10,676 matches
-
într-un inel de gânduri infinitul își ițește creștetul deasupra gardului de întrebări stă vertical plin de răspunsuri fuge fuge nu-l atinge sau atinge-l asumă-ți riscul mai departe valea e adâncă mai departe cântă cântă tu prin stâncă flautu-i departe se aude-n dor pi e-n pacea adâncă tăcerii izvor -------------- imagine: circos-pi-dots Referință Bibliografică: 3.14159265358979323846264338327950288 ... / Anne Marie Bejliu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1107, Anul IV, 11 ianuarie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Anne
3.14159265358979323846264338327950288 ... de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1107 din 11 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/31415926535897932384626433832_anne_marie_bejliu_1389427597.html [Corola-blog/BlogPost/363802_a_365131]
-
fir textil și monturi la forfac, făcute de oameni pricepuți în pescuitul crapului. Noi venisem pentru a ne relaxa și ne mulțumeam cu ce prindeam. Atmosfera începuse să se încălzească și la propriu și la figurat. Soarele se ridicase deasupra stâncilor de pe malul de vizavi și mângâia cu razele sale pământul. Aburi se ridicau de pe vârfurile stufului și de pe luciul apei, semn că fusese o noapte răcoroasă pe baltă, nu fierbinte, ca la mine în apartament. Transpirați, ne-am aruncat gecile
VALEA MARE – VALEA IUBIRII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445669394.html [Corola-blog/BlogPost/344410_a_345739]
-
la Baziaș, după care înaintează printre munți până la Drobeta. La Cazane, cursul său se îngustează, apoi apele capătă amplitudine, iar fluviul coboară domol printre dealuri de piatră. La Cazane găsim specii de plante rare, precum laleaua de Cazane, Stânjenelul de Stâncă, clopoțeii Cazanelor etc. Dunărea este întâmpinată de la înălțime de orașul Orșova, crescut pe terasele și versantul drept al Cernei. Cale de mulți kilometri apele străbat Porțile de Fier, ultimul obstacol întâlnit în trecerea lor prin Carpați. În acest punct trebuie
DUNĂREA DE DORUŢA DUMITRU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1344 din 05 septembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1409939513.html [Corola-blog/BlogPost/383552_a_384881]
-
de munte: poate de înălțimea și veșnicia lui. Iar muntele e înfricoșat de adâncimea mării cu hăul nimănui, ca viscolul în urma unei troici - Vuietul ei se retrage În cochilia albă a unei scoici.”pg.9, în apă/în cer - „Și stânci de cuvinte în spuma căruntă sunt scrise pe apă, de la sud la nord, istorii cu crime într-o existență cruntă ce-a însângerat și ultimul fiord ... .,”pg.11, dezvoltând într-o reală sinestezie, versuri care vorbesc despre sentimente contradictorii: „Cu
GLASUL MĂRII ÎNŢELES DOAR DE SUFLETUL SENSIBIL, CRONICĂ DE ELENA BUŢU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 831 din 10 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Glasul_marii_inteles_doar_d_al_florin_tene_1365581907.html [Corola-blog/BlogPost/345813_a_347142]
-
vă vorbesc despre cele 24 de arii naționale protejate (30.200 de ha, 6 cu statut de monumente ale naturii), nici despre cele 16 rezervații naturale ale județului sau despre defileul Răcățiului - fascinant prin importanța dată lui Zamolxe, în zona stâncilor care au profiluri de uriași, loc unde invocându-l pe zeu, cum spune legenda, se îndeplinesc dorințele oamenilor, ci despre acest areal al turismului rural montan, unde am întâlnit un elvețian fericit. Insula elvețiană din inima Transilvaniei Mergeam spre Cascada
ŞI AM VĂZUT UN ELVEŢIAN FERICIT de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 669 din 30 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Turism_in_inima_transilvaniei_si_am_elisabeta_iosif_1351604663.html [Corola-blog/BlogPost/358074_a_359403]
-
în România, care știa toate legendele locului, povestindu-mi despre cascada Răchițele, denumită și Vălul Miresei, situată pe Valea Stanciului, în comuna Mărgău, județul Cluj, a cărei legendă spune, că numele îi vine de la o mireasă care a căzut de pe stâncile abrupte iar voalul ei a rămas agățat de stânci, formând o cascadă. De fapt, Cascada Vălul Miresei este impresionantă prin căderea apei de la 20 de metri, apele creând un evantai din două cascade, care pe timp de iarnă transformă pereții
ŞI AM VĂZUT UN ELVEŢIAN FERICIT de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 669 din 30 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Turism_in_inima_transilvaniei_si_am_elisabeta_iosif_1351604663.html [Corola-blog/BlogPost/358074_a_359403]
-
despre cascada Răchițele, denumită și Vălul Miresei, situată pe Valea Stanciului, în comuna Mărgău, județul Cluj, a cărei legendă spune, că numele îi vine de la o mireasă care a căzut de pe stâncile abrupte iar voalul ei a rămas agățat de stânci, formând o cascadă. De fapt, Cascada Vălul Miresei este impresionantă prin căderea apei de la 20 de metri, apele creând un evantai din două cascade, care pe timp de iarnă transformă pereții ei stâncoși în gheață, un minunat loc de escaladare
ŞI AM VĂZUT UN ELVEŢIAN FERICIT de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 669 din 30 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Turism_in_inima_transilvaniei_si_am_elisabeta_iosif_1351604663.html [Corola-blog/BlogPost/358074_a_359403]
-
Acasa > Literatura > Eseuri > VALUL DIN LAGUNĂ.... Autor: Mariana Petrache Publicat în: Ediția nr. 2093 din 23 septembrie 2016 Toate Articolele Autorului Eram un val înspumat și rebel, mereu mă aruncam și mă spărgeam de stânci, mă lăsam mângâiat de maluri și iar mă adunam în călătoria mea spre larg, în lumea mea nemărginită, necuprinsă și plină de albastru . O lume mirifică, udă și plină de feerie , acolo unde norii mă atingeau iar luna se leagănă
VALUL DIN LAGUNĂ.... de MARIANA PETRACHE în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/mariana_petrache_1474644898.html [Corola-blog/BlogPost/374148_a_375477]
-
doresc eu ție, dulce Românie, Țara mea de glorii, țara mea de dor? Brațele nervoase, arma de tărie, La trecutu-ți mare, mare viitor! Fiii tăi trăiască numai în frăție Ca a nopții stele, ca a zilei zori ...................................... Căci rămâne stânca, deși moare valul, Dulce Românie asta ți-o doresc.” Astăzi, fiii țării par că-s derutați Deși în cupe le spumegă vinul, Iar unii dintre ei... sunt foarte bogați. Ei nu aud că țara geme de durere, Și nici rădăcini
LA MULŢI ANI, IUBITĂ MAMĂ, ROMÂNIA! de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/La_multi_ani_iubita_mama_romania_.html [Corola-blog/BlogPost/350922_a_352251]
-
Românie asta ți-o doresc.” Astăzi, fiii țării par că-s derutați Deși în cupe le spumegă vinul, Iar unii dintre ei... sunt foarte bogați. Ei nu aud că țara geme de durere, Și nici rădăcini nu mai au, iar stânca piere... Au uitat de tine, au uitat de frați, Au format partide ce par niște coride Și-și schimbă masca după interese, Sunt, pe rând, când tauri, când toreadori... Eu sunt mamă ca și țara mumă, Mi-e sufletul trist
LA MULŢI ANI, IUBITĂ MAMĂ, ROMÂNIA! de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 335 din 01 decembrie 2011 by http://confluente.ro/La_multi_ani_iubita_mama_romania_.html [Corola-blog/BlogPost/350922_a_352251]
-
Acasă > Poezie > Cântec > ELOGIU STÂNCII Autor: Ion Mârzac Publicat în: Ediția nr. 249 din 06 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului ELOGIU STÂNCII Prietenul meu, de o viață, Jean Paul, se știe, pentru totdeauna, mai nefericit, decat bietul Sisif - totuși, amândoi, s-au bucurat observând cum
ELOGIU STÂNCII de ION MARZAC în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_stancii.html [Corola-blog/BlogPost/356133_a_357462]
-
Acasă > Poezie > Cântec > ELOGIU STÂNCII Autor: Ion Mârzac Publicat în: Ediția nr. 249 din 06 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului ELOGIU STÂNCII Prietenul meu, de o viață, Jean Paul, se știe, pentru totdeauna, mai nefericit, decat bietul Sisif - totuși, amândoi, s-au bucurat observând cum stâncă se prăvălește...spre obârșie - și cât se mai mirau, observând, mai departe, cum și răul, si
ELOGIU STÂNCII de ION MARZAC în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_stancii.html [Corola-blog/BlogPost/356133_a_357462]
-
Autor: Ion Mârzac Publicat în: Ediția nr. 249 din 06 septembrie 2011 Toate Articolele Autorului ELOGIU STÂNCII Prietenul meu, de o viață, Jean Paul, se știe, pentru totdeauna, mai nefericit, decat bietul Sisif - totuși, amândoi, s-au bucurat observând cum stâncă se prăvălește...spre obârșie - și cât se mai mirau, observând, mai departe, cum și răul, si fluviul, si oceanul o înghițeau că pe bietul peștișor. Referință Bibliografica: ELOGIU STÂNCII / Ion Mârzac : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 249, Anul I
ELOGIU STÂNCII de ION MARZAC în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_stancii.html [Corola-blog/BlogPost/356133_a_357462]
-
nefericit, decat bietul Sisif - totuși, amândoi, s-au bucurat observând cum stâncă se prăvălește...spre obârșie - și cât se mai mirau, observând, mai departe, cum și răul, si fluviul, si oceanul o înghițeau că pe bietul peștișor. Referință Bibliografica: ELOGIU STÂNCII / Ion Mârzac : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 249, Anul I, 06 septembrie 2011. Drepturi de Autor: Copyright © 2011 Ion Mârzac : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare la articolele
ELOGIU STÂNCII de ION MARZAC în ediţia nr. 249 din 06 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_stancii.html [Corola-blog/BlogPost/356133_a_357462]
-
eram pregătită de zbor cu pași secundici calc la stânga înainte spre dreapta este ocupat pârguită în cuvinte însemn locurile goale din coțul de lumină în care m-am rătăcit gândurile închise într-un hohot mut desenează poteci orbite de zăpăcela stâncii rămân înserarea ta mai dă- mi o zi să reînvii omenia adun cuvânt lângă cuvânt reduc din necunoscut stând la taifas cu luna nu mergem în dimineața asta la culcare ea dă notă explicativă pentru îndrăzneala de a lumina peste
POEMELE VISULUI SALVAT de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 931 din 19 iulie 2013 by http://confluente.ro/Ana_maria_gibu_poemele_visu_ana_maria_gibu_1374243972.html [Corola-blog/BlogPost/360428_a_361757]
-
cruce, Fiul lui Dumnezeu apropie din nou lumea de Dumnezeu, deschizându-i din nou porțile Împărăției cerurilor... Vestea cea bună adusă oamenilor de Iisus Hristos și jertfa de pe cruce, alăturându-i corolarul Învierii din morți și Înălțării la ceruri, sunt stâncile de granit pe care este clădită temelia Bisericii creștine. Pentru ca oamenii să se poată împărtăși din mântuirea adusă de El lumii, Iisus Hristos a lăsat Bisericii Sale mijloacele sfințitoare (Sfintele Taine), asigurând pe urmașii Săi, Sfinții Apostoli, ca și pe
ISTORIE, CREDINŢĂ ŞI CULTURĂ . de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1813 din 18 decembrie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1450465454.html [Corola-blog/BlogPost/368493_a_369822]
-
ca pe-un răspuns Ce nu îl veți afla decât spre seară; Rănindu-vă-ntre voi o să mă doară. De dragul vostru eu mă las străpuns - Vi s-a părut că n-am murit de-ajuns? ... SCULPTURĂ mă aflu într-o stâncă - din ea cioplesc doi meșteri primul - zilei arată trupul meu, al doilea - la inimă îmi umblă și-n vultur mă preface nu trebuie decât să mă înalț ... SPIRALĂ Ne trecem, unul câte unul, Mai târșâit, mai legănat, Pierzându-ne înspre
INELELE TRUNCHIULUI DE TEI (POEZII) de GEORGE TEI în ediţia nr. 875 din 24 mai 2013 by http://confluente.ro/George_tei_inelele_trunchiul_george_tei_1369396025.html [Corola-blog/BlogPost/344683_a_346012]
-
la Cluj”, chemându-l la Sibiu, în redacția revistei, o etapă „hotărâtoare în formația sa”. În același timp, Coșbuc mai colaborează și la „Familia” lui Iosif Vulcan, precum și la „Cărțile săteanului român”, o revistă din Gherla, unde publică „Amin”, „Strigă stâncile” și „Lupii țiganului”,. În „Tribuna”, Coșbuc publică baladele de inspirație populară: „Blăstăm de mamă”, „Pe pământul turcului” „Angelina”, „Fata codrului din cetini”, „Draga mamei”, povestirile și basmele versificate: „Fulger”, „Brâul Cosânzenii”, „Izvor de apă-vie”, „Tulnic”, „Lioara”, „Rodovica”, „Crăiasa zânelor”, „Rada
Coşbuc – 150 de ani de la naştere „Cel care a cântat toate vitejiile neamului…” by http://uzp.org.ro/cosbuc-150-de-ani-de-la-nastere-cel-care-a-cantat-toate-vitejiile-neamului/ [Corola-blog/BlogPost/92418_a_93710]
-
sale golgotice, un fel de destin inițiatic care îi perminte autoarei să pună degetul pe rana lumii-înconjurătoare, să spună că nimic din ceea ce vede, pipăie și apoi, scrie, nu este artificiu. ,,Am străbătut / întinderea de piatră goală,/ pustiul străjuit de stânci/ (...),, Emoționantă singurătatea aceasta, a Poetei care se întreabă ,, Cine sunt?,,. Creatorul care este ea, își pune întrebarea pentru a da răspunsul în public, și o face scriind pentru cei care se hrănesc, citind, din pâinea nemuririi. Cu o tehnica a
CRONICĂ LA VOLUMUL DE VERSURI VRAJ(B)A CLIPEI A VIORELEI CODREANU TIRON de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 284 din 11 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Cronica_la_volumul_de_versuri_vraj_b_a_clipei_a_viorelei_codreanu_tiron_.html [Corola-blog/BlogPost/364580_a_365909]
-
în formă de piramidă. Cu ochii către cer, născându-se din nou, acum se desfată cu darul de viață nouă dat de Dumnezeu, ca să poată din nou trăi, după ce a căzut la pământ, să poată lupta, „precum în neclintirea lor stâncile”(Mă uit spre cer). O poezie de adâncă intensitate a trăirii, fără cuvinte de prisos, ca o curgere de apă limpede, din stânca creației. De ajuns, doar o atingere de toiag și stânca lăcrimează din belșug, pe relieful obrazului curat
TRISTEŢEA DIN FLOAREA VIEŢII ADEVĂRATE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2310 din 28 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1493342598.html [Corola-blog/BlogPost/368481_a_369810]
-
ca să poată din nou trăi, după ce a căzut la pământ, să poată lupta, „precum în neclintirea lor stâncile”(Mă uit spre cer). O poezie de adâncă intensitate a trăirii, fără cuvinte de prisos, ca o curgere de apă limpede, din stânca creației. De ajuns, doar o atingere de toiag și stânca lăcrimează din belșug, pe relieful obrazului curat de fecioară. Simțământul religios este foarte pregnant și poeta se consideră „doar o mlădiță/ Din vița ta, Doamne” (Ruga o port în mine
TRISTEŢEA DIN FLOAREA VIEŢII ADEVĂRATE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2310 din 28 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1493342598.html [Corola-blog/BlogPost/368481_a_369810]
-
să poată lupta, „precum în neclintirea lor stâncile”(Mă uit spre cer). O poezie de adâncă intensitate a trăirii, fără cuvinte de prisos, ca o curgere de apă limpede, din stânca creației. De ajuns, doar o atingere de toiag și stânca lăcrimează din belșug, pe relieful obrazului curat de fecioară. Simțământul religios este foarte pregnant și poeta se consideră „doar o mlădiță/ Din vița ta, Doamne” (Ruga o port în mine). Mariana Gurza își declină simplu intențiile, fără ascunzișuri, ea-și
TRISTEŢEA DIN FLOAREA VIEŢII ADEVĂRATE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2310 din 28 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1493342598.html [Corola-blog/BlogPost/368481_a_369810]
-
care plânge Și voi simți iertarea în văpăi. Obrazul, hai, întoarce-l către mine Să înțelegi durerile ce-ți port, O geană a urcat spre bolți senine, Iertarea este singurul suport! NEMURIRE Albe destine îmi croiesc prin mare Adorm pe stânca unui dor tardiv, Acum că timpul suie către soare Același cânt mă ține iar captiv. A mai apus o stea între speranțe, Adoarme țărmul mării legănând; Ascult în temeri fine rezonanțe, Amurgul mă cuprinde fremătând. Am să mai caut încă
POEMELE IUBIRII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1348 din 09 septembrie 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1410246612.html [Corola-blog/BlogPost/377922_a_379251]
-
Nu-și putea permite să verifice și ușa din dreapta deoarece ar fi însemnat să se expună accidentării în cazul în care mașina și așa într-un echilibru îndoielnic l-ar fi prins sub ea într-o rostogolire peste colțul de stâncă de care se agățase. Luă o piatră și sparse geamul căutând să nu accidenteze și mai mult tânăra cu cioburile ferestrei. Nu știa dacă mai era sau nu în viață. Își dezbrăcă repede bluza, o înfășură pe mână și curăță
ROMAN (FRAGMENT) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 579 din 01 august 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_roman_fragment_stan_virgil_1343814641.html [Corola-blog/BlogPost/360070_a_361399]
-
-i pună în mișcare inima dacă era oprită, repetând respirația directă gură la gură. În sfârșit îi simți pulsul slab, deci mai erau speranțe ca fata să scape cu viață din teribilul accident. Mașina se desprinsese instantaneu din ciotul de stâncă și se rostogolea cu zgomot în râpă, creând panică printre cei ce priveau de sus și nu știau dacă a prins pe cineva în rostogolire. Scânteile produse prin frecarea metalului cu piatra dură, porni vâlvătaia ce se prelingea spre baza
ROMAN (FRAGMENT) de STAN VIRGIL în ediţia nr. 579 din 01 august 2012 by http://confluente.ro/Zbor_spre_stele_roman_fragment_stan_virgil_1343814641.html [Corola-blog/BlogPost/360070_a_361399]