2,992 matches
-
ard în depărtare, Dar se iubesc nebuni în fiecare val. Trenul Port în mine un tren care mă străbate uneori. Singurul călător ești tu. Stai la fereastră și din când în când îmi faci cu mâna cum ai face copiilor uimiți din gările mici de provincie. Peronul pe care stau e tot în mine, dar trenul nu oprește niciodată și așteptarea e tot în mine. Privesc trenul cum te îndepărtează. „Nu-l pot opri” - mă gândesc prudentă ca un copil dintr-
POEME DE OANA BOC de BAKI YMERI în ediţia nr. 2029 din 21 iulie 2016 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1469131695.html [Corola-blog/BlogPost/380668_a_381997]
-
fiind un inconștient, mânat de gelozie. Să știi că te-am iubit cu adevărat, și încă te iubesc, dar nu am avut de la cine învăța cum să-mi exteriorizez sentimentele. O să rămâneți în sufletul meu! Laura îl privea tăcută și uimită, totodată. Nu se așteptase la așa schimbare radicală în gândirea și comportamentul lui Nicolae, total schimbat, nu numai fizic, ci și moral. Avea impresia că visează, venise pregătită să se confrunte cu ce era mai rău. Era de necrezut. Se
de LUCHY LUCIA în ediţia nr. 1970 din 23 mai 2016 by http://confluente.ro/luchy_lucia_1464026104.html [Corola-blog/BlogPost/378855_a_380184]
-
scena descrisă în povestea de mai sus. Îl putem identifica pe sărmanul Juan Diego, mai ales după sombrero-ul specific mexican, cum își desface mantaua (ayate) în fața episcopului. Acesta din urmă este cu spatele, așeat pe un divan și privește uimit cum dintre trandafirii aduși în manta, se ivește chipul strălucitor al Feciarei Maria. La minune participă și îngerii dispuși aici în așa fel încât formează veșmântul Fecioarei (din icoană). Lucrarea „Doamna din Guadalupe” („Lady Guadalupe”) reprezintă la propriu și la
OCTAVIO OCAMPO de GABRIEL TODICĂ în ediţia nr. 1470 din 09 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/gabriel_todica_1420825872.html [Corola-blog/BlogPost/350099_a_351428]
-
lucitoare dar nu sunt... nu voi fi bătrân sufletul meu cântă dimineților, apusurilor, înserărilor și nopților... voluptoase desprinderi, de clipele arse de singurătate... gândul meu râde și plânge în mâinile tandrei alchimii, într-un con ce pleacă mereu din privirile uimite ale Ochiului.. cum aș putea fi bătrân? Referință Bibliografică: nu voi fi bătrân nicicând! / Anne Marie Bejliu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 378, Anul II, 13 ianuarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Anne Marie Bejliu : Toate Drepturile Rezervate
NU VOI FI BĂTRÂN NICICÂND! de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 378 din 13 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/In_fila_uitata_anne_marie_bejliu_1326440844.html [Corola-blog/BlogPost/361293_a_362622]
-
Mariei. Să fie posibil? Nu. Probabil i s-a părut... Nu! Din nou, aceeași senzație. Aproape imperceptibil... Nu, nu i s-a părut. A fost ca o tresărire, o mișcare ușoară, ca o adiere a degetelor Mariei... Da! Se uita uimit. Era un miracol, o binecuvântare. A acționat butonul prin care a chemat medicul și asistenta de salon. Aceștia au apărut imediat. Spunându-le despre ce este vorba, cei doi au început să verifice monitoarele și să noteze datele înscrise pe
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XIII) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1431289119.html [Corola-blog/BlogPost/368010_a_369339]
-
starea de comă indusă, prin eliminarea medicației specifice. De asemenea va fi supusă din nou la toate investigațiile necesare pentru a confirma stadiul de refacere, dar Vlad se declară foarte mulțumit de evoluție, până în acest moment... Emanuela îl privea atentă, uimită să înțeleagă faptul că acel om, ce-i părea dărâmat în sala de reanimare, este de fapt „un munte de optimism și este foarte bine să fie așa, doar că, iată, avea nevoie sa-și împărtășească bucuria cuiva!” Într-un
ÎN MÂNA DESTINULUI...(XIII) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1431289119.html [Corola-blog/BlogPost/368010_a_369339]
-
deschis. Era lumină peste tot, iar pe sală, paznicul, care verifica sălile dacă, după terminarea cursurilor, au fost stinse luminile de către personalul de serviciu, o privea fără să înțeleagă de unde a apărut. A intrat în sală și ne-a privit uimit: Domnule profesor, eu am trecut acum cinci minute prin această sală și era întuneric..., nu era nimeni... Ați venit acum! La început nu am înțeles ce dorea să spună paznicul de serviciu, am privit sala plină cu studenți, m-am
CURSUL DE LITERATURĂ FANTASTICĂ de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 1640 din 28 iunie 2015 by http://confluente.ro/stefan_lucian_muresanu_1435492240.html [Corola-blog/BlogPost/372753_a_374082]
-
necurații simt o văpaie ce-i pârjolește. Deodată se produce un miracol. De la biserica din deal răsună dangătul clopotelor. Instantaneu, cineva nevăzut bate toaca. Pentru moment, părintele se oprește din rugăciune și întreaga suflare omenească din curtea lui Valdescu întoarce uimită capul spre biserica din deal. Dangătul clopotelor continuă să răsune misterios, iar toaca îi face să se cutremure. Un glob luminos se revarsă peste sfânta biserică învăluind-o într-o aură argintiu-aurie. Din ungherele întunecate ale ulițelor, de la răscruci, din
VIII. CALEA SPRE TALPA IADULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1400 din 31 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1414786534.html [Corola-blog/BlogPost/360205_a_361534]
-
catifelată cu amplitudinea cunoscută, timbrul și frazarea perfectă, subtilitatea poetica și arta de scenă, toate au contribuit la creșterea progresivă a temperaturii emoționale cât și a tensiunii arteriale a fiecăruia din noi cei prezenți în sală. Pentru că publicul a rămas uimit nu doar de voluptatea vocii artistei ci și de garderoba ei, pe care a schimbat-o de trei ori pe parcursul serii. În prima parte a intrat în scenă într-o rochie de o senzualitate... pură, sau puritană, dacă vreți, ținând
PUBLICUL DIN SYDNEY A LUAT-O RAZNA ! ONCE IN A LIFE TIME ! de DANIEL IONIŢĂ în ediţia nr. 1770 din 05 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/daniel_ionita_1446708265.html [Corola-blog/BlogPost/384721_a_386050]
-
nopții și un clipocit de apă se alătură clipocitului făcut de vâsle. Nu ne speriasem deoarece știam că sunt peștii jucăuși care se arătau la suprafața apei. Ne aflăm în mijlocul lacului și ne îndreptarăm privirile spre cer. O clipă, rămăsesem uimiți. Fără suflu. Pe cer nu se mai văd stele, dar o voce șoptită se auzise: „Privește luna cum răsare!". Se auzise atât de încet, încât, fără să vreau, mi-am reținut respirația. Parcă de teamă ca zgomotul respirației mele să
O NOAPTE DE VARĂ ÎN UCRAINA de LIGIA GABRIELA JANIK în ediţia nr. 1054 din 19 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Ligia_gabriela_janik_o_noapt_ligia_gabriela_janik_1384853330.html [Corola-blog/BlogPost/363147_a_364476]
-
departe, m-ai primit în grădina secretă a sufletului, nu te temi, asta îmi dă forță, exiști cum există natura, astrele, sunt raza de neoprit a iubirii. Prizonierii aceluiași duh fără margini, Un cristal de rubin ne cuprinde ființele, Privesc uimit sfârcul sânilor, ei mă privesc miopi, Noaptea devine privighetoare. Nici un foc nu ne mistuie, nici un foc nu se stinge, Orice simți, orice spui se preface-n statui minunate. Doar ele vorbesc. Ne trăim doar tăcerea. BORIS MARIAN Referință Bibliografică: Exiști
EXIŞTI de BORIS MEHR în ediţia nr. 1382 din 13 octombrie 2014 by http://confluente.ro/boris_mehr_1413174398.html [Corola-blog/BlogPost/383706_a_385035]
-
devenise de atunci nerăbdător, își strânse-ntr-un bagaj, ca orice călător, câteva lucruri din căsuța lui poștală și se aventură în lume cu sfială. Nici nu păși în stradă bine, că se trezi în fața unor magazine și cum privea uimit belșugul de lumină, fu cât pe ce să-l calce o mașină. Din stradă, nimeri apoi la gară și inima din piept era să-i sară când trenul ce pleca la mare își puse, șuierând, vagoanele-n mișcare. Ajuns pe
PITICUL CARE LOCUIA ÎNTR-O CUTIE POŞTALĂ de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1461287869.html [Corola-blog/BlogPost/378486_a_379815]
-
amară să-mi vindece rănile iar drumul de jad, drumul... lasă-i nodurile să-mi atingă tâmplele, de câte ori noaptea ființei mele se adâncește în banal. voi scăpăra cremenea cuvântului printre pașii sămânței de plumb, până la durerea desprinderii cojii de bobocul uimit de lumina soarelui. m-am rătăcit o clipă în pumnul fiarei. m-a strâns fără milă, jinduind la fulgerele fără culoare ale tăcerilor false. un zvâcnet de ape m-a trezit, lăsându-mi pământul să primească metalul daltei izbăvirii printre
DĂRUIEŞTE-MI, DOAMNE, GRAŢIA PIETREI de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 394 din 29 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Daruieste_mi_doamne_gratia_pietrei_anne_marie_bejliu_1327877818.html [Corola-blog/BlogPost/360569_a_361898]
-
a sosit și Constantin. A venit ca o vijelie, grăbit cum nu fusese în cele opt zile de până acum. -Dragi mei, în după amiază aceasta nu o să stau mai mult de o jumătate de oră. -De ce?! Am intrebat uimit. -Precis și-a găsit... una! a continuat Țină. -Chiar mi-am găsit una. Pe bune. Este reporteriță la un ziar de aici și dorește să-mi ia un interviu. -Nu dorește și altceva? ripostai eu. -Doar suntem oameni... serioși. Nu
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ, ROMAN, A NOUA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 322 din 18 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglinda_roman_a_noua_zi.html [Corola-blog/BlogPost/356633_a_357962]
-
o căsuță. Ocrotitor, străjer domnesc, un măr... Tiptil își strecoară rădăcinile pe sub temelia ei luând-o pe palmă și crengi viguroase o îmbrățișează strâns. Abia perceptibil rădăcinile se înalță spre cer. Sus, icoana mamei are privirea atât de blândă. Ferestrele uimite privesc spre ea; fiecare au câte un surâs pentru această întâmplare ireală. „De ce bat clopotele, mamă?” Un vis a prins rădăcini, crește și se înălță cătinel. Iată! i-au înmugurit aripile. C-o palmă, destinul i le frâge. Pe aripi
CHIP ASCUNS de MIHAELA SUCIU în ediţia nr. 623 din 14 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Chip_ascuns_mihaela_suciu_1347621530.html [Corola-blog/BlogPost/343822_a_345151]
-
a pândit când a plecat de acasă cu bicicleta și coasa și s-a dus la maică-sa: --Tușă Anico, am vorbit cu Ionel să-i aduc camioneta aia. Zice că vrea s-o repare. Femeia a rămas derutată și uimită: --Ți-a spus Ionel așa ceva? --Da, tușă Anico, așa m-am înțeles cu el. --Dacă ți-a spus el... Și Tache n-a mai stat la discuție. A alergat la Gheorghe Păcălici, un tractorist,”prieten” de pahar, a remorcat-o la
S.R.L. AMARU -5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1606 din 25 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432574206.html [Corola-blog/BlogPost/361026_a_362355]
-
simt nevoia să adaug, am putut să descopăr în profesorul de Teologie Constantin Voicu și pe specialistul patrolog. Mărturisesc - și acum este vorba de ceva foarte personal - că am fost atras din perioada studenției de studiul Patrologiei. Am rămas deci uimit să descopăr în cunoscutul de altădată pe specialistul în vechea literatură creștină. I-am citit numeroasele articole apărute în revistele bisericești despre Sfinții Părinți și i-am apreciat recentul manual de Patrologie pentru Seminariile teologice care îi încununează, într-un
MATERIAL ANIVERSAR – OMAGIAL, DEDICAT PĂRINTELUI ARHID. PROF. UNIV. DR. DR. H.C. CONSTANTIN VOICU... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1427 din 27 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1417076858.html [Corola-blog/BlogPost/382100_a_383429]
-
vârstă cu ea. Îi cânta seara din fluier, ea râdea sau se-ntrista pentru „Ciobanașul care își pierduse turma sa”. Uneori la potcovar se adunau bătrânii, Timp în care povesteau cum trăiau românii. Caii ei și-i potcoveau, ea privea uimită La cleștele ce-ndoia potcoava-nroșită . Și-ntr-o bună zi din curte pe sub poartă a ieșit S-a dus să vadă copiii ce-n vecini i-a auzit. De atunci la grădiniță, zi de zi s-a tot jucat Cu
ARBORELE VIEŢII de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Arborele_vietii.html [Corola-blog/BlogPost/343191_a_344520]
-
Acasă > Orizont > Selecții > PICĂTURI DE TIMP Autor: Ionel Marin Publicat în: Ediția nr. 209 din 28 iulie 2011 Toate Articolele Autorului „Picături de timp” de Ionel MARIN Picături de timp Uimit privesc prin... Picături de timp, Candela la porțile cerului. Șoapte răsar,devin...ecouri, Cuvinte din veșnicie Ne arata sensul tainic Al ceasornicului lumii. Sub greutatea veacului Valuri,valuri...plâng, Vlăstari de lumină Peste frunți descătușate, Săruta drumul...iubirii. Clipe de
PICĂTURI DE TIMP de IONEL MARIN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/Picaturi_de_timp.html [Corola-blog/BlogPost/343689_a_345018]
-
să-ți iau grijile-napoi Să le șterg din amintire ! - “sărut mâna mama mea”. Azi ți-e părul nins de fluturi albi că floarea de gutui , Vremea îți ridică piedici că o poartă ‘nalta, grea ; Numai ochii sunt aceeași , mari, uimiți și albăstrui Și zâmbești la fel când spunem “ sărut mâna mama mea “. Cum te uiți la noi în prag, cănd plecăm de dimineață , Știm că Dumnezeu e sus și când îți sărutam mâna, Știm că tu ne ești averea , tot
LA MULȚI ANI ȘI SARUT MÂNA ! de CAMELIA FLORESCU în ediţia nr. 2258 din 07 martie 2017 by http://confluente.ro/camelia_florescu_1488922878.html [Corola-blog/BlogPost/377446_a_378775]
-
clichet de clopoțel nu le-a tulburat somnul greu... *** Melu văzu un crap mai mare decât o balenă care se apropie de fața lui și începu să latre. Ciudat! Nu aflase că peștii, fie ei și crapi, latră. Privea destul de uimit și cam înfricoșat gura plină de dinți care clămpănea în nasul lui. Luă o decizie eroică! Deschise ochii! Afurisitul de crap continua cu nesimțire să-i latre în față! - Frate, am pus-o! Ăștia de la genetică au creat mutanți! Mintea
HOBBY de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1436864256.html [Corola-blog/BlogPost/365899_a_367228]
-
Doar pacea răsfrantă-n rășini Ceața din trupuri se risipește Din sceptrul cântecului răsar lumini Se dezlanțuie dansul Aripi nevăzute le cresc dintr-un clocot Furtuni de ropote calea-și deschid Sub tălpile lor arcuiesc nemurirea cu bâtele lor opresc vântul uimit Ce ascultă și vede minunea Cum ei din ciomege fac punți și cai năzdrăvani Cu care zboară spre hotare zeiești Pe frunțile lor luminate un râu Curge în valuri împărătești ca lanul de grâu dat in copt Pletele galbene-n
CĂLUŞARII de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 519 din 02 iunie 2012 by http://confluente.ro/Calusarii_elena_armenescu_1338619638.html [Corola-blog/BlogPost/362033_a_363362]
-
dat seama că, în nebunia de a ieși cât mai repede, îmi uitasem pistolul cu tot cu toc înăuntru, pe masa de lângă pat. - Permiteți să raportez, spuse Franz încă o dată. Astă-noapte un deținut a evadat din lagăr. - Numai unul? Unul singur?, întreb uimit. - Da, să trăiți! - Cum mama dracului a evadat singur? Doar nu s-a evaporat... Cât mai este până la apelul de dimineață? - Două ore, domnule. - Cine mai știa de evadare? - Nimeni, domnule. - Cum adică nimeni? Doar nu era supraom, Franz. Îți
PARTEA I de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 1164 din 09 martie 2014 by http://confluente.ro/Lagar_si_razboi_partea_i_cristea_aurora_1394375912.html [Corola-blog/BlogPost/353671_a_355000]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > ORA SIDEFIE Autor: Lia Ruse Publicat în: Ediția nr. 1802 din 07 decembrie 2015 Toate Articolele Autorului Se-arată o lumină argintie Din norul unui cer îmbătrânit Și prinde-a bate ora sidefie Înfiorarea pe-un ornic uimit. Clipe -mirese- trec,..tăcerea crește Pe suave aripi călătoare! Mirată, bolta -iarăși - își rotește Brațul ce ninge cu împăcare... Se-aud plutind fărâme călătoare De iarnă intrată în albul dans, Prin spațiul gri haotică mișcare, Bucle de nor atârnă în
ORA SIDEFIE de LIA RUSE în ediţia nr. 1802 din 07 decembrie 2015 by http://confluente.ro/lia_ruse_1449516658.html [Corola-blog/BlogPost/342676_a_344005]
-
bine ce i se întâmpla: -Ești nebun și tâmpit! Ce tot spui? Fata a rămas exact acolo unde am găsit-o. Nu putea să plece că era leșinată. Abia de scotea câte un vaiet slab. Ceilalți din gașcă se privesc uimiți și Marco se ridică repede înjurând printre dinți și o ia către locul cu pricina, urmat de Nicola care aruncă o privire urâtă, rea,către cei doi, scuipând semnificativ către cel ce zăcea încă șezut pe podea, privind în jur
PETRECERE NEFASTĂ(2-CONTINUARE) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2015 din 07 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1467919520.html [Corola-blog/BlogPost/368508_a_369837]