3,169 matches
-
cu Franța (1795) și apoi Tratatul de la Sân Ildefonso (1796), care parafează alianță cu vecinul de pește Pirinei. Este acoperit cu onoruri de familia regală, devenind grande de Spania și își atribuie titlul de Prinț al Păcii. Conduce țara asemenea „monarhilor luminați”, dar nu se încrede în ideile democratice răspândite de Revoluția Franceză. Alianță franco-spaniolă devine din ce in ce mai dezavantajoasa pentru Spania, mai ales după Bătălia navală de la Trafalgar, cănd flotă franco-spaniolă este distrusă de britanicii comândați de amiralul Nelson. Accepta intervenția militară
Manuel de Godoy () [Corola-website/Science/316864_a_318193]
-
și cea mai mare parte a Asiei Centrale. În 1914, statul era împărțit în 81 de provincii (denumite oficial „gubernii”) și 20 de regiuni (sau „oblasturi”). Imperiul Rus a fost, între 1721-1905, o monarhie absolutistă, și era condusă de un monarh, numit „țar”, din dinastia Romanov. Creștinismul ortodox era credința oficială a imperiului rus, și era controlată de împărat, prin intermediul sfântului Sinod. Clasele supuse imperiului rus erau împărțițe după cum urmează:
Imperiul Rus () [Corola-website/Science/299140_a_300469]
-
monarhice și ridicării unor centre social-politice concurente, consolidate în sec. XII-XIII. Papii s-au concentrat pe lupta cu împărații germani. Nu au putut stopa ridicarea puterii orașelor și altor centre de putere și nici nu au putut înfrâna ascensiunea altor monarhi. Acestea aveau o capacitate redusă de a controla viesparul politic din centrul Italiei, fiind plină de nobili, puteri locale, regionale, ceea ce ingreuneau șederea papei la Roma. Biserica nu putea răspunde nevoilor de solidaritate și de îndrumare a credincioșilor, pentru că biserica
Criza secolului al XIV-lea () [Corola-website/Science/332131_a_333460]
-
dată când noile litere au văzut tiparul a fost în "Aff dyäffwlsens frästilse" („Prin Tentația Diavolului”), lucrare publicată de Johan Gerson în 1495. Suedeza modernă ("nysvenska") apare odată cu inventarea presei de tipar și cu Reforma Protestantă. După însușirea puterii, noul monarh Gustav Vasa a ordonat traducerea în limba suedeză a Bibliei. Noul Testament a fost publicat în 1526, iar apoi a urmat o traducere completă în anul 1541, lucrare cunoscută de obicei sub numele de "Biblia lui Gustav Vasa", o traducere considerată
Limba suedeză () [Corola-website/Science/296642_a_297971]
-
facilitat activ redactarea unei noi constituții pentru cele 19 cantoane ce compuneau Elveția. La Congresul de la Viena din 1815, în calitate de ministru rus, a contrabalansat influența ministrului austriac, prințul Metternich, și a insistat ca statul francez să rămână unit sub un monarh din Casa de Bourbon. El a obținut garanții internaționale pentru constituție și pentru neutralitatea Elveției printr-un acord între puteri. După congres, Alexandru I l-a numit pe Kapodistrias co-ministru de externe al Rusiei împreună cu Karl Robert Nesselrode. În perioada
Ioannis Kapodistrias () [Corola-website/Science/323767_a_325096]
-
a început cu revolta unor unități militare din Istanbul, sunt încă neclare. Camera deputaților s-a întrunit două zile mai târziu într-o sesiune secret și a votat în unanimitate detronarea sultanului Abdulhamit al II-lea. Fratele mai tânăr al monarhului a devenit noul sultan, iar Hilmi Pașa a fost numit noul mare vizir. Acesta din urmă a demisionat însă pe 5 decembrie 1909, fiind urmat în funcție de Hakki Bei. Comitetul Unității și Progresului a ajuns din nou la putere. Afirmând că
A doua perioadă constituțională în Imperiul Otoman () [Corola-website/Science/323520_a_324849]
-
de guvern). Regele este, de asemenea, Mare Protector al Bisericii din Norvegia (biserica de stat), Marele Maestru al Ordinului Regal Norvegian Sf. Olav și Comandant Suprem simbolic al forțelor armate norvegiene. Consiliul de Stat este în mod formal convocat de către monarh. Consiliul de Stat constă din primul-ministru și consiliul lui, oficial numit de către rege. Parlamentarismul a evoluat încă din 1884 și presupune că guvernul nu trebuie să aibă parlamentul împotriva sa, și că numirea de către rege este o formalitate. Consiliul trebuie
Politica Norvegiei () [Corola-website/Science/303266_a_304595]
-
a evoluat încă din 1884 și presupune că guvernul nu trebuie să aibă parlamentul împotriva sa, și că numirea de către rege este o formalitate. Consiliul trebuie să aibă încredere în corpul legislativ norvegian, cunoscut sub numele de Storting. În practică, monarhul va cere liderului unui bloc parlamentar care are o majoritate în Storting să formeze un guvern. După alegeri fără o majoritate clară a vreunui partid sau coaliții, liderul partidului cel mai probabil să fie în măsură să formeze un guvern
Politica Norvegiei () [Corola-website/Science/303266_a_304595]
-
După creștinarea europenilor, capii bisericilor au inițiat persecuții și prigoane împotriva evreilor, intenționând să-i constrângă pe această cale să accepte botezul. Participanții la diverse cruciade s-au dedat la masacre prin comunități evreiești aflate în calea cruciaților spre Ierusalim. Monarhi creștini cu intenția de a-și însuși averile evreilor i-au expulzat pe aceștia din țările în care comunitățile evreiești ființaseră timp de secole. Astfel, din cauza valurilor de expulzare, mare parte din evreimea vest-europeană a ajuns în Europa de est, unde în
Evrei () [Corola-website/Science/297257_a_298586]
-
și a fost primul dintre capii familiei Hasmoneilor care a emis monede pe care apare titlul de rege, în greacă „Basileos”. Pentru a sublinia concentrarea puterii în mâinile sale a încetat baterea de monede pe care era menționat alături de numele monarhului, numele Sfatului numit Sanhedrinului, Gerousia sau Hever Hayehudim. Aceasta reflecta îndepărtarea acestei adunări de la conducerea țării sau, cel puțin, restrângerea puterii și influenței ei. Pe monedele pe care regele e numit mare preot, apar semne tradiționale: o cunună și, circumscrisă
Alexandru Ianai () [Corola-website/Science/330002_a_331331]
-
nu la Yanay, ci la Irod cel Mare. Răsunetul succesului campaniilor militare al lui Alexandru Ianai a fost umbrit de conflictele interne dintre farisei și saducei Fariseii pretindeau creșterea atribuțiilor Sanhedrinului și separarea funcției de mare preot de cea a monarhului. Liderul partidei fariseilor era învățatul Shimon Ben Shatah,care, după tradiție, ar fi fost cumnatul regelui. Ianai, însă, prefera tabăra rivală, a Saduceilor, pe care o conducea, de altfel, în virtutea funcției de mare preot. Despotismul regelui, războaiele lui neîncetate, privilegiile
Alexandru Ianai () [Corola-website/Science/330002_a_331331]
-
ostilă a regelui față de farisei și fata de Sanhedrin, i-a atras lui Ianai ura poporului. Displăcea și accentuarea elenizării păturii aristocrate, care în frunte cu regele, adoptase manierele, îmbrăcămintea, armele și tacticile militare, și tipicul ceremoniilor care erau specifice monarhilor elenistici. Acest lucru era interpretat ca o trădare a principiilor inițiale ale primilor Hasmonei, preotul Matityahu și fiii săi Macabei. Odată, în vreme ce slujea ca mare preot in Templul din Ierusalim, oamenii au aruncat aspupra lui cu fructe de chitră (etrog
Alexandru Ianai () [Corola-website/Science/330002_a_331331]
-
numai de Josephus, ci și de un manuscris de la Marea Moartă. Chiar dacă cifrele sunt considerate mult exagerate de cercetătorii din vremea noastră, ele dovedesc gravitatea problemelor cu care era confruntată în acea perioadă societatea din regatul iudeu. În fața represiunii din partea monarhului, fariseii, sau poate cei mai fanatici dintre ei, nu se dăduseră înapoi de la a apela la ajutorul Siriei seleucide de sub conducerea lui Demetrios al III-lea. Ulterior, dându-și seama de greșeală, s-au alăturat luptei cu sirienii. Shimon Ben
Alexandru Ianai () [Corola-website/Science/330002_a_331331]
-
mai degrabă a rezultat dintr-o inițiativă a societății polono-lituaniene. A fost în mod sigur influențat de ecoul masacrului din Noaptea Sfântului Bartolomeu din 24 august 1572 și a încercat să dea garanții clare nobilimii și oamenilor liberi că nici un monarh nu va încerca vreodată să facă ceva asemănător în Polonia și Lituania. Cele mai importante personalități implicate în redactarea acestor articole au fost Mikołaj Sienicki (conducătorul “mișcării executorii”), Jan Firlej și Jan Zborowski. Eforturilor acestora li s-au opus totuși
Confederația de la Varșovia (1573) () [Corola-website/Science/328090_a_329419]
-
fost nepoata de soră a reginei Victoria a Regatului Unit. A fost a doua fiică a lui Ernst I, Prinț de Hohenlohe-Langenburg și a soției acestuia, Prințesa Feodora de Leiningen, sora vitregă a reginei britanice. Prințesa Adelheid este strămoașa actualului monarh al Suediei, Carl al XVI-lea Gustaf al Suediei. În 1852, nu mult după ce Napoleon al III-lea al Franței a devenit împărat al Franței a cerut-o de soție pe Adelheid de la părinții ei după ce acesta a fost respins
Prințesa Adelheid de Hohenlohe-Langenburg () [Corola-website/Science/326115_a_327444]
-
Aceasta este o listă parțială a oamenilor remarcabili ce au trăit în timpul dinastiei Joseon, dinastie ce a domnit în peninsula coreeană, 1392-1910. "See: Lista monarhilor din Coreea" Invatatori-funcționari, sau " munsin ", a avut loc o mare parte din putere în birocrația dinastiei Joseon. Mulți membri ai elitei intelectuale, de asemenea, amintit pentru munca lor că poeți sau filozofi, a servit că savant-funcționari. O astfel de serviciu
Lista cu oameni din Dinastia Joseon () [Corola-website/Science/333609_a_334938]
-
pot opune căsătoriilor cu oameni obișnuiți. Al doilea fiu al Victoriei-Louise, George Wilhelm de Hanovra (1915-2006), s-a căsătorit cu o prințesă greacă, Sofia, fiica Prințului Andrei al Greciei și sora Prințului Filip, Duce de Edinburgh care este soțul actualului monarh al Regatului Unit, Elisabeta a II-a a Regatului Unit. Deci, copiii lor George și Frederica de Hanovra sunt verișorii germani ai prinților Charles, Anne, Andrew și Edward ai Angliei. Al treilea fiu al Prințesei Victoria, Prințul Heinrich al Prusiei
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
a rămas în întregime în Regatul Unit, membrii săi căsătorindu-se cu reprezentanți ai nobilimii locale, cu o excepție: Eduard al VIII-lea a creat o criză politică, constituțională și religioasă prin căsătoria cu o americancă divorțată, Wallis Simpson. Actualul monarh al Regatului Unit este strănepoata lui Eduard al VII-lea, Elisabeta a II-a. Nepotul Elisabetei, William, s-a căsătorit la 29 aprilie 2011 cu Kate Middleton, o englezoaică obișnuită, fără rang nobil. Ei au doi copii: Prințul George și
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
Norvegiei (1872-1957) în timp ce el era fiul regelui Frederic al VIII-lea al Danemarcei. Linia a continuat până în zilele noastre cu fiul lor Olav al V-lea (1903-1991), căsătorit cu Märtha a Suediei (sora reginei Astrid a Belgiei) apoi cu actualul monarh al Norvegiei, regele Harald al V-lea (n.1937) și cu Prințul Moștenitor Haakon. Povestea de viață a Alicei parcă a fost un roman tragic, un personaj care a transmis familiei sale gena hemofiliei. Unul din copii, Friedrich, a murit
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
Prințesa Helena, Prințul Christian și cele două fiice au renunțat la titlul de Schleswig-Holstein în 1917 când Marea Britanie și Germania erau în război. Louise Caroline Alberta a fost artista familiei. Pictor și sculptor, ea a fost primul copil al unui monarh britanic din 1515 care s-a căsătorit cu cinva care nu avea sânge regal. S-a căsătorit în 1871 cu John Campbell, al 9-lea Duce de Argyll (1845-1914) A fost singurul copil din cei nouă ai reginei Victoria care
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
Din cei șase copii, cel mai mare, Prințul Gustav Adolf, a murit înaintea tatălui său, însă nu înainte să aibă cinci copii cu soția sa Prințesa Sibylla de Saxa-Coburg-Gotha (descendentă a reginei Victoria). Ultimul lor copil, singurul fiu, este actualul monarh al Suediei, regele Carl XVI Gustaf. Al treilea copil și singura fiică a lui Margaret, Ingrid (1910-2000), a devenit regină a Danemarcei prin căsătoria cu Frederic al IX-lea (1899-1972). Ingrid și Frederic au avut trei fete dintre care prima
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
regele Carl XVI Gustaf. Al treilea copil și singura fiică a lui Margaret, Ingrid (1910-2000), a devenit regină a Danemarcei prin căsătoria cu Frederic al IX-lea (1899-1972). Ingrid și Frederic au avut trei fete dintre care prima este actualul monarh al Danemarcei, regina Margareta a II-a (n. 1940) iar a treia este regina Greciei (n. 1946) prin căsătoria cu Constantin al II-lea al Greciei (n. 1940) Ultimul copil al lui Margaret, Carl Johan Bernadotte (n. 1916), este ultimul
Descendenții reginei Victoria a Regatului Unit () [Corola-website/Science/321802_a_323131]
-
23 iunie 1894 - d. 28 mai 1972) a fost rege al Marii Britanii, Irlandei și împărat al Indiei de la moartea tatălui său, George al V-lea, din 20 ianuarie 1936 până la abdicarea sa din 11 decembrie 1936. A fost al doilea monarh al Casei de Windsor, după ce tatăl său a schimbat numele casei regale din Saxa-Coburg-Gotha în 1917. Eduard al VIII-lea s-a născut la 23 iunie 1894, la White Lodge în Richmond, Anglia. A fost fiul cel mare al Ducelui
Eduard al VIII-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310243_a_311572]
-
la tron ca regele Eduard al VIII-lea. A doua zi a rupt protocolul regal privind proclamarea propriei ascensiuni la tron de la fereastră în compania doamnei Simpson care era încă o femeie căsătorită. Eduard al VIII-lea a devenit primul monarh al Commonwealth-ului care a zburat cu o aeronavă atunci când a zburat de la Sandringham la Londra pentru "Accession Council". Eduard a provocat neliniște în cercurile guvernamentale, acțiuni care au fost interpretate ca un amestec în chestiuni politice. Atunci când a vizitat satele
Eduard al VIII-lea al Regatului Unit () [Corola-website/Science/310243_a_311572]
-
școala unde a invatat fratele ei, Marius Borg Høiby. Este primul membru al familiei regale care merge la o școală publică. În 1990 Constituța Norvegiei a fost modificată, schimbându-se principiul succesiunii la tron în sensul că primul copil al monarhului, indiferent de sex, are prioritate în ordinea succesiunii. Din moment ce acest lucru nu s-a făcut retroactiv, primul membru al familiei regale căruia i se aplică este Ingrid Alexandra. Ea are prioritate în fața fratelui ei mai mic, insă tatăl său Haakon
Prințesa Ingrid Alexandra a Norvegiei () [Corola-website/Science/319027_a_320356]