1,684 matches
-
AgHBs [79]. Unirea neomoloagă a capetelor (NHEJ) Implică intervenția genei XRCC4. Polimorfismul XRCC4 se asociază cu dezvoltarea CHC și supraviețuirea. Homozigoții pentru alela G a XRCC4 rs 1805377 au un risc mai scăzut față de CHC față de purtătorii uneia sau ambelor alele A. Alela G a SNP XRCC4 rs 1805377 reprezintă un marker genetic de risc scăzut pentru CHC, genotipurile AG și GG având și un prognostic mai bun de supraviețuire. De asemenea, haplotipul XRCC4 G-C-G-T-G se asociază cu scăderea riscului de
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
Unirea neomoloagă a capetelor (NHEJ) Implică intervenția genei XRCC4. Polimorfismul XRCC4 se asociază cu dezvoltarea CHC și supraviețuirea. Homozigoții pentru alela G a XRCC4 rs 1805377 au un risc mai scăzut față de CHC față de purtătorii uneia sau ambelor alele A. Alela G a SNP XRCC4 rs 1805377 reprezintă un marker genetic de risc scăzut pentru CHC, genotipurile AG și GG având și un prognostic mai bun de supraviețuire. De asemenea, haplotipul XRCC4 G-C-G-T-G se asociază cu scăderea riscului de dezvoltare a
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
studiu, pe populații din Chină nu se evidențiază o relație între cele două SNP și CHC [95]. Un al doilea studiu reia investigația asupra SNP hTERT rs 2736098 și evidențiază o frecvență crescută a genotipului GA la pacienții cu CHC, alela A fiind asociată cu riscul de CHC la femei, pacienți cu infecție VHC, dar nu și la cei cu infecție VHB și la neconsumatori de alcool [96]. POLIMORFISMUL GENELOR FACTORILOR DE CREȘTERE Factorul endotelial de creștere vasculara (VEGF) Angiogeneza reprezintă
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
diferite la variate grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ. În același timp se semnalează că alela G reprezintă alela de risc și pentru creșterea nivelului seric al EGF, la subiecții cu CHC evidențiindu-se nivele crescute de EGF. Pe baza analizei multifactoriale, care include vârstă, sexul, statusul fumător/nefumător, nivelul fosfatazei alcaline, nivelul trombocitelor și genotipul
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
grupuri etnice. Genotipul homozigot GG are un risc de dezvoltare a CHC mai mare decât genotipul ĂĂ (OR 2,12) în timp ce genotipul GA nu are un risc crescut față de cel ĂĂ. În același timp se semnalează că alela G reprezintă alela de risc și pentru creșterea nivelului seric al EGF, la subiecții cu CHC evidențiindu-se nivele crescute de EGF. Pe baza analizei multifactoriale, care include vârstă, sexul, statusul fumător/nefumător, nivelul fosfatazei alcaline, nivelul trombocitelor și genotipul EGF, s-a
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
putut obține o formulă care stratifica riscul de CHC pe trei nivele: scăzut, intermediar și înalt, cu o rată cumulativa a CHC la 6 ani în studiile prospective de 2,3%; 10,4% și respectiv 26% [100]. Aceeași asociere, cu alela de risc G este evidențiata și în studii retrospective [101]. Factorii insulinici de creștere (IGF) Reprezintă un sistem care conține mai multe proteine, care au rol în creșterea proliferării celulare, inhibiția apoptozei și transformarea malignă celulară. Sistemul IGF cuprinde doi
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
1,70) [104];polimorfismul ÎL-10/-592 genotipul CC și ÎL-10/1927 genotipul ĂĂ se asociază cu creșterea riscului CHC, cel mai mare risc fiind conferit de homozigotismul haplotipului C-A [105]. Într-o metaanaliză se constată că pacienții care prezintă alela C ÎL-10-592*C au o creștere a riscului, în timp ce polimorfismul ÎL-10-1082G/A nu se asociază cu riscul [106]. Polimorfismul ÎL-12 și haplotipul ÎL-12A nu se asociază cu prezența infecției VHB și riscul de dezvoltare a CHC [107]. Polimorfismul interleukinei 16
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
ÎL-10-592*C au o creștere a riscului, în timp ce polimorfismul ÎL-10-1082G/A nu se asociază cu riscul [106]. Polimorfismul ÎL-12 și haplotipul ÎL-12A nu se asociază cu prezența infecției VHB și riscul de dezvoltare a CHC [107]. Polimorfismul interleukinei 16 rs11556218, alela G se asociază cu o susceptibilitate crescută pentru CHC, la subiecții cu infecție VHB [108]. Studiul polimorfismelor regiunii promotoare ale genei ÎL-18 evidențiază că alelele -148C,+8925G și +13925C, ca și haplotipul 3 (TCGC) se asociază cu creșterea riscului CHC
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
cu prezența infecției VHB și riscul de dezvoltare a CHC [107]. Polimorfismul interleukinei 16 rs11556218, alela G se asociază cu o susceptibilitate crescută pentru CHC, la subiecții cu infecție VHB [108]. Studiul polimorfismelor regiunii promotoare ale genei ÎL-18 evidențiază că alelele -148C,+8925G și +13925C, ca și haplotipul 3 (TCGC) se asociază cu creșterea riscului CHC la populația cu infecție VHB [109]. În cadrul polimorfismului receptorului ÎL-23 (ÎL-23R) sunt prezente două variante: ÎL-23R rs 6682925 (CC vs TȚ/TC) și ÎL-23R rs
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Mircea Grigorescu, Mircea Dan Grigorescu () [Corola-publishinghouse/Science/92130_a_92625]
-
în special prin studii de asociere, care compară pacienți diabetici cu nefropatie cu diabetici vechi fără nefropatie diabetică și folosesc ca mijloace de comparație markeri polimorfici cât mai asemănători cu genele candidate de interes. Constatarea unor diferențe semnificative în frecvența alelelor și/sau genotipurilor la cele două grupuri studiate poate indica faptul că markerul ascunde o mutație a genei candidate adiacente. În prezent există patru categorii de gene candidate pentru susceptibilitate la nefropatie diabetică: genele susceptibilității la diabet zaharat, gene implicate
Tratat de diabet Paulescu by Octavian Savu, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92234_a_92729]
-
microglobulinic) și un lanț greu mare. Lanțul β2 microglobulinic, care este codificat de gene de pe cromosomul 15, este invariabil (toate lanțurile β2-microglobulinice ale moleculelor de clasă I sunt aceleași). Lanțurile grele sunt codificate de gene înalt polimorfe (mai multe gene alele există pentru fiecare locus). Deși o persoană moștenește 3 gene pentru lanțurile grele de la fiecare părinte, moleculele de clasă I ale unui individ constituie un uriaș amestec de molecule care conțin mai mult de 6 lanțuri grele diferite. Moleculele de
FIZIOLOGIE UMANA CELULA SI MEDIUL INTERN by Dragomir Nicolae Serban Ionela Lăcrămioara Serban Walther Bild () [Corola-publishinghouse/Science/1307_a_2105]
-
unde se întîlnesc două ale încep a se bate și dă rîmă tot ce întîmpină în calea lor; astfel dezrădăcinează arbori, dau jos pătule* și coșare*, iau carele ce se află la lucru și le duc departe. Se zice că alele se fac din oameni care au duh necurat și care în tim pul furtunii se culcă adormind un somn greu. în acest răstimp, sufletul celui adormit, făcîn du-se ală, se duce de întîmpină pe cealaltă ală, care este sufletul
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
culcă adormind un somn greu. în acest răstimp, sufletul celui adormit, făcîn du-se ală, se duce de întîmpină pe cealaltă ală, care este sufletul altei ființe din altă localitate, și apoi se bat amîn două. Locul unde se bat alele și localitatea alei celei învinse sînt supuse furtunii și sufăr mult de grindină. Bală Balele ce curg la un copil mic să se taie dumineca dimineața, că nu-i va mai curge. Nu-i bine să te duci nespălat pe
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
genei CTLA-4 a fost descris un polimorfism în poziția 49 (codonul 17) ce constă din tranziția A/G și care antrenează substituția Tre17Ala în lanțul de aminoacizi. Studiile inițiale au arătat că acest polimorfism este asociat cu DZ tip 1 (alela 49G) pe un lot de familii din Italia și Spania, dar nu pe familii din UK și SUA (Nistico et al., 1996). Ulterior asocierea a fost confirmată pe un lot mare de familii din Franța, Spania, Italia, SUA (caucazieni și
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
confirmată pe un lot de subiecți din Rusia (Chistiakov et al., 2001), dar nu și pentru populația din Danemarca (Larsen et al., 1999) sau UK (McCormack et al., 2001). În populația din România există o tendință de transmitere crescută a alelei 49G de către părinți la copiii diabetici dar asocierea nu este semnificativă statistic pe lotul studiat (Guja et al., 2000; Guja et al., 2002). Un alt polimorfism generat de un microsatelit (AT)n situat în regiunea 3’ netradusă a genei CTLA-4
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
familii din Finlanda și publicat în același an (Turpeinen et al., 2003). Asocierea cea mai puternică este a polimorfismului CT60 G/A cu boala Graves și tiroidita Hashimoto (p = 0,0005), efectul fiind ceva mai slab pentru DZ tip 1 (alela CT60G diabetogenă iar CT60A protectoare). De fapt, analiza familiilor cu DZ tip 1 a ridicat posibilitatea existenței și altor polimorfisme în regiunea de 6,1 kbp care să fie etiologice. Este interesant însă că studiile de expresie au indicat că
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
CT60G diabetogenă iar CT60A protectoare). De fapt, analiza familiilor cu DZ tip 1 a ridicat posibilitatea existenței și altor polimorfisme în regiunea de 6,1 kbp care să fie etiologice. Este interesant însă că studiile de expresie au indicat că alela CT60G diabetogenă se asociază cu niveluri scăzute de sCTLA 4, ceea ce ar putea explica un deficit de blocare a receptorilor CD80/CD86 și, consecutiv, o tendință la exacerbarea răspunsurilor imune T celulare cu risc crescut pentru autoimunitate (Ueda et al
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
încă evidențiate cu certitudine mutațiile etiologice (ca în cazul IDDM1 și IDDM2) ar putea fi explicat prin faptul că, contribuția IDDM12 la susceptibilitatea genetică pentru DZ tip 1 este mai redusă și nu se manifestă decât în contextul prezenței unor alele diabetogene și la nivelul celorlalți loci asociați bolii. Există de altfel unele date care susțin o posibilă interacție între CTLA-4 și alelele HLA de clasa a II-a în generarea riscului de apariție a DZ tip 1 (Einarsdottir et al
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
susceptibilitatea genetică pentru DZ tip 1 este mai redusă și nu se manifestă decât în contextul prezenței unor alele diabetogene și la nivelul celorlalți loci asociați bolii. Există de altfel unele date care susțin o posibilă interacție între CTLA-4 și alelele HLA de clasa a II-a în generarea riscului de apariție a DZ tip 1 (Einarsdottir et al., 2003). 9.2. GENA LYP/PTPN PE CROMOZOMUL 1p13 Una dintre genele candidate pentru DZ tip 1 care a intrat mai recent
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
Bottini et al., 2004). Acest polimorfism pare a influența capacitatea de legare a moleculei LYP la kinaza Csk, cu posibilă relevanță asupra activării limfocitelor T (Cloutier et al., 1999, Bottini et al., 2004). În 2004, Bottini și colaboratorii descriu asocierea alelei PTPN-1858(T)/620Trp cu riscul crescut pentru DZ tip 1 prin analizarea a două loturi independente (294 cazuri/395 subiecți control din SUA, 174 cazuri/214 subiecți control din Sardinia). Asocierea a fost apoi foarte rapid confirmată de grupul prof.
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
confirmată de grupul prof. John Todd din Cambridge pe mai multe populații (Smyth et al., 2004). Astfel, pe un lot de 791 familii din UK, 336 familii din SUA și 261 familii din România, asocierea a fost puternic semnificativă pentru alela PTPN-1858(T) (p = 5,62 x 10-14), ea fiind stabilită și pe un lot de 1573 cazuri și 1718 subiecți de control din UK. În ansamblu, analiza datelor pentru lotul de familii și cel de cazuri/control a dus gradul
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
a dus gradul de semnificativitate statistică până la p = 6,02 x 10-27, impunând gena LYP/PTPN22 drept al patrulea locus asociat în mod cert cu DZ tip 1 (Smyth et al., 2004). Nu s-a putut stabili nici o interacțiune între alelele LYP/PTPN22 și cele ale locusurilor IDDM1 - HLA, IDDM2 - Ins-VNTR și IDDM12 - CT60. În plus, analizând un lot de tip cazuri/control pentru boala Graves (901 cazuri/833 subiecți control) autorii demonstrează asocierea alelei PTPN-1858(T) și cu această boală
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
a putut stabili nici o interacțiune între alelele LYP/PTPN22 și cele ale locusurilor IDDM1 - HLA, IDDM2 - Ins-VNTR și IDDM12 - CT60. În plus, analizând un lot de tip cazuri/control pentru boala Graves (901 cazuri/833 subiecți control) autorii demonstrează asocierea alelei PTPN-1858(T) și cu această boală autoimună tiroidiană, indicând că acest locus ar putea avea un efect de modificare a predispoziției pentru autoimunitate în general (Smyth et al., 2004). Este interesant că locusul LYP/PTPN22 este cea mai bună exemplificare
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
LYP/PTPN22 este cea mai bună exemplificare a faptului că în momentul în care (mai mult prin șansă) este identificată o asociere genică reală cu DZ tip 1, ea este replicată foarte rapid de mai multe grupuri independente. Astfel, asocierea alelei PTPN-1858(T) cu DZ tip 1 a fost reconfirmată până acum pe mai multe loturi de tip cazuri control (Zheng et al., 2005) și familii cu DZ tip 1 din SUA, atât caucazieni, cât și mexicani-americani (Onengut-Gumuscu et al., 2004
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]
-
al., 1988). Patru dintre aceste polimorfisme au fost intensiv studiate privind asocierea cu diferite afecțiuni, inclusiv DZ tip 1 (Zmuda et al., 2000). Cel mai important este reprezentat de o tranziție C/T la joncțiunea intronului 1 cu exonul 2, alela T determinând apariția unui codon de start (ATG) cu trei codoni înainte de situsul de start „fiziologic”, cu generarea unei proteine cu trei aminoacizi mai lungă (Gross et al., 1996, Arai et al., 1997). Această tranziție creează un situs RFLP (Restriction
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91984_a_92479]