2,052 matches
-
folosit. Dar nimeni sau aproape nimeni nu se oprește în aceste așezări unde istoria se îngînă cu jungla. Autobuzul plonjează în sud, sub un cer tot mai ars de febră în ciuda rafalelor violente de ploaie, și între păduri întinse de palmieri bătrâni unde e normal să-ți amintești de Rousseau, de mitul vârstei de aur și să-ți pui întrebări... Odată am văzut în America o scenă incredibilă, stupefiantă, pe care n-o pot uita. Oameni care, obosiți de zgomot, ascultau
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
cost. "Cele două flageluri ale omenirii sunt Inchiziția și Societatea", a exclamat Pascal. Dar ce rămâne în afara lor? A nega în principiu societatea înseamnă a nu lăsa omului altă speranță decât aceea de a fi singur. Chiar aceste locuințe dintre palmieri au simțit nevoia să se grupeze. Bineînțeles, nu e o consolare să opunem stării naturale o singurătate "modernă". Îmi amintesc un tablou al lui Jordaens unde Diogene cu felinarul aprins e în mijlocul unui grup care se amuză, îi dă cu
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
de la Palenque, dacă mi-aș pierde jurnalul? Mă surprinde să aflu că la Palenque cad cele mai mari precipitații din Mexic. E un fel de pol al ploilor aici. Tocmai căldura și ploile au ațâțat, însă, vegetația să crească agresiv. Palmieri înalți, cedri, liane prin care alunecă șopârle, orhidee sălbatece se încîlcesc și, chiar mai mult decât vestigiile civilizației maya, jungla pare să fie adevărata enigmă aici. Cu excepția cărărilor, incinta e plină de iarbă. Pe un dâmb, lângă un templu, un
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
ca să mai putem coborî. Rămânem câteva clipe pironiți pe scaune. Apoi ne hotărâm să ne dăm jos. Furtuna a rămas în urmă. Plouă mărunt acum, pietrișul scârțâie sub tălpi și în bătaia farurilor se văd tufe de bambus și un palmier. Suntem la o hacienda, ni se explică. Și abia acum observăm că nu e nici un oraș în jur. Restaurantul de la hacienda s-a închis. Nu mai găsim decât răcoritoare și alune pe care le ronțăim flămânzi. despre secetă Ploile vin
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
viteză, trebuie să ajungem la timp la Valladolid, am întîrziat prea mult între minele de la Chichen-Itza. (Ah, această obsesie a exactității! Și eu care mă asemăn atât de mult cu mexicanii la capitolul "punctualitate"... ) Câmp gol, ars de lumină, câțiva palmieri, nimic altceva, ba da, un lan de henequen, cea mai importantă cultură din Yucatan, un fel de cânepă, apoi un bărbat care merge călare, o femeie care s-a oprit și privește autobuzul... Și din nou câmpul. Amiaza. Căldura. Otrava
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
văd. Ajungem cu o mică întîrziere la Valladolid. despre iluzie La New York, Don Quijote n-ar fi reușit decât să fie ridicol. În Mexic, nu i-ar trebui decât un costum de charro. un maya Sub un acoperiș din foi de palmier, viceprimarul Valladolidului ne vorbește despre Yucatan. Ne arată o bucată de rocă roz-gălbuie, calcaroasă, cu urme de scoici. Știu ce vrea să ne demonstreze. Altădată, a fost un fund de mare aici... Mâncăm friptură de cerb și ni se oferă
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
plecat... La Villahermosa s-a întîmplat, de unde port cu mine patru fructe de mango de care nu mă ating. Vreau să le duc acasă*. Și am mai văzut unul deasupra unui câmp plin de cactuși-candelabru, la marginea unei păduri de palmieri, cred. Dar nu sunt sigur. Căci, seara, în Mexic, pădurile nu se întunecă; se sting. * Din păcate, legile vamale m-au împiedicat să le iau cu mine. A trebuit să le las la aeroport la Ciudad de Mexico. Erau galbene
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
unor păsări, speriate de ochii fosforescenți ai șacalilor, au aprins, însă, pădurea. Incendiul s-a întins, cu flăcări din ce în ce mai înalte, și deodată m-am pomenit în parcul Alameda, unde stăteam pe o bancă și priveam mai departe cerul. Cei câțiva palmieri din parc erau plini de fluturi obsceni, surescitați de căldura nopții. Cerul era aici plin de stele și mă întrebam, neliniștit, care dintre ele putea fi Aldebaran. Zeul vântului continua să șuiere o melodie ciudată. Parcul s-a retransformat, spre
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
naufragiu lăuntric. Nu fusese acuzat sau brutalizat ci, pur și simplu, anihilat. Cu toate acestea, ceva mai târziu, simțise că trebuie, că e indispensabil să-l urmeze pe Rozanov în America, să-l bântuie din nou, să-l aștepte pe sub palmieri pe drumurile prăfoase din California. S-ar fi părut că cel mai mic semn, un gest al mâinii, prin care i-ar fi recunoscut existența, ar fi putut să-l tămăduiască, atât de intensă îi era nevoia și atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
nord, colinele mușcau din azurul infinit al cerului. Acesta era orizontul vizibil, între coline și fluviu, clădirile se înșirau în lungul vastelor artere de circulație. În cea mai mare parte, erau vile ale căror acoperișuri deschise la culoare sclipeau printre palmierii și arborii semi-tropicali. Dar, ici și colo, mai puteau fi zărite alte hoteluri și construcții de dimensiuni mai importante, neidentificabile la prima vedere. Mașina se înălța pe culmea nivelată a unei coline. Era un turn strălucitor, argintiu, care se avânta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
care nu se depreciază niciodată. Șeful escortei era rezemat de portbagajul Lanciei - și fuma, cufundat În gânduri. Dar când personalitatea sa ieși dintre hortensii, Antonio se desprinse brusc de lângă mașină, se asigură că nimeni nu-i Întinsese vreo cursă printre palmierii și magnoliile grădinii, iar apoi Îi veni În Întâmpinare, talonându-l Îndeaproape, și Îl conduse la mașină. — Bună dimineața, Buonocore, Îl salută Elio, cu bunăvoința lui obișnuită, În timp ce agentul-șofer Îi deschidea portiera. — Bună dimineața, onorabile, Îi răspunse Antonio. — Și astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
aminte de visele exotice ale Emmei. Îi promisese Întotdeauna că În anul următor nu aveau să meargă iar la Santa Caterina, ci avea s-o ducă Într-o țară ecuatorială. Un Crăciun fără frig și fără brazi de plastic: cu palmieri și soare arzător. Sarah rotise plăcinta În jurul bucăților de carne și Îl Învățase să mănânce cu mâinile. Îl Întrebase În ce zodie este. Nu pot să cred, spuse el. Tu vrei să lași impresia că nu crezi În nimic, râse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Trenulețul intră sub pământ, străbătând galerii pline de funingine, negre, Întunecate, mirositoare, aproape sufocante - apoi ieși iar la suprafață. Se umplu. Alerga printre cartiere strălucitoare de marmură și zgârie-nori și apoi prin periferii din ce În ce mai Împrăștiate, apoi printre pini, oleandri și palmieri, trecând dincolo de enigmaticele ruine milenare, și În cele din urmă se opri. Căsuțe joase cu varul corodat de aerul mării și hoteluri neîngrijite cu draperii Învrâstate ce acopereau terasele ca niște pleoape se aliniau În fața mării. Era miros de alge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Saturnia. Oricum vom sărbători. Va fi la fel. Va fi chiar mai bine. Sasha ridică ochii spre cer. Clădirile din Piața Spania păreau să se prăbușească peste el. În spatele crucii scheletice a unei biserici plutea o frântură palidă de lună. Palmieri filiformi proiectau pe caldarâm o umbră subtilă ca o capelă. Antene ascuțite se Înălțau pe acoperișuri ca niște sulițe de război. Văzu un pescăruș care zbura Înspre cer profitând de curenții calzi ascendenți. Apoi doar o fâșie de nor Împrăștiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
a scos un sunet plin de fericire: — Oooooh, ce bine că vine weekendul, a zis ea. A închis ochii o clipă și când m-am uitat la ea, i-am văzut genele uimitoare bătându-i obrajii ca niște frunze de palmier. — Pleci undeva, am întrebat eu de probă. — Nuuuu, a zis ea, deschizându-și ochii. Nu plec nicăieri. Nu mă dau jos din pat decât dacă e absolut necesar. I-am spus lui Richard că sunt hotărâtă să nu fac absolut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
la New York, dar nu e cu Buddy și Irene, asta-i sigur. Își luă geanta de jos și scoase o ilustrată din ea pe care i-o dădu lui Ruby. Ruby se uită la poza cu o plajă marginită de palmieri și o Întoarse pe partea cealaltă. Era adresată lui Fi și lui Saul. Se uită la timbru, a cărei dată era cu aproape o săptămână În urmă. Erau doar câteva rânduri scrise. „Buddy și cu mine avem o vacanță minunată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
mi-a alungat toate avânturile și inspirațiile artistice. Pictura, după voința nepriceputului, arăta cam așa: o poieniță largă, verde, plină de floricele de toate culorile; pe margine - niște copaci cum nu se găsesc la noi, cu frunze lungi, ca ale palmierilor; pe frunzoaie sunt așezate păsări roșii, verzi, albastre, galbene, ceva Între papagal și sticlete; pe cerul albastru - rândunici și porumbei -, iar Într-un colț, Soarele zâmbăreț ca un om ce și-a pus burta la cale numai cu bunătăți, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
la toate în muzică. PIANISTA: O să vină ziua. Venirea e în zi. Și cine vine e așteptat la sfârșit. Eu am apă de robinet, în sus și în jos, peste tot există neapărat apă de robinet. Și cu toate astea palmierul meu pitic s-a uscat, cu toată instalația de irigații. Palmierul meu mare cât un deget... a dispărut de-a dreptul. COMPOZITORUL: - Pot să-mi prefac vocea. Spun (cu voce schimbată): Îmi este mai frică să merg la cumpărături decât
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
zi. Și cine vine e așteptat la sfârșit. Eu am apă de robinet, în sus și în jos, peste tot există neapărat apă de robinet. Și cu toate astea palmierul meu pitic s-a uscat, cu toată instalația de irigații. Palmierul meu mare cât un deget... a dispărut de-a dreptul. COMPOZITORUL: - Pot să-mi prefac vocea. Spun (cu voce schimbată): Îmi este mai frică să merg la cumpărături decât să mor. De fapt nu mai e posibil, nu e posibil
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Ajunsă în cetatea Susa din Berberia, va fi mai apoi adăpostită de o saracină bătrână, în casa căreia se va supune, alături de alte femei, unor munci manuale: „lucrau cu mâna, fie-n mătase, fie-n piele, fie-n frunze de palmier, felurite lucrușoare”209 și va învăța limba arabă. Deznodământul este unul fericit, cuplul fiind în cele din urmă refăcut și primind și recunoașterea publică. La 205 Ibidem, p. 142. 206 Ibidem, p. 292. 207 Ibidem, p. 403. 208 Ibidem, vol
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
Jolla. Și atunci, ca și astăzi, orășelul era un paradis al milionarilor (deveniți între timp miliardari!), splendid așezat pe malul Pacificului, la nord de San Diego, beneficiind de o climă „nici caldă, nici rece”. Peisajul stâncos, plaja îngustă, dar spectaculoasă, palmierii și liniștea de început de lume ar fi trebuit să-l calmeze. Comentariile sale sunt însă în nota cinic-ironică în care se referă, în general, la lumea înconjurătoare: „Da, e un loc frumos pentru bătrâni și părinții lor!”. Într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
pentru a permite utilizarea mașinilor performante; specializarea și prin realocare a unor produse în țări unde producția acestora este mai ieftină. Astfel, Brazilia, Panama, India, Malayesia s-au transformat în furnizoare de ceai, cafea, banane, zahăr din trestie, ulei de palmier (pentru obținerea de biocombustibil) în beneficiul țărilor dezvoltate din Europa, SUA, Japonia și, mai recent, și în avantajul Chinei; surplusul de alimente din țările dezvoltate trebuie gestionat pentru a evită scăderea prețurilor sub limitele care asigură bunăstarea producătorilor agricoli. Uniunea Europeană
GLOBALIZAREA Manifestări şi reacţii by Florina BRAN,Gheorghe MANEA,Ildikó IOAN,Carmen Valentina RĂDULESCU () [Corola-publishinghouse/Science/228_a_334]
-
conduce la alienarea acestei lumi noi care este marele oraș american. "Moise urcă din câmpiile Moab spre muntele Nebo... și Dumnezeu îi arăta întreg ținutul de la Gileade până la Dan. Și întrg Naftali și ținutul Efraim... marea ... și la sud... orașul palmierilor până la Zoar (Deuteronomul, 34, 1, 2, 3). 558 "Către seară, ajunseră într-o regiune mai degrabă agricolă și fertilă. Se vedeau în jur câmpuri nedivizate în parcele care își etalau verdele pe pantele ușoare ale dealurilor: bogate proprietăți rurale...". "Moise
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
își etalau verdele pe pantele ușoare ale dealurilor: bogate proprietăți rurale...". "Moise urcă din câmpiile Moab spre muntele Nebo... și Dumnezeu îi arăta întreg ținutul de la Gileade până la Dan. Și întrg Naftali și ținutul Efraim... marea ... și la sud... orașul palmierilor până la Zoar (Deuteronomul, 34, 1, 2, 3). 559 "În seara aceea, s-au văzut prepelițe care urcară și umplură câmpul" (Exodul, 16, 13). La Kafka: Se vedea ciocârlii zburând sus în cer, dar și rândunici care treceau destul de aproape de capetele
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
în ultimii ani a căutat să-și transforme cât de cât metodele, rămase identice de la sfârșitul secolului al XIX-lea, data fondării ei. Două momente din viața CFHBC: până în 1925, ea prelucrează cauciuc și fildeș; după această dată, ulei de palmier și palmieri. Această producție ia două forme: exploatarea culturilor de palmieri naturali, cu prelucrarea nucilor la posturile economice diseminate în toată țara (prese cu aburi sau manuale); organizarea de culturi artificiale de palmieri (Etoumbi, Lebango, Mokouango etc.). Însă CFHBC avea
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]