2,334 matches
-
1 îl contrariază dureros pe necunoscutul iubitor de conivențe care, nu fără generozitate, îți aruncă ceilalți doi colaci de salvare (încă te mai poți salva). Obstacolul nr. 2, privitor la situația familială care, la vederea unui bărbat solitar, îl poate neliniști pe omul de rând, va fi trecut fără dificultate. Întrebarea nr. 3, ultima șansă, nu lasă prea mult timp pentru jocul cu petalele de margaretă*. Un pic, mult, la nebunie. Un expeditiv va răspunde: "Este evident că vă iubesc mult
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
se poate închide în orice moment. Mi-am înăbușit suspinul de om alb din mine și m-am străduit să răspund cât mai bine. Un șef de stat, am replicat, care neagă realitatea exterminării evreilor din Europa are de ce să neliniștească lumea întreagă. Dar ei înșiși pot fi oare surzi și oribi la istoria Holocaustului? Și apoi, nu există un singur Occident, ci două (haide, haide, curaj!), și dacă America e primul donator al Israelului (pe lista beneficiarilor, donațiile urmează îndeaproape
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
că scaunul liber era al lui Dreyfus. Minutele treceau, sferturile de oră treceau; la un moment dat Dreyfus se întoarce. Mă duc la el: "Unde ați fost?". Destul de descumpănit, murmură: "de ieri, soția are dureri grele de naștere, care îi neliniștesc pe medici. Adineaori m-a cuprins o mare teamă: mi se părea că o aud chemîndu-mă să-și ia adio. Am dat o fugă pînă la ea și mă întorc mai liniștit". "Oricare ar fi grijile dumneavoastră personale, la care
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
îl însărcina pe Vali să-l spioneze pe noul înalt comisar, Hilmi Pașa, căruia i se încredințase aplicarea programului de reforme și a cărui favoare pe lîngă sultan, care îi conferise puteri discreționare, ce ieșeau de sub controlul Marelui Vizir, îl neliniștea pe acesta din urmă în privința viitorului apropiat... Alături de guvernator se afla Muhirul (Mareșalul) care comanda un corp de armată fantomă: figură blîndă, a turcului bătrîn, cinstit și copilăros. Purtător al turbanului verde, avînd titlul de hagi pentru că mersese pînă la
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
expansiune germană în Asia Mică și teama de panslavism în balcani. De asemenea, Austria, care conta pe acordul cu Rusia, încheiat la Müerszteg, care prevedea o politică de înțelegere, bazată pe statu-quo, în Balcani, pe bună dreptate putea să fie neliniștită de jocul Rusiei în războiul prezent și de victoria bulgară. Dar de aici pînă la a sezisa ce anume se ascunde în spatele reproșurilor lui Massow era un labirint prea complicat pentru puterea mea de înțelegere. Zadarnic îl întrebam pe Below
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
de documente rămîneau secrete din umbra cancelariilor, evenimentele militare ofereau destulă materie pentru a alimenta propaganda defetiștilor. În Italia, aceștia jucau partida fără răgaz, găsind în masa obosită, dezamăgită și suferind restricții alimentare severe, urechi atente. Acestea aveau de ce să neliniștească guvernele, obligate să supravegheze de aproape înaltele personalități străine care brăzdau peninsula pentru a semăna sămînța descurajării și acceptarea unei păci albe141. Astfel s-a întîmplat ca, într-o dimineață, secretarul particular al lui Sonnino, de Morsier, să-mi ceară
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
de întemeietor de reviste, T. dovedește un entuziasm neobosit, un elan deseori copleșitor, în poezia pe care o cultivă răzbate doar temperamentul său echilibrat, generând o lirică senină, armonioasă, în cea mai autentică manieră tradiționalistă. Deși contemporan cu cele mai „neliniștite” spirite ale veacului, el se apropie prin vers mai degrabă de înaintași precum Vasile Alecsandri, Mihai Eminescu, George Coșbuc, iar predominantă rămâne factura sămănătoristă, cu toată atmosfera și motivele ei. Nostalgia proprie sufletului moldav, muzicalitatea versurilor - în care ritmul și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290317_a_291646]
-
de alb așternutul patului, cum apare mâncarea în farfurii, de ce lucrurile din casă strălucesc ca fața oglinzii. E bine în casa lor și părinții își iubesc fetița nespus de mult. Într-o zi, mama Adrianei s-a îmbolnăvit. Fetița era neliniștită. O cuprinse grija și teama. Mama ei căzu la pat. Doctorul a consultat-o. Fetița nu avea voie să intre în odaia mamei. Zilele se scurgeau greu. În bucătărie farfuriile murdare s-au strâns vrafuri. În casă, peste tot, e
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
și calme, „bolta” vizibilă, ca și principiile ei, se reflectau Într-o unitate perfectă. Și „falsă”, poate, văzută printr-una dintre acele „refracții” ale oglindirii, care nu e „iluminată” decât de o „refracție” a unei alte minți cercetătoare și Însetate, neliniștite de misterul „realului” și al „ființei”! Și astfel, ei, cei „vechi”, cei de-dinainte-de-Socrate, despre care Nietzsche afirma că erau singurii și adevărații filozofi, după ei urmând decadența (școlii socratice și platoniciene!Ă, ce Îmbinau intuiția cu concluzia, cu „cercetarea”, ei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și a omului tout court. Și abia astfel, În viziunea cu adevărat revoluționară a filozofului, omul - Omul integral și anistoric - se „recompune” și prinde un „relief psihologic” remarcabil, dobândind alături de latura „armonică, apolinică, calmă” și pe cealaltă, neastâmpărată, jucăușă, inventivă, neliniștită la extrem, sursă a creației, a candorii virile, a devenirii. Dionisiacul care e muzica, În primul rând, alta Însă decât cea care susură armonic și cuminte, previzibil, lângă corifeul muzelor, Apollo, mai degrabă acea muzică ce dezlănțuie forțe ascunse, obscure
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
hrănite de o tinerețe robustă, exuberantă. Continuam să fiu paznicul viei noastre, lăsându-i pe ai mei să-și facă alte treburi gospodărești. Vești tot mai îngrijorătoare. Eram într-o așteptare continuă. Începuseră concentrările celor tineri la granițele țării. Multe neliniști și o nesiguranță tot mai accentuată. Pe 3 septembrie 1939 primesc ordinul de concentrare. În ziua următoare eram pe drum spre unitatea mea de la Ismail. Ca plutonier T.R. sunt repartizat comandant al unui pluton și intru, deci, într-o nouă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
sub arme. Ordine și dispoziții noi de îndeplinit, muncă intensă de pregătire militară, deplasări zilnice la câmpul de instrucție aflat la câțiva kilometri în afara orașului și instrucție!... la cataramă!... Zilnic soseau noi și noi concentrați, toți îngrijorați de viitor și neliniștiți de lipsurile lăsate, în urma lor. Fiecare cu problemele din propria gospodărie. Și zilnic aceleași eforturi de alergătură, de instruire, până la epuizarea fizică. Într-o dimineață, la poarta batalionului nostru puzderie de concentrați. Eram de serviciu pe batalion și i-am
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
cu sfârtecarea unei părți din Transilvania. Plecarea mea se precipită. Cer Mariei să-mi permită să-i scriu. Acceptă. Plec grăbit spre Priponeștii mei și nu reușesc să iau o hotărâre. Ajuns acasă, îi găsesc pe ai mei și mai neliniștiți de mersul evenimentelor. Spre a-mi consuma energia și timpul, construiesc pentru ai mei o pivniță în toată legea. Scriu o lungă scrisoare Mariei, o expediez și pe aripile lui „Amor” plec la Cârțișoara și ajung înaintea scrisorii. În țară
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
alte două zile același grup revine în școală și clarifică situația: Sunt numit director prim ca profesor cu studii complete, în timp ce directorul Ionel Ionescu trece pe postul de director adjunct. Răspunderea era și mai mare pentru mine și eram foarte neliniștit în privința puterii mele de a corespunde sarcinii de a conduce o școală cu 24 de clase și aproape 1000 de elevi. Colaborez excelent cu fostul director I. Ionescu, fost coleg de promoție și un timp scurt chiar coleg de bancă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
funcționa cu apă din gârla care trecea prin fața casei noastre. Când ajung la moară, erau vreo 5-6 oameni care își așteptau rândul. Ghinionul nostru că tocmai atunci fereca piatra morii și mai dura lucrul cam două-trei ore. În plus mă nelinișteam că făina nu va fi pe măsura pretențiilor mamei. E drept, totdeauna când fereca piatra morarul băga 10-15 kg. de porumb propriu, să șteargă piatra, dar făina rezultată și pentru primii la măciniș făcea ca mămăliga să crănțănească din cauza impurităților
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
dospească aici, în istorie, în așteptarea mântuirii. Israelul este nu doar din lume, ci în miezul cel mai adânc al lumii, s-o irite, s-o înțepe și s-o motiveze, continuă Maritain. El învață lumea să fie nemulțumită și neliniștită atât timp cât nu-l are pe Dumnezeu, atât timp cât nu-i dreptate pe lume. Speranța sa nezdruncinată stimulează forțele vii ale istoriei 30. În același spirit se situa și Léon Bloy când remarca: "Istoria evreilor taie de-a curmezișul istoria neamului omenesc
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
la rost pe Nichita, m-am opus; l-am rugat însă pe splendidul și fermecătorul poet „să nu mai facă politică”, să se „rezume la vastul și dramaticul imperiu al liricii!...”.Ă Cariera sau, dacă vreți, „cariera” mea care a neliniștit pe atâția, succesul meu social care, fapt paradoxal, a întunecat mai mult sau mai puțin „succesul de stimă”, de critică, al ultimelor mele trei romane, a durat deci între ’68 și ’71, an în care-mi trimit de la Paris, lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
s-o meriți, s-o pierzi și s-o recâștigi, să capeți atâta libertate câtă acoperire în responsabilitate ai. Nu e indiferent cine e liber. Îndrăznesc să spun că miș carea (prea) liberă a anumitor personaje pe scena publică mă neliniștește. Mi-ar plăcea, în chip nedemocratic, să-i știu mai îngrădițiă Constat, pe de altă parte, că cei care au reușit să se păstreze liberi în condițiile universului totalitar sunt liberi cu mai mult talent și cu mai multă grație
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
un răsfăț mimetic, o curiozitate mai curând deviantă, cu consecințe, pe termen lung, deformatoare. Prefer copiii care citesc Andersen, frații Grimm, Creangă și Ispirescu. Cei care se aferează printre picioarele adulților răsfoind dialogurile lui Platon sau vreo pagină shakespeariană mă neliniștesc. Simt o adiere de nefiresc, de afectare și paradă (încurajată, vanitos, de surâsul exaltat și complice al părinților). În ce mă privește, mi-am făcut, nespectaculos, traseul lecturilor „de etapă“: mi-am citit, cuminte, basmele (printre care unele chinezești, exotice
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
-i promitea că de anul nou vor fi împreună la Buzău. Următoarea scrisoare i-o expedia la 27 decembrie din... Suraia, 27 decembrie 1940 Scumpă Miișoara mea, Tocmai mă gândeam să-ți mai scriu câteva rânduri, pentru a nu fi neliniștită din partea mea și totodată pentru a confirma primirea scrisorii și a pachetului pentru care nu am cuvinte să-ți mulțumesc. Gestul tău merită toată atenția și nici nu știu dacă va fi fost vorba pentru așa ceva în scurtul timp al
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
ta este începută ca și a mea de pe pagina unde ar fi trebuit să înceapă. Coincidență... Aceste rânduri le-am terminat la ora 5 și 25. Mâine le voi expedia și poate luni cel târziu le vei primi. Sunt totuși neliniștit de anumite chestiuni. Zbucium sufletesc... Cele mai frumoase sentimente de la familia Condrea. Voi scrie și Lenuței, expediindu-le deodată. De la Nași așteptam răspunsul, dar le voi comunica ceea ce se va hotărî, să nu aibă de obiectat. Vor fi nași cu
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
drag, Mia. Focșani, 25 ianuarie 1941 Scumpă și iubita mea logodnică, Nu sunt decât câteva ore de când sunt în posesia rândurilor ce mi-ai trimis, de astă dată cu mai multă dărnicie ca întotdeauna. În ultimul timp eram atât de neliniștit, încât aproape nu-mi găseam locul unde să stau. Eram avid după știri din partea inimii mele, voiam să știu ce faci, ce gândești. Voiam să știu toate necazurile și bucuriile tale, care sunt și vor fi necazuri și bucurii pentru
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
care acționează asupra celor de care depinzi. Am trecut în ultimul timp prin momente oarecum critice și am căutat să le trec cu bine și mulțumesc lui Dumnezeu că am trecut examenul cu bine. Acum o săptămână eram atât de neliniștit, atât de trist și abătut, încât m-am întrebat, cât timp mai pot merge așa. Starea sa de neliniște nu poate fi explicită din cauză scrisului deteriorat în timp, dar citim mai departe: În ultimul timp plăteam 2000 lei la
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
acasă sunt obosit și caut să mă las în mreaja somnului binefăcător. Prin somn am uneori mulțumirea că stau de vorbă cu tine, te simt alături totdeauna. Azi sunt 11 zile încheiate de când nu mai știu nimic despre tine. Eram neliniștit și mă gândeam intens la tine. Am avut fericirea de a te visa astă noapte și să petrec în vis clipe mai înalte alături de tine. Ne făceam amândoi prin părțile mele, adică pe meleagurile unde mi-am purtat pașii șovăielnici
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
nu pot fi lângă tine atunci când vrei tu. Dacă altele ar fi fost împrejurările, în nerăbdarea ce o am de a te ști lângă mine, aș fi trecut peste orice. Toate au sorocul lor și deci nu trebuie să ne neliniștim. Nimeni, afară de Dumnezeu, nu va ști zbuciumul meu sufletesc din orice clipă, decât numai tu scumpă comoară a inimii și sufletului meu. Am căutat să țin la curent bilanțul vieții mele de la despărțire și vei avea ocazia să te convingi
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]