2,926 matches
-
Bauhaus, Albers aderă, în 1936, la American Abstract Artists Association. În perioada 1953-1960 conduce catedre de învățământ artistic universitar în Chile, Peru și R.F. Germania („Hochschule für Gestaltung“ din Ulm). De la sfârșitul celui de‑al cincilea deceniu realizează așa‑zise Constelații structurale (de pildă, Indicating Solids, 1949), un ciclu de desene oferind reprezentări întrepătrunse arhitectonic (amintind de proiecțiile axonometrice), care se lasă „citite“ prin inversare/răsturnare optică, după principiul cubului neckerian. În continuare, culoarea, cu legitățile ei specifice (și îndeosebi virtuțile
Josef Albers () [Corola-website/Science/334155_a_335484]
-
este o stea variabilă din constelația Taurus, prototipul stelelor . A fost descoperită în octombrie 1852 de către John Russell Hind. Ț Tăuri este observată de pe Terra în dreptul grupului de stele Hyades, în apropiere de ε Tăuri; dar este de fapt la 420 de ani lumină în spatele ei
T Tauri () [Corola-website/Science/319000_a_320329]
-
au un scop pur decorativ, călătoriile interstelare neputând fi simulate deocamdată în Orbiter. Pentru a se putea orienta în vastitatea spațiului, utilizatorul are la îndemână "modul planetariu", în care se pot vizualiza coordonatele ecliptice și celeste, alături de o hartă a constelațiilor și alte indicii. Apoi, etichetele care identifică un anumit obiect din sistemul solar pot fi setate să apară doar de la o anumită distanță față de obiect, în funcție de tipul acestuia. Un ultim artificiu ar fi poziționarea acestor etichete pe suprafața unei planete
Orbiter () [Corola-website/Science/305644_a_306973]
-
până la razele X și gamma, generate de temperatura extremă dominantă în vecinătatea găurii negre alimentată continuu de către discul său de acreție. Primul blazar a fost descoperit în 1968. Astronomii au detectat un semnal cu provenind de la un obiect straniu din constelația Șopârla, cunoscut atunci sub numele de BL Lacertae, luat (în mod eronat) drept o stea variabilă. Acest blazar este unul dintre cele mai apropiate de Terra, la o distanță de 900 de milioane de ani-lumină.
Blazar () [Corola-website/Science/332907_a_334236]
-
este o cometă cu perioadă lungă, de culoare verzuie, care a fost descoperită de astronomul amator australian, Terry Lovejoy, la 17 august 2014, cu un telescop Schmidt-Cassegrain de 20 de centimetri, în constelația sudică Pupa. Cu o magnitudine de 15 (în spectrul vizibil) la primele observații, cometa a câștigat în strălucire atingând 7,4 în luna decembrie 2014. În 28−29 decembrie 2014, cometa a trecut la 1/3° de roiul globular Messier
C/2014 Q2 (Lovejoy) () [Corola-website/Science/333598_a_334927]
-
al medicamentului și denumirea lui latină, la fel cum pe fiecare medicament naturist pe lângă denumirea uzuală apare și termenul latin comun. În astronomie s-a decis la nivel internațional conform reglementărilor omologate de Uniunea Astronomică Internațională ca cele 88 de constelații și stelele care le formează să aibă oficial nume latine. Romanii sunt creatorii alfabetului latin care avea, în epoca clasică, literele următoare: Literele "k", "y" și "z" sunt rare : "k" nu exista în alfabetul latin, fiind folosit un "c" în fața
Limba latină () [Corola-website/Science/296747_a_298076]
-
Pegas este o constelație vizibilă pe cerul nordic denumită astfel după calul înaripat Pegas din mitologia greacă. Aceasta este una dintre cele 48 de constelații creeate de astronomul Ptolemeu în preajma secolului II după Hristos, și rămâne una dintre cele 88 de constelații moderne. α
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
Pegas este o constelație vizibilă pe cerul nordic denumită astfel după calul înaripat Pegas din mitologia greacă. Aceasta este una dintre cele 48 de constelații creeate de astronomul Ptolemeu în preajma secolului II după Hristos, și rămâne una dintre cele 88 de constelații moderne. α Pegas (Markab), β Pegas și γ Pegas, împreună cu α Andromedae (Alpheratz sau Sirrah) formează un asterism foarte cunoscut și numit "Pătratul
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
este o constelație vizibilă pe cerul nordic denumită astfel după calul înaripat Pegas din mitologia greacă. Aceasta este una dintre cele 48 de constelații creeate de astronomul Ptolemeu în preajma secolului II după Hristos, și rămâne una dintre cele 88 de constelații moderne. α Pegas (Markab), β Pegas și γ Pegas, împreună cu α Andromedae (Alpheratz sau Sirrah) formează un asterism foarte cunoscut și numit "Pătratul din Pegas" / Marele pătrat din Pegas. 51 Pegas, o stea din constelație, este prima stea asemănătoare cu
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
una dintre cele 88 de constelații moderne. α Pegas (Markab), β Pegas și γ Pegas, împreună cu α Andromedae (Alpheratz sau Sirrah) formează un asterism foarte cunoscut și numit "Pătratul din Pegas" / Marele pătrat din Pegas. 51 Pegas, o stea din constelație, este prima stea asemănătoare cu Soarele descoperită și care are o planetă care o gravitează! IK Pegas este candidată ca cea mai apropiată supernovă de Soare. Analizele spectroscopice asupra lui HD 209458 b, o planetă extrasolară în constelația Pegas, este
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
stea din constelație, este prima stea asemănătoare cu Soarele descoperită și care are o planetă care o gravitează! IK Pegas este candidată ca cea mai apropiată supernovă de Soare. Analizele spectroscopice asupra lui HD 209458 b, o planetă extrasolară în constelația Pegas, este prevăzută ca fiind prima evidență a apei atmosferice în afara Sistemului Solar, în timp ce și planetele ce orbitează steaua HR 8799 tot din constelația Pegas sunt primele care pot fi fotografiate direct. Constelația Pegas conține un asterism în formă de
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
mai apropiată supernovă de Soare. Analizele spectroscopice asupra lui HD 209458 b, o planetă extrasolară în constelația Pegas, este prevăzută ca fiind prima evidență a apei atmosferice în afara Sistemului Solar, în timp ce și planetele ce orbitează steaua HR 8799 tot din constelația Pegas sunt primele care pot fi fotografiate direct. Constelația Pegas conține un asterism în formă de pătrat deși, una dintre stele, Delta Pegasi, sau "Sirrah", este considerată oficial că face parte din constelația Andromeda, deținând denumirea Bayer de Alpha Andromedae
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
HD 209458 b, o planetă extrasolară în constelația Pegas, este prevăzută ca fiind prima evidență a apei atmosferice în afara Sistemului Solar, în timp ce și planetele ce orbitează steaua HR 8799 tot din constelația Pegas sunt primele care pot fi fotografiate direct. Constelația Pegas conține un asterism în formă de pătrat deși, una dintre stele, Delta Pegasi, sau "Sirrah", este considerată oficial că face parte din constelația Andromeda, deținând denumirea Bayer de Alpha Andromedae, și având și un alt nume: "Alpheratz". Corpul calului
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
ce orbitează steaua HR 8799 tot din constelația Pegas sunt primele care pot fi fotografiate direct. Constelația Pegas conține un asterism în formă de pătrat deși, una dintre stele, Delta Pegasi, sau "Sirrah", este considerată oficial că face parte din constelația Andromeda, deținând denumirea Bayer de Alpha Andromedae, și având și un alt nume: "Alpheratz". Corpul calului este format dintr-un patrulater din patru stele, anume α Peg, β Peg, γ Peg, and α And. Picioarele din față ale calului înaripat
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
se termină la 1 Pegas. Altă linie strâmbă unește stelele α Peg prin θ Peg spre ε Peg formând gâtul și capul lui Pegas. ε Pegas este botul. H.A. Rey a sugerat un mod alternativ de a conecta stelele din constelația Pegasului, arătând chiar ca un cal înaripat. Constelația babiloniană IKU (câmpul) era formată din patru stele, dintre care trei vor face parte mai târziu din constelația grecească Hippos (Pegas). "USS Pegasus (AK-48)" și "USS Pegasus (PHM-1)", amândouă fac parte din
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
unește stelele α Peg prin θ Peg spre ε Peg formând gâtul și capul lui Pegas. ε Pegas este botul. H.A. Rey a sugerat un mod alternativ de a conecta stelele din constelația Pegasului, arătând chiar ca un cal înaripat. Constelația babiloniană IKU (câmpul) era formată din patru stele, dintre care trei vor face parte mai târziu din constelația grecească Hippos (Pegas). "USS Pegasus (AK-48)" și "USS Pegasus (PHM-1)", amândouă fac parte din flota navală a Statelor Unite ale Americii.
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
este botul. H.A. Rey a sugerat un mod alternativ de a conecta stelele din constelația Pegasului, arătând chiar ca un cal înaripat. Constelația babiloniană IKU (câmpul) era formată din patru stele, dintre care trei vor face parte mai târziu din constelația grecească Hippos (Pegas). "USS Pegasus (AK-48)" și "USS Pegasus (PHM-1)", amândouă fac parte din flota navală a Statelor Unite ale Americii.
Pegas (constelație) () [Corola-website/Science/298783_a_300112]
-
Cât de necesar mai este Poemul, Poetul, în Cetate..., dacă Poetul e fulgul ce cade-n celesta câmpie zebrată..., dacă Poetul e steaua ce are cireșe la ureche aidoma androginului galactic..., dacă Poetul e-o mânătarcă de vid printre constelații, ori o astral-frunză..., dacă Poetul e ființa după a cărui frunte de sabie-dacă se curbează cerul..., dacă Poetul Grigore Vieru a scăpat cu zile din cumplitul accident rutier de ieri, 16 ianuarie 2009, accident întâmplat ori pus la cale, la
Editura Destine Literare by Ion Pachia Tatomirescu () [Corola-journal/Journalistic/82_a_238]
-
(Zeta Pup, , ζ Pup / ζ Puppis) este o stea fugară din constelația Pupa. Ea poartă și numele tradiționale Naos (din greacă "ναύς", „navă”) și Suhail Hadar, din limba arabă. Tipul spectral al stelei "" este O5Ia, ceea ce o face să facă parte dintre stelele excepțional de calde, fiind și una din stelele de
Zeta Puppis () [Corola-website/Science/334727_a_336056]
-
de rezonanță ca: Maria Tănase, Maria Lătărețu, Rodica Bujor, Ioana Radu, Mia Braia, Ion Luican, Vlad Dionisie, Fănică Luca, Ana Balaci, Ion Cristoreanu, Emil Gavriș, Dan Moisescu, Maria Ciobanu, Gheorghe Turda, Irina Loghin, Benone Sinulescu sau Ion Dolănescu. O adevărată constelație nemuritoare. a fost apreciată pe toate meridianele lumii unde a realizat zeci de turnee. A fost în Albania, Bulgaria (de două ori), Polonia (tot de două ori), în URSS (de cinci ori), China (de două ori), Mongolia (de două ori
Angela Moldovan () [Corola-website/Science/307614_a_308943]
-
(β Boo / β Bootis, ) este o stea variabilă eruptivă din constelația Boarul. Beta Boötis este une gigantă galbenă de tip G cu o magnitudine aparentă de 3,5. Numele său tradițional Nekkar provine din arabă "Al-Baqqar", semnificând „Conducătorul boilor”, „Boarul”. Steaua est uneori denumită și "Merez". Este o stea situată pe
Beta Bootis () [Corola-website/Science/334909_a_336238]
-
galaxiilor spirale și ale galaxiilor neregulate. Mai rar sunt observate în nucleele galaxiilor spirale, ale galaxiilor eliptice și în roiurile globulare, compuse în principal din stele bătrâne. O supergigantă albatră faimoasă este Rigel (β Orionis), steaua cea mai luminoasă din constelația Orion, care are masa de circa 20 de ori mai mare decât Soarele și o luminozitate egală cu 60 000 de luminozități solare. Faza de supergigantă albastră reprezintă o etapă evolutivă în care fuziunea nucleară are loc mai lent și
Supergigantă albastră () [Corola-website/Science/334665_a_335994]
-
În astronomie, culminația unei planete, stele, constelații etc. este altitudinea (sau unghiul de elevație) atins de un obiect în tranzit peste meridianul unui observator. Pe parcursul unei zile siderale, un obiect astronomic va traversa meridianul de două ori: o dată, la culminația superioară, atunci când este la cel mai înalt
Culminație () [Corola-website/Science/319766_a_321095]
-
culminația superioară (la amiază) și invizibil la culminația inferioară (la miezul nopții). Dar în timpul iernii, în apropiere de Polul Nord, soarele este sub orizont la ambele culminații. În cea mai mare parte a emisferei nordice, Steaua Polară și restul de stele din constelația Ursa Mică pot fi văzute rotindu-se în jurul polului ceresc și sunt toate vizibile la ambele culminații, atâta timp cât cerul este suficient de întunecat. Astfel de stele, care nu apun niciodată față de locul observatorului, sunt numite stele circumpolare. Următoarele trei exemple
Culminație () [Corola-website/Science/319766_a_321095]
-
de euro. Multe alte țări sunt interesate să participe la proiectul Galileo, la niveluri mai mari sau mai mici de cooperare. Următoarele țări din afara Uniunii Europene, sunt de asemenea implicate: Următoarele state sunt în stadiu de negociere pentru a participa: Constelația sistemului Galileo va fi compusă dintr-un număr de 30 de sateliți dispuși pe 3 plane orbitale înclinate la 56° la altitudinea de 23.616km. Greutatea fiecărui satelit este de 675 kg, durata de funcționare 12 ani, iar perioada de
Galileo (sistem de navigație) () [Corola-website/Science/336874_a_338203]