2,784 matches
-
atom de oxigen. Două exemple tipice de anhidride acid organice sunt: anhidrida maleică și anhidrida ftalică. Anhidridele acide sunt obținute industrial prin diverse metode. Anhidrida acetică este produsă în general prin carbonilarea acetatului de metil. Anhidrida maleică este produsă prin oxidarea benzenului sau a butanului. Majoritatea metodelor utilizate în laborator au la bază deshidratarea acizilor corespunzători anhidridelor. Condițiile de reacție variază de la acid la acid, dar în general agentul deshidratant folosit este pentoxidul de fosfor: Clorurile acide sunt de asemenea precursori
Anhidridă acidă () [Corola-website/Science/331964_a_333293]
-
negativ activitatea copiilor și atenția acestora"". Conservanții sunt substanțe care prelungesc durata de depozitare a produselor alimentare prin protejarea acestora împotriva deteriorării cauzate de microorganisme. Antioxidanții reprezintă substanțe care prelungesc viața produselor alimentare prin protejarea acestora împotriva deteriorării cauzate de oxidare, precum râncezirea grăsimii și schimbarea culorii. Corectorii de aciditate reprezintă substanțe care modifică sau controlează aciditatea sau alcalinitatea unui produs alimentar. Emulgatorii sau agenții emulsifianți reprezintă substanțe care fac posibilă formarea sau menținerea unui amestec omogen de două sau mai
Listă de aditivi alimentari () [Corola-website/Science/312643_a_313972]
-
ambalare reprezintă gaze ce intră în componența aerului, și care sunt introduse într-un container înaintea, în timpul sau după plasarea unui produs alimentar în container. Ambalarea în atmosferă protectoare este o tehnică folosită în industria alimentară atunci când se dorește prevenirea oxidării și dezvoltării bacteriilor. Aceasta presupune eliminarea oxigenului din atmosfera ce înconjoară produsul prin înlocuirea acestuia cu alt gaz, azot sau amestec de azot și dioxid de carbon, în funcție de necesități. În schimb, produsele ce conțin carne roșie proaspătă trebuie ambalate într-
Listă de aditivi alimentari () [Corola-website/Science/312643_a_313972]
-
de excreție și secreție intestinală, biliară și pancreatică, celule descuamate din epiteliul digestiv, leucocite, apă etc. Culoarea maro a fecalelor este dată de pigmenții biliari care, sub acțiunea florei bacteriene din intestinul gros, sunt transformați în urobilinogen și stercobilinogen. Prin oxidare, aceștia se transformă în urobilină, respectiv stercobilină. Produșii de putrefacție intestinală (indol, scatol, hidrogen sulfurat și mercaptan) conferă fecalelor un miros specific, neplăcut.
Excrement () [Corola-website/Science/317454_a_318783]
-
17- glucuronid ) sunt fie mai puțin activi , fie au o activitate similară cu fulvestrant . Studiile în cursul cărora s- au utilizat preparate hepatice umane sau enzime umane recombinante au indicat că CYP3A4 este singura izoenzimă P450 implicată în procesul de oxidare a fulvestrant ; cu toate acestea , căile de metabolizare care nu implică izoenzimele P450 par a fi mai importante in vivo . Datele obținute în urma studiilor in vitro sugerează că fulvestrantul nu inhibă izoenzimele CYP450 . Fulvestrant este eliminat mai ales sub formă
Ro_355 () [Corola-website/Science/291114_a_292443]
-
26.000 de ani, de vânătorii-culegători din Moravia.Obiectele erau modelate din lut și apoi plasate într-un cuptor și supuse unor temperaturi extrem de ridicate. Produsul rezultat este extrem de fragil, dar este, de asemenea, etanș și practic impermeabil la coroziune, oxidare, infestare si altor forțe distructive care ar distruge elementele din metal, lemn sau pânză. Cele mai vechi obiecte de ceramica cuprind căni și recipiente pentru lichide sau boabe, precum și vase de gătit, boluri, farfurii, pahare etc. Primul tip de ceramică
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
este metabolizat extensiv la în proporție mare la om . Au fost identificate 5 căi metabolice ale lasofoxifen : glucuronoconjugare directă ; sulfatare directă ; hidroxilare parțială la nucleul fenil- tetralinic ( cu metabolizare prin conjugare consecutivă a compușilor intermediari catecolici , prin metilare și glucuronoconjugare ) ; oxidarea la inelul pirolidinic ; și fenil hidroxilare . Au fost detectați în plasmă trei metaboliți ai lasofoxifen : glucuronoconjugat direct , glucuronoconjugatul unui metabolit hidroxilat și un catecol metilat . Afinitățile de legare ale metaboliților principali circulanți ai lasofoxifen au fost de cel puțin 31
Ro_349 () [Corola-website/Science/291108_a_292437]
-
au fost de cel puțin 31 de ori și 18 ori mai mici decât cele ale lasofoxifen pentru receptorul estrogenic alfa , respectiv receptorul estrogenic beta , indicând că este puțin probabil ca acești metaboliți să contribuie la activitatea farmacologică a lasofoxifen . Oxidarea , prin citocromul multiplu P450 , incluzând CYP 2D6 și 3A4/ 5 , și conjugarea lasofoxifen sunt cele două mecanisme principale de eliminare a lasofoxifen din circulația sistemică . Clearance- ul oral aparent ( Cl/ F ) a lasofoxifen la femeile aflate în postmenopauză este aproximativ
Ro_349 () [Corola-website/Science/291108_a_292437]
-
în apă și se ionizează în procesul de disoluție: Bicromatul de potasiu este un agent oxidant. Ecuația de reducere parțială este următoarea: În chimia organică bicromatul de potasiu este un oxidant ușor comparativ cu permanganatul de potasiu. Este utilizat pentru oxidarea alcoolilor. Bicromatul de potasiu transformă alcoolul în aldehide sau acizi carboxilici dacă este încălzit prin reflux. Alcoolii secundari sunt convertiți în cetone - oxidarea suplimentară nu este posibilă. De exemplu, mentona poate fi preparată prin oxidarea mentolului cu bicromatul acidifiat. Alcoolii
Bicromat de potasiu () [Corola-website/Science/332200_a_333529]
-
chimia organică bicromatul de potasiu este un oxidant ușor comparativ cu permanganatul de potasiu. Este utilizat pentru oxidarea alcoolilor. Bicromatul de potasiu transformă alcoolul în aldehide sau acizi carboxilici dacă este încălzit prin reflux. Alcoolii secundari sunt convertiți în cetone - oxidarea suplimentară nu este posibilă. De exemplu, mentona poate fi preparată prin oxidarea mentolului cu bicromatul acidifiat. Alcoolii terțiari nu sunt oxidați de bicromatul de potasiu. În soluții apoase schimbarea de culoare poate fi utilizată ca indicator al prezenței aldehidei sau
Bicromat de potasiu () [Corola-website/Science/332200_a_333529]
-
de potasiu. Este utilizat pentru oxidarea alcoolilor. Bicromatul de potasiu transformă alcoolul în aldehide sau acizi carboxilici dacă este încălzit prin reflux. Alcoolii secundari sunt convertiți în cetone - oxidarea suplimentară nu este posibilă. De exemplu, mentona poate fi preparată prin oxidarea mentolului cu bicromatul acidifiat. Alcoolii terțiari nu sunt oxidați de bicromatul de potasiu. În soluții apoase schimbarea de culoare poate fi utilizată ca indicator al prezenței aldehidei sau cetonei. Când aldehida este prezentă ionii de crom își reduc numărul de
Bicromat de potasiu () [Corola-website/Science/332200_a_333529]
-
mentolului cu bicromatul acidifiat. Alcoolii terțiari nu sunt oxidați de bicromatul de potasiu. În soluții apoase schimbarea de culoare poate fi utilizată ca indicator al prezenței aldehidei sau cetonei. Când aldehida este prezentă ionii de crom își reduc numărul de oxidare de la +6 la +3 iar culoarea se schimbă din portocaliu în verde. Acest lucru se întâmplă deoarece aldehida poate fi oxidată în acidul carboxilic corespunzător. Cetona nu prezintă această schimbare de culoare deoarece nu mai poate fi oxidată iar soluția
Bicromat de potasiu () [Corola-website/Science/332200_a_333529]
-
cloruri, etc.) și nu precipită prin fierbere. "Duritatea totală" este suma durităților temporară și permanentă. Provin din resturi de plante și animale. Ele pot fi oxidate complet și se exprimă în miligrame pe litru de manganat de potasiu necesar pentru oxidarea lor. Se găsește în special în apele subterane, sub formă de diferiți compuși, mai frecvent bicarbonat feros. În contact cu aerul, compușii feroși devin ferici, punându-se în evidență hidroxidul feric. Apa care conține fier în cantități mari este opalescentă
Calitatea apei () [Corola-website/Science/319475_a_320804]
-
glicerică") este o monozaharidă, din categoria triozelor, cu formula CHO. Este un solid cristalin, incolor și cu gust dulce, fiind un compus intermediar al metabolismului glucidic. Denumirea provine de la cuvintele "glicerol" și "aldehidă", deoarece gliceraldehida este aldehida glicerolului obținută prin oxidarea blândă a unei grupe hidroxil primare. Gliceraldehida conține un centru de chiralitate și de aceea pot exista doi enantiomeri (izomeri optici) diferiți: Gliceraldehida este importantă, întrucât examinarea structurii acesteia ajută la observarea structurilor monozaharidelor.
Gliceraldehidă () [Corola-website/Science/335815_a_337144]
-
combină la cald cu oxigenul. Rh și Os prezintă cea mai mare afinitate pentru oxigen, Pd și Pt cea mai mică. La cald toate metalele platinice reacționează cu clorul și fluorul. Metalele platinice formează combinații în mai multe stări de oxidare; numai Ru și Os ating însă în unele dintre combinațiile lor (de exemplu MO) valența maximă 8, caracteristică grupei. Din acest punct de vedere se observă o asemănare mai mare între perechile de elemente din aceeași coloană verticală și anume
Metale Platinice () [Corola-website/Science/308477_a_309806]
-
al elementelor. Are și denumirea eka-franciu. Fiind în sistemul periodic situat sub metalele alcaline, ununenniul ar putea avea proprietăți asemănătoare cu ale franciului sau cesiului și ar putea fi foarte reactiv cu apa și cu aerul. O probabilă stare de oxidare este 1. Masa atomică relativă este 316. Prima tentativă de sinteză a ununenniului a fost avut loc în 1985, când s-a încercat bombardarea unui atom de einsteiniu (cu 254 de ioni) și de calciu (cu 48 de ioni) la
Ununenniu () [Corola-website/Science/322212_a_323541]
-
pm și Cl de 181 pm. Mai des decât celelalte metale alcaline, cesiul poate forma numeroși compuși binari cu oxigenul. De exemplu, când cesiul arde în aer, se formează superoxidul CsO. Oxidul de cesiu „normal” (CsO), la care starea de oxidare este cea obișnuită pentru metalele alcaline (egală cu 1), formează cristale hexagonale de culoare galben-portocalie și este singurul oxid de tipul anti-clorură de cadmiu (CdCl). Oxidul se vaporizează la 250 °C iar la temperaturi mai mari de 400 °C se
Cesiu () [Corola-website/Science/304474_a_305803]
-
proporția medie în țesuturi este de 100 ppb (părți per miliard), în sânge și în oase fiind mai mică, 70 ppb. Prin alimentația zilnică se absoarbe cam 1 miligram de bariu. Cam toate combinațiile bariului se găsesc la gradul de oxidare +II. Acestea sunt săruri incolore, solide. Caracteristic pentru combinațiile bariului este că pot arde cu flăcără verde. Există două tipuri de combinații ale bariului cu oxigenul, oxidul de bariu (BaO) și peroxidul de bariu (BaO). Oxidul de bariu (BaO) adsoarbe
Bariu () [Corola-website/Science/304317_a_305646]
-
Frunzele culese manual din copaci de ceai bătrâni și sunt sortate, îndepărtându-se frunzele rupte, veștede sau oxidate; sunt întinse în încăperi bine ventilate pentru a se ofili un pic înaintea următoarei etape: stoparea oxidării prin prăjirea în tăvi. Acum frunzele sunt rulate fără a le rupe și întinse la soare pentru a se usca până mai rămâne nu mai multă umezeală decât este nevoie pentru că frunzele să nu se sfărâme, apoi sunt sortate pe
Ceai pu-erh () [Corola-website/Science/316701_a_318030]
-
mai multe). Felul în care este prelucrat de acum înainte îl încadrează în tipul sheng sau shu. Pentru a obtine pu-erh de tip sheng (crud), frunzele sunt aburite, comprimate în forme diverse și depozitate în camere uscate, care permit o oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare
Ceai pu-erh () [Corola-website/Science/316701_a_318030]
-
obtine pu-erh de tip sheng (crud), frunzele sunt aburite, comprimate în forme diverse și depozitate în camere uscate, care permit o oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare urmează tratarea cu abur fierbinte și presarea în forme.
Ceai pu-erh () [Corola-website/Science/316701_a_318030]
-
oxidare lentă. O seama de micro-organisme participa la desăvârșirea aromelor ceaiului pu-erh. Ceaiul de tip shu este obținut prin oxidarea forțată a frunzelor: acestea sunt întinse, stropite cu apă și lăsate să se oxideze câteva zile până la o lună. După oxidare urmează tratarea cu abur fierbinte și presarea în forme.
Ceai pu-erh () [Corola-website/Science/316701_a_318030]
-
Cmax ) a acestui metabolit ( care este de aproximativ 3 mg/ l după doze orale repetate de 75 mg/ zi ) se atinge la aproximativ 1 oră după administrare . Clopidogrelul este un pro- medicament . Metabolitul activ , un derivat tiolic , se formează prin oxidarea clopidogrelului la 2- oxo- clopidogrel , urmată de hidroliză . Etapa oxidativă este reglată , în primul rând , de izoenzimele 2B6 și 3A4 ale citocromului P450 și , în mai mică măsură , de izoenzimele 1A1 , 1A2 și În intervalul de doze cuprins între 50
Ro_794 () [Corola-website/Science/291553_a_292882]
-
Cmax ) a acestui metabolit ( care este de aproximativ 3 mg/ l după doze orale repetate de 75 mg/ zi ) se atinge la aproximativ 1 oră după administrare . Clopidogrelul este un pro- medicament . Metabolitul activ , un derivat tiolic , se formează prin oxidarea clopidogrelului la 2- oxo- clopidogrel , urmată de hidroliză . Etapa oxidativă este reglată , în primul rând , de izoenzimele 2B6 și 3A4 ale citocromului P450 și , în mai mică măsură , de izoenzimele 1A1 , 1A2 și 2C19 . Metabolitul tiolic activ , care a fost
Ro_794 () [Corola-website/Science/291553_a_292882]
-
iar în sinteze transformarea în compuși subtituiți are loc fără distrugerea complexului de tip cluster, precum și izomerizarea din "orto" în "meta". Anionul dicarbolid cu formula, [BCH] formează compuși de tip sandwich cu multe metale a căror ioni au numere de oxidare neobișnuite. Dianionul este un "nido"- cluster obținut prin degradarea dicarboranului. Carborin, sau 1,2-dehidro-o-carboranul, este un compus instabil derivat al orto-carboranului cu formula BCH sintetizat pentru prima oară în anul 1990. Atomii de hidrogen de la C2 al "o"-carboranului lipsesc
Carboran () [Corola-website/Science/317521_a_318850]