1,403 matches
-
început cu ochi buni, imediat după încoronare monarhul grăbindu-se să îl demită din toate funcțiile, să-i confiște toate licențele de comerț și să-l oblige să părăsească Londra. Acuzat pe nedrept de o presupusă complicitate la un complot nobiliar împotriva regelui, va fi închis, vreme de treisprezece ani, în Turnul Londrei. Va fi eliberat în 1616, pornind imediat într-o nouă expediție în Lumea Nouă, împotriva posesiunilor spaniole. Expediția se va dovedi însă un dezastru, mulți oameni pierzându-și
by KARL MAX, Prinţ LICHNOWSKYKARL MAX [Corola-publishinghouse/Memoirs/1009_a_2517]
-
V.A. : Deși polonezii n-au avut o formă statală proprie din 1795 în 1918. A.M.P. : N-au avut o formă statală, dar, în schimb, au avut o elită mult mai mare ca a noastră. Au avut vechea elită nobiliară care era responsabilă și de judecata într-un anumit teritoriu. Au avut structura asta, în fond destul de interesantă și de democratică. Elitele alegeau monarhul. Într-un fel, Polonia e ca o Anglie a estului Europei. V.A. : Polonezii au penetrat
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
o jumătate de mileniu, ceea ce îl face să pălească în fața cetăților incașe Cuzco și Machu Picchu, dar Lima are avantajul de a fi un exemplu de citadelă de tip iberic, care a crescut în cele peste patru secole sub amprenta nobiliară a curții regale din Madrid și a Bisericii Catolice din perioada ei cea mai expansivă. Aceste amprente se pot întâlni la fiecare pas prin centrul Orașului regilor, unde reședințele pompoase ale viceregilor, ale nobililor legați de casa regală alternează cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
era o rarisimă apariție, când, pentru a ieși în oraș, trebuia să străbată curtea: o femeie de vreo cincizeci de ani, totdeauna în negru, delicată și aparte, pentru mine cât se poate de ciudată (poate mă impresiona și titulatura ei nobiliară), deși nu mi inspira teamă, ci doar o indicibilă sfială. Mult mai târziu, văzând într-o publicație franceză imagini de la reprezentația pariziană a piesei lui Pirandello Cosí è (se vi pare), mi-a plăcut s-o identific cu doamna Ponza
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
culmea vieții sociale. Tanti Elenuța era născută de Gabor (această particulă n-a fost folosită nici de ea ca domnișoară, nici de tatăl ei, om foarte bogat din Voila, de lângă Făgăraș, care, se vede, știa bine că deține doar titulatura nobiliară cea mai de jos în Ardealul unguresc, dar în fotografii arăta ca și cum ar fi vrut totuși să și sublinieze nobilitatea: n-am întâlnit, public, la românii ardeleni particula evocatoare decât la cântăreața Aca de Barbu, care a întrupat pentru mine
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
în șuvoi gălăgios, cu rumoarea neîntreruptă ce se ridica dintre mormintele arzând de lumânări, parcă grădina celor duși ar fi prins viață, cu coruri de tineri cântând în jurul locașului de veci al unui fost profesor al lor, cu porțile criptelor nobiliare deschise, unde flacăra lumânărilor sporea întunericul de reflexe rembrandtiene, apărat îndeobște de lacăte uriașe, din alt ev. Pelerinajul nostru ducea deocamdată numai la mormântul unchiului Salustiu, care fusese primul dintre Cotuțești retras acolo, pe aleea unde-l aștepta deja socrul
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
dar și profet! Ultimul Profet al epocilor noastre „teribil” de moderne sau post-moderne, singurul, unul din eurile noastre, cu siguranță cel mai lucid, mai „nemilos”, mai „realist”, mai „practic”, dar care, pentru a ne proteja probabil și pentru că natura-i nobiliară nu-i permite o frecvență prea asiduă cu muritorii banali și previzibili ce suntem, apare, ca și zeul Prezentului de care ne-am ocupat - cu umilință! - mai sus, extrem de rar, de parcimonios, de regal! Nu mă interesează dacă unii vor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
dispăreau undeva prin constelația Andromeda, la suficienți ani-lumină depărtare de "primul-colaborator". Concertul a fost compus în 1939 la Paris, executat prima oară la Barcelona în 1940 și, spre cinstea lui, Regele Juan Carlos i-a acordat în 1991 compozitorului titlul nobiliar de "Marchiz al Grădinilor din Aranjuez"! Un alt "Patrimoniu al UNESCO" din apropierea Madridului, aflat pe lista tuturor delegațiilor, era Escorialul și Valle de los Caidos. Interesant de văzut la Escorial sunt Mănăstirea San Lorenzo, Palatul lui Filip II, terminat la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de calitatea serviciilor, de arhitectură, și probabil de o anumită tradiție care le conferă patina nobi- liară, în tradiție intrând și personalitățile pe care le-a găzduit. Ceea ce oferă hotelul de provincie este departe de standardele obligatorii pe care titlul „nobiliar” le invocă cu o lipsă de măsură care face contrast cu starea de uzură. Dispozitivul optic funcționează și pe palierul raportului dintre dimensiunea istoriei și cea a politicului. Victoria Română evocă un eveniment istoric care rămâne neclar, fără subiect, iar
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
de pe diferite trepte se înrăutățește progresiv. O minoritate se catolicizează și intră în rândurile feudalității maghiare, alții - cei mai mulți - decad chiar până la nivelul țărănimii dependente, devenind iobagi. Din a doua jumătate a secolului XIV-lea și în deosebi după 1400, adunările nobiliare se transformă în congregații ale stărilor privilegiate din Transilvania, preludiu la «Unio trium nationum» care consemnează excluderea românilor dintre categoriile dominante, dintre «națiunile» recunoscute oficial de regalitatea dela Buda. Iobagii, slugile aveau caracteristica de a depinde de un stăpân. Iobagul
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
Ofițerii nu aveau limite în exploatarea iobagilor, prin pretenția și primirea de imense daruri poruncite. Valoarea darurilor era direct proporțională cu înălțimea gradului militar, dar existau și grade mai mici, plutonierii de exemplu care pe motiv că descindeau din familii nobiliare consumau cât zece grade înalte. Ba ofițerii încartiruiți în această zonă mai primeau și vizita a diverși camarazi, ocazii cu care se încingeau adevărate orgii, punând întregul sat în fierbere cu căratul băuturii și pregătirea alimentelor la bucătărie. Iată ce
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
face să ne dăm seama cât de imens era volumul posesiunilor conților Teleki de Szek. Pentru bunul mers al lucrărilor, în scopul unei cât mai evidente corectitudini a inventarierilor ce urmau să se facă în toate domeniile aparținătoare respectivei case nobiliare, au fost atrași factori calificați, din aproape toate județele Transilvaniei. Au fost numiți în comisii secundare juriști din județele Alba, Târnava, Turda, Cluj, Dobâca, Solnocul Inferior, Solnocul de Mijloc, Crazna și Zarand. Au fost apoi atrași juriști din scaunele secuiești
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
70 de ani, oameni demni de crezut, toți admninistratori ai conților Teleki, a întocmit situația stării reale a posesiunilor conților Teleki, administrate de aceștia. În aceleași zile ale lunii martie 1801 s-au arătat și bunurile imobile ale aceleiași casei nobiliare Teleki, pe care le posedă în Arpașul de Sus. Subcomisia mai constată că văduva defunctului conte Teleki Iosif de Szek, născută Iohana Roth de Kiralyfolvo precum și fiii excelenței sale, conții Laszlo și Iozsef Teleki de Szek, mai au în Principatul Transilvania
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
veche și mare pentru zarzavaturi înconjurată de un gard de mărăcini. O pare din terenul acestei grădini este ipotecat de colonul Nica Roman. Moșia mai dispune de teren cu staul pe care se află sesiunea ipotecată de Anca Olar. Casa nobiliară Teleki mai deține terenuri arabile după cum urmează: - la Crucea Veche, pământ bun pentru secară, 4 găleți, - la Fânișor 4 găleți, - la gura Pajiștilor 7 găleți, - și tot acolo loc pentru încă 4 găleți, - la Comori 6 găleți, -la părâul Văilor
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
de grâu și 13 cupe, 110 feldere de secară și 5 cupe, 179 de feldere de porumb și 11 cupe din care s-a obținut un venit anual net de 100 de câble și 3 feldere. Și mai deține familia nobiliară în afară de moara de pe hotarul satului Streza alte două mori în afara satului una din jos de Genu și alta la Arinii Morii. Joagărul transformă în scânduri buștenii de brad aduși de oameni care lucrează la moșie. El realizează până la 40 - 50
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
nelimitat lemn din pădurea «Luminele», atât pentru uz propriu cât și pentru valorificare, exceptând esențele de mesteacăn și de alun ce erau folosite de curte pentru cercuri. După cum la căsătorie, orice noua familie de iobagi era miluită de «onor» curtea nobiliară cu «formidabila» danie ce consta în două feldere de cereale, grâu sau secară ( ferdela era egală cu 16 cupe, adică circa 16 litri), plus două cupe de rachiu, un ciubăr de varză murată și un blid de morcovi. Să fie
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
familii 91, dețineau: 166 boi, 246 vaci, 8 viței, 102 juninci, 27 cai, 500 oi, 107 capre, 257 porci, și 26 stupi . După cum se vede nu a fost luat în discuție numărul de păsări de curte. Dar cu averile familiei nobiliare încă n-am tereminat pentru că în urbariu mai sunt amintite: - un teasc de ulei cu o roată care cu ajutorul apei puneau în mișcare niște bătătoare de lemn, esență tare cu care fărâmițau sămânța de in. Tocătura se prăjea pe un
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
falsul) viconte Jean-Paul Melec de Melec l-a dat în judecată pe (falsul) marchiz Rabindranath d'An pentru că acesta l-ar fi calomniat în public în salonul albastru al CLUBULUI ROYAL, că s-ar folosi în mod abuziv de titlul nobiliar și că, prin urmare, n-ar fi avut ce căuta în acel loc exclusiv! Ba nici măcar în salonul verde, unde se întrețineau secretarii, contabilii și avocații, în vreme ce patronii lor se desfătau în atmosfera încântătoare din SALON BLEU CLAIR. Martorii la
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
folosul societății la biroul de cadastru. Așa scrie în aspra sentință: "marchizul Rabindranath d'An" și nu "falsul marchiz Rabindranath d'An"! Pe cale de consecință, Rabindranath d'An a putut, din clipa aceea, să-și dovedească oriunde și oricând calitatea nobiliară, având mereu asupra sa acest act oficial rămas definitiv și irevocabil. Drept urmare, procesul de care a vorbit maestrul Ludovic L. că-l va deschide în numele mandantului său împotriva domnului viconte Jean-Paul Melec de Melec a devenit desuet. Ca și duelul
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
cauze naturale. Miliardarul, cunoscut de toată lumea drept Big John, s-a născut într-o familie mai degrabă nevoiașă, și-a croit singur imperiul financiar și, la insistențele soției, dar mai ales ale celor doi copii, și-a cumpărat și titlul nobiliar. (Ce nu și-ar fi putut permite Big John?) Devenind unul dintre cei mai bogați oameni ai planetei, a fost stimat de toată lumea fiindcă nu a uitat de unde s-a ridicat și a donat sume considerabile pentru acte de caritate
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
că decesul s-a datorat unor cauze naturale. Miliardarul s-a născut într-o familie mai degrabă nevoiașă, și-a croit singur imperiul financiar și, la insistențele soției, dar mai ales a celor doi copii, și-a cumpărat și titlul nobiliar. (Ce nu și-ar fi putut permite Big John?) Devenind unul dintre cei mai bogați oameni ai planetei, a fost stimat de toată lumea fiindcă nu a uitat de unde s-a ridicat și a donat sume considerabile pentru acte de caritate
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
egalitar și colectiv garanta continuitatea și stabilea o uniformitate socială conștientă, la nivelul grupului. Această continuitate a produs, pe alocuri, un arbore al descendenței căpitanilor, legați prin echipaje și acțiuni comune, un fel de ramificație genealogică asemănătoare celei a familiilor nobiliare din lumea legală, prin care liderii lăsau moștenire urmașilor vase, oameni și arealuri de operare. Cu o componență multinațională (americani, englezi, scoțieni, galezi, suedezi, olandezi, spanioli, francezi, negri), echipajele de pirați trebuiau să depășească eventuale conflicte interioare cu varii motivații
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
discursul românesc în cel apusean, ținând cont, de pildă, de faptul că britanicii nu erau deloc interesați și nici nu aveau cu cine discuta despre aceste lucruri în secolul al XIX-lea, de-a lungul itinerarului lor prestabilit pe la curți nobiliare sau domnești. Nu aveau de unde să afle despre "complexele" lui Dinicu Golescu, exprimate în adăugire la traducerea pe care a realizat-o, prin intermediar francez ,după The Present State of Turkey de Thomas Thornton (Londra, 1807) și intitulată de scriitorul
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
ai Hațegului și ai Temeșianei elementul românesc, începând din epoca lui Traian, s-a menținut nestrămutat în tot cursul veacului de mijloc. Pe această întindere teritorială, arată Hasdeu, mai ales în Oltenia, domnea peste români neamul Basarabilor, a căror marcă nobiliară, adică emblema pe steag, era capul negru. Basarabii, răspândindu se treptat afară din Oltenia spre răsărit, capul cel negru de pe steag a dat naștere legendei poporane despre Negru-vodă, de unde apoi Negri toți românii din regiunea Dunării. Ca personalitate concretă, continuă
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
o mânuia - ca și propria-i limbă românească! - cu o ușurință de floretist Înnăscut. Limba devenea la el, mai mult decât un instrument - ca și la Nichita, În ultima fază a poetului! -, o sursă a unei Înțelepciuni ad-hoc, o redută „nobiliară” din care era exclus orice era pauper sau mediocru, ignobil sau impostor, inclusiv regimul politic și lacheii săi! Doinaș, ca Întotdeauna, grav și... speriat, alături de splendida Irinel, ce parcă Își pierduse culorile de altădată, relaxarea și cinismul ei jucat, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]