2,706 matches
-
greu galbena țărână o azvârlii din nas și din amara gură. Nobilu-mi raft cu tomuri Înțelepte se dovedise iar prieten statornic: mă apărase, căzând peste mine, de zidul ce se prăvălea, nevolnic, sub apriga călcare a monstrului de fier. Am năvălit la aer din jalnica ruină și glas am dat durerii și groazei strânse-n mine: la vale, tot pământul era cuprins de moarte și-ardea până la cer. Cu vuiet și cu șuier pojarul se-asmuțea spre-nalt. Venea Sfârșitul Lumii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
asta mă apucasem să-ți spun. M-am suit Într-un tren aglomerat, plin de oameni care cărau În bagaje hălci de porc și bidoane cu vin, și am străbătut În picioare, Între vagoane, sprijinit de burdufurile sparte prin care năvălea aer Înghețat, cele câteva sute de kilometri care mă despărțeau de prietenii mei din alt colț de țară. Deschid aici o paranteză și-ți spun că ei n-aveau de unde să știe că În copilărie purtasem porecla Ectoraș. Și ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
oarecare, un nimeni, un ăla nesătul și cu dinaintea-nvârtoșată cu care Îi făcuse plăcere să se tăvălească niște ore, zile și nopți? Nu-i spuseseră nimic vorbele mele ocolitoare, gesturile sfioase, deznădejdea și speranța? Iubirea, Într-un cuvânt? Mi-au năvălit În suflet, Încărcate cu durere și neputință, toate zgomotele și mirosurile din odaia celor trei zile, tratatul de Rezistența Materialelor, pielea albă, neînchipuit de caldă și ocrotitoare, lacul plesnit al mobilelor desperecheate, palmele reci pe umeri mei, rățoiul de cauciuc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
o luă, cumva precipitat, spre construcția de scânduri aflată În fundul grădinii. Se puse pe vine și-și reluă cogitațiile. Într-un spațiu ceva mai larg dintre două scânduri zăcea Înfiptă o sticlă. Trase un gât și sumedenie de gânduri Îi năvăliră În țeasta care, oricum, reflecta În gol, din lipsă de materie primă. Se puse de acord cu el Însuși că nu era nici cal, nici măgar; nici frumos, nici urât; nici tânăr, nici bătrân; nici vesel, nici trist: nici prea-prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
jumătate din bucatele furate și ascunse, hoțul care jefuise din averea Întregului popor ar fi primit ca pedeapsă un număr dublu de ani de Închisoare. Șobolanii, Însă, nu-i purtaseră noroc Marioarei, căci, fugind de cei care le stricau raiul, năvăliseră În Încăperea În care zăceau baloturile. Șefii cooperativei de comerț Îi desfăcuseră femeii contractul pentru neglijență În serviciu și provocarea de prejudicii pe care, ca să n-o trimită În instanță, o obligaseră să le acopere din banii ei. Șobolanii n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
și spirit Înalt. Pe când se străduia să Înțeleagă frazele lungi și să pună Într-o oarecare ordine cele conținute de ele, dar mai ales când le pierdea șirul și se apuca să continue după cum Îl purta Închipuirea, lui Foiște Îi năvălea În nări, ieșit din pânza spălăcită, mirosul de fum și cenușă de boabe arse de porumb. Însă nu gândul pentru soarta soldatului Cătănuță - despre care nu se mai auzise nimic de la arestare - Îl trezea acel miros: tot pentru niște știuleți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
și-l mângâia cu porcie, făcând mișcări largi, spre a putea fi zărite și tălmăcite cum se cuvine. Peste câteva zile, Ectoraș schimbase greutatea sapei cu cea a scârbei pentru milioanele de omizi păroase, stropite cu albastru și roșu, care năvăliseră peste o livadă dintr-un sat nu tocmai Îndepărtat, dar În care ceata de țigani zilieri trebuia dusă În remorca unui camion. Din livada de cireși dispăruse orice urmă de frunză și, multă vreme după ce dăduse cu ochii de ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pătimașul Enin. Ani Întregi și chinuitori, profesorul Marin Foiște nu știuse prea bine ce se petrecea În sufletul lui, căci nu găsise cale spre dezlegarea tulburării. Tagma femeiască nu-l atrăgea de ani, iar bărbăția lui pierdută Încetase să-i năvălească prin gânduri. Cu toate acestea, spre bătrânețe, fusese aproape sufocat de uimire să descopere că Îl apucase o iubire ciudată și nepământesc de adâncă pentru Marianti, fiica prietenului său, grecul Diogenis. Baronu, Vieru, Ectoraș și Floare - poreclită Băiețoiu - nunteau așezați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
nu vadă Tovarășul, în deplasările lui prin oraș, că populația o duce prost. Mașina (dubă sau container) cu marfă venea discret, pe șest, să nu o asalteze lumea, dar lumea afla. Un urlet colectiv, ca o stihie. „Vine!”, și oamenii năvăleau, cu mic, cu mare, ca în mărețele vremi voievodale când dădeau turcii. Panică, agresivitate. Masați la coadă, aminteau furnicile adunate compact înainte de ploaie. După blocuri, lângă tomberoane de gunoi și maldăre de pământ de pe șantiere, marfa era scoasă spre vânzare
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
vasele mari cu alcool, le-au luat în primire, au început să bea și apoi să distrugă toată aparatura. De asemenea, în aceeași zi, am fost martorul unui alt spectacol dezgustător. Oamenii din sat, tineri, bătrâni, femei și copii, au năvălit în spital și au început să ia tot ce le cădea în mână, lenjerie, pături, saltele, paturi, o adevărată „slobodna”. Puținele lucruri care au mai rămas am reușit să le depozităm la primăria comunei. A.N.: Eu ieri le-am
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
și au început să mă bată cu ciomegele. Loviturile erau greu de suportat. Era pentru prima dată în viață când mă aflam într-o asemenea situație - și, cum loviturile curgeau fără încetare, am început să țip. În clipa aceea au năvălit în cameră mai mulți anchetatori și, fiecare cu ciomagul în mână, au format un culoar viu - și m-au pus să alerg printre ei, toți lovindu-mă. A fost cumplit. Am căzut. După ce m-au redus la tăcere, cei doi
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
sabiei a plesnit-o. Peste obraz a plesnit-o”. Scurtimea propoziției, revenirile oarecum naive, gratuite, unele inversiuni pot părea artificiale. De fapt, ele corespund tensiunii speciale a emoției și creează tocmai impresia exprimării spontane, a relatării trepidante, pe nerăsuflate. Aducerile-aminte năvălesc în conștiință impetuos, clipele trecute sunt retrăite cu o nouă febrilitate, o vibrație intensă, un zguduitor plâns lăuntric se zbuciumă în vorbe, încercând să le stranguleze, vânzolindu-se, cedând până la urmă sforțării de a păstra calmul, sobrietatea tonului, ceea ce duce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289869_a_291198]
-
un loc artistic are îndrăzneala unui început unic, care izvorăște din locuitorii prea simțitori ai Grazului. Asta e ca și cum..., ca atunci când domnul Proprietar spune că are nevoie de un tablou colorat pentru camera copiilor, de la copiii din Graz... Așa ceva... mereu năvălesc dinlăuntrul tău astfel de întrebări parșive, mereu sugrumi arta care vorbește prin mine, atâta vreme, până când nu mai poate primi aer. Abia se ridică în aer cugetările mele personale asemenea unor frumoși pinguini alb-negri, că și sfârteci burta întregii mele
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Herrmann se târăște deznădăjduit în nișa bucătăriei. Doamna Wurm se așază pe pat și începe imediat să moțăie. Herrmann deschide furios radioul. Se aud indicațiile corespunzătoare pentru circulația rutieră. Herrmann închide radioul, se șterge ușurat pe frunte, se schimonosește și năvălește în cameră.) HERRMANN: Mamă, închipuie-ți, chiar acum au transmis prin radio că negrii l-au împușcat pe papă în Africa. Șaizeci și unu de gloanțe i-au găsit în gaura burții, atât de multe gloanțe câți ani ai tu
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
gura aia spurcată! DOMNUL KOVACIC: Eu... eu sunt de două generații împământenit ca austriac german. Sunt sănătos și curat, și pe deasupra și funcționar. Îi sugrum eu acum zilele artistului șchiop... (Vrea să se repeadă la Herrmann. Dar, prin ușa deschisă, năvălește Doamna Kovacic) DOAMNA KOVACIC: Rudi... n-o fă! (Domnul Kovacic se abține) Nu trebuie pentru nimic în lume să-ți mânjești pumnii tăi onești cu unul ca el... că așa curăță cineva, cât se poate, o lepădătură din mijlocul societății
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și odată de pe suprafața cu imaginea celor însuflețite... viermele la nebuni, bătrâna Wurm, în ceruri iar Grollfeueroaia în iad. Atunci o să primească Desirée locuința viermănoșilor, iar Bianca gaura lui Grollfeuer. DOAMNA KOVACIC: Ar fi o aventură excitantă, dacă am putea năvăli în bârlogul lui Grollfeuer și să ne punem să cercetăm totul și pe urmă să facem totul praf. BIANCA: De câte ori mă uit la un film polițist, atunci mă gândesc ce bine ar fi dacă am putea s-o lichidăm pe
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Carnea caldă s-a prăpădit în chip nefiresc Carnea trebuie să fi fost nemaipomenit de bună Această carne albă trebuie să fi avut un gust nemaipomenit la povestit (rămâne în spatele scenei o vreme și își șterge mâinile cu șorțul) FIUL (năvălește în scenă și îi dă lui Sepp Bot de Jigodie o bucată de slănină sărată): Tata nu înfulecă decât carne grasă rece și o slănină rece ca gheața, pentru că astea ung durerile, până când durerile alunecă, și cad de pe fața îndurerată
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
la nimic nu se poate renunța mai ușor ca la tot ce trebuie făcut, ca și cum asta ar fi tot. (EA aruncă cu un pahar în EL, EL se apără fără mare tragere de inimă) EL (EL bate din palme, EL-VEHICUL năvălește înăuntru, ia un pahar nou din dulapul din bucătărie, toarnă atent vin în el, strânge cioburile și dispare): Domesticiți spațiul d-voastră înconjurător și vă satisfaceți astfel, în umbra ridicată a vântului în mare taină Nevoile d-voastră. Oficiala lipsă
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
anii '60 la Muzeul de istorie din București, unde pot fi văzute și admirate. Migratorii Peste pământul patriei noastre au trecut mai multe populații, pe care istoricii le numesc migratoare, din pricină că migrau, adică rătăceau dintr-un loc în altul. Unele năvăleau din părțile de miazănoapte ale Europei; altele dinspre răsărit, tocmai din Asia. Cu spada, cu sulița sau cu arcul, războinicii barbari porneau în cete după pradă. În frunte galopau căpeteniile. Apoi veneau căruțele, mânate de bătrâni sau femei. În căruțe
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
a inadmisibilului în sânul inalterabilei legalități cotidiene"60. Caillois abordează fantasticul din perspectivă interdisciplinară, relaționând literatura cu artele plastice, vorbind nu de formele foarte stridente, ci de cele discrete ale fantasticului. Prin aceste forme discrete, ordinea recunoscută este bulversată, ,,inadmisibilul năvălește în cotidian". Fantasticul desemnează, astfel, un element involuntar. Ca și Caillois, Louis Vax interpretează fantasticul prin prisma altor domenii. Organizarea interioară a universului fantastic, propusă de Vax în studiul său Arta și literatura fantastică 61, se realizează tematic, printr-un
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
convingerea că nu numai lui îi este dat să îndure umanitatea, dar și celor cărora, în mod normal, le-ar reveni sarcina să o vindece: Pentru ca doctorul să fie mort cu adevărat, trebuia neapărat ca o haită de șoareci să năvălească asupra cadavrului, să-l scobească și să extragă înapoi materia șoricească împrumutată de medic în timpul vieții sale, pentru exercitarea existenței sale ilegale de om.216 Aparent ilegală și de neconceput este și noua ipostază a personajului Gregor Samsa, din textul
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
de-a-ntregul dar tocmai când mintea în sfârșit izbutise să-l simtă mai bine, să se împace cu el, chipurile judecătorilor pieriră ca prin farmec din fața mea, sfetnicele înalte se cufundară în neant, flăcările se stinseră cu totul; beznele întunericului năvăliră; orice simțire păru înghițită de prăvălirea aceea bezmetică a sufletului în Hades. Iar lumea fu numai liniște, și noapte, și tăcere 395. În cazul personajelor damnate ale lui Poe, ca și a tuturor celorlalte personaje (exemple similare pot fi date
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
listă secvența jocului de șah solitar. O secvență recurentă în romanele lui Chandler, menită să sublinieze singurătatea fără leac a personajului. Ca pentru a marca distanța de lumea în care s-a trezit aruncat, Marlowe întrerupe conversația cu personajul care năvălise în apartamentul său, Carmen Sternwood, pentru a se deda unei ocupații de-a dreptul ritualice: M-am apropiat de o lampă cu picior, am tras de cordon ca s-o aprind, m-am întors, am stins lumina din plafon și
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
mică tresărire. Singurul sunet auzit este cel al vertebrelor gâtului înțepenit al detectivului, care pârâie atunci când se aplecă să studieze cadavrul. Precizia descrierii și formulele decupate parcă dintr-un manual de medicină legală dau un aer halucinant, de suprarealitate coșmarescă năvălind în plină normalitate: Genunchii îi erau ridicați, dar inerți. Cele două găuri din pieptul gol erau de culoare albastru-închis și suficient de aproape de inimă pentru a-l fi ucis. Sângele părea să se fi scurs cu totul. Ochii aveau o
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
pămîntului-mumă; nici Utu, zeul soarelui și fratele marii zeițe Inanna, soția lui Dumuzi. Asta pentru că dușmanii vin din altă lume, a morții, unde nici unei divinități solare ori telurice nu-i este dat să ajungă fără vătămare. Ei au investitura să năvălească asupra pămîntului și asupra vieții pentru a produce perturbare. Nu și invers. Nici unei divinități precreștine nu-i era permis să pătrundă în lumea subterană și infernală decît cu mari precauții. Exemplele zeițelor Iștar și Inanna, care au coborît în lumea
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]