2,087 matches
-
Ulterior, Husărescu a mai publicat o lucrare - Mișcarea revoluționară de la Tatar-Bunar - care prezintă, pe larg, tentativa bolșevică de destabilizare a statului român din anul 1924. Eugen Cristescu, viitorul șef al Serviciului Special de Informații, era în perioada respectivă un tânăr polițist, ambițios și capabil, care îl seconda pe Romulus P. Voinescu, directorul D.P.S.G. În anul 1925, Cristescu a elaborat un studiu pertinent, Mișcarea revoluționară comunistă din România în cursul anilor 1918-1926 și legăturile ei cu Internaționala a III-a, în care
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
condus-o spre deznodământul fatal. Cercetările efectuate de Serviciul Secret nu au identificat nici o persoană cu acest nume, nici vreo crimă sau sinucidere care să corespundă datelor publicate, astfel încât s-a considerat că articolul este opera vreunui autor de romane polițiste. Un alt volum analizat a fost Espions de guerre et de paix 1918-1938, apărut la Paris și semnat de Marthe Richard, cunoscută pentru activitatea depusă în favoarea serviciului de informații francez în primul război mondial. Lucrarea în cauză a fost apreciată
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
un raport pe care l-a destinat conducerii Ministerului Apărării Naționale și în care a afirmat că nu e de acord ca tineretul țării să fie „tratat barbar”, cu o rație de hrană de 4 lei/zi în timp ce un câine polițist avea 8 lei/zi. A luat măsura îmbunătățirii regimului alimentar în penitenciare și a eliberat pe arestații preventiv, printre care „mulți țărani”, sub simpla bănuială de rebeliune. Prin exploatarea informativă a anturajului, s-a mai aflat că generalul Antonescu redactează
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Tagore 116 referințe Receptarea culturii hispanice în România 1477 referințe Receptarea lui Maupassant în România 265 de referințe Reforma religioasă de la Luther la Calvin. Studiu comparativ. Considerații istorice 78 referințe Rene Descartes 88 referințe Romantism. Romantismul englez. 49 referințe Romanul polițist românesc 522 referințe Sacramentul căsătoriei în biserica ortodoxă română 231 referințe Sfânta Treime 119 referințe Samuel Beckett în fondurile Bibliotecii Centrale Universitare „Mihai Eminescu” Iași 119 referințe Sfânta Parascheva de la Iași 21 referințe Sociologia familiei 55 referințe Sociologia medicinii 115
BCU Iaşi:Parcurs sentimental:schiţă monografică by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Science/443_a_752]
-
promovat ca șef al Serviciului Arme, Explozivi, Substanțe toxice și stupefiante unde am lucrat până la ieșirea la pensie cu gradul de colonel. În toată perioada lucrată am avut rezultate deosebite care de multe ori depășesc imaginația și fanteziile din romanele polițiste care nu pot fi redate în câteva cuvinte. Sunt căsătorit din anul 1978, iar soția este medic stomatolog și am un fiu în vârstă de 32 ani care este inginer, el la rândul lui fiind căsătorit și are un băiețel
Giurgiuoana : sat, biserică, oameni by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Science/1193_a_1929]
-
a sensului existenței, a legităților și semnificațiilor. Finalul - cu sinuciderea Iuniei, probabil din slăbiciune, din inadaptare, din neputința de a fi fericită - învederează înclinația naratorului de a recurge la ipoteze, supoziții, variante de „adevăr”, într-o „anchetă” care nu e „polițistă”, ci gnoseologică. În Erou fără voie (1994; Premiul Asociației Scriitorilor din Iași), un scriitor îi cere unui personaj „real”, care a supraviețuit, mutilat, unui grav accident (a căzut din tren, nu se știe dacă din nebăgare de seamă, voit ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286227_a_287556]
-
și moartea prințesei Diana), science-fiction (efectul de seră), erotice (aventurile sexuale ale președintelui Clinton), ale înfruntării dintre Bine și Rău (războiul din Golf, din Kosovo, cel împotriva terorismului), fără a uita rația cotidiană de catastrofe, de povestiri de groază sau polițiste, "consumul de povești pe cap de locuitor devenind impresionant".459 Considerații finale Trebuie menționat însă că nu există "mituri în stare pură", că nu putem secționa un anume discurs, o anume credință sau o anume legendă pentru a-i analiza
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
economice, de fapt o "epocă de aur a divertismentului de masă american", cum se exprima Gary Hoppenstand, fiind și ambientul în care se lansează noi mitologii: de pildă Chester Gould, prin Dick Tracy, oferă una din categoriile majore ale ficțiunii polițiste moderne, procedura criminalistică, și atinge proporții mitice, o "infuzie de set național arhetipal de lege, dreptate, moralitate și fairplay".580 Iar ideile culturale despre detectivi diseminate prin cărți, filme, bandă desenată și programe de televiziune ne formatează asumpțiile despre desfășurarea
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
este creația ambientului sfârșitului de secol XIX, chiar dacă alți autori îi căutaseră originile în povestea lui Oedip (detectiv și infractor în același timp, însă în opinia lui Caillois acesta nu poate fi considerat nici prin extensie ca având o intrigă "polițistă", deoarece publicul o cunoștea, singurul ignorant în privința ei fiind personajul însuși), ori în Zadig al lui Voltaire, care funcționează tot pe deducții. Mecanismul regăsit în poveștile polițiste a fost generat în realitatea socială: "instaurând poliția politică, Fouché pune în același
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Caillois acesta nu poate fi considerat nici prin extensie ca având o intrigă "polițistă", deoarece publicul o cunoștea, singurul ignorant în privința ei fiind personajul însuși), ori în Zadig al lui Voltaire, care funcționează tot pe deducții. Mecanismul regăsit în poveștile polițiste a fost generat în realitatea socială: "instaurând poliția politică, Fouché pune în același timp misterul și viclenia în locul rapidității și al forței. Înainte, uniforma îl desemna pe reprezentantul ordinii publice, care se repezea pe urmele răufăcătorului și încerca să-l
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
adresate adolescenților, însă strict verificate de către adulți (și fără nici o referire la sex, violență, alcool, cu alte cuvinte, fără a prezenta "adolescentul tipic"). Alte teme care atrag publicul anilor '50 sunt westernul, frenezia vremii (All Star Western, All-American Western), intrigile polițiste (Crime Does Not Pay, Mr. District Attorney, Big Town) , SF (Mystery in Space, Strange Adventures), de dragoste (Young Romance, Heart Throbs adresate adolescentelor, însă odată cu revoluția sexuală devin doar motiv de râs, cum observa și Les Daniels), banda desenată "de
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
tacit, prin expunerea "riscurilor" autoguvernării, justificau intervenționismul american.627 Universul misogin al masculinității macho (în care femeia apare ori ca manipulatoare, ori ca simplu obiect, și în care legea este ineficientă) se manifestă însă și mai explicit în banda desenată polițistă (crime comics), care sub morala pedepsei realizează cele mai sângeroase benzi desenate, într-un "masochism subversiv" prezent în epocă, anxietate care generează o "fascinație morbidă a depravării și autodistugerii", după formula lui Wright (adevăratele vedete erau criminalii, iar finalul moralist
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
ori Animal Fables) și angajându-l pe Al Feldstein, schimbă sigla în Entertainment Comics, iar portofoliul în bandă desenată de groază (celebrele Tales from the Crypt, The Vault of Horror, The Haunt of Fear), SF (Weird Fantasy și Weird Science), polițiste (Crime Suspen-Stories, Shock SuspenStories), de război (Two-Fisted Tales și Frontline Combat) și de umor (Mad, care avea să devină un simbol al spiritului critic corosiv, prezentând parodii după banda desenată clasică, începând cu Superman, devenit Superduper Man, dar și după
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
comics necenzurate). Devenit el însuși personaj (negativ) de comics, Wertham a ridicat o problemă care a generat o dezbatere publică tensionată, culminând cu rapoartele Senatului Statelor Unite asupra infracționalității juvenile, în care banda desenată (cu precădere cea de groază și cea polițistă) este considerată a avea o influență negativă asupra psihicului tânăr, această "dietă de crimă, groază și violență" necesitând o intervenție imediată din partea guvernului, a grupurilor civice, a editorilor și a părinților. Deși producătorii de comics se apără invocând dreptul fundamental
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
care se iau prea în serios") iar pe de alta față de categoriile dominante ("cei care fac bani", "editorii care ne exploatează").700 Multă vreme banda desenată a fost un "câmp cultural" cu legitimitate scăzută, asociat filmelor de serie B (western, polițiste), iar dacă până prin 1955 ostilitatea intelectualilor era fățișă, de atunci încep să apară analize universitare, care legitimează banda desenată și îi sporesc capitalul cultural (datorită în primul rând nevoii de subiecte inedite în disciplinele "suprapopulate", ca limba engleză, literele, psihologia
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
de o pregătire specifică robustă și nici de cunoașterea limbilor clasice). Rămâne însă în zonele marginale ale culturii savante, unde cenzura universitară și patronajul coordonatorilor de lucrări sunt scăzute, zone denumite, din nevoia cauzei ideologice, "contra-cultură" (jazz, cinema, SF, romane polițiste etc.), "transferul de legitimitate" realizându-se prin simplul împrumut al tehnicilor "ritualizate" ale rutinei școlare, ale discursului de celebrare importat din câmpul culturii legitimate, prin "inflație lexicală cu referințe multiple", prin comparații cu cele mai ilustre nume (cutare personaj e
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Tineretului în anii '50, Eugen Taru publică benzi desenate și caricaturi anticapitaliste și antitoiste 829 în același jurnal (Mister Truman citește gazeta, Produs al modului de viață american, Știri internaționale, Cârdășia agresivă Belgrad-Atena-Ankara, etc), iar Albin Stănescu concepe o serie polițistă, Urmărirea, în care pionieri devotați demască spioni capitaliști (pe scenariul lui Tudor Negoiță)830. Un segment al benzii desenate românești pe care autoritățile l-au tratat cu cea mai mare atenție a fost cel istoric, în care se remarcă Radu
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
fotografic la infinit", New York-ul reprezintă o fuziune între imaginea reală și cea mentală (Statuia Libertății fiind o "Gioconda modernă" prin reproductibilitatea sa fără limită, "totem new yorkez plin de clișee"), o "imago alimentată de formele culturii populare" (filme, romane polițiste, SF, benzi desenate), prin care se reactualizează marile mituri urbane de la origini (mândria deșartă din Babel, corupția Babilonului, perversiunea Sodomei, puterea Romei, distrugerea Troiei, moartea din Iș și revelația din Ierusalim). În fine, acest "super-oraș" este pe măsura "lipsei de
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
la fel procedase și stalinismul atunci când susținea primatul sovietic în toate câmpurile culturale (descoperind chiar că Shakespeare avea sânge rus și poate chiar sovietic, căci roșu era cu siguranță). 905 Ion Manolescu, Comunismul "la pachet". Aventură și propagandă în filmele polițiste, în Idem, Explorări în comunismul românesc I, p. 282. "Marea paraliteratură de imagine", cum o numește autorul (Cenaclul Flacăra, cu amestecul său de mitologie rurală, mesianism civic, ecologie politică, activism sportiv, mitomanie lirică și eros național, concursurile ca Floarea din
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
reîncadrează totul creînd o buclă: final de perioadă descriptivă. Spre deosebire de post-tematizare, re-tematizarea implică existența unei prime denumiri a obiectului discursului și vine deci să-i întrerupă efectul. Acest scurt dialog dintre doi englezi despre un suspect american dintr-o povestire polițistă, este exemplar: T67 (căsuța 1) Puteți să mi-l decrieți pe Yankeul ăsta [1]? Hm... După cît îmi aduc eu aminte, e vorba de un tip [2] destul de înalt, cu părul roșcat... Se îmbracă țipător și fumează trabucuri: de fapt
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
mare structurii, în detrimentul obiectelor care trebuie descrise, și dacă acest "tot ierarhic" nu este un pic exagerat față de realitățile empirice" (1990: 243). Ultimul exemplu pe care îl voi analiza aici reprezintă un extras dintr-un text de ficțiune din seria polițistă a lui Reiner de Claude Klotz. M-au determinat să-l aleg, natura sa teatralizată și aspectul nefuncțional ce pare să-l guverneze: Seria de interviuri televizate, redată mai jos, nu a fost transmisă la televizor în perioada de criză
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
1960. Se întoarce în Galați, unde este, pe rând, bibliotecar, metodist la Casa Creației Populare, secretar literar la teatrul local. În 1967 devine ziarist la “Scânteia tineretului” și se afirmă în calitate de cronicar dramatic. Debutează cu versuri, dar scrie și romane polițiste, în colaborare cu Ion Maximilian (semnate cu pseudonimul Ștefan Marian). Se transferă ca redactor la Studioul Cinematografic din București, pentru ca în 1973 să se stabilească în Israel, unde se impune în presa de limbă română. Publică aici traduceri din lirica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286446_a_287775]
-
de presă al Partidului Social Democrat Român. Colaborator al publicațiilor „Drum nou” (Brașov), „Contemporanul”, „Flacăra”, „Ramuri”, „Ateneu”, „Tomis”, „Luceafărul”, „România liberă”, „Scânteia tineretului”, „Săptămâna”, „Viața militară”, „Zig-zag”, U. livrează subiecte de senzație, desprinse din investigații și anchete, transpuse ca literatură polițistă. Debutează în 1976 cu romanul Bătrâna domnișoară n-are alibi, aplicând rețeta succesului întâlnită la autori precum Leonida Neamțu, Petre Luscalov, Rodica Ojog-Brașoveanu: intrigă conspiraționistă, la care participă agenți străini infiltrați pe teritoriul României socialiste; aceștia sunt identificați cu profesionalism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290342_a_291671]
-
traducător. Este fiul Ralucăi (n. Costache) și al lui Petre Mihai, căruțaș. Z. (care la naștere se numea Gheorghe Petre Mihai) urmează școala primară și, până în clasa a VI-a, Liceul „Cantemir Vodă” din Capitală (1905-1916). Compune piese istorice și polițiste, jucându-le împreună cu alți copii. Din 1917 elev al Școlii de Ofițeri de Rezervă din Botoșani, ia parte la campania militară din 1918. Întors de pe front, frecventează cenaclul lui Al. Macedonski și debutează la „Literatorul” în august 1918 cu poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290697_a_292026]
-
dintre trăsăturile frapante ale prozei sale - amestecul insolit de tehnicism și de sensibilitate față de gustul comun. În ultimii ani ai decadei a noua scriitorul citea regulat proză SF la cenaclul Junimea. Concomitent, în cărțile sale se strecoară elemente de intrigă polițistă, începând cu Tratament fabulatoriu și sfârșind cu Femeia în roșu, unde partea strict fictivă, redactată de el, plonjează în senzaționalul comercial, contrastând - calculat - cu tehnicismul celorlalte două părți. Remarcat prompt încă de la debut, scrisul prozatorului se menține constant în atenția
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288398_a_289727]