2,048 matches
-
lor mai ridicată sau mai puțin ridicată în funcție de caracteristicile individuale (înnăscute sau/și dobândite), dar și în funcție de activitatea individuală în care este angrenat puberul (activitate standard sau specifică - exemplu activitatea sportivă poate diminua durata în timp a anumitor modificări specifice pubertății, datorită rolului benefic pe care efortul fizic îl exercită asupra organismului; Alexe, D.I., 2009). Cercetările efectuate de-a lungul timpului au evidențiat că, datorită dezvoltării somatice mai mult în lungime decât în grosime, rezistența la efort și capacitatea de adaptare
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
este scăzut, cu un control neuromuscular insuficient și mobilitate articulară mare, fapt ce favorizează deviațiile atitudinale și deformațiile unor regiuni corporale (Alexe, D.I., 2009). Capacitatea sistemului osos, cartilaginos, tendinos și ligamentar de a suporta un efort ar reprezenta, la vârsta pubertății, un factor limitativ în cadrul activităților sportive, deoarece, în opinia autorilor Rață G., Rață, Gh., (2008), structurile sistemului locomotor pasiv sunt în plină creștere și nu au încă rezistența celor întâlnite la adulți. Dan Iulian Alexe 64 Totuși, pubertatea nu este
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
la vârsta pubertății, un factor limitativ în cadrul activităților sportive, deoarece, în opinia autorilor Rață G., Rață, Gh., (2008), structurile sistemului locomotor pasiv sunt în plină creștere și nu au încă rezistența celor întâlnite la adulți. Dan Iulian Alexe 64 Totuși, pubertatea nu este o perioada „critică” în care copilul trebuie menajat, ci dimpotrivă, pubertatea reprezintă începutul unei dezvoltări la toate nivelele. În aceasta perioada copilul este foarte sensibil atât la stimulii motori, cât și la lipsa de exercițiu (S. Israel, M.
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
Rață G., Rață, Gh., (2008), structurile sistemului locomotor pasiv sunt în plină creștere și nu au încă rezistența celor întâlnite la adulți. Dan Iulian Alexe 64 Totuși, pubertatea nu este o perioada „critică” în care copilul trebuie menajat, ci dimpotrivă, pubertatea reprezintă începutul unei dezvoltări la toate nivelele. În aceasta perioada copilul este foarte sensibil atât la stimulii motori, cât și la lipsa de exercițiu (S. Israel, M. Buhl, 1990, apud. C.Gevat, 2002)18. Etapa pubertară reprezintă, în opinia lui
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
inițierea copiilor în practicarea unor eforturi sportive specifice, cum ar fi și joggingul (pe distanțe mult mai mari decât etapă de vârstă expuse de noi anterior). Solicitând un nivel superior de manifestare a capacității de rezistență, orientarea copiilor aflați la pubertate spre practicarea joggingului impune o atenție deosebită (în ceea ce privește dozarea efortului, din punct de vedere al volumului de alergare și al tempoului). De ce această atenție crescută? Răspunsul orientat pe evidențierea modificărilor extrem de rapide și intense din plan biologic și psihic ar
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
evidențiem aici punctul de vedere al unui recunoscut specialist din domeniul sportului, din țara noastră (A. Demeter), conform căruia rezistența (în opinia noastră principală capacitate / calitate / aptitudine necesară pentru alergarea de tip jogging) prezintă o evoluție oscilatorie: prima fază a pubertății este optimă pentru dezvoltarea rezistenței, deoarece dimensiunea inimii și a plămânilor o permit (situație, în care, practicarea efortului aerob, corect dozat nu ar impune probleme deosebite, în opinia noastră); a doua fază a pubertății este o perioadă de stagnare (până la
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
o evoluție oscilatorie: prima fază a pubertății este optimă pentru dezvoltarea rezistenței, deoarece dimensiunea inimii și a plămânilor o permit (situație, în care, practicarea efortului aerob, corect dozat nu ar impune probleme deosebite, în opinia noastră); a doua fază a pubertății este o perioadă de stagnare (până la 13-14 ani), în care capacitatea de rezistență nu poate fi influențată foarte mult; 18 Gevat, I., C., (2002), Studiu privind manifestarea și dezvoltarea capacității de accelerare și a vitezei maxime la copii, în perioada
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
19; Jogging de la A la Z II 65 în final, are loc o ușoară regresie a valorilor ei (ceea ce face dificilă practicarea unui efort de lungă durată, la o intensitate ușor ridicată). „Instabilitatea” anumitor procese, în special biologice, la vârsta pubertății, precum și evoluția oscilatorie a capacității de rezistență de la această vârstă, nu reprezintă, în opinia noastră, un obstacol pentru practicarea constantă a joggingului, dimpotrivă, trebuie doar ca ședințele de alergare să fie adaptate corect la particularitățile pubertății, cât și la particularitățile
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
special biologice, la vârsta pubertății, precum și evoluția oscilatorie a capacității de rezistență de la această vârstă, nu reprezintă, în opinia noastră, un obstacol pentru practicarea constantă a joggingului, dimpotrivă, trebuie doar ca ședințele de alergare să fie adaptate corect la particularitățile pubertății, cât și la particularitățile individuale ale copiilor. Știm deja astăzi, că sunt tot mai multe cazuri de copii, la care vârsta biologică ne indică ceva, iar manifestările, dorințele și capacitățile lor motrice indică altceva, acestea fiind exprimate la un nivel
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
biologicului și motricului, comparativ cu perioadele din trecut și accentuăm tendința tot mai multor puberi de a intra în categoria „excepțiilor” (în sens pozitiv). 3.3. Adolescenții și joggingul Adolescența este, în opinia multora, o perioadă la fel de „delicată” ca și pubertatea, dacă nu și mai delicată, ținând cont de caracteristicile pe care specialiștii le-au determinat pentru vârsta cuprinsă între 13/14 ani și 18/19 ani (după unele surse, ajungând chiar la 24 de ani, perioada dintre 19-24 ani fiind
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
este un concept simplu de activitate fizică, ce presupune imitarea alergării în / prin apă, menținând pe cât posibil, din punct de vedere biomecanic, tehnica mișcărilor specifice alergării în mediu terestru. 24 Popa E. (1997) apud. Alexe, D.I. (2009), Manifestarea echilibrului la pubertate în funcție de dominanța emisferelor cerebrale, în vederea orientării în probe tehnice de atletism, Teză Doctorat, ANEFS, Buc, p.56; Jogging de la A la Z II 113 Din punct de vedere istoric, sursele bibliografice studiate fac trimitere spre Glenn McWaters, antrenor de atletism
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
întrerupere a activităților sportive susținute. Fig. nr. 164, 165 și 166 - Greșeli în practicarea joggingului ?! Jogging de la A la Z II 163 BIBLIOGRAFIE 1. Alexe, C.I., (2010), Jogging pentru toți, Editura Pro-Didact, Bacău; 2. Alexe, D.I., (2009), Manifestarea echilibrului la pubertate în funcție de dominanța emisferelor cerebrale, în vederea orientării în probe tehnice de atletism, Teză Doctorat, ANEFS, București; 3. Alexe, D.I., Alexe, C. I., (2011), Jogging de la A la Z, Volum I, Editura PIM, Iași; 4. Angelescu, C., Jula, D., (1997), Timpul liber
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
nu este luat în considerare. Mai mult, un mare număr de studii au drept subiecți populații de copii și adolescenți amestecați, fără a se ține cont de heterogenitatea unei astfel de populații din punct de vedere hormonal, mai ales în ceea ce privește pubertatea. Doar Ryan și Puig-Antich (1986) și înaintea lor Graham și Rutter (1985) au evocat factorul hormonal pentru a explica repartiția diferențială după sex în favoarea fetelor: ei avansează ipoteza că eliberarea de estrogeni la fetele aflate la pubertate ar putea juca
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
mai ales în ceea ce privește pubertatea. Doar Ryan și Puig-Antich (1986) și înaintea lor Graham și Rutter (1985) au evocat factorul hormonal pentru a explica repartiția diferențială după sex în favoarea fetelor: ei avansează ipoteza că eliberarea de estrogeni la fetele aflate la pubertate ar putea juca un rol facilitator, în timp ce eliberarea de androgeni la băieți ar putea juca un rol fie protector contra depresiei, fie disimulator, facilitând comportamente care ar masca depresia (conduite active mai ales). Această ipoteză ar explica diferențele constatate dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
facilitator, în timp ce eliberarea de androgeni la băieți ar putea juca un rol fie protector contra depresiei, fie disimulator, facilitând comportamente care ar masca depresia (conduite active mai ales). Această ipoteză ar explica diferențele constatate dintre cele două sexe începând de la pubertate în ceea ce privește prevalența (cf. capitolului 2). CERCETĂRI GENETICE Cercetările folosesc metoda gemenilor homozigoți sau heretozigoți adoptați și neadoptați. Această metodă se aplică la fel de bine la adulți cât și la adolescenți. Totuși, dacă determinismul genetic rămâne același pe tot parcursul vieții, expresivitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
cumulativă de prezență a unui episod depresiv la vârsta adultă în acest grup: 0,6) decât la grupul martor (probabilitate cumulativă: 0,27). Diferența este foarte semnificativă. Totuși, această continuitate este mult mai puternică atunci când episodul depresiv major apare după pubertate decât atunci când apare înainte (vezi mai departe). Mai mult, într-un al doilea studiu asupra unui subgrup din populația studiată, Harrington și colab. (1991) confirmă observațiile clinice ale lui Penot. 63 de copii deprimați au fost comparați cu un grup
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
timp de 18 ani, Harrington și colab. (1990) evaluează procentul de recidive la 60%, aceste recidive survenind în general la puțin timp după primul episod. Acest risc de recidivare este ridicat, mai ales atunci când primul episod depresiv major survine după pubertate. Doar un singur copil pre-puber deprimat din cinci (20%) va prezenta la vârsta adultă un nou episod depresiv major, în vreme ce după pubertate această proporție depășește 60%. În schimb, comparația cu un grup de control pune în evidență un risc mai
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
după primul episod. Acest risc de recidivare este ridicat, mai ales atunci când primul episod depresiv major survine după pubertate. Doar un singur copil pre-puber deprimat din cinci (20%) va prezenta la vârsta adultă un nou episod depresiv major, în vreme ce după pubertate această proporție depășește 60%. În schimb, comparația cu un grup de control pune în evidență un risc mai ridicat de morbiditate psihiatrică la vârsta adultă, manifestat prin spitalizări la psihiatrie, administrare de medicamente psihotrope, supravegheri psihiatrice ambulatorii și tentative de
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
perioada studiilor au primit un diagnostic de tulburare bipolară la cea de a doua evaluare. Studiul lui Harrington și colab. citat deja stabilește că riscul în ceea ce privește evoluția spre o afecțiune bipolară este mai mic atunci când primul episod depresiv apare înaintea pubertății: în eșantionul lor, nici un subiect deprimat în perioada prepubertară nu prezintă tulburare bipolară la vârsta adultă, în timp ce acest lucru se întâmplă la cinci subiecți din douăzeci și doi din grupul de deprimați post-pubertari. Importanța practică a determinării factorilor predictivi ai
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
departe de a fi atât de favorabil precum s-a putut afirma mai înainte. Într-un anumit număr de cazuri EDM-ul adolescentului reprezintă primul episod al unei tulburări de dispoziție uni sau bipolară, mai ales atunci când aceasta apare după pubertate. 6. ÎNȚELEGERE: ABORDĂRI PSIHOPATOLOGICE REPERE ISTORICE Sigmund Freud a comparat încă din 1915 starea de doliu la adult cu cea de melancolie. Anna Freud a realizat în 1958 o comparație între doliu și adolescență: „un oarecare doliu după obiectele din
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
un corp cu noi potențialități și să se distanțeze de obiceiurile copilăriei și de părinți. Dar chiar în cadrul acestei schimbări el poate fi cuprins de un sentiment de alteritate care generează întrebarea angoasantă: „cine sunt eu?”. Pierderea bisexualității potențiale Odată ce pubertatea s-a instalat în corp, individul trebuie să-și atribuie un sex, și doar unul. Înainte, o fetiță putea să joace jocul „băiatul ratat”, un băiețel putea să fie „fetiță”, să se lase mângâiat, să se joace cu păpușile fără
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
va folosi mai mult termenul de „dezangajare” pentru a califica travaliul psihic efectuat de către adolescent în această necesară distanțare de legătura sa cu obiectele oedipiene (Blos, 1985). Gutton (1991) contestă această concepție centrată pe un model interactiv. Pentru acest autor, „pubertatea” este o forță puternică care obligă tânărul puber, de voie sau de nevoie, să-și caute obiectul satisfacției, adică părintele său oedipian direct. Dar această dorință de unire incestioasă se împiedică de spaima și interdicția față de incest, ceea ce constrânge tânărul
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
satisfacției, adică părintele său oedipian direct. Dar această dorință de unire incestioasă se împiedică de spaima și interdicția față de incest, ceea ce constrânge tânărul adolescent să caute în altă parte un posibil obiect de satisfacție. Oricum s-ar întâmpla lucrurile, apariția pubertății declanșează un proces complex care impune tânărului puber un travaliu de renunțare, de distanțare de vechile sale obiecte de plăcere și de satisfacție, lucru care a fost explicat, prea repede poate, ca echivalentul unei pierderi și al unei separări. Printre
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
calitate care definește distanța relațională dintre adolescent și părinții săi. În timp ce în copilărie starea de liniște era direct proporțională cu proximitatea parentală (cu cât copilul era mai aproape de părinții săi, cu atât mai mult se simțea asigurat, liniștit, calm...) la pubertate există o limită a proximității între părinte și adolescent, dincolo de care apropierea devine mai degrabă excitantă decât liniștitoare. Excesul de proximitate (mai ales atunci când părintele este cel care se apropie) poate deveni excitant și dezorganizator: de acum înainte în el
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
dezorganizator: de acum înainte în el însuși și prin el trebuie să găsească tânărul puber liniștea și trebuie să renunțe, în parte, la alinarea pe care i-o pot oferi părinții. CONTROLUL AGRESIVITĂȚII ȘI CULPABILITATEA IMPLICITĂ În mod incontestabil, apariția pubertății este însoțită de o intensificare a pulsiunilor în corpul și psihicul adolescentului, fie că este vorba de pulsiune sexuală sau de pulsiune agresivă. Această amplificare pulsională se traduce printr-o tensiune internă pe care adolescentul o simte mai întâi, caută
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]