370 matches
-
Polonia, despre unii de la Salvare, care omorau oamenii în drum spre spital, ca să furnizeze clienți pentru o firmă de pompe funebre. Îmi spuneau: subiectul ăsta nu putea fi făcut decât de suedezi, că noi nu puteam să-l facem. Am tatonat mai mulți producători polonezi și, până la urmă, l-am ales pe cel mai mic și la început de drum, pentru că era singurul care se putea implica imediat, ceilalți aveau alte proiecte în lucru. El avea ambiții mari, ceea ce era bine
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
ontologice" (p. 44). Cartea lui Th. Codreanu este nu numai o prelungire a acestui demers, dar și o certificare, încă una, a celui mai potrivit mod de exegeză eminescian. În lucrarea sa, autorul pornește de la statutul arheului eminescian concept îndelung tatonat în istoria gândirii universale de la presocratici, Aristotel și Paracelsus până la Schopenhauer și Heidegger. Nici Eminescu nu-l elaborează în toate articulațiile lui conceptuale, dar referințele asupra lui, atâtea câte a diseminat prin proză, prin manuscrise subsidiare și notații fugare, sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
prins "patima cititului". Unul din aceste volume, Dicționarul de maxime comentat, de Tudor Vianu, i-ar fi indus "gustul pentru reflecție". Trei calități, pe care ulterior le va proba pe larg, sunt neîndoielnice: perspicacitatea, luciditatea și siguranța. Tânărul Codreanu nu tatonează, nu oscilează, nu ezită. El "cade" aproape totdeauna pe ceea ce trebuie, pune ochii pe exemplele utile, spicuiește ceea ce se pretează tipului său de comentariu. Modul lui de a citi o carte seamănă cu o examinare pe felii, cu o decojire
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și eu la fel... E greu de Înțeles asta, da’ așa este... Asta Îmi doream... Dar foarte repede am văzut că este insistent... Pe mine continuau să mă scoată la anchetă, dar nu mai erau anchetele din acelea cu bătăi. Tatonau. Îmi aruncau perspectiva că s-ar putea să se reia anchetele cu bătaie și nu-mi convenea. Probabil Înțeleseseră că mie nu-mi convenea treaba asta și forțau un puțin, mă șantajau. Dar acest om insista la un moment dat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
comentariu la ce spune, lăsând-o singură în „țara sincerității” în care s-a instalat. Noile texte pe care le-am scris au multe repetiții, lungimi, dar asta așa trebuie să fie, pentru că în așteptarea unei noi cărți trebuie să tatonez terenul, să-mi fac mâna suplă, activă, împiedicându-mă să lenevesc. E adevărat că Boni (Herlin) nu e un traducător de profesie, ci matematician, și vede limba altfel decât un poet. De aceea m-am hotărât în mod inspirat să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
căreia toți comuniștii trebuiau evaluați după atitudinea lor față de Uniunea Sovietică și conducătorul ei. La începutul anului 1948, Milovan Djilas a fost chemat la Moscova pentru una din obișnuitele sale întrevederi cu Stalin. Oprindu-se la București, pentru a-i tatona pe liderii români, la dineul de la ambasada iugoslavă Ana Pauker și Emil Bodnăraș au refuzat orice fel de comentarii. Referindu-se la acest moment, fruntașul iugoslav notă despre atitudinea „ministresei”: „Tăcea atentă sau se declară fără entuziasm de acord cu
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
scăpat, oare? se roagă Fratele, nevenindu-i să creadă că toate presiunile și fojgăiala încetaseră. Poate că... Da! Poate, poate... Aș...! Da' de unde! Încetișor, fugar, ca o părere, caninii reci ai lui Dănuț îi caută grumazul, apoi urechea, apoi ceafa, tatonând. S-a transformat! Fir-ar... Îl am pe ditamai Contele Ugolino, pe deasupra! se contorsionează sechestratul, ca un șarpe, încercând să-și elibereze o mână, pentru a se putea împotrivi destinului. Nici o șansă! Povestea se încheie aici. Nu și pentru mine
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
căruia se afla amplasat palatul Mașinii înconjurat de câmpuri de flori și masive de boscheți. Palatul nu era mare: contururile sale elegante se pierdeau în verdele plin și luxurianța vegetației decorului. Dar pe Gosseyn nu peisajul îl preocupa. Mintea lui tatona, încerca să imagineze și să înțeleagă. Președintele Hardie și fiică-sa Patricia locuiau acolo. Dacă el, Gosseyn era atât de implicat în toată chestia asta, atunci și ei erau la fel de amestecați. Pentru care motiv i se băgase în cap, ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
ca o criptă nu e doar frig, toate sînt jilave, și la fel ajung și hainele noastre În cîteva minute. La masa de alături sînt niște tipi de vîrsta noastră pe care Îi știm de undeva, deși arată plouați. Ne tatonăm o vreme, priviri aruncate fugar peste umăr, apoi vine și Întrebarea. De unde vă știm? Întreb. — Nu știu. Poate de la niște tipi care știu niște tipe care-l știu pe un tip... Știi tu, tipul pe care Îl știe toată lumea. Trebuie
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
mă Înșeală. Priveliștea era mai curînd comică. Poate că, dacă nu s-ar fi rotit, nici nu mi-aș fi dat seama că plutește. Atîrna suspendată În aerul vînăt, așa ghemuită cum stătuse pînă atunci pe bancă, se rotea Încet, tatona aerul cu mîinile, apoi Își Îndreptă trupul și se Înclină pe diagonală, În timp ce jos Pufi dădea ocol În jurul ei, lătrînd scurt din cînd În cînd. Din celălalt capăt al aleii, filosoful și Însoțitorul său o văzuseră, de asemenea, căci se
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
în mod deosebit, previzibila reacție negativă a marilor puteri Aliate. Acestea au fost, de altfel, și motivele pentru care acei lideri maghiari favorabili în principiu ideii unei federații româno-maghiare n-au îndrăznit să-și susțină deschis proiectul, ci doar au tatonat partea română, pentru a identifica un posibil viitor pentru ideea respectivă. În sfârșit, probabil că elementul decisiv ce a înghețat pentru o perioadă intențiile maghiare de apropiere de România a fost recrudescența tensiunii dintre statul român și marile puteri învingătoare
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Mocsonyi (Mocioni) la Budapesta, unde ar fi discutat cu Bethlen despre posibilitatea ca prințul Nicolae să acceadă la tronul ungar 103. Alte zvonuri „complementare“ indicau faptul că Ion I. C. Brătianu, aflat în Italia în acea perioadă, la Conferința de la Genova, tatona posibilitatea căsătoriei lui Nicolae cu una din prințesele italiene, ca o precondiție pentru asistența italiană în favoarea preluării de către prințul român a tronului maghiar 104. În august 1922, Bethlen și Bánffy au fost acuzați în Parlamentul maghiar că nu resping „planurile
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
hotărâtă să nu renunțe la pictura pe sticlă, iar experiența ei didactică și iubirea pentru imaginarului satului îi influențează destinul profesional. Și mai ales, opțiunea pentru sinceritatea absolută, față de ea însăși și față de public o determină să caute și să tatoneze într-un demers perfect transparent. Va fi interesant de observat cum artista rămâne fidelă mijloacelor și tehnicilor tradiționale și respectă în compoziție perspectiva ierarhică a icoanei, chiar dacă lumea pe care o oglindește are o substanță laică declarată și este produsul
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
în înălțimi, în timp ce mâinile trag hățurile într-o parte și alta cu gestul orbului care înaintează în propriile lui tenebre. Este în fixitatea acestei priviri în oglindă ceva ireal și trist, ceva ce seamănă într-adevăr cu umbletul orbilor care tatonează febril trotoarul cu bastonul, în timp ce ochii albi privesc indefinisabil în vag. Bolnavul din trăsură e de altfel îmbrăcat corect, are haină, cravată, batistă albă în buzunarul de sus și mănuși. Cine ar bănui că sub cămașă el poartă o carapace
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
capital. Manifestul are întotdeauna un caracter propagandistic (în sensul larg al termenului), de aceea funcția sa teleologică este acută, iar pragmatismul său imediat. Cu cât zgomotul pe care îl produce este mai puternic, cu atât eficacitatea sa este mai mare. Tatonând zona incertă a interdiscursivității literare, Cornel Munteanu consideră manifestul "o altă formă a pamfletului, născut în zona polemicii", alături de eseu, critica literară și scrisoarea deschisă. Totuși, o astfel de situare devine vulnerabilă în momentul în care, apelând la un "raționament
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
scriind Întoarcerea din Cythera, P. abandonează „lirismul ideologic” și, potrivit unui loc comun din critica vremii, „își regăsește vocea proprie”, abordând acum versul liber. În realitate, îndatorată formulei lirice baconskiene, își caută un „teritoriu liric” prin interiorizare. Pentru prima oară tatonează înțelepciunea tăcerii, temă care va da unor poeme din lirica ei târzie substanță și dramatism: „Toate cuvintele, toate,/ retrase-n cochilii,/ Și înseși coarnele n-ar/ Mai ieși cercetătoare-n văzduh./ Toate privirile, toate,/ Sub pleoape retrase. Și palid,/ Strâns
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288980_a_290309]
-
volumele abstracte și decorurile de arhitectură performanțe la îndemână. Există ceva emblematic în ierarhia regnurilor cucerite succesiv de imaginile sintetice: mineralul este perfect simulabil (a se vedea admirabilul Terminator 2); vegetalul, ceva mai puțin, iar animalul, mult mai puțin. Computerul tatonează în acest moment lanțul vertebratelor: știe să facă dinozauri, păsări, pești. Abordează mamiferele. Însă ființa umană sintetizată este mereu o marionetă, uneori un android, niciodată o privire. Nicio vorbire (cele două merg împreună). Chipul, în mai mare măsură decât vocea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
de a domina; krás, kratós, cap, vârf de munte, limită, extremitate, limbajul fiind căutat la limita lui și dincolo de ea) și consideră cele două nume un "indiciu suficient de transparent că ne aflăm în fața unei vorbiri în care cuvintele sunt tatonate nu atât pe linia semnificației lor curente, ci pe linia "puterii" lor intime, a forței, complex stratificate, pe care ele o conțin, chiar dacă au uitat-o. Nu cu "etimologii" ne întâlnim aici, ci cu încercarea lui Platon de a contempla
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
poate să vadă fața acesteia fără a muri. O idee asemănătoare constată că, "aidoma orbului care investește credință în ceea ce nu vede, omul care privește în față pe Dumnezeu își pierde vederea. Marii cabaliști au fost denumiți orbi, tocmai pentru că tatonează divinitatea cu forme senzoriale asemănătoare: voind să scruteze întunericul, ajung a vedea dincolo de el lumina cunoașterii veritabile"278. Creștinismul reprezintă însă o religie a minunilor și a faptelor extraordinare, a căror explicație se găsește, de cele mai multe ori, dincolo de capacitatea de
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
colegi, iar nivelul său de aspirație și conștiința de sine suferă o puternică distorsiune, cu toate consecințele de ordin afectiv pe care fenomenul le provoacă. Intrând într-un nou sistem de exigență, elevul este pus în situația de a-și tatona, de a-și căuta un nou sistem valoric al calificativelor cu care să-și acorde nivelul de aspirație. Toate aceste tatonări și căutări sunt însoțite de stări tensionale uneori anxioase, de o atitudine negativă față de aprecierea profesorului. Pentru a
Prevenirea și combaterea efectelor negative ale frustrării în relația profesor-elev by Preda Constanța () [Corola-publishinghouse/Science/91511_a_92350]
-
identifică politici, practici și actori din domeniul educației, construcția cererii și ofertei de educație, inflația diplomelor etc., ca și: efectul școlii, efectul clasei, efectul educatorului, efectul climatului școlar, efectele "etichetării", "stigmatizării" elevilor, analiza interacțiunilor (elev elev, elev educator), cum se tatonează încă din " prima zi de școală", din timpul "lunii de miere" în clasă, cum se instituie "pacte de neagresiune", tabuuri, "tehnici de defulare", dar și transformările materiilor de învățământ, ale metodelor, ale evaluării, ca și analiza relațiilor școlii cu familia
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
îngălbenite și Creionări a înțeles înzestrarea sa modică pe terenul poeziei (lirice) și, în consecință, și-a pus în valoare adevăratul talent. Suspinului minor i-a preferat - semn de inteligență artistică - voluptatea râsului și a jocurilor de metalimbaj. Scriitorul a tatonat și scena, dar fără a insista. Împreună cu Adrian Maniu semnează feeria în versuri Rodia de aur („Viața românească”, 1920), reprezentată la Teatrul Național din Iași, iar mai târziu la București și Craiova. Comedia într-un act V-a venit numirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290137_a_291466]
-
vorba de ceva asemănător mai degrabă unei macarale, al cărei braț operează de la distanță, fără suportul locului deasupra căruia se găsește și pe care îl investește cu funcționalitate din exterior. Această terminație metalică sigură de sine nu are nevoie să tatoneze locul de dedesubt pentru că nu depinde de capacitatea lui de susținere; el îi rămâne, în consecință, indiferent și mult mai distant decât ar putea da la iveală orice măsurătoare obiectivă. Mai mult decât atât, macaraua cu pretenții de pod iradiază
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
sancționând, ca și în alte scrieri ale sale, excesul și artificiul, se aliază cu lirismul, care - afinitate cu Pierre Loti - împânzește pasajele descriptive, inspirate de priveliștea mării. Din noianul de fapte ce asigură densitatea epică a romanului se arcuiesc îngândurări, tatonând, cu oarecare ieftinătate, „misterul” iubirii, al vieții și al morții, legitățile nelămurite ale balansului dintre iluzie și realitate. Între sarcasm și nostalgie, proza de moderație clasică a lui B., absorbind „documentele omenești” în ficțiune, se configurează într-un spațiu al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285660_a_286989]
-
lui Cațavencu, admonestându-l familiar pentru că nu Ține la propria demnitate („Scoală-te, ești bărbat, nu Ți-e rușine! (cu ton aspru) Scoală-te!”). Zoe are mai multă diplomație decât s-ar putea crede, dovadă și faptul că transmite informația tatonând reacția lui Cațavencu și-i dozează sarcinile pe care trebuie să și le asume acesta În cadrul manifestației publice. Atitudinea ei nu e a unei stăpâne ce gustă din plin triumful asupra bărbatului care-și recunoaște umilit Înfrângerea, ci a unei
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]