164 matches
-
spumă cauciucată, peste o plasă joasă, pe terenuri ale căror dimensiuni sînt la jumătatea unui teren de tenis. The Lonely Lady - roman de Harold Robbins (1916-1997), autor de bestselleruri a căror temă gravitează În jurul sexului, banilor și a puterii. Harris Tweed - marcă Înregistrată de stofă tweed fabricată din lînă scoțiană. Upper Peninsula - zonă din nordul statului Michigan, cuprinsă Între lacul Michigan și Lake Superior. Poreclă dată președintelui american Richard Nixon În perioada scandalului Watergate. THC - tetrahidrocanabinol. Outward Bound - organizație educațională non-profit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
joasă, pe terenuri ale căror dimensiuni sînt la jumătatea unui teren de tenis. The Lonely Lady - roman de Harold Robbins (1916-1997), autor de bestselleruri a căror temă gravitează În jurul sexului, banilor și a puterii. Harris Tweed - marcă Înregistrată de stofă tweed fabricată din lînă scoțiană. Upper Peninsula - zonă din nordul statului Michigan, cuprinsă Între lacul Michigan și Lake Superior. Poreclă dată președintelui american Richard Nixon În perioada scandalului Watergate. THC - tetrahidrocanabinol. Outward Bound - organizație educațională non-profit din Statele Unite, care promovează spiritul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a admira din nou eleganța sufrageriei, ce bine stau aici tablourile astea În stilul din Cuzco, formidabil. Se simți Închis În acea Încăpere luxoasă, aproape că-l apăsau pereții. Puse atunci paharul pe marmora mesei și Întinzîndu-și brațele Înveșmîntate În tweed, paralele cu tacîmurile de argint, se sprijini În palme pentru a simți răcoarea frumoasei zile de toamnă și răcoarea nu era propriu-zis frig, nici frigul nu era umezeală, fiindcă aici Începeau manșetele lui de mătase și ceva mai Încolo Celso
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
excentric pe cît e automobilul. De ce nu faci o fotografie cu toate vehiculele astea demențiale adunate În curte? Haide. „Ce arătare“, Își spuse Julius, văzîndu-l pe Al Capone pitic și Îndoliat Îmbrățișindu-se cu Juan Lucas, Îmbrăcat cu o haină de tweed În carouri țipătoare. S-au Îmbrățișat strîns. Nu se văzuseră de ani de zile. — Însurat și instalat În casă nouă! strigă Al Capone, ridicîndu-și un braț scurt și puternic, rotindu-l ca un toreador care mulțumește publicului și arătîndu-și astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
schimbat: avea umerii lați, pe cînd Duncan era suplu; era bronzat, cu o față plesnind de sănătate, și Într-o formă trăsnet. Era Îmbrăcat cu niște pantaloni din catifea reiată, cu o cămașă cu gulerul răsfrînt și o haină din tweed maro, cu petice de piele la coate. Avea un săculeț ca un rucsac de autostopist, iar cureaua Îi stătea de-a curmezișul pe piept. Părul blond era lung - Duncan, desigur, Îl văzuse doar tuns scurt - și nu era dat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
și Ursula erau În picioare; dar era și conștientă de ținuta ei de sîmbătă dimineață - de bluza pe care o desfăcuse și o refăcuse În Încercarea de a Încropi ceva și de a o repara, de vechea ei fustă de tweed, cam turtită În spate. În comparație cu ea, Ursula arăta Îngrijită, Îmbrăcată scump și cu stil. Părul Îi era ridicat și prins șic, oarecum masculin, sub o pălărioară. Mănușile din piele erau moi și neuzate, iar pantofii cu toc jos aveau niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
-le semne să-l urmeze în întuneric. Fotograful își dă automat jos pușca de pe umăr și o pornește, ținând-o în față ca să-și croiască drum. Este îmbrăcat într-un costum de vânătoare din Shetland, gros, cu turban asortat, din tweed. Peste piept îi atârnă două cartușiere, ca la bandiți. Pran îi vede chipul rigid și se întreabă cu inima strânsă dacă nu cumva acest plan este un vicleșug pentru a i se lua viața. La lumina unei lămpi cu gaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cerșetor fericit ce era. Malcolm, pe de altă parte, nu făcuse nici un progres. Elspeth îl ignora complet, cu o îndârjire șocantă și dureroasă. Pentru că îl asculta ca vrăjită pe misionarul cu barba stufoasă. Era un tip din partea locului, din Kelso, Tweed, care schimbase lumina palidă, apoasă a Scoției pe soarele arzător al Indiei și, deși tânăr, trecuse timp de zece ani prin cele mai mari încercări, străbătând luni întregi jungla de răsărit, trăind printre sălbaticii care preamăreau puterea diavolului și-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
roșii prăjite în farfuriile unor tineri angajați într-o discuție, de fapt o comparație despre meritele de tragedian ale lui Middleton și Marlowe. Sunt îmbrăcați la fel, în pantaloni gri de flanelă, cămăși deschise la culoare, veste și jachete de tweed. Își țin picioarele încrucișate elegant. Trag cu intermitență din pipele de lemn, pe care le folosesc pentru a sublinia punctele importante ale dezbaterii. Un observator întâmplător ar avea probleme să-i deosebească. Un expert, pe de altă parte, ar observa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cei prezenți, spre partea din față a sălii. Star îi face semne cu mâna și spune: — Bună, tată! Profesorul are o statură impresionantă, masivă, nu este înalt, ci doar greoi, cu pieptul plin și pântecele proeminent sub costumul șifonat de tweed. Capul îi este și el masiv, cu trăsături solide și bine conturate. Își salută paternal fiica, aruncând pe furiș o privire aspră spre Jonathan, încercând să-l localizeze. Apoi se întoarce, caută în servietă un blocnotes și găsindu-l, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
drumul pietruit care duce la fermă. Hector a auzit scrâșnetul Volvo-ului pe pietriș și a ieșit să ne Întâmpine la fel de călduros și viguros ca de obicei. E tipul clasic de fermier parazit: Îndesat, rubicond, păr alb și barbă, jachetă de tweed, catifea reiată și ghete. — Bună Bruce. — Hector. Ochii i se măresc ca două farfurioare. — Și cum să mă adresez tinerei doamne fermecătoare? — Claire, spune ea. Se aprinde și mai tare la față. — Îmi face o deosebită plăcere și mă simt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Puținele figuri feminine ieșeau în evidență ca o pasăre colibri printre ciori, la fel ca agentul meu Duggie Sutton, care îmi zâmbea radios în timp ce ne apropiam. Era mic și bondoc, cu eternul lui ceas de buzunar, papion și jacheta din tweed gri șobolan. Cineva ar trebui să-l folosească pe Duggie ca prototip pentru o jucărie drăgălașă; ar scoate milioane. —Richard, ți-o prezint pe Samantha Jones, artista noastră, zise David Stronge. —Richard Fine, încântat de cunoștință! Mi-a strâns mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
erau câteva jachete, una din Berchtesgaden, din câte Îmi dădeam seama după croiala specifică, cusăturile Întărite și materialul gros, urmate de un ansamblu complicat din piele și, În final, hainele de „amazoană“ ale Dorei. Mi-am amintit de jacheta de tweed, Îmbrăcată peste o fustă croită asimetric, care acoperea parțial o pereche de chiloți cu mânecuțe. Cât se poate de răbdător, fără să ating umerașele, am pipăit hainele de pe acolo până am găsit despicătura adâncă a fustei și am reușit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
vârstă să își spună povestea la Express în loc de Citizen, punându-și la bătaie farmecul bine-cunoscut. Dar nu și l-ar fi imaginat niciodată pe Jack Allen lăsându-și degetul mic strâns ca într-o menghină, oferindu-și umărul îmbrăcat în tweed ca să se verse pe el sau murmurând cântece de leagăn la urechea unui nou-născut. Dar fie că micuțul era dependent de aftershave, fie că Jack chiar se pricepea, în treizeci de secunde copilul se opri din plâns, se agăță de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Cum îndrăznea să sugereze că e o ipocrită? Avusese noroc că scăpase fără să-i toarne ceva în cap. Imaginea fugară a lui Jack Allen, cu stropi de bere neagră scurgându-i-se din păr, udând haina lui caraghioasă de tweed cu întărituri de piele la coate de care făcea atâta paradă, când probabil că și le cosea special, în timpurile astea, o înveseli așa tare, încât își dădu seama deodată că uitase să ia curba. Făcu imediat cale întoarsă, simțindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Stevie, bine? Nemaifiind conștientă de nimic altceva decât de senzația plăcută pe care i-o dădea faptul de a fi pe jumătate purtată în brațe, pe jumătate târâtă după el, simțind pe obraz atingerea aspră a unui umăr îmbrăcat în tweed, Fran ar fi intrat bucuroasă în mașina oricui, indiferent de intențiile sale. Fără a bănui, pentru că nu se mai simțise niciodată așa, că această veselă iresponsabilitate era cea care alimenta vânzările de băutări alcoolice și explica, în bună parte, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
rău că n-a fost o atmosferă veselă. Pare o persoană foarte drăguță. — Mulțumesc, mamă. Chiar este. Ralph îi conduse la plecare și o îmbrățișă strâns, așa cum obișnuia să facă atunci când era mică. Mirosul lui bine cunoscut, un amestec de tweed tocit, aftershave antic și o aromă vagă de tutun, îi aminti pentru o clipă binecuvântată de momentele cele mai fericite pe care le petrecuseră împreună. — Mai vino cât de curând. Iar data viitoare adu-l și pe prietenul tău. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
întru totul. Era înnebunită după consignații, bazaruri și orice lucru la mâna a doua și o scotea pe maică-sa din sărite ignorând toate rochiile noi și elegante pe care i le cumpăra Henrietta, preferând în schimb paltoane largi de tweed, fuste mini din materiale sintetice și bluzițe ieftine, de un gust îndoielnic pe care le pescuia din magazine ieftine și dubioase. Pentru Sophie numele Laurei Ashley era un sacrilegiu. — Mă rogă Henrietta se aplecă spre ea, cu un aer conspirativ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
să meargă la petrecere. În mijlocul pieței din fața catedralei, era ridicat un cort pe care Fran nu-l observase pentru că venise pe intrarea laterală. Pe o platformă din capătul îndepărtat se zărea o siluetă stranie, care purta o haină country de tweed, blugi și cizme de cowboy, și avea părul prins cu o bentiță roșie. Stevie și Fran își făcură loc până în față. Nico Morgan tocmai ridica în slăvi calitățile Woodbury-ului, locuitorii, aerul miraculos de curat și minunatele peisaje rustice, și declara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
în seara asta! Arăt decent? Stevie studie ținuta ușor excentrică a lui Fran, alcătuită dintr-o tunică violet fără mâneci, purtată peste colanți verzi închis. — Eu zic că arăți bine dar, ce-i drept, zise Stevie arătând spre fusta de tweed și jerseul pe care le purta 364 de zile din 365 -, noțiunea de ținută de zi sau de seară mă cam depășește. Bănuiesc că poți oricând să susții că ai venit deghizată în Robin Hood. — Mersi mult. Va trebui pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
măcar de lălăielile ei afone. Când ajunse la Express, Fran zâmbea larg, ca o smintită. Era atât de ușor. Avea să-i spună că-l iubea și el avea s-o strângă la piept, lipind-o de haina lui de tweed, și aveau să fie învăluiți amândoi în lumina unui adevăr ieșit în sfârșit la iveală. Când recepționera îi spuse că Jack nu era la redacție, se gândi că trebuia să fie o greșeală. Deja își schițase întreg scenariul în minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
făcea decât să reflecte o lipsă de principii teologice și geometrice; ba chiar te făceau să ai dubii asupra existenței sufletului. Ignatius purta haine comode și rezonabile. Șapca verde de vânătoare îl ferea de răceală la cap. Pantalonii largi de tweed erau rezistenți și-i permiteau deplină libertate în mișcări. Cutele și ascunzișurile lor formau pungi de aer cald și stătut care îi dădeau lui Ignatius un plăcut sentiment de liniște. Cămașa de flanelă în carouri făcea sacoul inutil, în timp ce un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
lui era acceptabilă după orice criterii teologice și geometrice, oricât de obscure și sugera o bogată viață interioară. Schimbându-și greutatea de pe un picior pe altul în felul său domol, elefantin, Ignatius provocă valuri de carne ce se înciețeau pe sub tweed și flanelă, spărgându-se la nasturi și cusături. Astfel reașezat, reflectă la lungul răstimp petrecut în așteptarea mamei sale. Se concentră în special asupra senzațiilor neplăcute pe care începuse să le aibă. Întreaga sa ființă i se părea gata să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
că mie mi-e bine? N-ar trebui s-alerg așa la vârsta mea. Mi-e teamă că inima are importanță la orice vârstă. — N-ai nimic la inimă. — Voi avea, dacă nu vrei să mergi mai încet. Pantalonii de tweed fâlfâiau pe fundul uriaș al lui Ignatius, în timp ce se rostogolea înainte. Mai ai coarda mea de lăută? Doamna Reilly îl trase, făcându-l să cotească spre Bourbon Street ca apoi să se îndrepte spre Cartierul Francez. — Băiete, de ce s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
ajungă la un șir de case construite între 1880 și 1890, relicve ale goticului de lemn și ale perioadei de aur, case din care se desprindeau mereu bucăți sculptate și ornamente în spirală. Erau construcțiile stereotipe suburbane ale lui Boss Tweed, separate între ele de alei atât de înguste încât un băț de un metru putea aproape să le unească și înconjurate cu garduri din țăruși de fier sau ziduri joase din cărămidă ce începuseră să se macine. Casele cele mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]