2,084 matches
-
de "om politic", cum unii dintre confrații mei cred (sau se iluzionează, a-și fi descoperit după '89...). A.B.Ce credeți că va rămâne din literatura scrisă, în ultimii 40 de ani? Ce va rămâne? Va rămâne ceea ce timpul, necruțător și imposibil de trișat, va reține ca valoare perenă. Puțin, probabil. Dar se înșeală și cei care cred că nu va rămâne chiar nimic. Să ne gândim că literatura de la 1900, cu direcțiile ei oarecum coercitive (deși în alt sens
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
din ce motiv. Muzica unduitoare a lui Jorge este sfâșiată de vocea pițigăiată a belgiencei care începe să lălăie în ritmul melodiei. Simt cum atmosfera în jurul meu devine și mai apăsătoare, simt aproape fizic cum o forță nevăzută mă apasă necruțător. Încerc să mă concentrez, să ignor lălăielile dezlânate și îi caut cu mintea pe Scott și Chris. Îi simt, fiecare concentrat în călătoria lui, și mă bucur că măcar ei par să aibă capacitatea de a se concentra. Văd crâmpeie
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
sa, pentru locul său pe tron și posibil pentru dinastia însăși. Mișcarea a fost declarată ilegală în trei rânduri, de trei guverne separate la începutul anilor 1930, a fost agresiv supravegheată de guvernul Tătărăscu din 1933-1937 și a fost urmărită necruțător în timpul dictaturii regale. Codreanu însuși a fost asasinat în septembrie 1939 în timp ce se afla în custodia Siguranței. Asasinarea lui Armand Călinescu în septembrie 1939 a fost urmată de încă și mai multe arestări, iar unii membrii ai mișcării au fugit
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
fotbal, prin anii 1960 până în 1965, și se datorează, ca organizator, antrenor și jucător (vezi subcapitolul „Sportul în Lunca - Filipeni, din prezenta lucrare). S-a căsătorit cu învățătoarea Viorica Boghiu, plecată prea timpuriu dintre noi, în 1995, în urma unei boli necruțătoare. Viorica (Boghiu) Vraciu a fost învățătoare cu har didactic, cu pregătire deosebit pedagogică și științifică, era iubită de elevi și apreciată de părinți, colegi și Inspectoratul Școlar. în urma unei munci stăruitoare, obține gradul didactică I (1979), când promovarea gradelor însemna
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
din clipa cînd am închis ușa cu grijă în urma mea, imediat ce am început să cobor scările fericit, un gînd m-a prins pentru o clipă; nu l-am înțeles atunci sau n-am vrut să-l înțeleg; gîndul rău și necruțător, ca un judecător suprem, s-a agățat de mine și mă pîndește, doar-doar va găsi clipa cînd să mă stăpînească. Acum și-a găsit-o: mă trimite înapoi, în biroul doamnei Teona, cînd ea, timidă, încerca să mă invite să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
cuprinde un fior de greață, scuturîndu-mă, pe care încerc să-l maschez strivind țigara, abia aprinsă, în scrumiera de sticlă. Ți-e rău? mă întreabă doamna Cristina. Ridic privirea. Ochii ei stau ațintiți asupra mea, urmărindu-mă: doi ochi mari, necruțători. Dacă-ți vine să verși, poți intra în baie, face ea un gest cu țigara spre ușa care desparte baia de cameră. Se poate întîmpla oricui să verse... Trage un fum din țigară, își trece mîna stîngă de cîteva ori
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
altă uzină, am munca mea, asigur pîinea cîtorva sute de invalizi... Poate că ai fost tu prea slabă, Cristina, și n-ai reușit să-l faci să iubească poezia... Cristina ridică fața brusc, privindu-mă lung, cu ochii deveniți iarăși necruțători: Tu ai reușit s-o faci pe prietena ta să iubească teatrul? Cît din ceea ce-ai scris tu pînă acum ți-a citit? De cîte ori ți-a spus seara: "Vezi, dragul meu, a mai trecut o zi fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
duse în bucătărie și puse ibricul pe foc. Când se întoarse cu ceștile aburinde, o găsi pe Anda adormită. O înveli cu grijă, iar el se așeză pe un scaun, privind-o gânditor cum doar me. O contempla, examinând-o necruțător, ca pe un obiect. Era foarte frumoasă. Părea senină și inofensivă. De unde până unde, atunci, încrâncenarea ei de a trăi periculos și de a nu pune preț pe nimic, în afară de jocul gratuit al provocării? Spre dimineață se întinse lângă ea
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
în panglici de mătase sau de catifea colorată și cu hainele acoperite de mărgele. Cutreierase câtva timp, poate un ceas bun, pe lângă prăvăliile ce vindeau pânzeturi, mărgele, păpuși, coșuri de toate mărimile, mâncare caldă, care împrăștia peste tot un miros necruțător de friptură usturoiată. Și probabil că ar mai fi căscat gura cel puțin încă un ceas, dacă nu i-ar fi ieșit în cale ciungul. Era un om ciudat, cu pielea subțire, aproape transparentă. Îi lipsea o mână, iar pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
roșu, subțire, pe care se vedea clar blazonul Drăculeștilor, iar în colțul ei era legat un sigiliu domnesc. Speriați și mai ales pățiți își dăduseră imediat seama că n-au scăpare. Lui Vlad Dracul i se dusese vestea de om necruțător și mai ales învinuirea de hoție era de neșters. Era suficient să strige careva uite hoțul că erau imediat trași în țeapă cei asupra cărora erau aruncate vorbele. Gheară trecuse nu de mult prin cetatea Târgoviștei și-și văzuse un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
mult mai mari, dar nu întotdeauna justificate. - Mi se pare că sunteți cam aspru cu semenii dumneavoastră, domnule... - în nici un caz, bună prietenă. Cred că chiar și eu sufăr câteodată de această boală incurabilă. - De data asta, chiar că sunteți necruțător... în acest punct, am orientat discuția noastră către direcția principală. Aceea a legendei și a istoriei, care, în cazul de față, se împletesc și se armonizează astfel încât nici nu-ți mai dai prea bine seama de unde începe și unde se
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92332]
-
pe jos. Pe pereți, tablourile atârnau strâmb. Mobila antică din Încăpere era Încărcată de mormane de haine și teancuri de manuscrise și scrisori. Scrisorile mă făceau mereu să mă gândesc la controversele În care era prins Ravelstein - la puternicii și necruțătorii dușmani pe care și‑i făcuse În lumea academică. De care nu se sinchisea nici cât negru sub unghie. Herbst s‑a aplecat deasupra patului și l‑a strâns În brațe pe Ravelstein. - Chick, adu, te rog, un scaun pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
românește, meșterind foarte preocupat ceva. Când se apropie mai mult văzu că Nenea făcuse o păpușă din baionetă care o îmbrăcase cu boneta sa militărească, iar acum o înfășa sârguincios cu o moletieră. Fetița, deși cu fața arsă de soarele necruțător, încerca să zâmbească, deși cu un rictus dureros al buzelor crăpate. Doar ochii, numai ochii, acei ochi adânci și negri, pieziș trași spre tâmple, râdeau. Se înstăpânise un fel de vrajă pe care Mihu nu îndrăzni să o destrame. Râdea
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
deodată că e ceva în neregulă. Fetița se lăsase moale la pieptul lui cu mâinile sale micuțe atârnând fără viață. Îi luă capul în palme și de abia atunci văzu că în timp ce-i vorbea, peste ochii mari de copil fâlfâise necruțătoare aripa neagră a morții. O zgâlțâi puțin, sperând într-o pâlpâire a pleoapelor, apoi mai mult intuind decât știind cu certitudine adevărul, o puse ușor pe pământul cenușiu, îndepărtă un bulgăre uscat și diform ce părea că o incomodează. Îl
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
pânză cauciucată lunecă o mână slabă și galbenă, pe care femeia ce venise cu el se grăbi să o bage la loc. După un timp, dădu deoparte învelitoarea de sub care apăru un bărbat slab, galben, cu nasul ascuțit de boala necruțătoare și care dacă nu ar fi gemut din când în când, făcând să-i freamăte nările aproape străvezii, ai fi crezut că este mort demult și numai o minune mai ține toate părțile componente ale corpului legate între ele, ca să
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
a spus atunci? Ei bine, acum n-ar putea să-mi mai spună că un rege nu e rege adevărat dacă nu bate monedă și este obligat să o folosească pe cea a propriului dușman. Au fost ani de trudă necruțătoare. Trăiam pe rămășițele unui imperiu mort, în timp ce luptam împotriva unuia în agonie la Bizanț, și trebuia să ținem cont de două noi imperii care tocmai se formau. Cel al urmașilor lui Mahomed era încă departe; celălalt, al papei, îl aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ochii de mine, dar îmbrățișarea lui a fost lungă și plină de afecțiune. Eram din nou în picioare la dreapta sa, în timp ce el stătea pe tron cu coroana pe cap; din nou îi îmblânzisem sentințele, căci el era drept, dar necruțător. Stăteam zilnic câteva ore și cu Gaila, încercând să-i alin durerea de inimă, s-o fac să uite frica de moarte, povestindu-i de-ale mele. În mare taină făceam naveta între ea și medicul Amos, singurul care-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
total de runde, Anna ceru o pauză. În momentul acela, echipa lui Darcey era cu trei puncte în urma celor de la Masa 9, care îl aveau căpitan pe Neil. —Trebuie să ne punem pe treabă și să-i batem, spuse John necruțător. Să-i zdrobim pur și simplu. —John! Thelma părea uimită. Nu crezi că exagerezi puțin? Știu, dar tipul ăla, Lomond, m-a scos din minți cerându-mi tot felul de rapoarte financiare de când e aici. Vrem să câștige oamenii vechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Danton și dimineața cafeaua caldă și cornuri proaspete aduse de Mireille, ochii ei verzi-albaștri, albaștri-verzi, de pariziancă, aerul ei proaspăt, ochii mei desprinși cu greu din somn, cât e ceasul? Opt! Cad iarăși în patul larg, adormind instantaneu, dar ea, necruțătoare, mă zgâlțâie de câteva ori, Se răcește cafeaua! Haide! Ce-ai făcut azi-noapte?! Glasul ei trezindu-mă din nou, dorința mea neînțeleasă de a lovi, de a o îndepărta, Am fost cu o puttana! Pe burtă, între așternuturi, doar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
se vede, dar se simte dincolo de culoare, teroarea culorii, cum o numea de multe ori Theo, fără ca Daniel să înțeleagă, ce pot eu acum să-i spun părintelui Varava încremenit în bunul lui simț canonic, Am văzut multe biserici, continuă necruțător părintele, cu picturi adevărate, pline de culori frumoase, pagini de abecedar pentru creștinii noștri neștiutori, Și eu îmi amintesc cum vorbea Theo, Nu mai există astăzi oameni total lipsiți de carte, nu mai putem picta în modul acesta naiv de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pe meșterul Luca m-am apropiat de pictura religioasă și pot să-ți spun acum, după atâția ani de când lucrez cu el, că prefer să pictez sfinți după cartoane decât atleți frumoși în întreceri sportive, Și care-i diferența? țâșnește necruțătoare întrebarea mea, Janos își strivește mucul de țigară pe treptele de piatră, nu-i zăresc chipul întors spre curtea mănăstirii, stă cu câteva trepte mai jos decât mine, dar îmi răspunde, Una de tehnică artistică! pentru sfinți lucrezi doar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
care cultiva benevolența universală, ci Își urmărea foarte precis pro priile interese, fiind capabil să profite de oportunită- țile pe lângă care mulți ar trece fărĂ să le bage În seamă. Pe cât de pasional fusese În iubirea lui, pe atât de necruțătoare și Îndârjită se dovedise a fi fiara din el, rănită. Probabil că, În parte, tocmai din cauza ei mă Îndrăgostisem de el și tot din cauza ei Îl părĂsisem. Ea era ceea ce Îl făcea imperfect, intere- sant, posibil de salvat. Salvându-l
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
dispută supremația. Din fortărețele lor, călugării-războinici, blochează drumul spre capitală; castele sînt distruse, satele jefuite, câmpiile, trecute prin foc. În tot acest dezastru, trei oameni visează să unească națiunea. Pe de o parte, charismaticul, dar brutalul Nobunaga, a cărui ambiție necruțătoare strivește totul În calea sa. De cealaltă parte, Ieyasu, rece și calculat, Înțelept la sfat, viteaz În luptă, depășindu-și vîrsta prin maturitate. Dar piatra unghiulară a acestui triumvirat este și cea mai proeminentă figură: Hideyoshi, care se ridică de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
serie similară celei prezentate de Blake): "Întîi fu Moloh, un groaznic rege,/ Mînjit cu sînge de umane jertfe/ Și lacrima sărmanilor părinți,/ Măcar ca-n larma de țimbal și tobe,/ Nu-și auzeau copiii cînd, prin foc,/ treceau la idolul necruțător./ Pe el îl adorară amoniții-n/ Rabbà și pe cîmpia ei jilava,/ Și-n Argob și-n Basan, pînă în undă/ Cea mai îndepărtată-a lui Arnon./ Cutezătoarea lui vecinătate/ Nemulțumindu-l, prin înșelăciune,/ Chiar pe preaînțeleptul Solomon/ L-a
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
o scrisoare către organizațiile de partid, intitulată Cu privire la întărirea muncii politice a organizațiilor de partid în cadrul maselor și reprimarea atacurilor elementelor dușmănoase antisovietice. Scrisoarea arăta că nu există decât un singur mod de a trata cu dușmanul, și anume lupta necruțătoare, chemând „comuniștii, lucrătorii din organele de procuratură, justiție și securitate să stea de strajă intereselor patriei noastre socialiste, să fie vigilenți în depistarea elementelor dușmane și, în conformitate cu legile puterii sovietice, să reprime la timp acțiunile criminale”. Scrisoarea a fost urmată
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]