2,080 matches
-
mai cunoscuți autori latini, faima sa fiind rezultatul operelor sale diverse și a unui destin tragic. Ovidius a trăit și a scris într-o perioadă privilegiată din istoria Romei: epoca de au a lui Octavianus Augusutus, împăratul care, alături de Maecenas, protectorul poeților, a încurajat și sprijinit domeniul literaturii și arta în general. Epoca a fost însă cunoscută și printrun contrast ciudat: în timp ce artele și literele înfloreau, moravurile decădeau. Ovidius a alcătuit una dintre cele mai bogate și mai întinse opera ale
Caleidoscop by Gicuţa Elena Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93505]
-
deoarece puneau conștiința partidului de avangardă În locul celei al proletariatului, neținând cont de faptul că scopul era de a realiza o mișcare muncitorească cu conștiință proprie, nu doar de a-i folosi pe proletari ca pe niște instrumente. Asemenea unui protector Încrezător și plin de Înțelegere, ea anticipa apariția greșelilor ca făcând parte din procesul de Învățare. „Cu toate acestea, abilul acrobat”, acuza ea referindu-se la Partidul social-democrat, „nu reușește să vadă că adevăratul subiect căruia Îi revine rolul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
și să trimită tot al zecelea om dintre luptători lor la oastea domnului Moldovei”. Această colaborare strânsă cu secuii își va da roadele în timpul luptei de la Vaslui, pentru că, așa cum consemna un cronicar contemporan, Ștefan se dovedise a fi „un bun protector al patriei și al națiunii sale, fiind gata să moară pentru ai săi”. O dovadă a bunelor relații dintre Moldova și regatul ungar o constituie privilegiul comercial pe care Ștefan cel Mare îl acordă brașovenilor în 1472, și privilegiul pe
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
1487, al căror hram ne arată legătura dintre lupta dusă de Ștefan cel Mare pentru apărarea Crucii, sub semnul crucii, sau sub protecția Marelul Mucenic Procopie, domnul poruncește ridicarea bisericii de la Voroneț, pe care o închină Sfântului Gheorghe, patronul și protectorul oștirilor, Mare Mucenic și Purtător de Biruință, voievodul lui Christos. Aceluiași sfânt îi este închinată și biserica de la Hârlău, ca și biserica de la Baia. De ziua Sfântului Gheorghe, domnul dăruia mânăstirii Zografu un Tetraevanghel, în 1502 și trimitea aceleiași mânăstiri
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
mai frumoase și impresionante fresce tratând această temă. Și suntem ispitiți să vedem că aceleași preocupări spirituale îi îndemnau pe clerici și pe artiști, în Răsărit și în Apus, să stăruie asupra acestei copleșitoare viziunii”. Paul Henry, subliniind rolul de protector al artelor, pe care l-a avut Ștefan cel Mare, acesta a izvorât din dorința domnului “de a oferi divinității o mărturie de credință și de gratitudine și a-i cere să ia sub puternica-i oblăduire familia ctitorului, tronul
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
împotriva sa. După confruntările cu Matei Corvin, cu Mahomed al II-lea, cu tătarii și cu regele Poloniei, domnul nu mai caută să obțină bunăvoința vreunui monarh. Experiența îi demonstrase că nu se poate bizui pe nimeni. Singurul aliat și protector i-a fost Dumnezeu. La Baia a biruit cu ajutorul lui Dumnezeu, la Vaslui ajutorul i-a venit tot de la Dumnezeu, și drept mulțumire, domnul a postit trei zile numai cu pâine și apă, cerându-le supușilor să facă același lucru
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
localnici. Abia după ce unul dintre primii regi, Erick Jedvarsson adera la catolicism, el îi atrăgea pe supuși la noua credință "prin cuvânt și prin sabie". Urmașii îl numeau pe acesta Erick "Victoriosul" și-l treceau în rândul sfinților, considerându-l protectorul Suediei. În secolele XI-XII s-a creat cadrul instituțional, parohii, episcopii. După un șir de conducători mai mult sau mai puțin importanți, sub regele Waldemar (1250-1275) se fondează o primă dinastie, a Folkungilor (1250-1363). În timpul acesteia se înfăptuiesc unele reforme
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
moldoveni care se ocupă cu literatura și traduc cărți în românește, dar nu tipăriseră nimica în anul 1819, se citează {EminescuOpIX 146} marele vornic Mihai Murza, marele vornic Constantin Conachi, marele spătari Iordachi Bălușcă, marele vornic Șerban Negel; iar între protectorii literaturii românești se citează caminariul Enache Dann, Mihail Grigorie Suțu V V., mitropolitul Veniamin Gherasim, episcop de Roman. În Valahia: Alexandru Suțu V V. și mitropolitul Dionisie. Afară de aceea se notează cumcă, pentru "folosul de obște", mitropolitul a trimis în
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
O noapte de urgie... și păru - mi s-au albit! Talente și foc sacru ce-mi fură de sus date, De multe suferințe s-au stins, m-au părăsit, Pe acest ocean de lume eu pași - mi rătăcesc, Novici, fără protector... pășam plin de speranță Dodată însă vânturi nava - mi zdrobesc!... Ca ea, și eu zdrobit, scapai... mai fără viață!... ......................................................... Și iată-mă separat de tot ce am iubit! Voința ta, o, Doamne! să fie împlinită! Gura-mi să resignă, și
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
considerat ca dezertor. De atuncea venise anume în Iași pentru a întîmpina pe membrii familiei imperiale și a solicita grațiarea sa. Marii duci, cu cari se 'ntîlnise, îi promisese că vor pune stăruințele lor pe lângă împăratul. El însă, anticipând stăruințele protectorilor săi, a crezut a putea obține grație suveranului prezentîndu-i-se în persoană. Cu câteva oare înainte de a se prezenta spusese cătră mai mulți amici că, dacă nu va izbuti să fie grațiat, are să se omoare. În genere toată purtarea sa arăta
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
din scrisoare. Am impresia că ați considerat că nu urmăresc decât să storc bani de la dumneavoastră ca să mă salvez pe mine. Nu neg. Totuși, aș vrea să știți (scuzați-mi exprimareaă că, dacă singura mea țintă era să am un protector, nu vă alegeam tocmai pe dumneavoastră. Am impresia că s-ar găsi câțiva bătrâni bogați care să vrea să-mi poarte de grijă. De fapt, nu cu multă vreme în urmă, am fost cerută în căsătorie. Pot să vă spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
ani, era băiat bun, donator, prieten, om cu milă, om cu vână, un calculator lucid al procentajelor, un tip dornic să facă un împrumut caritabil deși nu-și putea nici măcar scrie numele, un om care dăruia pergamente la sinagogă, un protector al rudelor de origine poloneză. Se știa; Einhorn le notase pe toate. Și se pare că toată lumea știa tot. O grămadă de franchețe și respect se perinda de la unul la altul. Și de asemenea, tot felul de lucruri demne de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
din nou în pat și încercă să-și lase gândurile s-o ia razna. Nu trebuia să se concentreze. Dacă ar face-o... s-ar putea să se lase împins... spre o hotărâre... John Robert voise să facă din el protectorul lui Hattie, cavalerul ei. Dar de ce anume ar fi trebuit s-o protejeze? Bătrânul știa că nu e în stare s-o țină alături de el. Dacă ar fi luat-o lângă el, ar fi însemnat să-i impună să trăiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
poezia nu prezintă un interes esențial pentru a ajunge la ataraxie. în schimb, ea oferă ocazia unor forme frumoase pentru idei frumoase: elegiacii romani își vor aminti de acest lucru - Horațiu, Catul, Tibul, Properțiu -, dar și Philodemos, care scrie pentru protectorul său Piso un text politic în versuri, Despre foloasele pe care le poți obține de pe urma regelui după Homer, precum și Epigrame, sau Lucrețiu, care redactează cele șase cărți ale tratatului său De natura rerum în nu mai puțin de șapte mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
pentru că numeroase figuri angajate în politica politicianistă a Romei se reclamă de la epicurism sau suferă influența lui. Cicero, căruia îi datorăm acest gen de simplificare, avea numeroase motive să întrețină acest maniheism simplist, reducționist și eronat. Printre altele, pentru că Piso, protectorul lui Philodemos, nu l-a susținut într-o afacere de promovare politică. Și a văzut trecându-i pe sub nas guvernarea Macedoniei, la care râvnea, atribuită unui dușman al său. De atunci, el începe să înregistreze eșec după eșec și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
de proastă dispoziție. Doar un singur băiat, din fundul clasei, stătea și lucra liniștit. Sheba își amintește că a fost înduioșată de postura lui de copil concentrat - scotea inconștient limba din când în când, iar brațul stâng îi era încolăcit protector în jurul propriei munci. Era Steven Connolly. Ceva mai târziu, când a făcut obișnuitul anunț legat de obligația de a-și termina temele până la ora 5, Sheba s-a ridicat în picioare și s-a dus până în dreptul lui. El a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
ticăloasă. Și nici măcar nu avem cartușe. Soldatul Macovei se duce jos la comandament, strigătul caporalului sparge fără milă Încremenirea. Bă, ai reținut? În biroul BOB... Macovei e din Timișoara, un tip firav, blonziu, din cîte știu e orfan de tată. Protectorul lui, nu e clar dacă Îi e sau nu rudă, e un colonel de la una dintre unitățile din Hațeg. Are grijă de el, toată unitatea știe că ar fi bine să te porți prietenos cu Macovei, dacă vrei să nu
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
răspund la toate aceste Întrebări, Îmi trebuie timp, fiindcă povestea e cam lungă. Și, la drept vorbind, stau destul de prost cu memoria. Totuși, dacă dumneata ești o persoană onorabilă și promiți că nu vei face nici un rău doamnei al cărei protector sunt, aș putea Încerca. Dar, Înainte de asta, aș dori să ne Împrietenim, măcar un pic. Lasă arma deoparte, să discutăm ca doi oameni cumsecade. Vorbea ca un automat, fără să știe măcar cu cine stă de vorbă, căci nu Îndrăznea
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
mîinile la spate. Pablo Îi văzu abia acum fața, vopsită cu o culoare verde și nebărbierită de mai multe zile. — Ai omorît-o, ticălosule! Îi șuieră la ureche, ca și cum i-ar fi șoptit un mare secret. Și mai spuneai că ești protectorul ei! Nu, domnule, stai puțin, tocmai asta spuneam..., e vorba de două doamne diferite..., reuși Pablo să Îngăime. — O să-mi spui tot ce știi - și după ce voi verifica tot ce mi-ai spus, mă voi gîndi ce să fac cu
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
în aceste zile aveau loc întruniri politice de anvergură și se luau importante decizii princiare. La 28 septembrie se întruneau susținătorii principelui și se dădea un mare ospăț, astfel că poporul, la un moment dat, a început să-l considere protector al băutorilor. Spre sfârșitul secolului XI, în mare măsură sub influența accederii lui Vratislav al II-lea (principe între anii 1061-1085 și rege între anii 1085-1092) la demnitatea regală, sfântul přemyslid devenea, din protector al dinastiei domnitoare, apărător și ocrotitor
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
dat, a început să-l considere protector al băutorilor. Spre sfârșitul secolului XI, în mare măsură sub influența accederii lui Vratislav al II-lea (principe între anii 1061-1085 și rege între anii 1085-1092) la demnitatea regală, sfântul přemyslid devenea, din protector al dinastiei domnitoare, apărător și ocrotitor al Cehiei, or, recunoașterea lui în calitate de patron al țării se producea într-un moment esențial pentru integrarea societății și constituirea națiunii medievale. De acum încolo s-a considerat că în înlănțuirea timpurilor deasupra cehilor
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
opt ani statutul de „paria“ pe care îl deținea România în plan internațional. Singurul sprijin care se putea obține era cel provenit din interiorul grupului de state comuniste. Lipsiți de minima umbrelă de securitate oferită de ONU, românii apelau la protectorul ideologic, semnând la 4 februarie 1948 un Tratat de prietenie, colaborare și asistență mutuală cu Uniunea Sovietică. Exclusă din forma instituționalizată a sistemului internațional de state, România va contesta permanent, de pe poziții revizioniste, ordinea postbelică bipolară, unde statele comuniste erau
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
naturali, obligat să îndure cu stoicism privațiuni materiale și ofense aduse de vecinii din mahala, singura figură luminoasă, de care scriitorul își va aminti mai târziu cu nostalgie, este prietenul Tutulă. Mai mare cu patru ani, acesta se erijează în protectorul firavului Camil și îl apără de ironiile răuvoitoare ale celorlalți copii. Cu timpul, Tutulă îl va iniția în tainele alfabetului și cifrelor, fiindu-i deopotrivă părinte, dascăl și tovarăș de confesiune. Îi este și prima călăuză, familiarizându-l cu imensitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
situația să dejuneze în compania altora. Motivul ar consta nu numai în însingurarea în care se complace omul Camil Petrescu, ci și în convingerea sa fermă că, pe parcursul perioadelor de paupertate, care nu l-au ocolit, mulți prieteni sau falși protectori îl invitau la dejun doar dintr-un sentiment de superioritate amestecat de milă. Iată cum decurge o cină la care este unic musafir al lui Vintilă Rusu-Șirianu: "Cum sosesc înaintea lui, situația e profund dezagreabilă... Apare la masă, mă ia
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
reflectarea la celălalt. Astfel, în teatrul și romanul scriitorului nostru apar câteva cupluri inseparabile precum Pietro Gralla-Nicola, Ștefan Gheorghidiu-Orișan și Fred Vasilescu-Ladima. Psihanalitic, fenomenul se explică prin copilăria de orfan nefericit a lui Camil Petrescu, în care singurul sfetnic și protector a fost prietenul său mai mare, Tutulă. Această complinire a personajelor se reflectă metonimic în secvența "Altoi de suferință". Într-o asemenea abordare, nu puteam omite onirismul. Visul, acest "cifru al existenței umane", joacă un rol deopotrivă semnificativ și insolit
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]