1,633 matches
-
să îmbătrânească. Suleiman se făcu mai voinic. Aisha deveni o femeie superbă. Iar Gacel Sayah, cu fiecare zi ce trecea, semăna tot mai mult cu răposatul său tată, atât la înfățișare, cât, mai ales, la tăria caracterului. Bătrânul Suilem se prăpădi de bătrânețe și, după câteva zile, nepotul său ceru respectuos permisiunea să plece. Voia să se îndrepte spre miazăzi, spre Țara Ashanților, despre care bunicul său îi vorbise atât de mult, cu gândul să cunoască acolo o femeie frumoasă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
iar din anul Răscoalei din 1907 este cantor titular în Vama, la Biserica Inălțarea Domnului. Ales primar în mai multe mandate după marea Unire din anul 1918, Constantin Cotlarciuc a fost un gospodar de frunte al satului, care s-a prăpădit înainte de vreme, din cauza unei boli grave de inimă. Iată cum îl prezenta un necrolog, extras dintr-un ziar din 11 martie 1930: „Duminică 9 martie a decedat în Vama, după suferinți lungi și dureroase, cantorul bisericesc Constantin Cotlarciuc. Născut în
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
și caligrafie. Fiindcă am urcat surprinzător pe podium la sfârșitul primului an școlar, tata mi-a făcut cadou o pereche de schiuri de performanță de la Clubul sportiv din Dorna, al cărui președinte era vărul meu Gică Balintescu, care s-a prăpădit de tânăr în urma unui infarct miocardic acut, ca și frate-su mai mare Rică. De săniuș eram preocupat mai toată săptămâna, în schimb patinajul și schiatul îl practicam în special sâmbăta și duminica, împreună cu băieți mai mari, eu fiind mezinul
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
al părinților Vasile Antipa și Zoița Nicolau. Adăugând 12 zile - diferența Între calendarul iulian și cel gregorian acceptat În România pentru secolul trecut obținem data 7.XII.1867 (stil nou). Numai după doi ani, În 1869, Vasile Antipa s-a prăpădit pe neașteptate. Rămânând văduvă cu doi copii, Zoița s-a descurcat cu greu În casele de danie din Botoșani. Patru ani mai târziu, a dat peste ea febra tifoidă și a Închis ochii la 12 octombrie 1873, când abia Împlinise
Caleidoscop by Maria-Cristina Doroftei () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93358]
-
povestesc despre frazele pe care le scrie în Jurnalul său Mihail Sebastian despre cum anume dispare pe la cotul Donului, în vremea ultimului război, Emil Gulianu. În același timp, Mircea Eliade se afla la Lisabona. Deosebirea dintre ei: celui care se prăpădește prin tranșee îi era indiferent războiul, poate că nici nu și l-a dorit, poate că l-a urît. Celălalt, spune Sebastian, și-a dorit acest război, a crezut în el, l-a susținut cu ardoare. Așa o fi, se
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
monumentele astea urâte care amintesc de cei împușcați prin te miri ce "locații", vorba unuia, din primu' război, cu un soi de vultur cocoțat pe un stâlp care seamănă cu o cioară: și pe laturile lui cei care s-au prăpădit. Colegii din armată ai moșului meu puși pe nații: unguri, nemți sârbi, români, fiecare pe o parte a stâlpului. Și cum zic, istoria stătea la uliță. O întreb cum a fost, îmi zice lucruri pe care nici că le poți
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
aduci aminte ce proastă am fost eu, ce nebună și ce neghioabă, dar așa-i: amorul adevărat e plin de încredere, mai adauge lipsa mea de spirit gheșeftăresc și te miră de ce-ți mai scriu și // de ce te-am prăpădit și de ce nu mă mângâi și de ce mai plîng? La deschiderea Camerilor sper să viu la București, trebuie să-mi spui mai nainte de vei veni să mă vezi, căci, în cazul de știu că nu vii să mă vezi
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
lipsită de celi trebuincioase înăuntru și afară, de nu se află aice în țară altă mănăstire asemine cu aceasta, la atâta proastă stare iaste văzută de toți, pentru că averile sale mișcătoare și nemișcătoare, toate s-au risipit și s-au prăpădit din pricină că n-au avut căutare s-au purtare de grijă de către nime și-au rămas și mănăstire de la Halchi lipsită de-ajutorul ce ave de la acest metoh... Pentru aceea... încă mai miluim pe aceste scăpătate mănăstiri... le-am rânduit... ca să
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
nepoftiții musafiri „îi scotea de prin casile lor totdeauna. Și câtu ce mai mare greu îi scotea și la vreme de iarnă de pin casă. Și osăbită supărare că le lua și așternuturile de pin casele lor. Și unele se prăpădeau de rămânea orășenii păguboși”. Cunoscând în cele din urmă aceste necazuri ale târgoveților, voievozii, Scarlat Ghica și apoi Ioan Theodor Calimah au cercetat lucrurile „și au aflatu un loc de casă aicea în Ieși care loc este aproape de Curtea domnească
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
zdruncine capu’ când m-or duce la groapă. M-am dus la ministrul Noica, la București, am vorbit cu domnul Emil Constantinescu. Eu, bătrâna asta... Primaru’ Chelu n-a trecut măcar să vadă cum lucrau oamenii, fir-ar al dracului de prăpădit! Când a venit regele la mine, primaru’ s-a dus la Costel Păncescu de la PRM și-a băut la el. Primaru’ din Domnești a venit. El - nu! Mă-ntreba domnu’ Noica la cooperativă: “Cum e primarul?” “Bun”. “Cum e primarul
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
bine lutul ca să ajungă pastă omogenă. Am pus fotografia cu spatele în sus. A rămas pe humă sfertul de ștampilă. Am lăsat lutul să se usuce la sobă. Am udat fotografia mea, am apăsat-o ușor de tot să nu prăpădesc huma. Sfertul de ștampilă era perfect în relief. Când m-am întors, toți mă întrebau ce-am făcut. “Am fost director de fabrică”, le ziceam. “Mă, ți-ai făcut toate actele. Membru de partid de ce nu te-ai făcut?”, mă
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
curte în haite, ziua. Atacă și fug. Primăvara apar urșii. Fac mari pagube. - Ce partid reprezentați? - Primarul e liberal, tot din PDSR... Pică pe soare Aurelia Panța are 75 de ani. Deapănă repede prin omăt. - Cum prind oile, cum le prăpădesc, că oamenii le mai dau pe-afară. Și lupchii pică pe soare, nu se tem ghe noi. S-au întors lupchii mai rău ca altădată. Fiarele au sfâșiat vreo șaptezeci de oi astă-noapte și au venit vânătorii de la Alba să
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
și a zburat spre nemurire. Și parcă au trecut veacuri de-atunci. Oamenii îmi par apăsați, fără frumusețea aspră din «Baltagul», culorile ți se oferă în tușe negre, chiar dacă Valea Tarcăului are încă un farmec sălbatic. Sau crâsnicul meu era prăpădit... Baltagul de inox - Mamă, trebuie să-l dovedesc pe escrocul care chinuie oameni! - Nu răscoli, mamă, că n-ai putere să te bați cu el. Tu n-ai să biruiești... Personalul oprește icnind la Tarcău. Coboară munteni cu saci de
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
aceea, binevoit-a Io Ștefan Voievod a zidi acest hram întru numele Arhistrategului Mihail, întru ruga sa și a doamnei sale Maria și a fiilor săi Alexandru și Bogdan, și întru pomenirea și amintirea tuturor dreptcredincioșilor creștini care s-au prăpădit aici. În anul 7004 (1496), iar al Domniei sale anul 40 curgător, în luna noiembrie 8.” Și către leatul 1959, au venit tovarășii închinători la seceră și ciocan de le-au pus pe fugă pe maicile de la Mânăstirea Războieni. Credincioasele vârstnice
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
grav pe Felix, îi cuprinse amândouă mâinile într-ale sale și-i vorbi astfel: - Felix, ești destul de mare și de cuminte ca să-ți spun o imensă veste tristă: mama ta n-are să mai vie niciodată acasă, mama ta s-a prăpădit. Doctorul îngălbeni și mai tare la solemnitatea propriilor lui cuvinte și strânse puternic mâinile copilului, spre a-i ocroti izbucnirea. Dar vestea era prea tare pentru experiența sufletească a lui Felix. El înțelese doar atât, că ceva foarte neobișnuit se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
în treburile ei. Domnule Felix, ești un tânăr inteligent, în pragul majoratului, știu că ții la Otilia, în privința căreia ți-am arătat sincer atitudinea mea, te rog să-mi ajuți să te ajut. Dumneata însuți, în cazul când s-ar prăpădi bietul Costache prea curând, ai nevoie de asistență. Voi pune avocatul meu, fiindcă de altfel îți cunosc situația. Probabil că Costache a făcut puțin abuz cu veniturile dumitale, dar în ce privește administrarea lor te asigur că ți-a apărat bine interesele
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
nici o logică. Fata, cel puțin, este moartă, bolnavă, la propriu, nu la figurat. A cheltuit ta'su o grămadă de parale pe doctori. Leacul ei nu poate să-l dea doctorul, ci Felix. Dacă nu-l ia pe Felix, se prăpădește Lili. Să zic că Lili ar fi o fată urâtă, săracă, aș spune: să moară sănătoasă. Dar e delicioasă, în felul ei, bineînțeles, cum tu ești în felul tău. Și e o alianță minunată pentru un viitor doctor. Tată-său
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
lui femeie... Și iar întinde mâna, ia cu degetele strânse o bucată de brânză și-o vâră în gură. Ce se mai repezise atunci la ea, s-o mănânce, nu alta : acu un an și ceva, nici atât, când s-a prăpădit bietu ta su, când s-a prăpădit bietu Ilie. Bietu Ilie era mort pe masă și lumea tot intra, tot ieșea, lume, colegi d-ai lui de servici, lume din bloc, vecini de unde stătuse ei înainte, fiecare c-o floare
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cu degetele strânse o bucată de brânză și-o vâră în gură. Ce se mai repezise atunci la ea, s-o mănânce, nu alta : acu un an și ceva, nici atât, când s-a prăpădit bietu ta su, când s-a prăpădit bietu Ilie. Bietu Ilie era mort pe masă și lumea tot intra, tot ieșea, lume, colegi d-ai lui de servici, lume din bloc, vecini de unde stătuse ei înainte, fiecare c-o floare, c-o lumânare, așa cum se vine... Și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
căruțe cu sacale de apă, și căruțe cu răniți pe paie, da ei de mult nu mai alerga să-i vază, se umpluse de păduchi și mămica îi căuta de lindeni. Nu-și mai amintește-n ce lună s-a prăpădit mămica, doar că ea și Niculaie se juca pe maidan și-a venit mătușă-sa, a lu Spală-Varză, ca să-i cheme acasă. Așa a rămas copil necăjit, de unșpe ani, și cu liota de frați după ea... La urmă, a
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și omizile. Cum să nu se usuce toate, dacă n-are cine să mai puie mâna să facă ceva în curte ? Nu mai e-n curte nicio floare, nicio tufă de trandafiri de când a plecat Tudor, băiatu, de când s-a prăpădit madam Ioaniu... Ba și mai dinainte, de când se ramolise. Cât a fost în putere, ea se-ngrijea de casă, ea se-ngrijea de flori și de chioșcu din curte. Ea tăia, ea spânzura, unu nu-ndrăznea să-i zică nici
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Că parc-a intrat în pământ... îi bate sângele-n tâmple ca niște ciocane și vede roșu înaintea ochilor, vede negru, Doamne ferește, să nu rămâie aici, moartă pe loc, damblagită... Doozeci i-a găsit aia de la circă după ce s-a prăpădit bietu Ilie, d-atunci umblă cu hiposerpilu la ea, și cu carbaxinu. Dacă nu și-ar fi avut singură grije de ea, de mult ar fi fost la biserica Capra, lângă mămica ! Tot stă lângă zid, tot încearcă să-și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
slab carbaxinu, bietu Ilie bea cafele peste cafele și fuma țigare de la țigare și seara lua carbaxine cu pumnu. Altfel nu mai era-n stare să doarmă. Bietu Ilie, bietu Ilie, nici nu-i vine să crează că s-a prăpădit, ș-acu, noapte de noapte-l visează : Ei, asta-i viața, o să ne ducem, așa, cu toții, pe rând... îi spune ea lu cumnată-sa când o vede că iar începe să se bocească. Parcă dacă plângi și te dai cu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
îi divulge numele... Aceasta era teoria lui Muti - altă nedreptate la adresa lui Niki. Ce dacă la niciun memoriu nu s-a primit răspuns ? Câți se pot lăuda c-au primit răspunsuri la memorii în anii aceia ? Bietul nenea Jorj s-a prăpădit cum s a prăpădit, și ei au continuat să facă memorii pentru casă și să aștepte înghesuiți toți în mansardă, ciocnindu-se nas în nas pe scară, coborând la baia de serviciu, spălând mizeria, scara, curtea în urma chiriașilor. Mergând timorați
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
era teoria lui Muti - altă nedreptate la adresa lui Niki. Ce dacă la niciun memoriu nu s-a primit răspuns ? Câți se pot lăuda c-au primit răspunsuri la memorii în anii aceia ? Bietul nenea Jorj s-a prăpădit cum s a prăpădit, și ei au continuat să facă memorii pentru casă și să aștepte înghesuiți toți în mansardă, ciocnindu-se nas în nas pe scară, coborând la baia de serviciu, spălând mizeria, scara, curtea în urma chiriașilor. Mergând timorați în vârful picioarelor, vorbind
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]