10,282 matches
-
CRC, 1986, 34; Ion Cristofor, „Planete de melancolie”, ST, 1986, 11; Constantin Cubleșan, „Poeme-nserate”, „Mesagerul transilvan”, 1990, 16; Mircea Țicudean, Poezie „pură” românească, APF, 1990, 3-4; Cornel Regman, „Poeme-nserate”, JL, 1990, 44; Iuliu Pârvu, „Poeme-nserate”, ST, 1990, 11-12; Adrian Țion, „Voievodul melancoliei” din Munții Apuseni, TR, 1995, 46-47; Ulici, Lit. rom., I, 304-305; Poantă, Dicț. poeți, 173-175; Dicț. scriit. rom., IV, 28-29; Iuliana Alexa, A fi sau a nu fi original, RL, 2003, 13. Ct.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289080_a_290409]
-
comune, de evocări și de „sacre” peisaje, pline de „roua” străbunilor, unde poetul aduce ofrande Coloanei fără sfârșit. Discipol al lui Mihai Beniuc în latura lui exaltat, tradiționalist și mobilizator patriotică, C. împrăștie viziuni suprarealiste printre evocări de haiduci și voievozi. SCRIERI: Zumbe, București, 1966; Apocrife, București, 1969; Metope, București, 1972; Cantoria, București, 1980; Brazde străbune, Cluj-Napoca, 1984. Repere bibliografice: Ov. S. Crohmălniceanu, Pentru realismul socialist, București, 1960, 89-90; Ion Oarcăsu, Gheorghe Chivu, „Zumbe”, TR, 1966, 22; Nae Antonescu, „Zumbe”, ST
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286218_a_287547]
-
acestora cerîndu-le să se întindă pînă la hotarele brodnicilor ,,ad terminos Prodnicorum” și Dunăre fiind amintită în text și ,,terra Blacorum”. În lupta de la Kalka din 1223, principii ruși cheamă pe brodnici în sprijinul lor dar aceștia în frunte cu voievodul lor Ploscînea, au luptat de partea tătarilor, trădîndu-l pe cneazul Mstislav. În letopisețul kievean se precizează că voievodul Ploscînea era creștin. Bun sau rău vodă Ploscînea este de-al nostru și megieș în răbojul timpului. În limba română ploscan este
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
și ,,terra Blacorum”. În lupta de la Kalka din 1223, principii ruși cheamă pe brodnici în sprijinul lor dar aceștia în frunte cu voievodul lor Ploscînea, au luptat de partea tătarilor, trădîndu-l pe cneazul Mstislav. În letopisețul kievean se precizează că voievodul Ploscînea era creștin. Bun sau rău vodă Ploscînea este de-al nostru și megieș în răbojul timpului. În limba română ploscan este parul cu care se cară grămada de fîn pentru a face o căpiță iar ploscană este căpița de
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
lui. Din această înșiruire de informații rezultă că cea mai mare parte a ținutului Moldovei nu era sub stăpînire ungară pentru că altfel nu ar fi avut riga acestui neam să jindu- iască la ceva teritorii pînă la ,,țara Brodnic” a voievodului român Ploscînea iar nu-mai o mică parte dintre cumani s-au supus lui. Dacă tătarii erau instalați în Crimeea deja în anul 1229 cînd i-au luat la bîză pe cumanii din Moldova înseamnă că veniseră acolo cu ceva timp
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
pe cumanii din Moldova înseamnă că veniseră acolo cu ceva timp înainte poate chiar după bătălia de la Kalka. Ori Crimeea este la o aruncătură de băț de apa Nistrului, granița de răzlețire a neamului nostru către est. Țara Brodnic a voievodului Ploscînea din vechile cronici rusești este Basarabia pentru că brod în limba română înseamnă luntre lată, pod umblător, bac și ca să ajungi pe acest teritoriu cuprins între Prut și Nistru, ape curgătoare mari care la acele vremuri nu puteau fi trecute
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
țara sașilor peste munți, intrînd la Kara-Ulaghi și a bătut popoarele ulaghice”. După cronicile ungurești, tătarii au năvălit în martie, anul 1241 în Ardeal prin pasul Rodna cu Cadan și prin pasul Oituz sau Bran, fiind așteptați cu sabie de voievodul Posea al Ardealului care moare pe cîmpul de luptă. Din aceste informații rezultă că tătarii au atacat Ungaria pe mai multe direcții, la început s-au despărțit în două coloane, prima condusă de Orda a luat-o spre nord de unde
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
românești se judecau numai și numai du-pă dreptul român, fără vreun amestec din partea unui tribunal sau puteri străine”. Aveau în supraveghere drumurile, hotarele și codrii satului iar chinezul era împuternicit prin hrisov, de rege dacă era ținut crăiesc sau de voievod dacă era ținut particular. Chinezul dădea socoteală în fața locuitorilor satului iar dacă deve-nea răulean era tras la județ în fața adunării chinezilor care formau o conducere colectivă a tuturor satelor românești ce împreună era o ,,țară” - craină - iar conducătorul se numea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
Vânturilor, sunt cu totul revelatoare. Constantin Noica, din acest punct de vedere, a rămas, în continuare, fidel sie însuși. își reluase preocupările și ideile anterioare în noile condiții date. Iar acestea erau, nu mai puțin, naționaliste: apelul la tradiție și voievozi în fruntea cărora se pusese modest Nicoale Ceaușescu, la independență națională, la pretinsa rezistență față de U.R.S.S. etc. Toate acestea sunt bine cunoscute. O astfel de politică, inclusiv culturală, putea deci să recupereze și chiar să încurajeze tot ce Noica
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Eugen Pohonțu (1897-1992), ofițer, absolvent al Liceului Laurian din Botoșani și al Școlii de ofițeri în rezervă de la Dorohoi, cu studii de istoria artei, estetică, psihologie, la Școala Română de la Fontenay-aux-Roses, profesor la Liceul militar din Cernăuți și la Școala Voievodului, publică studii de istorie literară și critică de artă în Junimea literară. Este autor al lucrărilor L'activité patriote d'Hélène Vacaresco - contribution au folklore roumain en France, Alexandru Macedonski. Viață, atitudini, adversități. Influențele franceze
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
la început de secol de Corneliu Secășanu, Constantin Moisil a întreprins un studiu atent și amănunțit al tuturor exemplarelor cunoscute, centrat pe ideea că nici unul nu este o realizare contemporană cu Viteazul Domnitor. Ștefan Tănăsescu, raportând medalia la portrete ale voievodului din 1600 și la realizări numismatice din același an și din zona transilvană, judecând deci medalia într-un context mai larg, încearcă să acrediteze ideea, pe care se centrează întregul său studiu, că se cunoaște doar un singur exemplar original
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
1600, pentru a servi la plata soldelor mercenarilor profesioniști, cu care urma să poarte campania din Moldova”. Așa cum am procedat în lucrarea mai sus citată, redăm descrierea acestei realizări, după primul catalog de medalii românești, publicat în 1906: ,,Avers: Bustul Voievodului văzut în față cu barbă, căciulă aplecată spre stânga, cu agrafă și penaj în partea dreaptă. Îmbrăcat cu mantie cu gulerul de blană și pieptarul ornamentat cu fir. După cum se poate observa, legenda de pe medalie cuprinde 18 cuvinte latine prescurtate
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
După cum se poate observa, legenda de pe medalie cuprinde 18 cuvinte latine prescurtate, pe care le am transcris cu majuscule și le-am completat în paranteză, după o altă sursă documentară consultată de noi. Din aceeași sursă redăm și traducerea: ,,MIHAI VOIEVOD AL VALAHIEI TRANSALPINE, CONSILIER AL SFINTEI MAIESTĂȚI CESARO-CRĂIEȘTI, LOCȚIITOR AL TRANSILVANIEI CISALPINE, COMANDANT GENERAL AL PĂRȚILOR CARE-I SUNT SUPUSE ÎN ANUL DOMNULUI 1600 PRIN VIGILENȚĂ, VIRTUTE ȘI PUTEREA ARMELOR A REPURTAT VICTORIA”. Moneda, medalia, „moneta-medalie” sau, de ce nu, moneda
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
și18rv) și de o plachetă artizanală Decebal, turnată la Iași, după un model realizat în ipsos de sculptorul ieșean profesorul Ion Tămaș (fig. 19unifață). O medalie realizată în 1988 prezintă pe avers (fig. 20av), în viziunea sculptorului Șt. Grudinschi, chipul voievodului Alexandru cel Bun, având în planul secund un pergament sigilat și anii de domnie 1400-1432, înconjurat de o bandă circulară cu inscripția NOS ALEXANDER VOIEVODA DOMINUS TERRAE MOLDAWIENSIS (Noi Alexandru Voievod domn al Țării Moldovei). Pe revers (fig. 20rv) este
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
avers (fig. 20av), în viziunea sculptorului Șt. Grudinschi, chipul voievodului Alexandru cel Bun, având în planul secund un pergament sigilat și anii de domnie 1400-1432, înconjurat de o bandă circulară cu inscripția NOS ALEXANDER VOIEVODA DOMINUS TERRAE MOLDAWIENSIS (Noi Alexandru Voievod domn al Țării Moldovei). Pe revers (fig. 20rv) este reprodusă o monedă (dublu gros) din vremea domnitorului, având deasupra inscripția semicirculară MONETA THERRAE MOLDAVIAE (Moneda Țării Moldovei), iar în partea de jos o inscripție pe trei rânduri: SOCIETATEA NUMISMATICĂ ROMANĂ
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
din vremea domnitorului, având deasupra inscripția semicirculară MONETA THERRAE MOLDAVIAE (Moneda Țării Moldovei), iar în partea de jos o inscripție pe trei rânduri: SOCIETATEA NUMISMATICĂ ROMANĂ / 1903-1988 / SECȚIA IAȘI 1973-1988. Din prezentarea medaliei se observă lesne că aceasta reflectă personalitatea voievodului moldovean Alexandru cel Bun și prin bogata sa activitate monetară, știut fiind faptul că în anul 1408, deci în urmă cu 580 de ani, s-a emis a doua din cele șase serii de monede din anii săi de domnie
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
cel Bun reflectă fără putință de tăgadă prosperitatea societății moldovenești, cu pregnanță în viața economică. Apreciem în mod deosebit ideea inițiatorului medaliei de a lega peste arcadele timpului semnificația anilor: 1408, anul realizării celei de a doua emisiuni monetare a voievodului moldovean și al primei mențiuni sigure a orașului Iași (evenimente marcate prin chipul domnitorului Alexandru cel Bun și pergamentul de pe avers, cât și prin moneda reprodusă pe reversul medaliei); 1903, anul înființării Societății Numismatice Române; 1973, anul înființării secțiunii din
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
putem înțelege de ce inițiatorul medaliei s-a oprit asupra anului 1390, și nu asupra unuia dintre anii 1389, 1391 sau 1392. Cercetarea istorică ieșeană precizează că “prima menționare sigură a Iașului este din 1408 inserată în privilegiul comercial acordat de voievodul Alexandru cel Bun negustorilor din Liov”. Medalia dedicată lui Alexandru cel Bun și prezentată mai sus, fără intenția inițiatorului, mărturisită prin legenda acesteia, marchează evenimentul întâmplat cu aproape șase sute de ani în urmă (prima mențiune documentară certă a Iașului). Vom
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
atunci când nu transformă medalia din document istoric credibil, în document discutabil, cum, din punctul de vedere arătat mai sus, este cazul celei de față. Aversul acestei medalii (fig. 22av), interesantă realizare a gravorului Maximillian Fetița, de la Monetăria Națională, prezintă bustul voievodului, încadrat, de o parte și de alta, de anii de domnie 1552 1561 și 1563-1568. Bustul are în partea de sus inscripția semicirculară ALEXADRU LĂPUȘNEANU - DOMN AL ȚĂRII MOLDOVEI, iar în partea de jos, cu litere mici SOCIETATEA NUMISMATICĂ ROMANĂ
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
Mare și Sfânt, din anul 1988, despre care, în 2002 scriam: „Pe o medalie din 1988, Ștefan cel Mare apare în calitate de ctitor al mânăstirii Voroneț, cum ne comunică imaginea și inscripția aversului...precum și o parte din inscripția reversului, pe care voievodul este realizat în viziunea gravorului Const. Dumitrescu... După cum lesne se poate observa, gravorul folosește imaginea domnitorului de pe medalia aniversativă din anul 1982. Chipul emană aici bunătate și blândețe, conferite de estomparea acelor elemente pe care le accentuase în medalia de
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
timp, așa cum se Întîmplă cu toate modelele, dar el a supraviețuit prin partea cea mai nobilă a oricărui model, prin formele artistice, și a conturat un stil. Ceea ce menține acest stil În adîncul conștiinței românești este, fără Îndoială, sacrificiul marelui voievod care a dat perenitate operei sale. ,, Dacă domnia lui, scrie inspirat, G. M. Cantacuzino, na fost decît un lung joc periculos, ce-și Încerca norocul În mijlocul vicleniilor lăuntrice și mișeliilor exterioare, joc care n-a Încetat a fi o singură
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Gabriela Petronela Puiu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92318]
-
cabinete medicale, 22 policlinici și 19 spitale. Este oferită asistență socială în 398 grădinițe, 12 case de copii. Educația Istoria învățământului ieșean a parcurs câteva momente memorabile: Școala Latină de la Cotnari din 1562, Școala Superioară de la Trei Ierarhi, înființată de voievodul Vasile Lupu în 1644. Peste un secol, această școală va deveni Școala Normală „Vasile Lupu”, care ființează și astăzi. Liceul Național și-a deschis cursurile la 23 ianuarie 1828, iar Liceul Internat „Costache Negruzzi” la 3 octombrie 1885. Începând din
Conservarea biodiversităţii în judeţul Iaşi/Conservation of biodiversity in Iaşi county by Mircea Nicoară, Ezsaias Bomher () [Corola-publishinghouse/Science/738_a_1241]
-
a lui Șerban Cantacuzino, din 1688, fundamentală pentru noi ca și Biblia germană a lui Martin Luther, monument de limbă literară valabilă și azi și destinată întregului teritoriu național, "rumînilor, moldovenilor și ungro-vlahilor". ELOCVENȚA: NEAGOE, VARLAAM, ANTIM IVIREANUL Neagoe Basarab, voievodul muntean, a lăsat niște Învățături către fiul său Theodosie, scrise în slavonește și traduse în românește. Copia din 1654 nu-i prototipul. Paternitatea lui Neagoe s-a contestat, se pare, fără motiv, fiindcă metoda compilării era atunci normală. Se văd
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
epoca 1726-1733), a diacului Nicolae Muste (epoca 1662-1729), a lui Ienache Kogălniceanu (epoca 1733-1774), a spătarului Ioan Canta (epoca 1769-1774) sunt simple documente. CRONICARII MUNTENI Însemnările muntene despre începuturi sunt foarte sărace și sunt reprezentate printr-un scurt pomelnic de voievozi, greșit și acela. Un călugăr oltean, Mihail Moxa, traducând în 1620 un Hronograf slavon, introduse scurte știri despre români. Un Kyr Gavriil, protul Sfântului Munte, compuse în grecește o viață a Sfântului Nifon în care intră prin natura lucrurilor și
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
vieții politice este ageră și sobru exprimată. Neuitată este scena primirii la curtea din Viena a cronicarului, de către Iosef II, circumstanțiată, demnă, fără neghioabe admirații, vie parcă de ieri. D. CANTEMIR D. Cantemir (1673-1723) e un erudit de faimă europeană,voievod moldovean, academician berlinez, prinț moscovit, un Lorenzo de Medici al nostru. Autor între altele al unei Istorii a imperiului otoman scrisă latinește, care i-a făcut renumele în Occident, întrucît ne privește, interesează prin Divanul seau gâlceava înțeleptului cu lumea
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]