274 matches
-
acum). Sînt versuri caracteristice unei sensibilități înfricoșate nu doar de "abandon", ci și de măcar aparenta absență de perspectivă pe care o înfățișează "babilonica cetate". Senzația neantului, structurile moarte de sticlă și beton, mecanicele exactități terifiante par premisele unui efort sisific, pe portativul unei mitologizări elementare: "Porți neantul în gînd,/ Te prefaci a fi mulțumit,/ Te scrutează atîtea priviri de sticlă,/ Atîtea capete de beton.// Știi exact ora Terrei,/ Cui să-i spui?/ Nici nu mai poți plînge.// Ești ultimul trecător
Candoare și caligrafie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9272_a_10597]
-
va continua să scadă, peste 50 de ani numărul pensionarilor va copleși populația activă a țării care să le susțină pensiile, făcând imposibilă chiar și asigurarea unei vieți foarte modeste a lor. (10) Deceniile postcomuniste sunt dominate de o reconstrucție sisifică a politicului, în special a instituțiilor statului, a partidelor și organizațiilor politice moderne. Fără idei politico-economice cât de cât elaborate, cu membri urmărind doar interese, nu și idealuri, valori, norme de viață superioară celei avută timp de 45 de ani
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
ale tale sau ale altora asupra unei lumi care se relevă cu forța evidenței. În fața evidenței, nu poți nici să ridici din umeri și cu o nonșalanță dezarmantă și fatalistă să spui „asta este”, nici să te aventurezi singular și sisific în repararea lumii și nici să evadezi într-un alt tărâm, unde speri că s-ar răspunde mai bine propriilor chestionări și dorințe. Cunoașterea despre universitate o face să devină o universitate reflexivă în expansiune. În încercarea de a observa
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
astăzi, ca să învețe cine erau și cum acționau cei care conduceau țara în alte vremuri. Ștergerea memoriei Și nu fără legătură cu tema pusă în discuție de suplimentul 22 PLUS: în Dilema veche (nr. 508, 7-13 noiembrie), Andrei Pippidi continuă sisifica sa trudă de apărare a caselor de patrimoniu, cele care, deși atât de pre- țioase pentru identitatea națională, se află sub amenințarea buldozerelor în această perioadă dominată de iresponsabilitate și de lipsă de respect pentru memoria colectivă. Andrei Pippidi atrage
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3064_a_4389]
-
toate datele pentru a elucida problema, care plana peste acoperișul căminului lor, Doina simțea cum o vagă bănuială îi dădea târcoale și știa bine că niciodată nu iese fum fără foc. În același timp, se mira ea însăși de răbdarea sisifică cu care își inocula în întreaga ființă credința că se mai întâmplă ,,să treacă caravane la care latră câinii... că ce altceva au de făcut aceste patrupede?" Pentru a nu tulbura apele înainte de vreme, Doina para printr-o indiferență bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
și nimic nu a putut să o ajute ca dorințele ei să rămână pe culmile speranțelor. Simona a căutat cu asiduitate un drum, dar ajunsă la o răscruce, a pornit pe unul care nu era al ei. Cu o răbdare sisifică, ea a încercat să taie întunericul nopții cu ochii lacomi de lumină, în găsirea unei căi, în căutarea cu disperare a zorilor, dar acestea îi apăreau mereu încețoșate. Noaptea în care intrase îi înnegrea tot mai mult drumul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
să-l poată turna În forme. Iar bivolul era legat la ochi ca să nu-și dea seama că se Învârte În cerc. Toți cei doisprezece excursioniști nu-și mai puteau lua ochii de la nefericitul bivol Învârtindu-se În cercul lui sisific. Înc-o dată și Înc-o dată, mereu În cerc, se opintea și se Împiedica, la Întâmplare și fără oprire, cu trupul masiv chinuindu-se să mai ia o gură de aer, cu nările fremătându-i Înfricoșate În timp ce biciul i se abătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
găsim un text care zugrăvește, de această dată, Raiul sovietic: măreția construcțiilor sovietice, efortul de a transforma natura prin construcția unor canale de irigații în zonele aride, păduri în deșert, hidrocentrale pe Volga. Oricât de ilare ar apărea aceste acțiuni sisifice, ele ilustrează câteva dintre miturile originare ale comunismului: omul care stăpânește natura și o supune propriilor interese, transformarea geografiei și apariția construcțiilor gigantice, ridicate cu prețului vieții câtorva milioane de „dușmani ai poporului”. Discursul împotriva „imperialiștilor” își păstrează virulența, însă
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
asocieri. Conexiunile se fac pe toată axa timpului de la antic la modern și contemporan. Platon stă lângă Edgar Papu, Călinescu lângă Einstein. Cartea este un discurs continuu neezitant întemeiat pe o permanentă hărțuire bibliografică; simțim o continuă vibrație ideatică, un sisific efort exegetic, pentru a-l prinde pe Eminescu în cele mai exacte coordonate. Filosofia, sociologia, fizica, matematică, istoria, filosofia culturii, etnologia, stilistica sunt convocate de autor pentru a sublinia modernitatea lui Eminescu. Eminescu ne asigură Theodor Codreanu, cu un noian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
a lui N. Manolescu de a îmbogăți conceptul de istorie a literaturii, creând și noțiunea de istorie "critică" a literaturii, prin încercarea de a demola centralitatea canonică a literaturii române (pentru o altă ierarhie canonică) seamănă mai degrabă cu canonul sisific, în care acel rege al Corintului fusese osândit să urce mereu, la infinit, un bolovan uriaș care, ajuns pe pisc, se rostogolea din nou la poalele povârnișului. Eseul lui Th. Codreanu Istoria "canonică" a literaturii române, prin curajul abordării unei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
că ești un tip romantic. Sau... că ești pe invers! Pompa-te-aș! Ai vreun gând...?! He, he, he, he, heee! Vierme nu-i răspunde, brobonat din cap până-n picioare, pe sub pardesiul lui mini-jupist, de molton lustruit și se căznește sisific să respire, înghițind strepezit, în cușca toracică îngustă, gură după gură dureroasă de oxigen, avid, cu eforturi susținute, ca un biban pe uscat. Adriaaan...! Adiii...! Băiețică...! Te-ai și-ntors, dragule? Te-am auzit de-aici. Mai ești cu careva? Ești
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și național, a diferențelor și a defazării istorice în raport cu Occidentul. S-au pus astfel bazele unei importante direcții a cugetării social-politice românești, care a promovat ideea diferenței în defavoarea asemănării și etnocentrismul opus europenismului. Ideea de destin damnat la o muncă sisifică și cu rezultate incerte în lumea modernă este produsul captivant al dezbaterii culturale din România vreme de aproape un secol. Mai exact, din anii ’60 ai veacului al XIX-lea și până la instaurarea regimului comunist. Emil Cioran exprima într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
cât de bune sau rele vor fi. Omul are liberul arbitru, are posibilitatea alegerii tocmai pentru că este om și este o ființă rațională și socială 204. Înainte de concepția asupra timpului specifică lumii creștine, acesta era perceput într-o ,,viziune ciclic sisifică"205, fără început și fără sfârșit. Ideea de progres este specifică Iudaismului și acestei religii îi datorăm percepția de azi asupra lumii, fie că este vorba despre o percepție religioasă, fie că este vorba despre o percepție științifică. Mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
paradoxal, conceptul de inconștient devine pentru civilizația actuală un receptacol al vechilor trăiri religioase și, consubstanțial, mitice. Ne declarăm areligioși, respingem orice model de umanitate în afara meschinei (sau, după caz, glorioasei) condiții umane, însă purtăm pe umeri acest receptacol-dulce povară sisifică. Niciun eveniment petrecut nu are caracter de unicitate, durata cosmică înseamnă o întoarcere eternă (anakuklesis), la ceea ce a fost cândva 235. Și, dacă, periodic, se va ivi un nou Socrate, dispus să se sacrifice pentru Adevăr, dacă există printre noi
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
soluție pentru problema de mai sus ar fi definire alternativă a conceptului de colegiu necompetitiv drept: circumscripția în care partidul respectiv a câștigat la alegerile locale din 2008 mai mult de 50% din primăriile localităților componente. Aceasta implică o muncă sisifică de analiză a corespondențelor dar identificarea și analiza sistematică a acestor colegii ar putea face lumină și asupra magnitudinii practicilor de gerrymandering întreprinse de artizanii noii geografii electorale (PNL și PSD). Aceasta este fără îndoială una dintre direcțiile viitoare de
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
unor grupări care îi negau dreptul de a guverna" (Gallagher 2004, 96). Să nu uităm că regimul comunist a venit pe un teren politico-ideologic propice și a făcut posibilă întreținerea unor proiecții pe care politicienii le întrețin printr-un efort sisific. Lucian Boia (2011, 388) arăta că regimul comunist "a preluat și exacerbat o mitologie de secol XIX pe care ne-a lăsat-o moștenire". De asemenea, să nu uităm că democrația românească se afla în suferință încă din 1938, de la
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
individualizată, ce trăiește cu maximă intensitate tragismul condiției umane. Eul liric se autoportretizează prin „dorul fără sațiu”, nestinsul alean și visarea „unei planete pierdute”, prin stări contemplative deci, dar și prin „nepace”, prin febrilă căutare, o ascensiune eșuată și reluată sisific. Chinul și absența lui se succed cu repeziciune, coexistă sau, atingând apogeul, iau fiecare atributele celuilalt, devenind, ca la Eminescu, „chin dulce” și „farmec dureros”. Fundamentală este percepția existenței îndreptate inexorabil spre „amurg”, al cărui potir e „plin cu otrave
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285840_a_287169]
-
pe un ton apoftegmatic: "Trebuiește întinerită mintea scăzută și ramolită a epocii noastre literare. Trebuiesc înjugați la viață domnii scriitori și purtați energic, în numele artei care-i ignoră, pe brazdele mari ale lumii". Forma atipică a condiționalului, precum și semnificația parcursului sisific trimit, de asemenea, la retorica predicii: Până ce nu-și vor beli fruntea de pământ și piatră, până ce nu-și vor îngropa picioarele în țărână, ei nu vor putea înțelege, din cafenea și berărie, unde se confundă cu chelnării adormiți pe
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
de lucru Mână de lucru remunerată 5 068 zile de lucru Anii treizeci vor marca sporirea importanței acestei munci forțate prin deschiderea de căi rutiere făcute aproape în întregime de prestatori; întreținerea acestor rute are un aspect permanent, în virtutea muncii sisifice pe care o presupune menținerea unei rute carosabile tot timpul pline de gropi, cu podurile tot timpul rupte. În sfârșit, cel din urmă aspect al acestei atitudini de constrângere exercitate de administrație față de sat: raidurile anuale printre bărbați pentru construirea
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
eșecul lui Sisif: Vrem cer albastru, cer senin / Când munții freamătă sau tac, / În pacea țării e-un destin / Pe-acest pământ cu nume dac". Dar trădarea lui Bacilis (sugestiv nume!) duce la prăbușirea lui Decebal și a țării, recăderea sisifică, oglindă a destinului Basarabiei. Meritul lui Victor Teleucă, pe terenul lirosofiei (cum i-a numit "formula" Mihai Cimpoi), ceea ce deja implică o structură interdisciplinară, semn al modernității, e că nu s-a închis în nici un canon poetic (nici chiar în
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
noi". Ca un blestem de dragoste etern, nimeni nu e fericit pe de-a-ntregul. "Și-o corabie-și cioplise,/ Și-n amurgul greu, de stânci/ A plecat pe mări s-o uite/ Clătinat de ape-adânci". Însuși actul cioplirii unei corăbii, sisific, robinsonian, mi se pare o ispășire, o binecuvântată mântuire prin care el, unicul, poate exponentul unui întreg popor, încearcă mila cerească, cer adânc de ape, peste care se lasă amurgul atât de greu ca stâncile pământului; o superbă inversare de
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de dragoste etern, nimeni nu e fericit pe de-a-ntregul. Și poetul continuă: " Și-o corabie-și cioplise,/ Și-n amurgul greu, de stânci/ A plecat pe mări s-o uite/ Clătinat de ape-adânci". Însuși actul cioplirii unei corăbii, biblic, sisific, robinsonian, gulliverian, mi se pare o ispășire, o binecuvântată mântuire prin care el, unicul, poate exponentul unui întreg popor, încearcă mila cerească, cerul adânc de ape, peste care se lasă amurgul atât de greu ca stâncile pământului; aceeași superbă inversare
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
meșteșug, siguranță prozodică, adecvarea expresiei la muzica fină a textului. În integrala traducerilor din Les Fleurs du mal - Florile răului, B. e prezent cu patruzeci și cinci din cincizeci de „variante” posibile, bilanț notabil. Poetul surprinde, în fine, cu un sisific proiect, angajând, în ultima parte a vieții, tălmăcirea trilogiei lui Dante; aborda Divina Commedia fără o inițiere specială, fără o pregătire „de școală”, în termenii lui N. Iorga, altfel întâiul în a-i consacra reușita, într-o prefață, publicată anticipat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
sau trec prin el” (Glăsuirea bufonului). Poetul se mișcă în sfere înrudite cu ale existențialismului, de care se desparte însă radical prin absența dezgustului de a trăi. Dimpotrivă, este dominat de propensiunea spre ironie și autoironie, ceea ce subminează absurditatea gesturilor sisifice, prezente mereu în lirica lui. Frecventă, metafora ploii are menirea de a reliefa o coexistență stranie, a dăinuirii și a extincției, sentimente perpetue, consolidate de convingerea, inspirată de Parmenide, după care ființa umană este constrânsă să accepte imuabilitatea universului și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289833_a_291162]
-
elevul este Încăpățânat, capricios, indisciplinat, dezordonat etc. Sunt urmări ale tutelării excesive sau ale nesupravegherii copilului. II. Cauze ale comportamentului școlar deviant după Saunders și W. Gnagey: 1. Antipatia În raport cu școala În acest caz, profesorul trebuie să ducă o muncă sisifică de motivare a elevilor, pentru a determina la elevi asumarea de responsabilități și creșterea sentimentelor pozitive, prin atingerea obiectivelor propuse, prin: așteptări maxime În raport cu elevii, entuziasm pentru obiectul de studiu, comunicarea scopurile urmărite, mijloacele și strategia pe care intenționează să
GHID METODOLOGIC PRIVIND PROFILAXIA COMPORTAMENTULUI DEVIANT AL ELEVILOR MANAGEMENTUL COMPORTAMENTULUI ŞCOLAR by MIHAELA BĂSU () [Corola-publishinghouse/Science/1155_a_1877]