1,126 matches
-
am doar o amintire vagă despre el: este ciudat să te gândești că familia mea plănuise cu trudă aceste distracții, și totuși de memoria mea s-au lipit ca muștele de hârtia cu lipici vorbele lor neticluite dinainte, gesturile și inflexiunile lor spontane. Știu însă, în orice caz, că cerul începuse deja să se înnoreze când am ieșit și că o briză puternică a împiedicat-o pe mama să se bucure pe deplin de picnicul pe care l-am împărțit pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
apoi asupra lui Phoebe, care ședea în fața bovindoului și îi întoarse, uimită privirea. Mirosul de alcool o dădu gata: avea senzația ca se îmbată doar inspirându-l. — Conașu’ Winshaw, rosti hârâind majordomul cu un glas răgușit și lipsit de orice inflexiune și continuând s-o fixeze cu privirea pe vizitatoare. Ce plăcere să vă mai vedem pe aici! Înțeleg că ai primit mesajul meu. — Da, domnule. Camera dumneavoastră a fost pregătită azi-dimineață. Dar nu știam că... adică nu-mi amintesc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
să mă placi un pic. — Poate, spuse Phoebe, îndepărtându-se foarte puțin. — Există ceva între noi, nu? spuse Roddy. Nu e doar în imaginația mea. S-a înfiripat ceva acolo, jos. — Poate, repetă Phoebe. Glasul îi era lipsit de orice inflexiune. Începuse să se simtă, în mod ciudat, străină de situație și abia percepu primul sărut ușor pe gură. Dar pe al doilea îl percepu: îi simți limba strecurându-se printre buzele ei umede. Îl împinse cu blândețe și spuse: — Ascultă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
mi răsări la ceasul acela de primăvară, de taină și duh. Vizavi de mine rîdea - plîngea, pe perete, arlechinul dăruit in 1946; avusese răbdarea de intermediar al lumii mele, nemișcat peste decenii. Ana vorbea. Era În tonalitatea vocii și În inflexiunile rostirilor ce urmară (după ce servi șirul de meseni, Își aduse un scaun și, forțînd un mic deranjament, se așeză Între mine și cel din dreapta, secretarul școlii, un bărbat tînăr și chipeș) o ridicare de mari cortine peste timpuri În adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
ZÎmbi. Pe dată fața Îi fu adumbrită de o tristețe vagă În mod absurd mi se făcu deodată dor de ea, deși Încă nu plecase. O și vedeam departe, niciodată Întoarsă și Începui să duc aberant dorul vocii ei cu inflexiunile de tandrețe știute de mulți ani În urmă. Și o vedeam Întoarsă În tinerețe răsărind În alte lumi, un fel de Circe În drumul lui Ulise. Era așa sau altfel, n-are importanță; important era numai felul În care ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
saxofon sopran și alto, c-un sunet răgușit, descompus, clarinet, oboi, muzicuță, pian, acordeon, vioară În solo-uri amintind de Grappelli, maracase și inedite ustensile de percuție, de Petit pays, unele refrene se fluieră, și cele mai impresionante piese au inflexiuni de jazz latino slow adînc albastru, pe care se grefează nisipul ce acoperă c-un murmur de minuscule sunete dezolate așteptările de pe nenumărate promontorii cu texturi sonore fără echivalent, o muzică care nu seamănă cu nici o alta și seamănă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
lui; doar să privească, foarte atent și pe îndelete obiectele de lângă el. - De ce nu ne-ați arătat și nouă că puteți deschide ochii? auzi glasul unuia dintre interni, și în clipa următoare îl văzu: era aproape așa cum îl reconstituise după inflexiunile vocii: înalt, brun, uscățiv, cu un început de chelie. Așadar, bănuise ceva, și-l pândea mai de mult, să-l surprindă. - Nu știu nici eu, răspunse pronunțând doar parțial cuvintele. Poate voiam să mă conving întîi pe mine că nu
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
care face posibilă refacerea unității acestuia prin admiterea de noi membri. Creangă avea nu atât un condei cât și un glas pe care și-l sincroniza cu condeiul. De nenumărate ori, scrisul lui atrăgea atenția într-un sens pe care inflexiunea vocală îl subminează. Opera lui, ieșită din cea mai mare irecuzabilă matrice populară, contaminat și mai cu seamă eliberator optimistă, învață pe oameni îndeosebi dragostea de viață chiar sub forme de care putem râde, sub formele grotescului. Creangă râde din
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
antrenamentul, evident, mai lasă berile în frigider, schimbă-ți alimentația, fii un om normal, nu te omorî singur, nu crezi că și fumatul contribuie la această incapacitate a ta de a îndura un efort prelungit? Râsul Magicianului. Unul pițigăiat, cu inflexiuni metalice, respingător. Acesta era cuvântul care descria cel mai bine ceea ce auzea. Respingător. Stătea lângă el, pe bordură, cu jobenul în mâna stângă (ți l-aș îndesa pe gât, Magicianule!), arăta jalnic în treningul galben - ce oroare! -, însă ochii îl
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
instrumentului, ca un îndrăgostit incurabil, chinuit de o permanentă dorință fizică în fața căreia nu putea opune rezistență, iar degetele lungi apăsau pasional clapetele metalice, în timp ce suflul extras din plămânii ascunși sub o cămașă înflorată oferea poftă de viață notelor cu inflexiuni magice. Smooth jazz, la ore pierdute prin întunericul unei alte nopți, pe o scenă asupra căreia cădea lumina unui singur proiector, în mijlocul unui fals anotimp, când cald, când rece, predispus la bocet prelungit printr-un potop neprevăzut sau chiar la
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
urmărească demonstrația. Călinescu se Întrerupe atunci cu o anecdotă, pentru a ne da prilej să ne odihnim spiritul, ca apoi să continue simfonia de idei, În tonalități din ce În ce mai Înalte. Mă opresc să mai notez ceva; ascult desfășurarea muzicală a ideilor. Inflexiunile vocii sunt stranii, atunci când urcă În zone neatinse de nimeni, acolo unde azurul se materializează; devin coloană, ogivă, vitraliu; apoi acestea se transformă Într-un vaer, pierzându-se treptat și prăbușindu-te În gol prin Întreruperea studiată a melosului retoric
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
l-a așezat pe podea, așteaptă parcă o dezmințire, o revenire asupra știrii, tace ca până acum, fără să aibă aerul că ceva deosebit s-a Întâmplat, ridică receptorul, formează un număr, sunt aproape (chiar În urechea lui), aud orice inflexiune a celuilalt răspunzând cifrat: „Ai văzut-o?“, „Nu“, „Ce făcea?“, „Nu mi-au spus“, „I-ai transmis?“, „Da“, „Ce-a răspuns?“, „Nu vrea“, „De ce?“, „Nu vrea!“, „Atunci faci ce“, „Nu pot“, „Trebuie“, „Nu pot“, „Cheam-o aici“, „Nu vine“, „Promite-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Nelson, 2007, 169), conform căruia identitatea socială este exprimată prin intermediul bunurilor și comodităților pe care economia le lansează pe piață. Astfel, renumitul analist al psihologiei kitschului, Abraham Moles (1976/1980, 162) susținea că moda poate fi definită ca "zona de inflexiune a densităților de repetare a gusturilor sau motivația cumpărării", adeziunea la curentele modei ilustrând un comportament conformist (Keep up with the Joneses!) și dorința de posesie a unor bunuri materiale deținute de indivizii poziționați superior în ierarhia socială. Pornind de la
Sociologia modei. Stil vestimentar şi dezirabilitate socială by Alina Duduciuc [Corola-publishinghouse/Science/884_a_2392]
-
se consumă conflictele sociale. DRT demonstrează și modul în care identitatea culturală este articulată prin muzică și prin stiluri expresive. DJ-ul negru și Radio Raheem ascultă și difuzează exclusiv muzică "neagră", în timp ce, pe străzi, adolescenții portoricani cîntă muzică cu inflexiuni spaniole. Scena în care Radio Raheem și portoricanii se duelează prin muzica dată la maximum ilustrează ruptura și divizarea culturală din cadrul comunității ghetoului. Mai mult, Sal îl provoacă pe Radio Raheem ordonîndu-i "să înceteze cu muzica de junglă. Nu sîntem
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
batjocoritor "Fuck you... Ice Cube" în timp ce el interpretează versurile lui radicale. Queen Latifah este o regină, regalitatea la genul feminin și regalitatea africană, de asemenea, așa că arătați nițel respect, fraților! Sister Souljah își însușește numele de "soră spirituală", dîndu-i o inflexiune africană cu "Souljah" care îi conferă și statutul de "soră soldat", militantă pentru cauza radicalismului negru și corul îi repetă monoton numele în timp ce ea își strigă versurile agresive. Iată efectul produs de Sister Souljah: în timpul alegerilor prezidențiale din 1992, candidatul
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
cuvinte suple, acest delicat zîmbet al ideilor care înseamnă conversația?"280 Un lucru e cert: a vorbi nu înseamnă a face conversație, și nici invers. Pentru că cel care susține o conversație trebuie să pună în mișcare un întreg arsenal: priviri, inflexiuni ale vocii, dansul trupului, el își învăluie făptura într-o atmosferă particulară pe care oamenii o numesc de obicei farmec. Așadar, alături de Tarde, să păstrăm termenul de conversație pentru a defini toate acele dialoguri în cursul cărora vorbim cu celălalt
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
rușii au sărit la Evdokia s-o linșeze, că nu le dă diurna! Tot teatrul, ca și hotelul, mirosea a kerosen, băutura preferată a urmașilor lui Stanislavski... Am sunat-o pe buna mea prietenă Areta și am somat-o, cu inflexiuni sepulcrale în glas, să vină la Vaslui, a doua zi, să-și preia teatrul, că eu mai aveam puțin și dădeam în infarct... Mă gîndeam chiar să-mi fac operație estetică, să nu mă recunoască cei pe care-i implicasem
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
larg, fără să-și propună o simplă ilustrare a ideilor politice. În 1932 va edita o formă revizuită (sub titlul Cântecul muncii), iar în 1934 Robii, un volum de povestiri - cele mai multe pornind de la întâmplări reale, de obicei, dramatice, cu puternice inflexiuni de factură naturalistă, în spriritul literaturii lui Carol Ardeleanu. Cartea sa cea mai cunoscută e romanul Nedeia din Poiana Miresei (I-III, 1955-1964). Investigațiile în arhive și în biblioteci l-au ajutat pe D. să creeze un cadru precis al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286720_a_288049]
-
de vînt Poveste populară în două stări, cîteva renunțări și trei avertismente Constantin Popa: O mașinărie de produs furtuni ale fricii, ale deznădejdii și de pierdere a identității Măștile absurdului După o "uvertură" în tonuri prețios-poematice (per parcurs mai pîlpîie inflexiuni de lirism oarecum artificios), sugerînd un eteric ceremonial al iubirii, în piesa " Mașina de vînt" sîntem conduși, printr-o suită de replici zvîcnite, surescitate în intimitatea unei căsnicii intrate, ireversibil, în derivă. Umbre grele atîrnă prin toate ungherele, platitudinea se
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Lucrurile pot să pară paradoxale: cum să ajungă avatarul Noului Roman - de avangardă - revendicat ca marcă identitară franceză? Răspunsul stă, cred, În stil. Din voința revoluționară a Noilor romancieri a rămas doar o scriitură: detașată, elegantă, prețioasă chiar, lipsită de inflexiuni, ternă uneori, pe care unii critici o compară cu cea clasică a secolului al XVII-lea („il y a du Bossuet chez Echenoz” scrie undeva criticul Bruno Blanckeman). Epoché-ul la care visa realismul fenomenologic al Noilor Romancieri și-a pierdut
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
sau „monomania erotică” (Esquirel). Specifică acestui tip de delir este iluzia delirantă de „a fi iubit” de către cineva. Altfel spus, ceea ce apare ca factor dominant în structura delirului erotoman este componenta imaginativă patologică, exprimată prin tendințe confabulatorii: astfel, o privire, inflexiunea vocii, un gest etc. sunt rapid interpretate de către erotoman ca o dovadă a existenței unor semne certe de „dragoste” la adresa sa. În consecință, el se prinde tot mai mult în acest joc: scrie scrisori de dragoste, intersectează drumurile iubitei (sau
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
chiar, când grotescă, accentuat parodică, dar întotdeauna dinamică. De altfel, și sonurile în care se dau glas tensiunilor poetice (dar și poietice, precum în cele mai eficiente neurotonice) sunt divergente. În genere, s-ar spune totuși că scriitorul împrumută din inflexiunile vocii unui poeta vates ce anunță, uneori mimat profetic, alteori de-a dreptul disperat sau patetic, apocalipsa generalizată ca simplu reflex pentru extincția proprie, singura care îl interesează cu adevărat: "imediat vor defila prin fața mea/ clapele pianului,/ mașinii de scris
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
sfânt!". La fel ca aici, în cel de-al doilea Sonet din imbricata Infernală comedie, marea majoritate a versurilor de dragoste scrise de Emil Brumaru capătă o priză aproape magică, grație nesfârșitului șir de laitmotive și refrene cu sonorități rubensiene, inflexiunilor jucăuș-ironice și nuanțelor oraculare, pe care o disciplină prozodică severă le organizează în forme poematice specifice unor specii vetuste, revitalizate cu nostalgie. De o simbolică aparte se încarcă și cele mai pregnante ipostaze ale alterității poetice, Detectivul Arthur și Julien
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
și se extinde în memoria colectivă, cu atît amănuntele biografice, trăsăturile fizice devin mai importante. Legenda generalului de Gaulle ar mai fi oare și azi cea pe care o știm dacă n-ar fi păstrat în memoria ei statura impunătoare, inflexiunile ironice ale vocii, exprimarea, butadele, felul insolent de a vorbi al generalului? Și încă o observație cu caracter mai general și cu semnificații fără îndoială mai importante pentru istoricul mentalităților: deși păstrează în mod inevitabil amprenta personajului în jurul căruia a
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
lor asupra felului de a gîndi și de a simți. Unele dintre aceste "vremuri de dinainte", ca și în cazul pe care 1-am menționat, au fost efectiv trăite înainte de a fi vîrste; imaginea lor a suportat acel proces de inflexiune, de selecție sau de transmutație caracteristic aducerii aminte. Alte vremuri, desigur mai multe, scapă memoriei individuale și trec în memoria istoriei, sau în ceea ce pare a fi memoria istoriei. Trecutul la care trimit nu a fost niciodată cunoscut în mod
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]