1,336 matches
-
Dar după ce s-a spus și s-a făcut totul, bărbații care gândesc sunt cei care trebuie să ia deciziile. De ce crezi că Germania Life Assurance Company nu a găsit de cuviință să ne informeze pe noi de existența acestui colier? Felul În care schimbă vorba pe nesimțite cu Întrebarea lui aproape că mă luă pe nepregătite. — Poate că nu i-a Întrebat nimeni, am răspuns eu plin de speranță. Urmă o lungă tăcere. — Dar locul fusese distrus, Întors cu susul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
informat. — De ce să fi făcut asta? Nu se ceruse nici o despăgubire. Dar numai ca să fie acoperiți, m-au angajat pe mine, În caz că urma să apară una. Vrei să zici că ei au știut că În seiful ăla se afla un colier de valoare și totuși erau pregătiți să nu plătească nimic pentru el? Că erau dispuși să treacă sub tăcere o dovadă prețioasă pentru rezolvarea cazului? Întrebă Dietz. — Dar voi v-ați gândit să-i Întrebați pe ei? am repetat eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
un ton ușor nervos. — O, ba sunt sigur că da. Mi-am pus o țigară În gură și am aprins un chibrit. Aplecându-mă spre flacără, am tras câteva fumuri grăbite și apoi am aruncat chibritul În scrumieră. Am adăugat: — Colierul. Six rămase tăcut. Numai că deja l-ați recuperat, nu-i așa? l-am Întrebat. Sau cel puțin știți unde se află și la cine e. Nasul i se Încreți de dezgust, de parcă ar fi detectat un miros neplăcut: — Sper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
invitat, după alți câțiva ani, În Berlinul Occidental, și aveam să plonjez, apoi, În tumultul eliberator al exilului. Exilul dinaintea exilului stătuse sub sceptrul socialist al Despotului care reprezenta Legea și Calendarul și al Tovarășei Sale, care purta zilnic alt „colier cu inimioare proaspete”, cum ne amintește poemul lui Michael, Aus dem alten Rumänien (Din vechea Românie). Limba Însăși ajunsese În grea suferință, poeții Își pierdeau vocea, iar poporul făcea (n-am uitat acest amănunt ne-marxist, pe care nici Michael
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
află în centrul scenei. Fața îi e pe jumătate ascunsă de o pălărie albă din paie, cu boruri mari - a fost forțată să se îmbrace cu veșmintele pe care le purta în turneurile în străinătate. La gât îi atârnă un „colier” lung până la genuchi, făcut din mingi de ping-pong. E opera lui Kuai Da-fu. În viitor, Kuai Da-fu va fi condamnat la șaptesprezece ani de închisoare pentru ceea ce face acum. În viitor, și Doamna Mao va plăti pentru asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Doamna Mao nu se simte îndeajuns de bine ca să vă salute personal? Nu ți-am dat nicicând permisiunea de a spune asta. Ar fi trebuit să nu te duci niciodată în străinătate, ar fi trebuit să nu fi purtat niciodată colierul ăla de perle și pantofii ăia negri cu tocuri înalte - ar fi trebui să nu-mi fi furat rolul. Probează acum costumul pentru ultima dată și fii subiect de batjocoră. În plin soare, în această zi senină de aprilie, fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Sunt Nimeni, dar în Noaptea Asta, pe North Line Road... Întrebă în secția de traumatologie despre bilet. Din câte se părea, apăruse pur și simplu pe noptieră, la scurt timp după internarea lui Mark. O măicuță hispanică, asistentă, cu un colier sofisticat cu crucifix bătut cu pietre mari de turcoază, susținu vehement că nimeni în afară de Karin și de personalul medical nu avusese voie să-l vadă în primele treizeci și șase de ore. Scoase și actele doveditoare. Asistenta încercă să confiște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
încearcă la Sophie. Ea e mereu dornică de distracție. A indicat o fată care purta acea bentiță omniprezentă, o haină galbenă de stofă, o cămașă albastră cu dungi și jeanși. Gulerul cămășii era ridicat în sus și susținut cu un colier de perle. Pe buze purta o nuanță mai deschisă de roz decât cea de pe față. Era singurul ei efort de a coordona culorile. Fata a replicat instantaneu: —Johnny, eu cred că tu glumești. Nu-ți amintești excursia de anul trecut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
orchestrat de N.K.V.D. împotriva numeroșilor români care doreau să se refugieze în România după ocuparea abuzivă a teritoriului de către Armata Roșie 31 Narodnîi Komissariat Vnutrenih Del, Comisariatul Poporului pentru Afaceri Interne (rus.) 32 Trăiește-ți clipa (lat.) 33 Bijuterie tip colier, purtată sus pe gât (eng.) 34 Șofer (fr.) 35 Forma scurtă a expresiei franceze maître d'hôtel. Șeful de sală 36 Ce plăcere (fr.) 37 Imediat (fr.) 38 Forță de apărare (ger.), denumirea forțelor armate germane între 1935-1945 39 Grad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
N-am febră, spuse Tessie. ― Nu-i vorba de febră. Îl folosești ca să vezi care ți-e temperatura de bază. E mult mai exact și mai precis decât un termometru obișnuit, de măsurat febra. ― Data viitoare să-mi aduci un colier. Dar Milton insistă: ― Temperatura corpului tău se schimbă tot timpul, Tess. Poate că nu-ți dai seama, dar așa e. Ești Într-un flux continuu În ceea ce privește temperatura. Să spunem, de exemplu - tuși scurt -, că se Întâmplă să fii la ovulație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
o să observi mereu lumina roșie din geamul de la etaj sau paharul de șampanie pe ușa care nu se deschide până la miezul nopții. Trecuseră deja ani de zile cu mașina pe lângă farmacia Rubsamen, bunicul meu observase vitrina neschimbată: cu centuri herniare, coliere cervicale și cârje. Văzuse chipurile disperate, cu o speranță nebună În ochi, ale femeilor și bărbaților de culoare care intrau și ieșeau fără să cumpere nimic. Bunicul meu recunoștea acea disperare și știa că acum, cu pensionarea lui forțată, aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un vis frumos, sclipitor și imaculat. Taxiul părăsi autostrada aglomerată prin ieșirea dinspre Canal Street și dispăru În pădurea cenușie de zgârie-nori. „Orașul pare așa de Întunecat!“ Își spuse Kitty Roman, uitându-se pe geam. Își luă din poșetă un colier ce părea scump și Îl Întrebă pe șofer: — Fiți amabil, de unde se aprinde lumina? — De deasupra geamului, domnișoară, răspunse șoferul, cu un puternic accent oriental. Kitty aprinse o lumină slabă și Își puse colierul. Apoi scoase din geantă o oglinjoară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
geam. Își luă din poșetă un colier ce părea scump și Îl Întrebă pe șofer: — Fiți amabil, de unde se aprinde lumina? — De deasupra geamului, domnișoară, răspunse șoferul, cu un puternic accent oriental. Kitty aprinse o lumină slabă și Își puse colierul. Apoi scoase din geantă o oglinjoară și se studie: era o femeie tânără, cu trăsături est-europene frumoase, o față rotundă, de copil, Încadrată de un păr lung și buclat, blond-șaten, cu pomeți Înalți, un nas drept și gene lungi, impecabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Îmi amintesc ceva. Kitty sorbi o ultimă picătură din paharul de șampanie, Întrebându-se cum de știa Desert Rose atât de multe despre ea. — Ei bine, mi-a făcut plăcere să te cunosc, spuse, pregătindu-se să plece. Stai! Ce colier superb! L-am văzut În vitrină la Givenchy, Îmi amintesc că era foarte scump. Știi, sunt o mare cheltuitoare, dar chiar și așa, nu mi-am permis să-l cumpăr. L-ai primit de la Roger? „Ce băgăcioasă“, Își zise Kitty
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
a lăcrimat?/ Să mă întorc s-o fi rugat? Dă-mi iar nădejea, mângâierea,/ Zi-mi de iubirea lui, durerea. </em> Foc ce nu arde, o stea căzută din cer, trandafiri verzi și crini negri, o dragoste veșnică și-un colier făcut dintr-o rază de lună împletită și răsucită în trei. Gabrielle ascultă uimită un glas de bunic ce scrie cărți de aur, iar eu mă gândesc cum de-a ajuns iubirea veșnică-n muzeu... „Îndată zbură albina și iată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
Estimă că avea înălțimea cam de un metru șaizeci. Hainele ei păreau a fi făcute dintr-o țesătură bej, înfășurată pe corp de sus până jos, ca un fel de eșarfe. În picioare, purta sandale maron și la gât un colier subțire, din piele, după toate aparențele. Avea un corp suplu; dar nu era, după standardele pământene, o frumusețe. Și nu reușea să-și dea seama din ceea ce vedea ce avuseseră străinii de gând cu această întâlnire. Ea stătea acolo, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
dințate mai înalte decât noi, sprijinite de bancuri de lucru acoperite de tablă. Marcela voia să atingă și să pipăie totul, nu se lăsa până nu se mânjea toată cu păcură și ulei ars, până nu-și agăța de gât coliere de metal ruginit, până nu se cățăra pe angrenaje de fier complicate. Pe jos erau răspândite cuie mari cât antebrațul meu, rulmenți acoperiți de cruste compacte de rugină, cutii de lemn pline de pânze de bomfaier, șurubelnițe, pile, spițuri, sârmă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
era mereu împletit altfel, în codițe răsucite ca niște coarne de berbec peste urechi, în zeci de cozi ca ale negreselor sau legat în coadă de cal creață, fluturătoare. Cercei sofisticați, disproporționat de mari, inele cu piatră roșie ca vinul, coliere de perle false îi împodobeau silueta funambulescă. În schimb, jucării nu avea și simțea chiar o vagă repulsie față de urșii noștri soioși sau de păpușile din care curgeau câlții. Oricât o rugam, nu vroia niciodată să ne lase să ne
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
hârtie lucioasă, colorată, din care vărul rneu mai decupa mere, pere, morcovi și castraveți pentru lucru manual, la grădiniță. Au intrat și fetele și curând camera s-a umplut de o lume truditoare. Decupam toate lanțuri de hârtie colorată, făceam coliere, dantele și brățări din ce ne cădea sub mână, iar dintr-un scaun de bucătărie am improvizat, cu câteva perne și un cearceaf, un adevărat tron cu baldachin, demn de-o regină. Sucind forfecuța cu o grație ca de pe altă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
în marea galerie a maeștrilor medievali. Ce putea căuta Clotilde pe aici? Își aminti că, la expoziția de la Bayreuth, Clody prezentase niște bijuterii cu modele vechi, inedite, de mare rafinament. Îl bătu gândul că ea s-a inspirat din inelele, colierele, medalioanele pictate de maeștrii europeni, la mâinile, gâturile și piepții impunătoarelor personaje regi, regine, duci, ducese... Așa era! Felicitări, Clody, pentru ideea genială! După atâta pioșenie și cultură, se gândi să se "oxigeneze" puțin, bătând câteva zile cheiurile Senei populate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
-i șoptească ceva la ureche, Petre gândind că s-ar putea să-i înghită un cercel. Ea zâmbea, ochii îi străluceau de bucurie, se îmbujorase la față. Cameliei îi venea bine costumul albastru-marin, purta o garnitură de cercei și un colier de perle, iar pe deget un inel cu un safir superb. Alice nu mai prididea cu întrebările către Beatrice, iar Petre, care stătea lângă ea, se surprinse urmărindu-i mâinile albe. Mâini fine, cu degete lungi. Erau mereu în mișcare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
veri" -, ordinul "Crucea de Sud". Reginei Elisabeta îi oferi o casetă cu bijuterii, Brazilia fiind o țară bogată în pietre prețioase și semiprețioase. Caseta, lucrată dintr-un lemn local foarte frumos și parfumat, pau do Brasil, avea o diademă, un colier, o brățară, cercei și un inel, cu ametiste, prinse în aur alb și garnitură de diamante. Erau o minunăție! De la Regina Elisabeta au ajuns, ca dar de nuntă ,la Regina Maria și de aici... Tată, deci în casetă erau o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
cercei și un inel, cu ametiste, prinse în aur alb și garnitură de diamante. Erau o minunăție! De la Regina Elisabeta au ajuns, ca dar de nuntă ,la Regina Maria și de aici... Tată, deci în casetă erau o diademă, un colier, o brățară, doi cercei și un inel. Da? Da. Nu scapi de mine așa ușor! Nu mai sunt mică să termini poveștile așa cum vrei tu. Adică? Inelul acela l-am văzut pe mâna lui Beatrice. Cum a ajuns la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
de circa patru carate de nuanță bleu. Așa după cum orice om este un unicat în Univers, la fel este și diamantul un unicat, deoarece cenușa fiecărui om este diferită de a altui semen. Astfel, poți purta pe un inel sau colier esența persoanei dragi, care a decedat. Este desigur un sentiment ciudat să-ți vezi tatăl sau mama purtați pe degete ca diamante. În timp, strănepoții pot face o colecție de diamante nemuritoare pe care, culmea, în caz de criză, o
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
gazdele alertate : mai întâi au dat fuga Miza și Radu, apoi o domnișoară cam trecută, chiar douăzeci și nouă de ani avea, și cu un nas !... Și chiar silueta și în totul lăsa de dorit ! Apoi toaleta ! în plus, un colier splendid la gât, doi șerpi de aur cu ochi de rubin, încolăciți - dar pus la ora aceea ? S-ar fi cuvenit un costum de voiaj sau o ținută câmpenească, în niciun caz cum arăta ea... Chiar Sophie a făcut aceste
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]