1,630 matches
-
gâștele ar fi fost fiica împăratului Roșu și că nevastă-sa, murind, se însurase cu o viperă de muiere ce o prigonea pe fata făcută cu aia de murise, în așa hal, că împăratul Roșu, prostuț ca toți bărbații, își izgonise fiica și uite unde ajunsese... A, să nu uite. Pe biata fată o chema Magdalena. Și nu numai atât, povestea Amfilofia. Cică maștera de muiere, cu vrăjitoriile ei, îi luase fetii și auzul și graiul. Ca să vezi, Rițo!... Amfilofia mai
Poveste 2002 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15648_a_16973]
-
alta. Culmea era că se împlinise profeția pe care i-o făcuse o ghicitoare țigancă, mai de mult, și care îi spusese că fata pe care o alăptase ea, pe Magdalena adică, și pe care mama vitregă cea vrăjmașe, o izgonise, își va veni în firea ei și se va mărita cu un fecior de împărat abia când - și acestea fuseseră singurele ei cuvinte, scurte și tainice: când o necuvântătoare îi va cuvânta. Adică, ea, gărgărița, tocmai ce îi vorbise doicei
Poveste 2002 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15648_a_16973]
-
decît revoltător. E sfîșietor! Dacă vrei să culegi un asemenea copil din stradă, te trezești că vine cel care-l supreghează de la distanță și te amenință cu ranga. După cum am aflat, derbedeii ăștia păzesc copiii-cerșetori de teamă să nu fie izgoniți de concurență, ca și cum ar fi niște pușculițe ambulante. Nu-mi vine să cred că polițiștii comunitari ai Bucureștiului, care se învîrt cu mașinile prin cartiere tocmai ca să vîneze infracționalitatea măruntă, nu văd ce se întîmplă cu acești copii supuși la
Zăpezile de altădată by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/8923_a_10248]
-
și a avut un fecior”. O relatare mai amplă, datorată informatorului Neculai Istrate, de 108 ani, ne precizează că: „Lerul Domnul... ar fi avut o fată mare, care iubea un tânăr. Împăratul, nevoind a o mărita după acel tânăr, a izgonit-o din casa lui la tânărul acela care locuia într-un bordei..., în cele din urmă, Lerul împărat... s-a smintit, și-a pierdut toată averea, murind nebun”. Analizând mai atent informația, observăm că fetele lui Ler împărat apar și
Shakespeare și colindele românilor by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/2971_a_4296]
-
la aceste "succese", bagi de seamă că cea mai mare parte a lor au loc pe spinarea țiganilor pripășiți la marginea Bucureștiului sau prin periferiile altor orașe. Într-un efort disproporționat, eroica Poliție și nu mai puțin eroicele trupe speciale izgonesc de la marginea Capitalei mici comunități de țigani care s-au stabilit ilegal aici. Nu demult, cîțiva primari s-au contaminat unul de la altul, vrînd să înființeze cartiere speciale pentru țiganii săraci din orașele lor: Piatra Neamț, Deva și Baia Mare. Dacă ideea
Ordinea - pe alese by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/15792_a_17117]
-
să se vadă, pe scenă, în ceea ce fac actorii, forța și intuițiile unui regizor. O performanță remarcabilă a lui Radu Afrim la Cuvilliés-Theater din München. Un desen vizual puternic, acut al lui Helmut Stürmer, metalic, auster, din care viața pare izgonită pentru totdeauna, susține perfect fiecare situație, tatonările și disperările tuturor protagoniștilor. Lasă să se nască tot registrul poetic tulburător al lui Afrim, aburii viselor, ai amintirilor, halucinații fel de fel, un soi de oniric delicat, de suprarealism ca o tușă
Cad pești din cer by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4974_a_6299]
-
masă/ cu tovarăș pistolul.// Învață citirea și scrisul/ copiii noștri plăpînzi ca macii,/ parcă vorbind literei:/ «ținem la tine».// Atenție:/ vin maniacii/ care vor scoate ochii/ scrierii noastre latine.// Încă mai sună în zori/ «Deșteaptă-te, române»,/ încă nu-s izgonite, domnule Eminescu,/ cărțile Dumitale,// Atenție:/ vin căpcăunii/ care înjunghie Steme/ și înghit Imne Naționale.// Ca cel mai frumos pom al Țării/ încă mai fîlfîie sus Tricolorul.// Atenție:/ vin ienicerii/ care-l vor doborî cu toporul.// Umblă țanțoș cu șapca roșie
Poezia de patrie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13686_a_15011]
-
și nu mai rămâne altceva decât o coloană de fum; ceva în genul unei țigări ce arde într-o scrumieră uitată, de la un moment dat consumându-se singură... * * * După Kafka, cel mai mare păcat este nerăbdarea. Din cauza ei am fost izgoniți din paradis; din cauza ei nu ne putem întoarce în paradis... * * * Doctorul Brega privind picioarele Aspasiei, infirmiera tânără bandajând un pacient. Picioare albe, netede, având nuanța mestecenilor, meditativă, și care se văd și pe întuneric... * * * Individul cu tricicletă expunându-și într-
Crochiuri by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15680_a_17005]
-
mirajul aventurii, a acelui timp final și de aceea fără timp, cunoscut de mine din evocarea unei ierni basarabene a autoarei Dinah Hinz. Bunica ei fusese obligată să dea foc la perdele, fiindcă acest foc era singura posibilitate de a izgoni lupii înfometați care cercetau odaia - cu labele sprijinite de marginea ferestrei - pîndindu-și victimele (parcă-i o scenă din filmele cu Dracula! n. t.). 4. Iluminatul Iluminatul oferit de un bec neacoperit în pasajul devastat, sufocat de beton, care duce la
Peter K. Wehrli - Deruta by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/7694_a_9019]
-
trecute secole unde o revoluție dornică să desființeze titulatura de excelență, de care se bucurau nobilii, a decis finalmente ca fiecare cetățean să poată folosi titlul, să devină o excelență. Cândva, în micuța insulă Haiti, unde o răscoală a negrilor izgonise puterea colonială franceză, noii victorioși se împodobeau cu titluri, precum ducele de marmeladă, contele de ciocolată. Pe când femeile îmbrăcau în forfotă malacoavele albelor fugare. Așa cum în trecut mama Franța elibera diplome "bons pour l'Orient", ar putea fi omologată formula
Dai un ban… by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7076_a_8401]
-
va schimba lumea. Exilul e o încercare inițiatică, esențială, pentru Isus, pentru Ovidiu, pentru Vintilă Horia, pentru om, în general. Omul (Adam și Eva și succesorii lor) a început să-l înțeleagă cu adevărat pe Dumnezeu numai după ce a fost izgonit din paradis. Isus s-a născut în exil, în ieslea de la Betleem, dar puterea lui nu a putut fi zăgăzuită. Ovidiu l-a descoperit pe Dumnezeu în exilul său de la Tomis și de aceea credința lui, născută în cele mai
Dumnezeul exilului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9609_a_10934]
-
de vorbele moșului, sluga sări la picioarele lui: Nu mă duce la mama, că rău va hi! Atunci rămâi la mine. O să țin seamă de ceea ce spui și ai grijă, că de nu vei face munca de cuviință te voi izgoni! Au mai trecut câteva luni, iar într-o noapte tot cu lună plină străina stătea din nou rezemată la poalele mărului. Ofta și vorbea pe limba ei. Cânta un cântec de cătănie învățat de la străbuni. Sub lumina lunii era mai
Editura Destine Literare by ANDREEA VIOLETA BOBE () [Corola-journal/Journalistic/101_a_272]
-
ce le va mai trece prin minte tot mîncând la mere interzise, ...să ajungă, probabil, nemuritori? - să trăiască în veci!... Ei bine, din cauza aceasta, El se vede obligat să-i dea afară din Paradis, punct! Să nu fie probleme... Și izgonind pe Adam, l-a așezat în preajma Raiului celui din Eden și a pus heruvimi și sabie de flacără vâlvâitoare să păzească drumul către pomul vieți... E vorba numai de Adam. Femeia devenind, nu fără motiv, secundară. Multă vreme, în istorie
Facerea (III) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12355_a_13680]
-
Așadar, lucid, critic și lansator de avertismente - iată cele trei trăsături pe care intelectualul viitorului trebuie să le dovedească. Cam atît le-a mai rămas de făcut intelectualilor într-o lume în care cibernetica a omorît muzele și tehnologia a izgonit umanismul. Sînt cîteva pagini, în Ascensiunea și declinul intelectualilor în Europa, al căror conținut nu are cum să nu pună pe gînduri un intelectual din Europa de Est. Cînd vorbește de Europa Centrală și de Est, Lepenies este de o sinceritate dezarmantă
Apusul intelectualilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10766_a_12091]
-
că în lupta între civilizarea adevărată și între o națiune rezistentă se nimicește națiunea dar niciodată adevărul." Titu Maiorescu este, totodată, adeptul europenizării care atîta a deranjat orientările de extremă dreaptă românești care, tocmai de aceea, l-au declarat "inactual", izgonindu-l din spațiul românesc cultural. În 1871, tot în Direcția nouă, declara bucuros că "pe noi, românii, ne-a scos soarta fără veste din întunericul Turciei și ne-a pus în fața Europei. Odată cu gurile Dunării ni s-au deschis și
Titu Maiorescu, azi by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16191_a_17516]
-
petreacă câteva săptămâni pe an la București și, mai important, a decis să scrie din nou în română nu doar articole politice, ci și literatură propriu-zisă. }elul său declarat era de a fi reintegrat în literatura română din care fusese izgonit pentru motive extraliterare, politice, iar hotărârea sa a fost susținută de setea de revanșă, de voința de a corecta cu orice preț nedreptatea comisă asupra lui odinioară (Eram mânat deci de un sentiment mai puternic decât toate celelalte. Nu o
Exilul, după exil by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/7527_a_8852]
-
cocoțat pe fotoliul de conducător al statului, o roagă, printr-o telegramă, să revină, neîntîrziat, acasă, pentru a fi alături de fiul ei, devenit regele României. Regele i-a cerut, și el, să revină de acolo de unde fostul ei soț o izgonise. S-a reîntors și Antonescu a anunțat-o că i s-a decernat titlul de Regina mamă. În țară se decretează statul național legionar și familia regală, izolată fiind de general, asistă neputincioasă la dezmățul dezlănțuit de legionari, pe care
Un destin tragic (II) by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16842_a_18167]
-
sub buruieni sclipeau ca niște vinișoare de apă ce și-ar fi urmat cursul către pîrîul cel mai apropiat. De-a lungul anilor mi-am dat seama că, urmînd o lege biblică, acela era singurul loc din care nu erai izgonit. Nici măcar gardienii nu se oboseau cine știe ce să mai snopească vreo cîțiva prin hățișurile acelea, dacă nu avea loc cîte o crimă ce ducea prea vădit cu gîndul la golănime. Acel spațiu se afla undeva între proprietatea privată și proprietatea publică
Omul pierdut(fragment) by Ilinca Taranu () [Corola-journal/Journalistic/13965_a_15290]
-
mărginită tot timpul de umbre, prin care te-ai aștepta să-l vezi trecând, adăpostit de arșița imposibil de învins altfel. Nu pot fi de acord cu afirmația lui Daniel Vighi, cel care prefațează jurnalul, când spune: „Revin la omul izgonit din pictura lui Călin Beloescu și recuperat peste ani în paginile cărții de față...” pentru că artistul este acolo, în opera sa, cu toată emoția unor reverii din copilăria clujeană și din anii studenției, din orașul de pe Someș. Îmi îngădui să
Intrările și ieșirile din criză ale artistului by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/5845_a_7170]
-
în principal în pușcării. }IGANII Unele țări europene au probleme cu neînțelegerile rasiale dintre localnici și populația lor nomadă de țigani. Molvanîa se mândrește cu faptul că nu are o asemenea problemă, întrucât cei mai mulți țigani din această țară au fost izgoniți cu succes în străinătate sau încarcerați. ș...ț E bine să știți Când vin pentru prima oară în Molvanîa, vizitatorii sunt uimiți de manierele dure între localnici, în magazine, când șofează sau chiar când merg pe stradă. Tonul ridicat și
Santo Cilauro, Tom Gleisner and Rob Sitch Molvanîa by Silvia Colfescu () [Corola-journal/Journalistic/8105_a_9430]
-
toate legăturile create în timp, toate solidaritățile sunt dizolvate. Lucas devine vrăjitoarea locului demascată și expusă oprobriului public. Lațul mic, dar eficient al comunității se strânge repede în jurul victimei. Nimeni nu are timp să-l asculte pe împricinat, el este izgonit din supermarketul locului, din spațiile gestionate de localnici, dat afară din școală, arestat. Chiar și atunci când poliția nu confirmă scenariul fantasmagoric al altor copii interogați de aceeași manieră pentru a revela detalii incriminatoare, Lucas este în continuare ostracizat de comunitatea
În bătaia puștii by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3656_a_4981]
-
ridică la cel puțin 77, majoritatea la Benghazi. Seif Al-Islam a mai declarat că "Libia nu este Egiptul sau Tunisia", în referință la aceste două țări vecine ale căror lideri, Hosni Mubarak și Zine El Abidine Ben Ali, au fost izgoniți de mulțimea din stradă în ultimele săptămâni. "Armata Libiei va juca un mare rol. Ea nu este armata tunisiană și nici armata egipteană", a declarat el. Colonelul Gaddafi nu a făcut nicio declarație publică de la începutul violențelor. El este la
Libia în pragul războiului civil, potrivit unui fiu al lui Gaddafi () [Corola-journal/Journalistic/61227_a_62552]
-
tot așa de bine cum se petrec lucruri foarte, foarte importante", remarcă Peter Brook. E trecut de miezul nopții. Sînt în autobuzul-navetă care ne duce în cetate. Mă uit pe geam și mă trezesc ochi în ochi cu cîțiva localnici, izgoniți din case de caniculă. Mirarea lor este greu de reținut. Se uită la autobuze, la mulțimea de oameni din ele care au dat buzna peste ritmul lor. Și toate astea în numele teatrului? Le răspund ușor din cap că da. S-
Festivalul de la Avignon by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/10377_a_11702]
-
canonizarea genurilor înalte, concomitent cu canonizarea celor umile, proces urmat de o recanonizare a genurilor de-canonizate anterior etc., analizele formează un corpus fascinant: în Legendele lui Gustavo Adolfo Bécquer se identifică fantasticul romantic, care umple locul lăsat de transcendența izgonită; în proza lui Márquez, vechile mitologii mexicane nahuatl potențează elementele „angoasei fantastice”; după cum o lectură în cheie gnostică a unui roman de Seferis duce la uimitoare concluzii sau o analiză comparată a prozelor lui Carlos Fuentes și Mircea Eliade descoperă
Hermeneutică postmodernă by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/4616_a_5941]
-
unei literaturi originale moderne. Program reluat, în 1894, la inaugurarea revistei Propășirea: "Lepădînd din coloanele sale tot ce se înțălege subt strînsul cuvînt de politică, neocupîndu-se nicidecum cu discusiile și noutățile politice din afară și dinlăuntru, precum și cu întîmplările zilii, izgonind orice traduceri din scrieri străine, care neavînd nici un interes pozitiv pentru noi nici nu ne pot îmbogăți literatura, Foaia noastră nu va cuprinde decît compuneri originale românești". Dar cărturarul avea știute, și în epocă, preocupări de istorie (publicînd cîteva lucrări
Kogălniceanu, orator și literat by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15830_a_17155]