1,122 matches
-
timpul lor și erau mulțumiți. În jurul copacului lui Sampath, aerul părea întins la maximum, înfășurat iar și iar în jurul lui. Privind în jos, vedea doar o mare urâtă de oameni. Nimeni nu-i mai respecta orele de vizitare. Câțiva bărbați mărșăluiau la periferia livezii, lovind pământul cu bețe și suflând din fluiere, în sensul acelor de ceasornic, conform ordinelor domnului Chawla, pentru a-i avertiza asupra oricărui incident. Cine știa ce se putea întâmpla în zilele acelea periculoase, la ce trebuiau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
Exact în momentul acela, în zona în care se afla cantonamentul armatei, luminile străluceau dinspre barăci și oamenii, deja îmbrăcați în uniforme kaki, se adunau în jurul stâlpului pe care se ridica drapelul. brigadierul sosi și el la ora stabilită, și, mărșăluind impecabil către poarta principală, se urcă în jeep-ul lui personal. — Gata? lătră el. Bine, atunci, înainte ma... În momentul acela, deși cerul abia începea să se lumineze, observă, cu ochii lui de vultur, dorința cea mai aprigă a inimii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
fata să se gândească doar la mine și nu la portofelul meu. Evona zâmbi: Nu, nici n-am crezut că ai fi genul. O pocni peste fund pe fată ca pe un câine preferat: — Haide, plecați cu toatele. Le-am privit mărșăluind în tăcere afară din cameră și am avut un sentiment de dezamăgire că nu semănam mai mult cu Becker. Ea păru să simtă această ambivalență. — Tu nu ești ca Emil. El e atras de orice fată care i-ar arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
rând. Sunt foarte cunoscut aici, să știți. Un infractor de rând și ești, Lange. Vrei să-ți pun un prosop pe capul ăla urât? L-am îmbrâncit din nou: — Ascultă, numai sufletul meu bun mă oprește să te pun să mărșăluiești înăuntru cu puța atârnând afară din pantaloni. — Cum rămâne cu drepturile mele civile? — Rahat, unde ai fost în ultimii cinci ani? Asta e Germania nazistă, nu Atena antică. Și acum taci dracului din gura aia afurisită. O asistentă veni în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Nu cred că puteți să intrați pur și simplu așa, zise ea. Eu va trebui să.... — Cucoană, acum câteva săptămâni svastica asta mică pe care o vezi pe legitimația mea a fost considerată o autoritate suficientă pentru ca trupele germane să mărșăluiască în Sudeți. Așa că poți să pariezi că o să mă lase și pe mine să mărșăluiesc în chiloții bunului doctor, dacă asta vreau să fac. L-am împins din nou pe Lange înainte: — Haide, Reinhard, arată-mi drumul! Biroul lui Kindermann
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
să.... — Cucoană, acum câteva săptămâni svastica asta mică pe care o vezi pe legitimația mea a fost considerată o autoritate suficientă pentru ca trupele germane să mărșăluiască în Sudeți. Așa că poți să pariezi că o să mă lase și pe mine să mărșăluiesc în chiloții bunului doctor, dacă asta vreau să fac. L-am împins din nou pe Lange înainte: — Haide, Reinhard, arată-mi drumul! Biroul lui Kindermann se afla la capătul clinicii. Dacă ar fi fost un apartament în oraș, ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Heydrich, murmură el. Un șoc teribil. Da, într-adevăr. Trebuie să-mi cer scuze față de dumneata, Kommissare. Cum ai spus, nu ți-ai făcut decât datoria. Foarte bine. Și cu asta se întoarse pe călcâiul său deloc de neglijat și mărșălui cu eleganță afară din încăpere, însoțit de câțiva dintre ofițerii săi. Heydrich afișă un surâs ușor, care nu îi depăși colțul gurii. Apoi, ochii săi îi întâlniră pe ai mei și îmi făcură semn spre cealaltă ușă. Arthur Nebe ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
gusta dinainte o idee ce-i trecuse prin minte. Apoi, fluieratul ei a devenit sonor; era un marș comic dintr-o operetă la modă pe atunci, iar noi, încă speriați de ceea ce ne pregătea, am început să fluierăm și noi; mărșăluiam încet, ca o fanfară irezistibilă, simțindu-ne în același timp victime și învingători. S-a întâmplat când am trecut prin fața bisericii Sant Apollonia, transformată pe atunci în spital pentru bolnavii de holeră, cu sicriele morților la vedere, afară, pe suporturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
intoleranța ei Îl făcea să creadă că femeia o luase razna. Din toleranță se născuseră toate relele lumii; și, din toate părțile, aceeași lume era Îndemnată, mai insistent ca niciodată, tot la toleranță, ce dacă armate de gay și lesbiene mărșăluiau victorioase pe bulevardele lumii? Paradele astea o duseseră În pragul nebuniei pe bunică. Marika nu avea nimic, poate, cu defilările acestora; ea era Încă tînără, cine știe ce experiențe avusese și ea, după căderea Cortinei de Fier, junimea Estului deschisese cutia Pandorei
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
inundați de alcool, pentru că or să pleznească odată toate sticlele care, la un moment dat, aveau să intre În rezo nanță, ah, da, cînd perioada ajungea Într-o anume relație cu frecvența se prăbușeau chiar poduri, de aceea soldații nu mărșăluiau cînd treceau peste vreunul, și rock-ul putea să distrugă tot, chiar surpase o lume, asta În doar cîțiva ani, fusese un cataclism atunci, Încă fărîmițează, mărunt, sigur, ceea ce mai trebuie sfîrșit, da, asta e, se tot vorbește de o
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
plecat din oraș în 22 decembrie, cum plănuisem, mai ales că am aflat că cei de la CUG într-adevăr porniseră spre centru, unde noi îi așteptam, dar fuseseră și ei opriți de armată. Spre prânz eram într-un grup care mărșăluia spre sediul miliției municipale. Aproape toți aveau brancarde tricolore, nu știu de unde. Pe drum, au apărut tot mai mulți oameni prin balcoane. „S-o-ntrerupt, băă, discursul lu’ Ceaușescu la București, băă! L-au fluierat ăia! Gata! Gata!... Dinescu-i la televizor! A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
spun defensiv. Nu e nevoie să te gândești în perspectivă. E destul să știi doar ce urmează să faci în clipa următoare. — Și ce-o să faci în clipa următoare ? — O să mă... gândesc la asta. Îi întorc spatele și mă îndepărtez mărșăluind de aparat, către sala de așteptare. Când mă apropii, iese un paznic. — Îhm, bună ziua, spun. Aș dori să știu cum pot ajunge... Tac stresată. Unde mă duc ? La... îhm... — La... mă ajută paznicul săritor. — În... Cornwall, mă trezesc spunând. — În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
țarului și, mai presus de orice, pe falșii cucernici. Șirin jubila: „Vinerea trecută, scria ea mai departe, câțiva tineri mullahi au Încercat să creeze o Îmbulzeală În bazar, prezentând Constituția drept o născocire eretică și vrând să ațâțe mulțimea să mărșăluiască asupra Baharistan-ului, sediul Parlamentului. Fără succes. Zadarnic au țipat cât Îi ținea gura, cetățenii au rămas indiferenți. Din când În când, se oprea câte un om, asculta o parte din discursul lor, apoi se Îndepărta dând din umeri. La sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
și mă ia cu amețeală. Apoi ochii îmi coboară etaj cu etaj, până la magazinele de la parter. Și mă trezesc holbându‑mă la două cuvinte. „Prada“ și „Pantofi“. Ooo. Pantofi Prada. Chiar în fața mea. O să arunc doar o privire rapidă. Ceilalți mărșăluiesc mai departe, în timp ce eu mă grăbesc spre vitrină și mă uit la o pereche de pantofi clasici maro închis. Doamne, sunt divini. Oare cât or fi? Poate că Prada e ieftin aici. Poate ar trebui să intru o secundă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
mi se răsucește de la stânga la dreapta, ca și cum aș urmări un meci de tenis. Christian Dior, Hermès, Chanel... Strada asta e incredibilă. Dacă am putea doar să încetinim un pic și să ne uităm mai bine la ea... dar Cristoph mărșăluiește înainte ca un conducător de drumeție și toți cei din grup îl urmează fericiți, fără să arunce măcar o privire la priveliștile uluitoare din jur. N‑au ochi, ce‑i cu ei? — ... unde vom observa două repere binecunoscute: Rockefeller Center
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
multicolor, ca apoi, prin injectarea tegumentului sonor al fiecărui atom cu soluția ingenioasă a românului: dă-mi un patent să le legăm cu sârmă, să se audă muzica sferelor microcosmosului uman, cu nimic diferit de Univers decât prin mărime. Aminoacizii mărșăluiau într-o ordine de invidiat și de soldații Vaticanului, iar respingerea celor din partidul radicalilor, care încercau să se infiltreze, se făcea cu o eleganță seniorială, ducând în cele din urmă la ghemuirea, gen pisică, a tuturor lanțurilor peptidice în jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
fi însemnat sinuciderea întregii rase de rozătoare, de-a lungul și de-a latul dedesubturilor lumii și, mai ales, din tunelurile săpate de turci, nu pentru a ascunde cine știe ce bogății, arme sau hrană, pentru 107.770.700 al soldaților lor mărșăluind pe pământurile noastre, ci pentru a-i descoperi inima și secretul puterii acestui tărâm și anihilarea neamului ăstuia de barbari cu paștele mă-sii cu tot, dar nici noi nu eram proști, cunoșteam tactica șobolanilor, dacă ar fi avut minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
podul palmei, globii oculari prin pleoapele umflate. Câteva clipe acul își încetă penetrarea. După ce văzu iar strada uriașă în dezmembrarea ei, casă cu casă, demolată sistematic, schele Piat, urcând și coborând de-a lungul zidurilor cât Chomolungma, buldozere și excavatoare mărșăluind pe lângă cohorte de salopete cu căști multicolore, basculante de 1000 tone, fornăind din frâne și îmbâcsind aerul cu gaze de eșapament, simți că rostul lui pe această lume, fără casă, fără atelier, fără ochi, a luat sfârșit. Pedestrași nevăzuți trimiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
sunt vrăjiți de lumina soarelui și de apa mării, ar fi atrași în egală măsură de mănăstirea din vecinătate. Lung a mai fost drumul de astăzi, iar mașinile mi-au devenit aproape insuportabile. Să le suporți mereu zgomotul și noxele, mărșăluind prin căldura amplificată de asfalt, devine chiar o probă de rezistență. Sper ca în două zile să părăsesc coasta mării și să am parte de puțină liniște. Spre seară am ajuns la Théoule sur Mer, iar răbdarea îmi este pusă
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
altceva decât lanuri de grâu deja treierat, sau de floarea soarelui, cu pălăria aproape neagră, mică; se vede că au suferit din cauza secetei. Mă văd un fel de don Quijote, rătăcitor printre câmpuri, cu o pălărie mare, albă pe cap, mărșăluind prin caniculă, înfruntând-o, respirând un aer ce aproape te frige. O bună cură contra reumatismului și o probă de rezistență fizică și psihică în același timp, de mutare a propriilor bariere de rezistență. La limită, simt teama de a
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
aici. Mă gândesc să nu mă apuce vreo răceală, dar altă variantă nu există, așa că din nou la drum. Pentru a contracara cât de cât frigul, accelerez pasul, mișc mai repede brațele, mă detașez de cei trei francezi și așa mărșăluiesc prin ploaia care parcă se transformă în furtună. Din când în când depășesc alți pelerini care înfruntă și ei aceeași vijelie. Pe munte, o regulă de la care nimeni nu trebuie să se abată nici măcar o clipă este aceea de a
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
loc lângă fereastră pentru a putea admira peisajul care urma să se Înfățișeze privirilor, pe tot parcursul până acasă. Vântul adia ușor, jucându-se șiret În pletele timpulului, timp ce se lăsa strivit, uneori de roțile atâtor trenuri, călători, fiecare mărșăluind inconștient În același spațiu Închis, dintre viață și moarte.Natura Îmi cerșea privirea, invitându mă la cele mai fascinante călătorii imaginare. Simțeam cum sufletul se revigorează, punându-și veșmânt verde de sărbătoare și fiecare trăire Începea să se contopească cu
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
oamenii, prinși sub poveri merg în dodii ca orbii pe cărări ce duc nicăieri. Pășim în neștire cu stângul, atâtea rele ne mpart și despart, în centrul grădinii, nătângul are în cap ceasornicul spart. Timpul de ieri...Timpul de-acum mărșăluind prin același coșmar, fără busolă, oxigen, calendar suntem prea departe de drum. Credință puțină, speranțe deșarte, iubirea sub tălpile urii; s-aud furtuni bătând de departe, prin brazii și ulmii pădurii. Când legea alunecă, ziua se-ntunecă, jivinele ies la
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
oprit. ― Sergenți! Verificați dacă au coborât toți și nu a rămas vreunul adormit prin vreun fund de vagon! Cei din fruntea formațiilor au urcat. După o scurtă inspecție, au coborât și au raportat: ― Sunt prezenți toți. ― Din acest moment, vom mărșălui în cea mai deplină ordine până la cazarmă... Formație, înainteee, marș!!! - a răsunat comanda cu adevărat cazonă... Coloana a pornit ca o gloată. Și tare-i mai venea locotenentului să strige: „La loc comanda!” S-a mulțumit, însă, să strâmbe din
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
mai venea locotenentului să strige: „La loc comanda!” S-a mulțumit, însă, să strâmbe din nas și să gândească: „Lasă, că în câteva zile punem șaua pe voi. Și o să zbârnâiți, nu alta! O să vă aduceți aminte ce înseamnă armata!” Mărșăluiau pe la periferia târgului de vreun ceas, schimbând mereu bagajul dintr-o mână în alta. Pe fruntea multora au apărut broboane de sudoare. Dumitru cunoștea locurile, fiindcă acolo a făcut armata de drept. „Câtă alergătură am tras eu pe dealurile de lângă
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]