1,712 matches
-
reluarea nesfârșită a acestei clipe ce este asemeni unui atom închis și imun la nenorocirile care pândesc din penumbra existenței. Dar această zăbovire în interiorul unei astfel de insule edenice nu poate dura la nesfârșit. Temporalitatea nu distruge o astfel de oază a unui sublim existențial coborât peste destinul individual al unor ființe umane, ci smulge brutal și nemilos aceste ființe din paradigma fericirii lor, paradigmă pe care o proiectează intactă în imensitatea trecutului. Astfel, momentele de lumină ontică din viața noastră
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
El observă dualitatea dintre extensia falsității umane și restrângerea concentrată a respingerii acesteia în favoarea adevărului ce se expune și oferă, sesizează din ce în ce mai profund, cantitatea lipsită de temeiuri stabile a minciunii ornamentale care irumpe în cotidian și calitatea condensată metafizic a oazelor de claritate sinceră întru primirea deschisă și fraternă a tragediei celuilalt. Dialectica dintre răsfirarea răului amăgitor în cotidian și punctarea mundaneității de către prezențe atomare ale binelui se relevă aici drept axiomă fundamentală a existenței generale. Ciocnirea crepusculară dintre bine și
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
a deschiderii tainelor celuilalt. Acest zumzet negativ al furnicarului uman primează în cetatea captivității omenescului sub succesiunea ireversibilă a clipelor. Desigur, o asemenea tensiune a felului de a-ți asuma existența nu poate fi impusă tuturor existând individualități insulare și oaze de lumină spirituală ce mențin și salvează cetatea de la o dramatică pierdere în prăbușirea de sine. De asemenea, există și constante surveniri ale evadărilor proiectante, ale eliberărilor în exterioritatea purificantă a cetății. Dimensiunea tonificării vegetale oferită de exuberanța formelor naturii
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
vând cărți, ci candelabre, haine preoțești și obiecte de cult. Editurile teologice din România au priză la public atunci când sunt niște proiecte private. Este adevărat: la baza piramidei se întâlnesc și pricini de uimire și binecuvântare. Poți descoperi în România oaze de liniște care îți dau pregustarea vieții de dincolo. Există mănăstiri unde călugării se nevoiesc în posturi, rugăciune, purificarea minții, curățirea inimii, priveghere și slujirea aproapelui. Trăiesc, ascunși vederii, duhovnici îmbunătățiți care iubesc mai mult decât orice sărăcia chiliei și
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
să-și împartă viața alături de alți patru colegi (în cazurile premianților - un singur coleg). Lipsa de siguranță, amenințarea letală a muzicii de discotecă, condițiile minimale de igienă, atmosfera promiscuă a băilor, zgomotul permanent de pe coridoare, traficul de bârfe, lipsa unor oaze de liniște (cum ar fi o capelă organizată permanent într-o cameră mai spațioasă din cămin) - toate acestea constituie dezavantaje notorii pentru orice tânăr studios. Dacă lipsurile materiale ar putea fi mai ușor suportate de cei mai căliți, ceea ce scandalizează
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
atunci, dar în Gaudeamus, ai debutat și în ipostaza de critic, publicând o recenzie la romanul Coborând, de Paul Georgescu. Judecând după ce ai încredințat până acum tiparului, se pare că poetul din tine a pierdut definitiv bătălia cu criticul, chiar dacă oaze de lirism se mai găsesc prin textele tale. Ce anume te-a determinat să te îndrepți spre critica și istoria literară? La Gaudeamus am ucenicit. Căutam, mă căutam. Literatura mă fascina, dar nu-mi era deloc limpede care e locul
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
pentru pământul natal e prezentă și în culegerea În cumpănă în fiecare seară (1947), în care sunt incluse însemnările unui misterios și exotic Tytan de Kamuty: micronuvele, maxime, precepte morale, poeme în proză. Versurile din Potirul profanat (1946) și Spre oază. În marmora neagră (1947) reprezintă punctul de sus al literaturii lui M. Rădăcinile folclorice sunt susținute de reconsiderarea propriei vieți prin prisma baladei populare Meșterul Manole: „Sunt eu Manole, Meșterul / Sunt eu acelaș cutezător zidar / Care-am pornit în zadar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288288_a_289617]
-
1943]; Meleag străbun, Iași, 1943; Protiv. Verboten, Focșani, [1943]; Deocheatul, Lugoj, 1944; Ereditate, Lugoj, 1944; Vestala neagră, pref. Virgil Petrovici, Lugoj, 1945; Nu-s drumuri înapoi?, Lugoj, 1946; Potirul profanat, Lugoj, 1946; În cumpănă în fiecare seară, Găvojdia, 1947; Spre oază. În marmora neagră, Găvojdia, 1947; Ghicitori, București, 1954; Scrisoare către Moș Gerilă, București, 1964; Stele mici pentru pitici, București, 1968; Poezii și ghicitori pentru preșcolari, București, 1971; Rodia de aur, București, 1973. Repere bibliografice: Andrei Ciurunga, C.A. Munteanu, RL
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288288_a_289617]
-
toate părțile de stânci inaccesibile, pot fi considerate drept figura ideală a spațiului eminescian, pe care îl vedem mereu circumscriindu-se în forma perfectă a cercului: cerc protector al unui copac, ochiul de pădure, luminiș ce se deschide ca o oază secretă în codru, lac ce adună lumina lunii, "cuibar" unde cade un izvor și unde apa, adică devenirea, este atrasă după "cădere" și târâtă în ritmul continuu al cercului, ce pare să-i asigure perpetuitatea duratei" (Rosa Del Conte: 1990
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
ci în ceea ce unii au numit hiperrealitatea istoriei postmoderne. Acest cataclism nu putea ocoli școala, educația și, bineînțeles, teoria curriculumului educațional. El a generat tărăboiul teoretic și practic botezat de Pinar „cacofonia curriculumului”. Înainte de a-l desluși și a găsi oaze de lumină în jungla ideatică a noii teorii a curriculumului, este necesar să luăm în seamă năucirea provocată de ea în educația românească. Școala românească s-a aflat multă vreme în izolare aproape totală de confruntarea de idei din teoria
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
viitorii coloniști erau invitați să devină membrii unei asociații de muncă ș( trai (n comun, fără precedent, unde vor trăi o viață nouă (n prosperitate, demnitate ș( libertate deplină" (Cojocaru, Ornea, 1966: 70). Sistemul societar era prezentat ca o adevărată oază a bunăstării ș( fraternității (ntr-o mare de nedreptate socială ș( de ignoranță. Pentru o mai bună (nțelegere a sistemului preconizat, vom prezenta succint semnificația principalelor elemente implicate (ntr-un astfel de proiect, așa cum apar ele (n viziunea lui Charles Fourier. "Falanga
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
încă perfect capabile să ofere loisir bătrânilor din dotare (numiți, pudic, „seniori”), obosita carcasă pe roți își dă duhul încet, cu trei milioane de kilometri la bord, aici, în extremitatea de est a Europei, transportând tot bătrâni, dar nu spre oaze turistice exotice, ci spre „insule spirituale”, așa cum este aceasta de la Prislop. Față de acum doi ani, a crescut și numărul de cerșetori presărați de-a lungul drumului către mănăstire. Nu par a fi cerșetori „profesioniști”, ci mai degrabă oameni săraci de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Pliantul publicitar gratuit al lanțului alimentar „Kaufland”, distribuit în București în luna ianuarie 2011, vor bește de „pelerinajul anual a sute de credincioși” către Mănăstirea Cetățuia, în care „nu poți fi altfel decât înmărmurit de admirație. Mănăstirea este o adevărată oază de liniște. De fapt, unul dintre punctele de atracție ale mănăstirii ține de faptul că este izolată de oraș”. O firmă de asigurări propune „un pelerinaj gratuit” în Bulgaria și Ruse. „Ai citit bine, spune textul anunțului, ai șansa de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ajung acolo (fie și în postura de simpli turiști) măr turisesc o imensă stare de bine, de redescoperire a sinelui „religios”, fără a mai vorbi de cazurile de (re)convertire religioasă. Or, într-un Occident din ce în ce mai secularizat, o astfel de „oază spirituală” cu efecte neașteptate nu poate fi trecută sub tăcere. Pe de altă parte, tradiția istorică a „ortodoxiei vaticane” a arătat că Biserica Catolică este extrem de codificată, pentru a nu spune de-a dreptul reticentă în anumite cazuri, față de utilizarea
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
încordați și cu ochii pe bornele care ne anunțau misterioasa Taza. Taza 50 km, strigă copiii. Acuși, acuși ajungem. Fiatul buburuză se enervează și trece de 115 km/h. Copiii s-au ridicat în picioare și urmăresc finalul cursei spre oaza mult dorită. Taza 20 km, anunțăm toți într-un glas. Ar cam trebui să intrăm în zona industrială, mă gîndeam, puțin intrigat de imensul șes fără suflare de om. Taza 10 km, răsuflăm sacadat, plini de emoții. Vrem și înghețată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
avea nici o stricăciune, dar se gîndea să scoată ceva din tărășenia asta. Se lasă păgubaș și-mi atrage atenția: Altă dată să fiți mai atenți, da? Eu și acum am fost atent, dar... asta este. Bine, la revedere! Pornim spre oaza aceea faimoasă, pustie și liniștită. Fratele meu a ales un loc magnific, știut din alte dăți și începe să aranjeze totul. Eu ajut și ceilalți la fel. Fiecare are ceva de făcut. Doi tineri arabi apar ca prin farmec, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și eu fac efort să-l înțeleg. Și nu am convingerea certă că-s mai generos ca el. Paradisul Vannucci Mașina șerpuiește vioi printr-o depresiune lungă și largă care adăpostește Florența, Prato, Pistoia și, mai spre mare, Pisa. O oază de liniște și verde cît cuprinzi cu ochii pînă la munții care constituie pavăză contra vremii rele. O vale care clocotește de viață, cu oameni blînzi care vorbesc dialectul toscan. Guarda, signor sindaho, îmi atrage atenția viceprimarul orășelului, Quarrata. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
mult în Egipt? Întrebarea era simplă, directă și m-a urmărit mult fără a găsi un răspuns imediat. Cu greu, și mult mai tîrziu, am găsit răspunsul, răspuns care m-a surprins chiar și pe mine. Egiptul este o imensă oază în lungul Nilului, fluviu ce are șase mii cinci sute de kilometri lungime. De la Theba spre Cairo, valea fertilă se lărgește sensibil. Egiptul posedă o faună și o floră mai degrabă bogată. Se întîlnesc mai multe specii de acacia, sicomori
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
între copaci, când eram elev mai existau cei doi frați dintr-o tulpină, pomeniți în Hora Unirii. Mă- ntreb pe cine-or fi deranjat, fiindcă au fost tăiați. Trec peste Siret cu gândul la castelul și mănăstirea de la Miclăușeni, o oază de frunusețe, spiritualitate și tragedii de care puțini mai știu. Mi s-a spus despre castel, că deja este vizitabil; eram curios dacă s-a reconstituit vestita, valoroasa, bibliotecă (domnul prof. Ciobanu îmi povestise că reușise să salveze o parte
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
la spălătorie. Stând pe taburet în fața focului aprins, mama se bucura asemenea arabului care, mergând pe lângă cămila lui răbdătoare, prin soarele ucigător și furtunile orbitoare de nisip, ajunge în cele din urmă la limanul visat, care pune capăt suferințelor sale: OAZA. Antonia, colega ei de muncă și de suferință, la vederea mamei a rămas uimită. Rozalie, Rozalie! Cine te pune să faci acte de vitejie??! Copiii tăi n-au tată; vrei să rămână și fără mamă? De ce faci asemenea prostii? Pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
pugilistului trântit la podea în urma unei lovituri sub centură. Mama și tata erau în față, urmați de frații mei, în timp ce eu încheiam plutonul. O familie sărmană formată din șapte persoane străbătând deșertul indiferenței divine și umane în speranța găsirii unei oaze... Am ajuns și ne-am instalat cum am putut. Părinții mei erau foarte necăjiți. Cum să te instalezi? Cum să te aranjezi? Șapte inși într-o cămăruță strâmtă care abia ne asigura spațiul necesar pentru somn, obligați fiind să ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
care am moștenit dragostea și seriozitatea în muncă, iar de la mama dragostea pentru aproapele său, nepărtinirea și respectul pentru familie. Deși copilăria mi-a fost destul de amărâtă, nimănui nu-i este permis a uita această parte fragedă a vieții. Este oaza de puritate, de visuri și speranțe a fiecăruia dintre noi. Este momentul spre care te întorci întotdeauna cu plăcere, cu bucurie, cu boare de nostalgie și pe care, dacă ești îndemnat, îl istorisești celor dispuși să te asculte cu mult
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
Înțelept al Labirintului, Prinț Brahman, Gardian Mistic al Sanctuarului, Arhitect al Turnului Misterios, Sublim Prinț al Cortinei Sacre, Interpret al Hieroglifelor, Doctor Orfic, Gardian al celor Trei Focuri, Custode al Numelui Incomunicabil, Sublim Oedip al Marilor Taine, Păstor Iubit al Oazei Misterelor, Doctor al Focului Sacru, Cavaler al Triunghiului Luminos. Astăzi, binevoind a evita chemarea adresată capcanic prin ecartarea acelor diabolice imagini care nu V-au înșelat, V-am consacrat Cavaler al Lucidului Lucidic. Ființele care vă ademenesc sosesc zilnic, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
reacționar, s-ar fi prăbușit de mult în mâlul istoriei. Îngrijorată de subțierea mălaiului financiar și posibila nuanțare a discuțiilor, haita încearcă să-și asigure reînnoirea sinecurilor în universități, think tank-uri, centre de taifas, case de editură, radiouri și alte oaze occidentale influente. Suficiența arogantă îl face pe dl Adrian Năstase ca, la moartea lui Eugen Ionescu, să declare că nu vede de ce România oficială ar trebui să exprime vreun gând de regret. Evident, toate regretele trebuie economisite pentru dispariția unor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
Beni Montresor și-a Închipuit lumea Portocalelor ca pe o reflecție infinită Într-un joc halucinant de oglinzi: un labirint de platforme, spații geometrice și scări mobile care alunecau pe o suprafață de sticlă, formând când grota Fetei Morgana, când oaza deșertului unde Prințul dezleagă misterul portocalelor, din care ieșeau dedublându-se În oglindă, ca niște păpuși diafane, cele trei prințese. Costumele erau un mozaic pestriț și multicolor de forme abstracte, măști și păpuși de toate dimensiunile erau folosite pentru a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]