1,520 matches
-
a propriilor compromisuri mai mari sau mai mici făcute pentru a păstra/obține statutul de privilegiați. Excepțiile, în ordine morală, sînt puține și, de aceea ele trebuie subliniate. Impresionant este cazul regretatului Teohar Mihadaș. Trimis de Securitate acasă la Paul Goma pentru a-l convinge să renunțe la protest, acesta îi povestește deschis toată tărășenia: "- Domnule Goma, Securitatea m-a trimis la dumneata. Să te conving să renunți. Zece zile m-a chinuit la noi (la Cluj). Pe mine m-a
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
Excepțiile, în ordine morală, sînt puține și, de aceea ele trebuie subliniate. Impresionant este cazul regretatului Teohar Mihadaș. Trimis de Securitate acasă la Paul Goma pentru a-l convinge să renunțe la protest, acesta îi povestește deschis toată tărășenia: "- Domnule Goma, Securitatea m-a trimis la dumneata. Să te conving să renunți. Zece zile m-a chinuit la noi (la Cluj). Pe mine m-a dat afară din locuință; pe soacră-mea din spital; pe copii și pe ginere i-au
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
locuință mai bună, pensie de la Uniunea Scriitorilor și au să-mi publice cărțile respinse pînă acum" (p. 142). După această dezvăluire plină de dramatism, Mihadaș face un gest sublim: dorește să își pună semnătura pe Scrisoarea de protest a lui Goma. În final, disidentul se vede pus în situația să-l roage pe bietul Mihadaș să nu semneze hîrtia, pentru a nu-și periclita și mai mult situația de neinvidiat în care se afla. Poate că este interesant de știut și
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
să nu semneze hîrtia, pentru a nu-și periclita și mai mult situația de neinvidiat în care se afla. Poate că este interesant de știut și cine sînt cei care, în anul 1977, s-au manifestat public împotriva protestelor lui Goma. Le reproduc doar numele după o notă a Securității din ziua de 10 decembrie 1977 (în respectiva Notă, reprodusă la pp. 533-534, apar și cîteva dintre "argumentele" celor aflați pe această listă a rușinii): Eugen Barbu, Fănuș Neagu, Ion Lotreanu
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
informațiile punctuale pe care le aduce acesta poate oferi, celui care știe să citească, informații valoroase despre metodele, uneori sofisiticate pînă la perversiune ale Securității. Analizele Securității pot explica multe dintre deciziile aparent ilogice din epocă. În anul 1974, Paul Goma predase Editurii Cartea Românească, unul dintre romanele sale incomode (În cerc). Exista însă temerea că o versiune a romanului se afla deja în Occident și că ar fi putut apărea în traducere franceză la Gallimard. Analizînd situația, lt. Colonelul Nicolae
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
și-l vor acuza de duplicitate" (p. 371). Recomandarea de publicare a cărții aproape că sare în ochi, iar despre agenții Securității se poate spune orice, (că erau cinici, ticăloși, odioși etc.), dar nu că duceau lipsă de inteligență. Paul Goma, Culoarea Curcubeului '77 (Cutremurul oamenilor). Cod "Bărbosul"(Din dosarele Securității, 1957-1977), Editura Polirom, Iași, 2005, 540 pag.
Lecția de onoare by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11600_a_12925]
-
se numea înainte de 1965). Nici Petru Groza nu a fost membru PMR, ceea ce nu înseamnă că poate fi plasat în aceeași categorie cu Iuliu Maniu sau Ion Mihalache, victime ale închisorilor comuniste. Notez și alte curiozități, de semn contrariu. Paul Goma a fost membru PCR, înscris în 1968, deodată cu Adrian Păunescu și Al. Ivasiuc, ca urmare a neparticipării armatei române la ocuparea Cehoslovaciei. E apoi de mirare, pentru cine nu știa, că foarte tânărul Ioan Petru Culianu s-a înscris
Demnitatea intelectualului român by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8142_a_9467]
-
urmare a neparticipării armatei române la ocuparea Cehoslovaciei. E apoi de mirare, pentru cine nu știa, că foarte tânărul Ioan Petru Culianu s-a înscris în PCR. Această situație (e drept, ciudată, descumpănitoare) nu diminuează cu nimic meritele disidenților Paul Goma și Ioan Petru Culianu. Demnitatea biografiei în comunism înseamnă și a nu fi fost membru PCR, și a nu fi scris texte publicistice de omagiu sau de conjunctură, și a fi încercat ceva împotriva regimului comunist sau măcar a nu
Demnitatea intelectualului român by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8142_a_9467]
-
doi oameni e provocată de o chestiune de principii și cînd e iscată de un conflict uman. De exemplu, Tismăneanu are tactul de a nu intra în corul adversarilor lui Sorin Antohi și nici în cel al denigratorilor lui Paul Goma (caz iscat de publicarea Săptămînii roșii). Îi cunoaște prea bine pe amîndoi pentru a nu le mărturisi fiecăruia, între patru ochi, rezervele. Una peste alta, o carte care se citește ușor și cu plăcere, în paginile căreia cititorul poate vedea
Sub semnul dialogului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8622_a_9947]
-
experiență în materie pe care o am mă obligă să spun că singurul lucru de care N. Breban se face vinovat cu adevărat este de a fi fost folosit de Pleșiță et comp. ca agent de influență. Mai ales în legătură cu Paul Goma, în anul de grație 1977. Nu știu dacă scriitorul era conștient de manipulare. Înclin să cred, bazat pe ce-mi spunea în acei ani, că era irevocabil convins că manipulatorul era el, marele Breban, și nu securiștii, bieții de ei
Cum ne asumăm trecutul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5611_a_6936]
-
pe firul acestor raportări reactive, observăm cum el devine tot mai subțire. Colective, prin esența totalitară a comunismului, mizeriile și suferințele noastre au fost totuși exprimate, denunțate numai de unii, acei disidenți pe care Dorin Tudoran îi amintește frecvent (Paul Goma, Doina Cornea, Dan Deșliu, Gabriel Andreescu, Mircea Dinescu...), uitând voit, din modestie, să-și treacă numele pe listă. și ca un făcut, cu excepția dispărutului Dan Deșliu și, parțial, a lui Gabriel Andreescu, care jură în prezent pe litera corectitudinii politice
În țara simulacrelor by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9161_a_10486]
-
acestora. Doina Jela nu aspiră la o sinteză totală a surselor pe care le utilizează, în situația în care acestea sînt cărți deja editate, în general le menționează doar, ori nici atît - exemplul lui Tudoran/ Todoran din Gherla lui Paul Goma, al detaliilor anchetării Adrianei Georgescu de către Nicolski etc. Soluția preferată de autoare este privilegierea mărturiilor orale, a folclorului de închisoare, a "formulelor" sub care ajunge să se păstreze amintirea cîte unui gardian, medic sau anchetator. Un asasin ce-și mărturisește
Patru fețe ale trecutului by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/16128_a_17453]
-
la hiperanaliză, la un fel de teamă de ridicol care-l face să strecoare cu timiditate cîte-o afirmație despre familie, soție, copii, printre rîndurile dedicate lucrărilor pe care are de gînd să le scrie. Patima care-l anima pe tînărul Goma l-a ocolit pe marele istoric; om de știință pînă-n profunzimile ființei, C-tin C. Giurescu vrea să lase mărturie fapte, nu stări de spirit, nu atitudini, nu sentimente. Autorul acestor Amintiri nu face literatură, șansa lui e de a
Patru fețe ale trecutului by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/16128_a_17453]
-
mentalități și-ar fi pierdut din pregnanță - nu au în spate concluzii sociologice ferme sau analize exacte ale evoluției istorice din perioada comunistă. Materia primă este oferită mai ales de o istorie personală: interviuri anterevoluționare cu alți oameni "dubluidentitari" (Paul Goma, Dorin Tudoran), observarea a două societăți atît de diferite (olandeză și română), aderarea la anumite modele culturale și nu la cele care se impuneau în România anilor '60. Nu există gest teoretic neînsoțit de un gest individual. Cartea debutează în
Identitate și ruptură by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/16048_a_17373]
-
pentru a vedea, a avea revelația coloanei vertebrale a acestei națiuni. Fenomenul oportunismului și al colaboraționismului nu poate fi negat și nu trebuie ascuns sau relativizat, dar e profund nociv să fie absolutizat. Acuze grave au fost aduse de către Paul Goma întregii bresle a scriitorilor: din punctul său de vedere nimeni nu are conștiința curată, toți sunt compromiși. Vehemenți fără discernământ au fost îndeosebi doi publiciști-scriitori: Ion Cristoiu și Cristian Tudor Popescu. Acesta din urmă a publicat editorialul Mari scriitori, mari
Antologia demnității scriitorului român by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8166_a_9491]
-
și Mircea Vulcănescu, l-aș așeza pe Petre Pandrea (1968), un caz interesant de disidență de stânga, critic acerb al comuniștilor români. Am răspuns cu câteva săptămâni în urmă, tot în această pagină, la întrebarea A existat disidență înainte de Paul Goma? și am invocat atunci cazurile unor scriitori condamnați la moarte pentru literatura lor anticomunistă: Victor Valeriu Martinescu, Păstorel Teodoreanu și Radu Gyr (închis a doua oară și condamnat la moarte pentru poemul care îndeamnă la răzvrătire Ridică-te, Gheorghe, ridică
Antologia demnității scriitorului român by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8166_a_9491]
-
comuniste, realizat de Cicerone Ionițoiu, din care am putea extrage o listă impresionantă de scriitori, filosofi, istorici etc. Mergând pe firul disidenței spre ultimele două decenii ale regimului comunist, trebuie să-i notăm, între cazurile cele mai prestigioase pe Paul Goma, Dumitru }epeneag, Bujor Nedelcovici, Dorin Tudoran, Mircea Dinescu, la care trebuie să adăugăm situațiile celor dinafara literaturii (Gheorghe Ursu etc.). Exercițiul merită făcut, pentru o completare a listei și documentației concrete a fiecărui caz, pentru că el ar arăta convingător amploarea
Antologia demnității scriitorului român by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8166_a_9491]
-
nu se îndoiesc al lui I. Gavrilă-Ogoranu, volumele detaliate de amintiri ale lui Ion Ioanid (Închisoarea noastră cea de toate zilele, în 2 ediții!) și tot ceea ce se găsește în bibliotecile noastre sub semnătură lui D. Bacu, Radu Ciuceanu, Paul Goma, Cicerone Ionitoiu, Sebastian Mocanu, Oana Orlea, Remus Radina, Elisabeta Rizea din Nucșoara, Nicole Valéry-Grossu (la care se poate adaugă volumul Procesul Arnăutoiu și alte mărturii) cu ceea ce s-a publicat prin celelalte țări ce au suferit sub jugul comunismului sovietic
Memorie si Istorie by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/17655_a_18980]
-
să se mire sau să protesteze... La frază "ce, l-am băgat eu în pușcărie?" sau "ce, l-am trimis eu în exil?" - se adaugă, de mult, în conștiințele noastre românești, "toți am fost exilați" ("interior" sau "exterior"), ca și cum Paul Goma, N. Steinhardt, Vasile Voiculescu ar sta în același plan cu cei care ascultau, în secret, Europa liberă, dar își vedeau, netulburați, de treburile lor. Mulți - aproape toți - am fost în această ultimă ipostază. Să ne amintim de conflictele ce au
Memorie si Istorie by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/17655_a_18980]
-
temnițele comuniste putem afla mai multe fapte? Lucrările fundamentale - de sinteză - rămîn la afirmațiile generale, știute, în loc să profite de sursele informative noi ale "istoriei orale". Printre izvoarele istorice pot fi luate în considerare uneori pagini ale romanelor semnate de Paul Goma; tot astfel, volumele doamnei Doina Jela, precum și seria "procesul comunismului" a editurii "Humanitas" sînt foarte utile. Și, bineînțeles, Memorialul durerii. Dacă lucrările noastre de istorie nu par dispuse a lua în seamă un atît de bogat material documentar, cum să
Memorie si Istorie by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/17655_a_18980]
-
de forurile ideologice, care nu s-au sinchisit prea mult de un G. Călinescu și care, oricum, nu-l consultau pe un T. Vianu. Evident, ni s-a părut extrem de dură și întristătoare reducția unui autor de anvergura lui Paul Goma, admitem: controversabil și amendabil în destule locuri, la „o viziune latrinară asupra lumii și oamenilor, viziune extinsă în chip delirant” (jurnalele d-sale sînt calificate drept „imunde, semidemente”). Aci eseistul s-ar fi cuvenit să se oprească mult mai mult
Mai mult decît un exercițiu al memoriei (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13281_a_14606]
-
fie corectată un pic de... iconoclastie? Cu atît mai demne de interes ni se par consemnările lui Gelu Ionescu, cu cît aerul lor e în genere calm, academic, lipsit de inflamări pamfletare, bizuit pe evocarea unor realități (rîndurile referitoare la Goma reprezintă o excepție). Despre duplicitatea și oportunismul lui Marin Sorescu, care de altfel nu formează chiar un secret, comentatorii păstrează o curioasă rezervă, nu și d-sa, care vorbește despre ele fățiș, în contextul delicat al extrem de favorabilei aprecieri de
Mai mult decît un exercițiu al memoriei (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13281_a_14606]
-
insidios, dinlăuntru, subversiv, regimul comunist, cum ar fi Refugii și Vocile nopții de Augustin Buzura sau Galeria cu viță sălbatică de Constantin }oiu. Diferența de atitudine e considerabilă. I. D. Sîrbu ar fi putut deveni un disident de talia lui Paul Goma. Mesajul deznădăjduit al romanului Adio, Europa! apare astăzi profund desincronizat ca stare de spirit. Titlul și lamentațiile tragice transmit două sensuri ale despărțirii ireparabile de Europa, așa cum era resimțită în anii ´80 această degradare spirituală: pe de o parte, România
O satiră politico-filosofică by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8727_a_10052]
-
cu psihologie de gașcă" (A. Pleșu, în Dilema veche, 19.03.2009) - pare să piardă teren, fiind concurat de sinonimul său aparent mai neutru, dar cu atât mai ironic. Caftitor funcționează atât ca substantiv ("Trebuie să-l ginească pe caftitor", Goma, Ostinato, 1991: 49; "Celebrul caftitor băgat la zdup", dupabloguri.realitatea.net, 22.05.2009), cât și ca adjectiv: "vrea să dea legi care să le tempereze elanul caftitor" (Gândul, 30.10.2007); "a ales un mod de-a dreptul caftitor
Cafting by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7086_a_8411]
-
nu angaja pe nimeni în acțiune. Chiar dacă unii dintre cei cu care se întîlnea erau cunoscuți ca disidenți locali. Nu încuraja pe nimeni, dar nu l-am auzit vreodată să-i vorbească de rău pe Dorin Tudoran sau pe Paul Goma. Zilele astea a apărut cel de-al patrulea volum din cronicile despre debutanți ale lui Laurențiu Ulici. Cea care a îngrijit această ediție e Aurelia Ulici, doamna care a știut să stea în umbra lui Laurențiu cu o distincție remarcabilă
Povestirile lui Laurențiu Ulici by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/12146_a_13471]