165 matches
-
prin dezvoltarea unui parteneriat educațional cu anumite categorii de specialiști, cu familiile elevilor sau cu anumite instituții din comunitate; în general, cele mai utile metode și tehnici de sprijinire a învățării elevilor cu cerințe educative speciale sunt: asigurarea unui confort socioafectiv favorabil învățării, învățarea de la copil la copil, colaborarea între elevi la activitățile de predare‑învățare, parteneriatul cu părinții în învățare, comunicarea cu alți specialiști din afara școlii, implicarea unor structuri sau instituții din cadrul comunității care au tangențe cu problematica educației, perfecționarea
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
faptul că toți copiii, adolescenții și adulții cu dizabilități sunt capabili de creștere, învățare și dezvoltare. principiul incluziunii rezidă în diversificarea formelor de integrare educațională, școlară și profesională a copiilor, adolescenților și tinerilor cu deficiențe de natură fizică, senzorială, psihică, socioafectivă. principiul dezinstituționalizării privește pregătirea copiilor și adolescenților cu dizabilități pentru plasarea lor în comunități și dezvoltarea în comunități a serviciilor necesare pentru a asigura un grad sporit de independență pentru adulți. principiul normalizării necesită eforturi pentru a asigura persoanelor cu
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
apreciere a dezvoltării copilului preșcolar (adaptare după Chiriac și Chițu, 1977)tc " 14.6. Ghid de apreciere a dezvoltării copilului preșcolar (adaptare după Chiriac și Chițu, 1977)" Metoda urmărește investigarea copilului pe patru arii de comportament: motor, cognitiv, verbal și socioafectiv. • Obiectiv: cunoașterea caracteristicilor de normalitate în dezvoltarea fizică și psihică a copilului în perioada 3‑6 ani; depistarea timpurie a unor rămâneri în urmă în dezvoltarea psihică, în vederea organizării unei intervenții educațional‑recuperatorii. • Conținutul sarcinilor este prezentat în Anexa 8
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
Utilizarea unor categorii gramaticale V.2. Vorbire și exprimare corectă V.2.1. Folosirea pluralului V.3. Limbaj vorbit și limbaj citit V.3.1. Reproducerea unei poezii, relatarea de povestiri după imagini V.3.2. Recunoașterea de litere • Comportament socioafectiv (S) S.1. Manifestări de independență, deprinderi de autoservire S.1.1. Autonomie în îmbrăcare S.1.2. Autonomie în dezbrăcare S.1.3. Executarea unor sarcini casnice S.1.4. Deprinderi igienice, simțul ordinii S.2. Activitatea de joc
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
sau relatează pe larg povestea folosind fraze scurte și respectând regulile gramaticale. V.2.2. Citirea unui text Indicație: Se dă copilului un text literar ușor. Consemn: Citește acest text. Criteriu de evaluare: Copilul citește corect și expresiv textul. • Comportamentul socioafectiv (S) S.1. Manifestări de independență, deprinderi de autoservire, deprinderi de igienă personală, simțul ordinii Consemn: Aranjează lucrurile tale pe bancă (se pot solicita și alte sarcini de acest tip). Criteriu de evaluare: Copilul își aranjează singur lucrurile în mod
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
proprii; dezvoltarea psihomotrică: schema corporală-formată; lateralitate-dreaptă; orientare În timp-relativ bună; orientare spațialăbună. Cauze care au determinat eșecul școlar: Cauze interne: copilul prezintă Întârziere În dezvoltarea cognitivă (intelect de limită); prezintă dificultăți În exprimarea orală și scrisă (ușoară dislalie, dislexo-disgrafie), tulburări socioafective; are o imagine de sine negativă și lipsă de Încredere În propriile capacități. Cauze externe: copilul a fost mutat de la Vatra Dornei, jud. Suceava, În Iași, aspect foarte greu de suportat de către acesta (avea prieteni, locuia cu părinții, trăia Într-
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Maria BOZ () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2167]
-
instituție de Învățământ specialșcoala specială pentru hipoacuzicile oferă elevilor posibilitatea dezvoltării personale În vederea integrării școlare și socioculturale optime prin planuricadru, programe școlare și programe de intervenție personalizată concepute În concordanță cu specificul deficienței elevilor, cu nivelul dezvoltării psiho individuale și socioafective a acestora. Acestea se defășoară Într-un cadru instituționalizat, formal, dar familiar acestora și apropiat sufletului lor prin faptul că toți elevii au același tip de deficiență. Ei devin conștienți de faptul că nu sunt singuri, că mai există copii
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
cadre normative (interdicții, devianțe), care dă coerență Întregului și construiește semnificații cognitive. totul se convertește În relațiile specifice ce se stabilesc Între indivizi și Într-o cultură proprie. Întreprindere, spital, universitate, redacție, grup de inițiativă - toate acestea pulsează de viață socioafectivă, nu sunt simple birocrații: stimulează sau Îngrădesc mișcarea ideilor, inspiră sau blochează creativitatea. Cea mai importantă caracteristică a instituției este Însă sistemul de control reciproc al indivizilor - un fel de „democrație participativă” care poate lua Însă adesea forme patologice. Suspiciunea
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
militante, psihosociologia evită instituționalizarea excesivă, statutul formal conferit prin diplome și poziții din oficiu. Dar Încurajează implicarea, inserția În spațiul public, mișcarea socială pozitivă. La Iași, unii dintre noi am beneficiat cândva, În vremuri dificile, de un suport științific și socioafectiv articulat curentelor de idei din psihosociologia europeană. Deși rupt de mișcarea de idei din Vest, dar confirmând filiația la concepția profesorului său Pierre Janet, pe care l-a frecventat prin anii ’30, Vasile Pavelcu se situa pe firul aceleiași psiho
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
și sabotorilor! Nu era familie mai săracă În sat. Al doilea mare dușman al regimului comunist era calul. Da, calul, tovarășul, prietenul de totdeauna al țăranului. Calul era simbolul independenței, tichetul de supraviețuire. Avea nu numai valoare economică, ci și socioafectivă, o pereche de cai buni conferea statut social, era prilej de mândrie și mijloc de rezistență psihică. Poate mai degrabă decât de pământ, oamenii satului se despărțeau greu de caii lor. Se Înscriau uneori numai ca să poată fi În continuare
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
a angajat să sărbătorească printr un spectacol ziua națională a unei minorități sub genericul „arta care ne unește”. Programe culturale, expoziții, căldura sufletească și disponibilitatea totală a echipierilor și ostilitatea, răceala staffului. Altă experiență: Încercarea de a pătrunde În tainele socioafective ale unei terapii de grup de tip „alcoolici anonimi”, asistând un membru al familiei. Participanta la acest experiment a relevat puterea comunității, capacitatea de a influența a grupului de discuție, descoperirea unei resurse proprii noi: competența de a Înțelege diferitul
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
cu strictețe. în cadrul mediului școlar, instrucția și educația se împletesc în mod armonios, într-un mod gradat, își dirijează acțiunile spre un scop comun. Educația părinților apare ca o dimensiune a educației permanente și desigur, a educației adulților. Modelarea comportamentului socioafectiv al copiilor de vârstă școlară constituie un aspect esențial al activităților educative realizate în școală, dar reprezintă și o preocupare constantă a educației pe care părinții o fac copiilor. Colaborarea școală - familie Problematica educației este abordată astăzi în strânsă legătură
ARTA DE A FI PĂRINTE by Bogdan Honciuc () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93086]
-
personală, constructivă; e) indicatori de modelare a valorilor: concretizarea și valorizarea de modele, valori și atitudini sociale și de grup pozitive puternice; de modele de exersare și transfer orizontal și vertical a experiențelor și atitudinilor pozitive; f) indicatori ai climatului socioafectiv: stilul de acțiune a cadrelor didactice asupra elevilor: directă, indirectă; acțiuni ale cadrului didactic orientate spre stimularea conduitei creative individuale și în grup. Organizarea conținuturilor pregătirii practice focalizată pe obiective se corelează cu însușirea componentelor competenței pedagogice prin tehnica micropredării
Politici educaţionale de formare, evaluare şi atestare profesională a cadrelor didactice by PETROVICI CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Science/91525_a_92853]
-
a comunicării (solicitare frontală sau solicitare de răspunsuri interactive elevilor); - competențe rezolutive și evaluative (dirijarea activității practice, cognitive a elevilor etc.); - competențe de manifestare a potențialului formativ (stimularea conduitelor de exprimare directă a opiniei critice etc.); - competențe referitoare la climatul socioafectiv (tipuri de influențe ale profesorului în sfera personalității elevului); - competențe de stimulare a creativității (stimularea conduitei creative a elevului) [Neacșu I., 1990, p. 243-244]. În continuare, în această lucrare, ne vom axa pe definiția dată de Ioan Jinga competenței profesionale
Politici educaţionale de formare, evaluare şi atestare profesională a cadrelor didactice by PETROVICI CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Science/91525_a_92853]
-
realizarea scopurilor; - Competența de a înțelege și apoi de a solicita să fii înțeles. - Competența de a acționa sinergic, având capacități subordonate, cum sunt: cooperarea creativă, comunicarea sinergică, valorificarea diferențelor etc. - Competența unei autoreînnoiri echilibrate, o autoreînnoire fizică, spirituală, mentală, socioafectivă a personalității (capacitatea de a produce), care înseamnă păstrarea și sporirea propriei personalități. Această competență este cea care le face posibile pe toate celelalte. 2. Competențe pentru profesia de cadru didactic: A. Competențele de bază ale cadrului didactic Acestea sunt
Politici educaţionale de formare, evaluare şi atestare profesională a cadrelor didactice by PETROVICI CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Science/91525_a_92853]
-
schematic rolurile educatorului modern [Peretti A. de, 1996, p. 143]: UTILIZATOR Mânuitor al aparatelor Informatician Specialist în audiovizual Emil Toroiman marchează cinci factori interpretați ca funcții ocupaționale de bază ale profesorului, respectiv: promovarea dezvoltării sociale și emoționale a elevilor (factorul socioafectiv); dezvoltarea lor intelectuală (factorul cognitiv); utilizarea adecvată a metodelor, mijloacelor și materialelor de către profesor (factorul metodico-material); relațiile profesorului cu adulții în interiorul și în afara școlii (factorul de cooperare); dezvoltarea profesorului însuși și a școlii (factorul de dezvoltare) [Toroiman E., 1993, p
Politici educaţionale de formare, evaluare şi atestare profesională a cadrelor didactice by PETROVICI CONSTANTIN () [Corola-publishinghouse/Science/91525_a_92853]
-
creație (modelul poate fi extrapolat la managerii din organizațiile noncomerciale): orientat spre valori moral-profesionale, asigură o atmosferă de cooperare, un climat de competență și motivație profesională, stil democrat de conducere, orientat spre solidaritate și progres colectiv, grad înalt de integrare socioafectivă în grup, acomodare interpersonală ușoară. Într-un studiu recent pe tema relației dintre management și inteligența emoțională autoarea afirmă că managerii de succes au un nivel ridicat al inteligenței emoționale, dau dovadă de autocontrol în plan emoțional, de o anxietate
[Corola-publishinghouse/Science/2156_a_3481]
-
de valoare în raport cu rezultatele măsurării. Aprecierea este o operație mult mai complicată, întrucât ea antrenează palierele valorizante ale profesorilor interiorizate în urma unei experiențe didactice, dar luând în considerație și o serie de cadraje circumstanțiale (cine este evaluat, care este statutul socioafectiv al elevului, ce predeterminări au antrenat achizițiile prezente, care este finalitatea evaluării, limitări ale tehnicii evaluative, constrângeri temporale etc.). În orice caz, personalitatea profesorului „colorează” într-un grad mai mare natura concluziilor și ratificărilor avansate. Decizia se consumă în luarea
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
sistemului de instruire (accentul se pune pe sistemul în care se desfășoară educația); - evaluarea performanțelor (materializate în cunoștințe, atitudini, valori, conduite); - evaluarea achizițiilor realizate în afara școlii. 6. După domeniul psihocomportamental: - evaluarea în domeniul psihomotor (capacități, aptitudini, deprinderi); - evaluarea în domeniul socioafectiv (atitudini, sentimente, credințe); - evaluarea în domeniul cognitiv (cunoștințe). 7. După rigurozitatea exprimării rezultatelor evaluării: - evaluarea cantitativă (rezulatele sunt exprimate cifric, exact); - evaluarea calitativă (rezultatele se exprimă prin opinii, păreri, deziderate etc.). 8. După acuratețea instrumentelor utilizate în evaluare: - evaluarea obiectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
de Jean-Claude Abric)219: "Empatia poate fi privită atât ca o calitate, ca o aptitudine, cât și ca voință, fiind probabil componenta cea mai dificil de pus în aplicare. Ea presupune hotărârea și capacitatea de a-ți controla propriile reacții socioafective, devenind astfel disponibil pentru celălalt, și constă în a te scufunda în lumea subiectivă a celuilalt, pentru a încerca să-l înțelegi din interior, în a vedea situația cu ochii celuilalt. Nu este necesar să te pui în locul acestuia, ci
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
corelație Pearson între scorurile fiecărei grupări de interacțiuni informațional-comunicaționale (solidaritate/destindere/aprobare, emitere de opinii/sugestii/informații; solicitare de opinii/sugestii/informații; dezaprobare/tensiune/antagonism) și scorurile care redau situația adaptării. Au fost consemnate corelații nesemnificative cu interacțiunile din domeniul socioafectiv al grupului: - pentru relația adaptare (m=41.10, ab.std.=5.63) - solidaritate/destindere/aprobare (m=3.82, ab.std.=2.34): r=0.092, sig.2-tailed=0.541; - pentru relația adaptare (m=41.10, ab.std.=5.63) - dezaprobare
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
ci numai cele de emitere și solicitare de opinii/sugestii/informații. Faptul că numai comportamentele din domeniul tematic al interacțiunilor grupului se asociază cu adaptarea ne face să ne formulăm următoarea întrebare: dacă adaptarea are o dimensiune motivațional-afectivă, atunci componenta socioafectivă a interacțiunilor grupului de ce nu corelează cu adaptarea? Răspunsul este că acele comportamentele din domeniul tematic al interacțiunilor presupun oricum o participare emoțională din partea subiecților, iar pe de altă parte, manifestarea doar a comportamentelor din domeniul socioafectiv necorelate cu celelalte
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
motivațional-afectivă, atunci componenta socioafectivă a interacțiunilor grupului de ce nu corelează cu adaptarea? Răspunsul este că acele comportamentele din domeniul tematic al interacțiunilor presupun oricum o participare emoțională din partea subiecților, iar pe de altă parte, manifestarea doar a comportamentelor din domeniul socioafectiv necorelate cu celelalte nu este în măsură să sporească gradul de adaptare a studenților la sarcinile, condițiile mediului academic. În consecință, nici măsurile ameliorative nu se pot rezuma la aceste coordonate. Nu vom spori adaptarea studenților cerându-le să se
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
Structuri (rețele) și procese grupale 151 3.1. Comunicarea în grup 151 3.1.1. Caracteristicile comunicării 151 3.1.2. Principalele tipuri de comunicare 154 3.1.3. Structuri și rețele comunicaționale grupale 157 3.2. Structuri și relații socioafective 159 3.2.1. Relații de afiliere infrastructurale: prietenia și dragostea 159 3.2.2. Relații preferențiale în grupurile mici și mijlocii. Sociometria 166 3.3. Cooperare și competiție 170 3.4. Percepția echității în grupuri 177 3.5. Luarea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
1984) și J. Nuttin (1968), de exemplu, valorile, concentrate într-o filosofie a vieții, sunt cele care dau unitate și consistență persoanei și fac posibilă predicția în comportamente interindividuale. Sedimentate în personalitate, valorile servesc drept criterii evaluative în relațiile interpersonale socioafective (Mihu, 1967), în felul în care eul propriu se prezintă celorlalți în viața cotidiană (Goffman, 1959) și, de asemenea, în aprecierea atitudinilor și conduitelor semenilor noștri. Valorile constituie, în același timp, standarde în virtutea cărora se iau decizii acționale și se
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]