1,594 matches
-
altă modalitate de a produce sunete s-a considerat a fi oasele de mamut, pictate cu motive geometrice, îndeosebi acelea dispuse circular în spațiul unei locuințe de la Mezin, Ucraina, datată la 15.000 ani BP. Pe baza repetării unor motive picturale, Sergej Bibikov a creat muzica obținută prin percuție, pe care noi o considerăm că putea reprezenta o modalitate de exprimare sonoră în cadrul manifestărilor cultice. Se mai consideră (M. Duvois, 1994, p. 19-22) că în cadrul ceremoniilor religioase, care aveau loc
Prelegeri academice by VASILE CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92370]
-
de exprimare sonoră în cadrul manifestărilor cultice. Se mai consideră (M. Duvois, 1994, p. 19-22) că în cadrul ceremoniilor religioase, care aveau loc în grotele pictate, sonoritatea se putea obține și prin percuția stalactitelor, ba chiar se induce ideea că motivele picturale ale unor animale, modalitățile de reprezentare (cu capul întors, cu gura deschisă etc.), puteau constitui elemente de transmitere a unor mesaje, simboluri ale ritualului religios. După opinia noastră, aceste supoziții vor trebui probate prin identificarea mai multor serii mai mult
Prelegeri academice by VASILE CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92370]
-
personajului etc. ) și prin portretul moral (care subliniază calitățile morale: curajul, bunătatea, cinstea, respectul, răutatea, egoismul, etc.) - tabloul - reprezintă un text descripitv în versuri sau în proză care prezintă un colț din natură sau un peisaj, sugerând cititorului o imagine picturală (forme și culori) ce impresionează prin frumusețe și pitoresc. În literatură, tabloul se întâlnește fie în cadrul unui text literar amplu (povestire, nuvelă, roman), fie într-un text literar de sine stătător (pastelul, idila etc.). Descrierea de tip tablou structurează imaginile
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
capabile să intervină în menținerea vitalității oamenilor. Peisagistica este o artă. Cromatica floristică cu nuanțele sale, silueta arborilor și linia arboretelor, jocul luminilor și al umbrelor, conturul orizontului în reverberația depărtărilor, luciul apelor sau succesiunea spațiilor sunt elemente ale limbajului pictural. O pictură, un tablou care se înregistrează odată cu percepția auditivă a freamătului, vuietului și ecoului se întregesc cu plăcerea olfactivă a aromelor, mereu altele dimineața sau seara. Spațiile verzi depășesc însă valoare artistică psihoemoțională. Prin condiționarea microclimatului, spațiile verzi au
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
de echilibrare psihosomatică, condiționând starea de confort, ca semn al sănătății și calității vieții. Raportul nostru cu natura este revelator și ca poetică a peisajului. În ce măsură tindem spre această poetică putem aprecia după tendința de a privi sau achiziționa reprezentări picturale, care recuperează, în opere de artă, ambientul nostru natural, stabilind relații estetice între noi și natură. Cu cât viața socială este mai intensă, procesul de industrializare mai precipitat și mai excesiv, cu atât este mai frecventă reacția de a procura
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
Oltul ciupea din malul insulei și se certa cu el însuși...” sau „Pereții încă vibrau de știrea căzută pe sufletul ei ca o pasăre ucisă de trăsnet...”, iar pasajele despre arta dansului și împlinirea sufletească, prin muzică întregesc armonios acest pictural imortalizat prin arta cuvântului, înzestrare moștenită (și cultivată) de la maestrul întru arta cuvântului meșteșugit, care a fost Barbu Delavrancea. Dumitru Vacariu Poetul și Cântecul lebedei Truditor al cuvântului cioplit pe fila timpului, poezia-artă devine în viziunea distinsul domn DUMITRU VACARIU
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
semianonimatului”, însă aventurile sale dau clasă , par adevărate lecții de înșcolire în sodomism. Asistăm la derularea (mini-secvențe cinematografice desprinse de atmosfera „Moulin Rouge”?!) unor dorințe (spontane, firești), învăluitor, lascive. Par lipsite de vulgaritate, și totuși sunt nocive, amintindu-ne de picturalele lupanarelor din Pompei, în Dșteptarea magmei incandescentului Vezuviu. învăluitoare sunt discretele sonorități ale descripticului care însoțesc scenele erotice. în viziunea lui Radu Țuculescu, dragostea se dorește „caliguleană”, proiectată „în limbile de foc ale iadului”. Interesant este că tot ceea ce înseamnă
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
inima gândind la un posibil răspuns pozitiv. Pentru prezumtivii cititori, această succintă prezentare este, firește, și-o invitație spre lectură, dezlegând în acest mod și misterul acestui muzical titlu: „Canta che ti passa” („Cântă, că-ți trece”) Eugène Ionesco Limbaj pictural „Duhul seriozității este plictisitor...” „O, glasul meu prea mic, / la voi cum să-l ridic?” (Eugène Ionesco) Pentru Ionesco, desenul este precum un joc. Un joc nonfigurativ, iar ceea ce i se cere privitorului, așa cum - de altfel - recomanda și regizorului care
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
darul de a înlocui întrucâtva învăluitoarele replici-jocuri de cuvinte, cu personaje-figurine, schematic, vizualizați prin contururi comune, și totuși distincte, prin comparație cu Dupont, Durand și Martin - îmbrăcați la fel sau cu Nostima Doamna, din Scenă în patru. „Replicile-ecou” și încrustațiile picturale transpar în perfectă similitudine. Aceasta este „lecția” dramaturgului și pictorului Eugène Ionesco. Imaginația artistului e bogată, diversificată și ne surprinde plăcut. O imagistică plină de sensuri abstract-filosofice, precum: copacul „văduv și orfan”, adumbrind pământul, în revărsări generoase de încrustații întușate
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
fracțiune de secundă și alăturând vocea poetului, solidar cu ei în fața morții: „Pot să prefac orice munte/ într-un nimic răsturnat,/ o piramidă a golului/ cu creștetu-n jos,/ o colosală cupă de beznă!” (Glasul demonului din a XX-a vale). Pictural și muzical, retoric și liric, veritabil oratoriu, Surâsul Hiroșimei a avut nenumărate transpuneri teatrale, a prilejuit recitaluri, a fost pus pe muzică și ecranizat, a beneficiat de numeroase traduceri, fiind poate cel mai cunoscut poem românesc în lume. Cântece împotriva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287669_a_288998]
-
ce, uneori, punctează edenic parcursul individualității umane este experiența perturbantă a erosului. Întâlnirea cu cel care ne devine drag deșteaptă și activează în noi amintirea unui ev atemporal unde ne redescoperim superiori față de persoana ce credeam că suntem. Alături de chipul pictural adorat în incandescența iubitoare, îndrăgostitul se înalță spre această dimensiune pentru a o coborâ pe pământul vieții sale de zi cu zi. El speră într-o resurecție în care se va înlocui cu sinele său ideatic. Credința în metamorfoza sa
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
și-ar concepe evoluția. Creatorul ordonează conținutul de spirit ce i se oferă, îi dăruiește chip și individualitate, îl numește așezându-l în parametrii stabili și bine precizați. Astfel, sunt posibile aparițiile strălucitoare a nestematelor artistice cum ar fi cele picturale, muzicale sau literare. Dincolo de farmecul persuasiunii lor ele se dăruiesc încântării admiratorilor fundamentându-se în temelia unor structuri alese și bine elaborate de luciditatea artisticului. Exactitatea evidențelor nu absentează chiar și dintr-un astfel de înalt nivel al zidirilor spirituale
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
întâlnirea cu însăși chemarea zeului, cu vocea meta-sonoră și epifanică dinspre care reverberează în globalitatea existenței modulații străfulgerante. Reculegerea în templu implică acceptarea lăuntrică, pe treptele ascendenței spre Divin, a însoțirii învăluitoare oferită de intensitatea profundă a ritualului de evocările picturale și sculpturale ce trimit la punctarea transcendentă a istoricului, de relicvele-mărturii menținute în aura sacralității lor, toate acestea fiind reunite sub armonia ordonării ansamblului arhitectural. Conlucrarea acestor factori la nivelul profunzimilor conștiinței celui credincios determină răsturnarea coordonatelor existențiale fundamentale în
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
de către elementele primordiale templului și funcționalității sale urmată de impactul decisiv al conlucrării lor asupra conștiinței predispusă extazierii, atunci, care poate fi substanța relaționării dintre aceste elemente și transcendență? Ce conexiune pulsează teluric între paradigma care reunește ritualul, creația religioasă picturală și sculpturală, relicvele sacre, proiectul concretizat arhitectural și prezența divină ce se lasă surprinsă cutremurător? Într-un mod metaforic se poate spune că ritualul reprezintă inima templului, astrul spiritual ce-l luminează și definește pulsativ, reperul primordial fără de care credincioșii
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
frecvent iar sacerdotul și ritualul său îi recunosc condiția de oglindă mistică în care se reflectă drama izbăvirii transcendente a omului chemat întru Divinitate. Alături de impulsiunea ritualului, un alt element definitoriu pe care îl întâlnește credinciosul în templu este creația picturală și sculpturală. Pictura întâmpină atenția privirii cu suprafața sa plană ce trimite, într-un mod aparent contradictoriu, la o multitudine de planuri suprapuse. Ingenioasa concentrare stratificată induce, însă, ulterior senzația unei situări în spațiu a acțiunii și chipuurilor propuse ochiului
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
-și aroge statutul de relicvă-mărturie supremă a Divinului, o relicvă-mărturie non-materială, conștientă de sine, așezată paradigmatic și supra-istoric între voluptatea tentației ucigătoare și copleșitoarea ascensiune spre mântuire. Locațiile în care se concentrează împlinirea ritualului, desfășurarea amplă și cromatică a scenelor picturale, postularea în propria soliditate a elementelor sculpturale, așezarea relicvelor-mărturii întru evidența ce se cere venerată a sfințeniei supra-temporale, toate aceste arii constituiente templului sunt inițial, la nivel tehnic-conceptual, elaborate și conexate unitar în proiectul arhitectonic. Încercând să răspundă la interogarea
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
venerările zeului într-un flux conic, într-o cascadă spirituală cu torentul inversat dinspre extensia pluriformă a mulțimii către ascuțișul ce focalizează totalitatea proiecțiilor spre Divinitate activate prin ritual și în jurul impulsiunilor sale modelante. Astfel, proiectul arhitectural materializat, relicvele-mărturii, creația picturală și sculpturală, ritualul oficiat de sacerdot toate aceste constituiente definitorii pentru templu deschid spre Divin și indică prezența sa activă. Conexiunile amintite între aceste elemente și transcendență au drept centru al dinamicii lor conștiința sublimată a credinciosului. Dar, pentru ca această
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
ea și te întrebi ce ar mai trebui să pui, o lași să se usuce, pentru că în timp lucrarea își schimbă culoarea. Culorile de apă se deschid, cele pe bază de ulei se închid și atunci se schimbă și raporturile picturale. După ce se usucă revii la toată seria și constați că iar nu ești mulțumit, că trebuie să revii la o pată de culoare, la un amănunt. Așa se face că eu lucrez la mai multe lucrări deodată, le schimb, le
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
nici un fel. Naivul e precum pasărea cerului. El stăpânește arta din instinct, în vreme ce școala vine să te învețe. Noi îi separam de ceilalți doritori, oferindu-le o protecție a limbajului lor, dar dându-le și sfaturile necesare pentru soluțiile mai picturale. Cel mai adesea îi stimulam, dându-le anumite teme specifice artei naive, cum ar fi viața la țară, cu nunțile și petrecerile ei, în care se reinventa povestea unor obiceiuri rămase în amintirea pictorilor. Consider și acum că ei ar
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
A debutat (sub un moto din Mateiu I. Caragiale) cu volumul Țara de lut sau Scrisorile blândului și însinguratului Sergiu Adam către mult prea iubita lui soață, Doamna Otilia, apărut în 1971. Sunt aici versuri sensibile, evocări serafizate de ruralism pictural, dar cu filiație bacoviană („ninge pe vechi catedrale”,/ „soarele curge peste vârfuri de plopi”) și nu fără ceva urme din linia Nicolae Labiș - Ioan Alexandru („Oh, lerui-ler, într-o noapte ca asta/ când stelele umblă buimace pe jos/ fratele meu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285176_a_286505]
-
Gala Galaction, Ion Dongorozi, Tiberiu Crudu, Mihail Lungianu, G. Perticari și din fragmente de jurnal aparținând lui Ioan Slavici. Eseuri și articole mai ample semnează Ion Agârbiceanu (Muzica românească și muzica populară), Adrian Maniu (Covorul oltenesc), V. G. Paleolog (Opera picturală de la biserica „Sf. Gheorghe Nou”), T. Păunescu-Ulmu (Urme populare în poezia lui Eminescu), I. D. Lăudat (Mihail Kogălniceanu) ș.a. La rubrica „Scriitori olteni”, concurată de „Poeți olteni” și „Figuri ale Olteniei”, sunt incluse câteva portrete consacrate scriitorilor legați de sau din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290467_a_291796]
-
monoteismul patriarhal s-a angajat să le alunge sau să le marginalizeze. Pentru a relua o expresie dragă lui Fernando Pessoa, reîntoarcerea "paganismului ca principiu vital"48. Principiul uniunii contrariilor, proces dinamic al corespondențelor așa cum îl putem vedea în opera picturală a unui Arcimboldo, în care oamenii, fructele, legumele și florile se conjugă într-o arhitectonică fără limite precise. În aceea a lui Hieronymus Bosch, de asemenea, unde toate delirurile, până la cele mai înfricoșătoare, se dezlănțuie într-o voioasă sarabandă. Linii
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
poezia satului și, paradoxal, cu aceea a războiului. „Acorduri”, „litanii”, „game stinse” acompaniază dureri înăbușite (credința stinsă, ruperea de glie, trecerea) și pustiul sufletului. Modelul este G. Bacovia, dar influențe vin și din Verlaine ori din Șt. Petică. Sugestive imagini picturale țâșnesc în această poezie care nu poate evita clișeul, dar îl adoptă cu o încredere candidă, el potrivindu-se fondului sufletesc. Calea sângelui, carte a amintirilor de pe front, prefațată de o scrisoare a lui G. Bacovia și premiată de Academia Română
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286150_a_287479]
-
obiectelor de artă în spațiul conotativ duc la transformarea lor în înțelesuri identice conotativ, ce pot fi înțelese și interpretate prin metaforă. În orice tip de artă întâlnim metafora sau tropul care duce la diferite tehnici artistice și literare. Metafora picturală, ca și imaginea artistică duce la definirea și înțelegerea ontologică a artei picturale. Construcția metaforei presupune o unire a imaginilor disimilare creând expresivitatea poetică. Metafora nu permite unui obiect să apațină unei clase din care face parte, ci încearcă să
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]
-
conotativ, ce pot fi înțelese și interpretate prin metaforă. În orice tip de artă întâlnim metafora sau tropul care duce la diferite tehnici artistice și literare. Metafora picturală, ca și imaginea artistică duce la definirea și înțelegerea ontologică a artei picturale. Construcția metaforei presupune o unire a imaginilor disimilare creând expresivitatea poetică. Metafora nu permite unui obiect să apațină unei clase din care face parte, ci încearcă să-l facă o parte a unei categorii care nu se poate baza pe
[Corola-publishinghouse/Science/84972_a_85757]