2,956 matches
-
e construit simplist. Comoara lovește ca un blestem și omul condus de forțe nestăpânite se transformă în fiară. Caracterul său se schimbă radical. Nu mai recunoaștem nimic din Duțu de ieri care făcea haz de Ghiță al Popii. E o metamorfoză pe care doar în basme o acceptăm cu ușurința dată de convenția știută. Duțu nu ne convinge nici chiar atunci când rostește tăvălindu-se pe jos plin de sudori: Scapă-mă, Doamne! Dezleagă-mă, Doamne! Ia-mă, Doamne, ori fă-mă
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
Dar tragedia este acea formă de artă care cere cu necesitate prezența divinității. Ea este moartă, pentru că umbra acesteia nu mai cade peste noi așa cum cădea peste Agamemnon"216. Jean-Marie Domenach realizează o analiză a tragicului din perspectiva multiplelor sale metamorfoze. În ciuda formelor diferite de manifestare, tragicul este însoțitorul permanent al finței umane. El este aventura insolită a omului în marele ceas al întâlnirii cu sine. Tragicul stă sub semnul inefabilului, al unei infinite proiecții spre un spațiu indeterminat. Această continuă
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
care transformă și se transformă, este asociată portretului rembrandtian, ce reflectă esența unui mesaj spiritual. Este descrisă „vitalitatea nevulgară” a pictorului îndrăgostit, care pictează în Saskia lumina spiritului său, transfigurând-o, precum și verva de regizor a lui Rembrandt. Sunt urmărite metamorfozele sugestiilor goticului flamboaiant, dar și apropierea de morfologia barocă, sub influența lui Caravaggio, cu jocuri ale mișcării personajelor. Fraza lui S. este alertă și nuanțată când descrie obiectele, apropiindu-se de un lirism apofatic când vorbește de absența ființei în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289554_a_290883]
-
care a luat ființă doar vol. I, Sărbătorile și datinile române vechi, operă de istorie comparată a religiilor, este structurat În funcție de curgerea zilelor anului, incluzând toate sărbătorile fixe și mobile și toate divinitățile romane cronologic, și analiza originii lor, a metamorfozelor suferite În timp. Pe un plan secund apare și ideea de destin individual și colectiv legat de timp și sărbătoare. Simion Fl. Marian este autorul unor studii de referință În cultura populară românească. Lucrarea sa, Descântece poporane române. Vrăji, farmece
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
imaginar al blestemului. Ce legătură are blestemul cu destinul? Lexiconul și argumentele din introducerea lucrării sale ne explică. Autorul arată că, În povești și mai ales În basmele fantastice, blestemele profane, dar și acelea În care este amestecat suprafirescul, declanșează metamorfoze: fetele de Împărat și zânele sunt transformate În monștri, În lebede și pupeze, În broaște țestoase, iar În legende, metamorfoza declanșată de blesteme este ireversibilă. Alexandru Ofrim În lucrarea Cheia și psaltirea. Imaginarul cărții În cultura tradițională românească Întreprinde un
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
că, În povești și mai ales În basmele fantastice, blestemele profane, dar și acelea În care este amestecat suprafirescul, declanșează metamorfoze: fetele de Împărat și zânele sunt transformate În monștri, În lebede și pupeze, În broaște țestoase, iar În legende, metamorfoza declanșată de blesteme este ireversibilă. Alexandru Ofrim În lucrarea Cheia și psaltirea. Imaginarul cărții În cultura tradițională românească Întreprinde un abil demers În imaginarul colectiv, având drept simbol cartea. Autorul surprinde varii ipostaze ale topos-ului cartea sorții, În proverbe
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
Cioplirea unui lemn, confecționarea unei păpuși, sculptarea unui chip de fată mândru sunt tot atâtea acțiuni imaginate de omul tradițional pentru crearea unui copil. Calea naturală este substituită printr-un set de acțiuni ce dovedesc măiestria doritorului de copii. d. Metamorfoza animalelor Metamorfoza animalelor, include mai multe subtipuri (metamorfoza unui pește, o mreană de aur, o căpățână de cal, un rac, un porc). Prin metamorfoza unui pește apare deseori viitorul erou În narațiunile populare românești. Peștele, simbol arhetipal cu substrat sexual
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
lemn, confecționarea unei păpuși, sculptarea unui chip de fată mândru sunt tot atâtea acțiuni imaginate de omul tradițional pentru crearea unui copil. Calea naturală este substituită printr-un set de acțiuni ce dovedesc măiestria doritorului de copii. d. Metamorfoza animalelor Metamorfoza animalelor, include mai multe subtipuri (metamorfoza unui pește, o mreană de aur, o căpățână de cal, un rac, un porc). Prin metamorfoza unui pește apare deseori viitorul erou În narațiunile populare românești. Peștele, simbol arhetipal cu substrat sexual pronunțat, prezintă
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
chip de fată mândru sunt tot atâtea acțiuni imaginate de omul tradițional pentru crearea unui copil. Calea naturală este substituită printr-un set de acțiuni ce dovedesc măiestria doritorului de copii. d. Metamorfoza animalelor Metamorfoza animalelor, include mai multe subtipuri (metamorfoza unui pește, o mreană de aur, o căpățână de cal, un rac, un porc). Prin metamorfoza unui pește apare deseori viitorul erou În narațiunile populare românești. Peștele, simbol arhetipal cu substrat sexual pronunțat, prezintă semne de ambivalență: el apare atât
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
Calea naturală este substituită printr-un set de acțiuni ce dovedesc măiestria doritorului de copii. d. Metamorfoza animalelor Metamorfoza animalelor, include mai multe subtipuri (metamorfoza unui pește, o mreană de aur, o căpățână de cal, un rac, un porc). Prin metamorfoza unui pește apare deseori viitorul erou În narațiunile populare românești. Peștele, simbol arhetipal cu substrat sexual pronunțat, prezintă semne de ambivalență: el apare atât ca simbol feminin (Îl aflăm În imaginea monstrului marin), cât și ca simbol falic (prezent În
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
se generalizase, iar vânătoarea ocupa În existența umană un rol foarte important. Vânătoarea constituie o Îndeletnicire străveche, care a dus la apariția unor rituri și ceremonii vânătorești. Animalul este o făptură cosmică care poate proveni dintr-un om printr-o metamorfoză, ori În urma unui blestem părintesc. Distingem mai multe tipuri de vânătoare rituală: vânătoarea de Întemeiere a unei țări (Țara Moldovei), a unei cetăți (Cetatea Sucevei, Cetatea Argeșului etc.), a unui sat eponim; vânătoarea sau raptul simbolic al miresei și vânătoarea
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
i mărul aurit pe care-l ține În mână. În lirică, mărul are același rol de mijlocitor al dragostei. Analizând un basm lituanian, Algirdas Julien Greimas desprinde câteva trăsături ale mărului: Dragostea, frumusețea și sănătatea (fără a mai vorbi de metamorfoza sexului care, aparținând aceluiași câmp semantic, constituie un caz aparte), sunt atributele esențiale dobândite și transmise cu ajutorul mărului fermecat, atribute care, În cadrul mitologiei indo europene, caracterizează cel mai adesea cea de-a treia funcție de suveranitate enunțată de Dumezil, plasată sub
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
Milostivele, Puternicele, Sfintele etc. care-și găsesc paralelisme la albanezi și la grecii moderni, ba chiar și la grecii cei vechi, la cari Eriniile sau Furiile devin Eumenide, adică Zâne binevoitoare. Rolul ielelor este subliniat astfel de Antoaneta Olteanu În Metamorfozele sacrului. Dicționar de mitologie populară: sunt duhuri ale aerului care au Înfățișarea unor fete tinere 3, 5, 7, 9, sau 12 la număr -, de o frumusețe uimitoare. Umblă despletite și capul le e Împodobit cu flori. Conform tradiției, petrecerea lor
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
Ardealului” (1949), iar editorial, cu volumul Drumuri, apărut în 1954. În istoria poeziei ardelenești de după al doilea război mondial, G. reprezintă explicit fenomenul desprinderii de tradiția sămănătoristă a ruralismului și orientarea spre modernismul de esență citadină. În intervalul unui deceniu, metamorfoza poetului e spectaculoasă, atât în modul de înțelegere a poeticului, cât și la nivelul constituirii imaginarului. Primele două plachete, Drumuri și Zilele care cântă (1957), conțin aproape integral versificări modeste, cu motive și ecouri ritmice din V. Alecsandri, G. Coșbuc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287387_a_288716]
-
Pagini, I, 86-87; G. Călinescu, „Tărâmul celălalt”, ALA, 1938, 907; E. Lovinescu, Aquaforte, București, 1941, 331-334; Călinescu, Ist. lit. (1941), 819; Negoițescu, Scriitori, 380-383; Camil Baltazar, „Poeme”, VR, 1967, 3; Ion Biberi, Poezia lui Virgil Gheorghiu, R, 1967, 3; Manolescu, Metamorfozele, 108-109, 120; Constantin Cubleșan, „Poezii” și „Curent continuu”, TR, 1968, 47; Piru, Panorama, 92-93; Ion Pop, „Ținută de seară”, TR, 1970, 37; Rotaru, Ist. lit., II, 576-577; Florin Mihăilescu, „Trezirea faunului”, LCF, 1973, 44; Dana Dumitriu, Cântecele târzii ale faunului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287239_a_288568]
-
precum genul inventat la substantive, transformarea numelor proprii în substantive comune sau adjective și, uneori, modificarea lor comică, inventarea de noi termeni, de toponime, substantivizarea amuzantă a unor părți de propoziție și mai cu seamă formarea de verbe noi, prin metamorfoza ilariantă a unor substantive, utilizarea infinitivului lung ori tranzitivizarea unor verbe intranzitive. Frecvente sunt calambururile, aliterațiile, jocurile fonetice în general. Un fapt stilistic, nu lipsit de savoare ludică, rezultă de pe urma lansării de enunțuri prin analogie cu anumite sintagme frecvente: „cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290221_a_291550]
-
politic al "practicilor cotidiene" se pierde prin restrângerea manifestărilor acestora la aspecte legate de interesul de clasă. Incursiunea sa rămâne însă importantă pentru analiza ideologiei, deschizând, așa cum am specificat mai sus, calea spre configurarea unui model interpretativ. Luând în seamă metamorfozele analizelor ideologice desfășurate până în prezent, un asemenea model pune ideologia în relație cu dezvoltarea societății moderne ca societate de masă, în care comunicarea și, prin urmare, formele simbolice dețin un rol deosebit de important. Asumând, așa cum subliniase și Giddens, că studiul
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
Ion Pop A SCRIE ȘI A FI ILARIE VORONCA ȘI METAMORFOZELE POEZIEI POLIROM 2006 Ion Pop A SCRIE ȘI A FI Ion Pop A SCRIE ȘI A FI (Ilarie Voronca și metamorfozele poeziei) Ediția a doua, adăugită POLIROM 2006 ILARIE VORONCA ȘI „STAREA DE SPIRIT” AVANGARDISTĂ Sugestiva schiță de portret trasată
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Ion Pop A SCRIE ȘI A FI ILARIE VORONCA ȘI METAMORFOZELE POEZIEI POLIROM 2006 Ion Pop A SCRIE ȘI A FI Ion Pop A SCRIE ȘI A FI (Ilarie Voronca și metamorfozele poeziei) Ediția a doua, adăugită POLIROM 2006 ILARIE VORONCA ȘI „STAREA DE SPIRIT” AVANGARDISTĂ Sugestiva schiță de portret trasată de E. Lovinescu În volumul al doilea al Memoriilor propune despre Ilarie Voronca o imagine ce pare a contrazice radical spiritul
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
ultimei revelații În materie de Înnoire artistică, În virtutea aceleiași exigențe de a se menține „În pas cu vremea”. Surprinderea „pulsului epocei” e urmărită Însă cu atîta Încordare, Încît secvențele de timp avute În vedere devin tot mai mici, iar procesul metamorfozelor artistice corespondente e tot mai accelerat. Astfel că, vorbind despre „integralism” ca mișcare de sinteză modernă În care se contopesc elemente de expresionism, futurism, dadaism și suprarealism, Voronca le Împinge de fapt pe toate acestea Într-un trecut, ca evenimente
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
jucat În conturarea acesteia datele oferite de demersurile teoretice și de practica creatoare a plasticienilor constructiviști din anii ’20. Ori de cîte ori ia În discuție (În articolele sale din Punct și Integral) problemele limbajului poetic, Voronca are În vedere metamorfozele artistice constructiviste, procedînd la paralele Între cele două domenii: „Materialul poeziei moderne (ca și al picturii)...”; „Cuvîntul În literatură, ca și culoarea sau linia În pictură...”; „Tabloul, poezia, unice...” - sînt Începuturi de frază concludente. În eseul Cicatrizări (Poezia nouă), de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
succesiune, spărgînd orice cadru conceptual, căutîndu-și dificila unitate În „starea de spirit” dinamică, etern-disponibilă, cedînd inițiativa cuvintelor, În fluxul continuu-discontinuu al emisiei verbale. Căci, Încă o dată, „neliniștea” existențială este inseparabilă de „alchimia imaginii”, de substanța Însăși a verbului, ale cărei metamorfoze devin prin ele Însele semnificative. Voronca cere, de pildă, ca, „descălicat de pe Înțelesul imediat și util”, cuvîntul să ajungă la „o existență și o respirație proprie, care merită o atenție În sine și În scrînciobul căruia se cuvine să ne
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
adeseori observat, de „clasicizare” și „cumințire” În raport cu fronda inițială, caracteristic fazelor tîrzii ale avangardei. Scrisul poetului Ilarie Voronca Îl Înregistrează și el, Încă pe parcursul deceniului românesc al creației sale, - etapă relativ restrînsă În plan temporal, Însă concentrînd o serie de metamorfoze semnificative nu doar pentru opera În cauză, ci pentru o arie mai Întinsă a poeziei noastre din secolul al XX-lea. MOMENTELE POEZIEI ÎNCEPUTURI Lectura primelor versuri ale lui Ilarie Voronca nu lasă aproape deloc să se Întrevadă viitoarea sa
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
feeric modern. Este, acesta, și unul dintre sensurile „balului” la care suntem invitați: redimensionată În perspectivă constructivistă, lumea e văzută În Înfățișările sale spectaculare, Întîmpinate cu uimirea și entuziasmul descoperitorului de ținuturi noi, În care se instalează dezinvolt, Înregistrîndu-le reportericește metamorfozele. Senzația primează (acea „senzație prinsă stea În cleștele poemului actual”), traducînd o voință de instalare În concret, de obiectivare a atitudinii lirice, eliberată de „sentimentalismului” romantic - dar un „concret” distanțat de simpla reproducere mimetică, comportînd restructurări esențiale, deschis spre un
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
textele programatice ale militantului avangardist) ar fi atunci aproximată nu ca sens preexistent sau ca țintă definitiv precizată, ci ca traseu, ca itinerariu dinamic mereu reluat, spre o mereu incompletă identificare a propriului contur spiritual, proiectat pe fundalul În spectaculoasă metamorfoză al macrocosmosului. „Înțelesul” e, În ultimă instanță, chiar mișcarea constructiv / destructurantă a poemului, instituit ca realitate sui generis, omoloagă tensiunii trăirii, cu meandrele și discontinuitățile ei. O asemenea lectură ne-o sugerează În mai multe rînduri poetul Însuși, bunăoară În
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]