poate da, așteptam un lucru cu neputință pentru simandicoșii noștri adversari. {EminescuOpXI 399} Ce modestie, ce modestie! Dar oare nu găsesc onor. confrați că întrebarea cea mai naturală ce-ar fi trebuit să și-o puie e dacă lucrarea d-lor suportă o critică serioasă? Ia să luăm câteva
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
în zbor natural asupra tuturor lucrurilor și îndeosebi asupra acuzativului cu infinitiv și a lui Cato Censorius. Dar..., se-nțelege, noi vorbim din invidie astfel. "Presa" are dreptate; studiile ei sânt susceptibile de-o critică serioasă și numai noi, adversarii simandicoși, nu sîntem în stare a i-o face. [ 11 noiembrie 1880] ["E CLAR CĂ UN STAT... "] E clar că un stat care cheltuiește pentru pretinse necesități politice mai mult decât poate suporta producția poporului va ajunge pas cu pas la
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
candelă modestă, care poate fi aprinsă de cei dragi, de către urmași ori prieteni, la sărbătorile esențiale: Crăciun, Paști etc. Nimic din construcțiile acelor cavouri, cum se întâlnesc și obișnuiesc pe la noi, sub diferite forme, care mai de care mai cochete, simandicoase, înzorzonate, încărcate cu tot felul de ornamente și citate unele din acestea din urmă de-a dreptul capabile să rezume întreg secretul unei vieți în patru versuri, ce pot convinge pe oricine că românul s-a născut poet: "În această
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
la față, slab, a Început să mă ancheteze. Și Întâi te luau prietenește, ca să ai Încredere, să te păcălească că el e băiat bun, băiat cumsecade... Așa procedau. Și mânca Într-una... când ronțăia bomboane, când ciocolată... și le scotea simandicos, ca să-ți facă poftă... Vă mai amintiți numele anchetatorului? Da... Atunci nu l-am știut, dar l-am aflat ulterior. Vi-l spun imediat... Și fuma țigări de ăstea parfumate... La un moment dat Îmi oferă și mie o bomboană
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
aduna înainte de ora deschiderii toți vânzătorii ca să le țină o cuvântare, colțurile gurii îi sângerau nițel. Tot timpul încerca să facă pe durul și cred că problema lui era că de fapt nu era omul potrivit să conducă un loc simandicos ca ăsta. Pentru că magazinul ăsta era un fel de salon, cu lămpi franțuzești ținute de brațe omenești care se iveau din perete, draperii cu volane, mobilă chinezească - genul ăla de loc în care atmosfera este îndulcită, protejată de mediul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ca pe o povară ceea ce până atunci mersese de la sine. De pildă, acest loc, hotelul Merritt, bej-auriu, îmi stătea acum pe suflet - serviciul, muzica de la cină, dansurile; florile hiperbolice care brusc arătau asemeni unor bucăți pictate de fier; acest aer simandicos îmi stătea în gât; și pe deasupra, doamna Renling și greutatea ei de metal forjat. Și nu mai puteam să mă descurc cu ea, acum că se purta capricios. Nici măcar vremea nu ținea cu noi, căci se răcise și începuse să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a douăsprezecea cu coasa și felinarul de Diogene, Simon s-a simțit și el în pragul unui nou început. Necazurile care îl chinuiseră în timpul verii rămăseseră în urmă. Mi-a spus: Înțeleg că tu și Lucy mergeți la o cină simandicoasă în seara asta. Cum ai de gând să te îmbraci în frac cu claia asta zănatecă de păr? Du-te și tu la frizer. Și de fapt nu ți-ar strica să te odihnești un pic. Ce-ai făcut, ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dat seama că nu era în regulă. Mi-a spus că o să fie în Pump Room, unul din cele mai spălate locuri din oraș. Când am ajuns acolo și am întrebat de el, mi l-au adus doi valeți îmbrăcați simandicos. Era beat, mut, țeapăn, și de-abia mai era în stare să își miște fața sau limba din gură. Ajunsese încet încet să depindă de mine. Într-un fel era ca Einhorn pe vremuri, descoperise că nu voiam să profit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să mă vindec de hernie și să mă duc la război. Să mă duc odată! mă gândeam. Dar încă nu eram apt, și între timp căpătasem o slubjă provizorie la o companie de aparatură de birou. Era o slujbă foarte simandicoasă și selectă. Nu aș fi căpătat-o niciodată dacă n-ar fi fost lipsă de mână de muncă. Dacă aș fi stat la compania asta m-aș fi putut transforma într-un fel de prinț al vănzărilor, călătorind cu autobuzul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
sau să fii ceea ce ești. Încerc să merg la Paris cea mai mare parte din timp, pentru că acolo lucrează Stella. E angajata unei companii de film care face filme internaționale. Avem un apartament pe Rue François Ier, o zonă destul de simandicoasă lângă Hôtel Georges V. Cartierul este dichisit și luxos, însă locul pe care l-am închiriat eu cu Stella e groaznic. Îi aparține unui bătrân englez și nevestei lui franțuzoaice. Ei au plecat în Mentone, ca să trăiască de pe urma chiriei uriașe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]