10,472 matches
-
lor ortodoxe; deși creștini ortodocși, rămân "latini", înconjurați din trei părți de populații de limbă slavă. Ideea bizantină ajunge astfel [după Constantin Cantacuzino, n.n.] să se disjungă în două elemente: Imperiul roman și Imperiul grecesc. Românii, datorită originii lor latine, devenite o dogmă pentru cărturari, și nu numai în provincia de peste munți, își revendică apartenența la primul. Centrul cercului în care ei ființează nu mai e Roma "cea nouă", a ereziei latinilor, nici, cu atât mai puțin, Țarigradul greco-turcesc, Stambulul. Conștiința
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
puterea musulmană, care presa deja asupra întregului areal ortodox. Insistența pe acest fapt, binecunoscut, de altfel, dorește să pună în evidență mai curând necesitatea de a (re)discuta mijloacele prin care s-a putut menține această politică subversivă de neatârnare, devenită un fel de obsesie colectivă (la nivelul imaginarului), dar și efectele diplomației cu care s-a realizat în cele din urmă acordul. (O remarcă: ar fi interesant de urmărit în istoria românilor cum s-a manifestat concret capacitatea lor de
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
autonome" (formale și justificatoare a propriei autonomii) și în ce modalități poate fi el sesizat, descris, poate chiar reinstituit? Ar putea fi el readus în zona de interes a unităților de viață omenească, neruinând gândirea, nici chiar pe cea autonomă, devenită constrângătoare pentru gândirea însăși, pentru rostire și făptuire? Aceste întrebări prima, de sens natural- istoric, celelalte două, de sens fenomenologic doar stabilesc, așa cum precizam mai sus, orizontul cel mai larg al demersului, ceea ce înseamnă că și momentele uimirii din care
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
problemele relațiilor dintre aceste instanțe: ontic, lingvistic, logic? Desigur! De fapt, cea mai adâncă problemă dintre toate cele semnalate sau sugerate mai sus este, poate, aceea a relației dintre "lucru" și ceea ce este luat astfel (prin senzații, de exemplu) și devenit (constituit ca) obiect al unei reprezentări, al unui gând etc.; problema se adâncește dacă relația în cauză apare, așa cum s-a sugerat mai sus, ca o sinteză între ontic (lucrul) și lingvistic (cuvântul sau termenul); sinteza aceasta este originară, sau
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
suspendând, cumva, convențiile dictaturii judicativului constitutiv; totuși filosofia era "făcută", odată, și în acest fel: în fond, am reluat, aici, câteva idei ale lui Platon, relaxate judicativ. Dincolo de toate acestea, căpătăm și un semn despre logos-ul rămas "în urma" lucrurilor devenite obiect de cunoaștere judicativă: el vorbește despre constituirea obiectuală originară, aceea a Trupului. A lăsa logos-ul să rămână în urma lucrurilor, trecute, ca obiecte de cunoaștere, în orizont judicativ, înseamnă a bloca tocmai constituirea obiectuală originară; în termeni kantieni, înseamnă
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
o dezlegare formală a aporiei care privește acest "salt" de la unitatea lumii și a eului (conștiinței) la subiect și obiect al cunoașterii, formă logică și conținut al ei etc., putem porni de la proiectul logicii-organon, mai bine zis, de la convențiile acesteia, devenite norme interne pentru orice gând, rostire sau făptuire omenească. Totodată, aceasta este linia "istorică" a evoluției gândirii omenești. În mod necesar, gândirea omului intră într-o "evoluție", dată fiind condiția sa de gândire care nu se gândește doar pe sine
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
Fiindcă cei doi termeni sunt doar deschiși către o ipostază a lor, prin care ei înșiși ajung la ceea ce trebuie să fie, prezentuirea se completează cu o "irumpere", cu o "survenire a viitorului", de fapt; imposibilă, însă, fără structura judicativă devenită operațională și, cumva, reflexivă, vizându-se încă în mod esențial pe sine, fiindcă distincția formalului operațional față de obiectual nu este încă împlinită. De aceea, încă sunt posibile evaluări diferite ale structurii judicative: când în sens formal, când obiectual. Totuși, abia
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
Dar "este" nu are, prin el însuși, aceste sensuri? Nu exprimă "este" tocmai faptul de a fi? Dacă facem abstracție de timp, el nu mai exprimă un sens "existențial". Au dovedit-o din plin schematizările medievale ale judecăților de predicație (devenite, mai târziu, propoziții categorice). Verbul ("este") din astfel de scheme este simplu copulativ; el devine existențial numai dacă, chiar și pentru forma "este", intervine asupra sa timpul; cum bine a arătat-o, de altfel, Aristotel în Peri Hermeneias.205 Desigur
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
în orizont judicativ tocmai aceasta este "poziția" cheie, cea în jurul căreia se structurează toate? Aceste întrebări vin din uimirea în fața discordanței dintre sensurile judicative ale câtorva fapte bine reprezentate filosofic de-a lungul timpului și sensurile non-judicative ale acelorași fapte, devenite posibile prin observațiile asupra timpului și reflexivității sale. Cred că un exemplu ar fi binevenit. Știm cât de ofensivă este filosofia heideggeriană și, la fel, o parte a celei postheideggeriene în privința lipsei de vocație filosofic-ontologică a conceptelor de "subiect" și
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
îi găsim pe cei doi filosofi și teologi greci, amintiți și în alte locuri ale lucrării de față: Chr. Yannaras și I. Zizioulas. Tocmai pentru că sensul de preeminență, acordat ființării umane, de cele mai multe ori pe temeiul desfășurării unor experimente filosofice devenite model de tematizare filosofică, nu poate fi condiționat dinspre sensul de singurătate (al ființării devenite preeminente), cred că este cu putință a gândi de la bun început un sens de preeminență, care să nu limiteze ființarea ce îl capătă, ci, mai
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
lucrării de față: Chr. Yannaras și I. Zizioulas. Tocmai pentru că sensul de preeminență, acordat ființării umane, de cele mai multe ori pe temeiul desfășurării unor experimente filosofice devenite model de tematizare filosofică, nu poate fi condiționat dinspre sensul de singurătate (al ființării devenite preeminente), cred că este cu putință a gândi de la bun început un sens de preeminență, care să nu limiteze ființarea ce îl capătă, ci, mai degrabă, să o țină deschisă, adică să o mențină în poziția "întru"; și nu ar
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
logos-ului, adică al constituirii logicii simbolice, aspectul formal este întărit; a-l întări nu înseamnă a da celor două "poziții" ale sale, subiectul și predicatul, sarcini noi, ci a reconstitui pozițiile, în așa fel încât tocmai sarcinile exersate și devenite proprii să fie mai puternice în exercițiul lor. Dar aceasta înseamnă că și aspectul alethic a căpătat tărie, exprimată, desigur, în sarcini noi. Ne amintim că aspectul formal avea drept caracteristici constituite, din perspectiva timpului luat ca elementul originar al
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
nici o consecință a timporizării secunde a subiectului și predicatului jocul timpului nu iese cu mai multă putere în evidență decât în raportul Unului cu multiplul. Nu voi consacra spațiu acestei probleme, fiindcă atunci când ea este abordată prima dintre tematizările semnificative, devenită model, fiind cea a lui Platon din dialogul Parmenide este gândită după regulile unei reducții judicative, trecându-se dincolo de alte convenții, cum sunt, de exemplu, cele ale logicii principiului noncontradicției, sesizându-se astfel rolul timpului, sau recunoscându-se întemeierea temporală
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
o copie a voletului nr. 1 al carnetului, și solicită informații în legătură cu încheierea operațiunii TIR. ... (2) În funcție de răspunsul biroului de destinație, biroul centralizator poate finaliza procedura de cercetare prin dispoziție de încasare a drepturilor de import și a altor taxe devenite exigibile sau prin încheierea operațiunii TIR. ... 28. În situația în care procedura de cercetare se finalizează prin încasarea drepturilor de import și a altor taxe devenite exigibile, biroul vamal va adresa cererea de plată către asociația garantă în conformitate cu prevederile art.
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185096_a_186425]
-
de cercetare prin dispoziție de încasare a drepturilor de import și a altor taxe devenite exigibile sau prin încheierea operațiunii TIR. ... 28. În situația în care procedura de cercetare se finalizează prin încasarea drepturilor de import și a altor taxe devenite exigibile, biroul vamal va adresa cererea de plată către asociația garantă în conformitate cu prevederile art. 11 paragrafele (1) și (2) din Convenție. Secțiunea a 2-a Cercetarea operațiunilor TIR emise de alte state membre UE cu destinație România 29. Pentru operațiunile
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185096_a_186425]
-
în contul "Rezultatul reportat", ca urmare a retratării sau transpunerii, care devin impozabile la data încasării/plății acestora, pentru perioada retratata sau transpusa. De asemenea, se completează și cu sumele reprezentând rezervele care au fost deductibile la determinarea profitului impozabil, devenite impozabile în conformitate cu prevederile art. 22 alin. (5) din Legea nr. 571/2003 privind Codul fiscal, cu modificările și completările ulterioare. Totodată, acest rând se completează și cu sumele reprezentând veniturile care se iau în calcul la determinarea profitului impozabil conform
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185838_a_187167]
-
în contul "Rezultatul reportat", ca urmare a retratării sau transpunerii, care devin impozabile la data încasării/plății acestora, pentru perioada retratata sau transpusa. De asemenea, se completează și cu sumele reprezentând rezervele care au fost deductibile la determinarea profitului impozabil, devenite impozabile în conformitate cu prevederile art. 22 alin. (5) din Legea nr. 571/2003 privind Codul fiscal, cu modificările și completările ulterioare. Totodată, acest rând se completează și cu sumele reprezentând veniturile care se iau în calcul la determinarea profitului impozabil conform
EUR-Lex () [Corola-website/Law/185837_a_187166]
-
surselor împrumutate, înscrise la rândurile 82-89 din mod. 1 (inclusiv cele aferente angajamentelor primite, evidențiate în conturi extrabilanțiere). Rândul 22 "Pierderi din creanțe neacoperite cu provizioane" se completează numai de societățile de credit ipotecar, cu valoarea creanțelor de natura creditelor, devenite pierderi definitive, pentru care nu s-au constituit provizioane. Rândul 23 "Pierderi din creanțe" se completează de instituțiile financiare nebancare, altele decât societățile de credit ipotecar, cu valoarea pierderilor aferente creanțelor de natura creditelor. Rândul 35 "Cheltuieli aferente activităților auxiliare
EUR-Lex () [Corola-website/Law/179529_a_180858]
-
ref> și „curțile garante”. Acestora din urmă, În condițiile neconsacrării În colectiv a noii stări de lucruri pentru statul român, nu le rămânea, În vederea exprimării calității lor de garante, decât să se raporteze la acte politico-diplomatice care consfințeau o „ordine” devenită revolută. Legat, deci, de trecut, regimul de garanție colectivă avea să intre, ca și suzeranitatea otomană, Într-o tot mai evidentă contradicție cu veleitățile de independență ale românilor, veleități a căror reușită a fost „pusă În calendar” prin „venirea” lui
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
în 1893 la serviciul de primire al Spitalului Sf. Spiridon, se oferă să asigure onorific cursurile de neuropsihiatrie, fapt aprobat ulterior de Ministerul Cultelor și Instrucțiunii Publice (în 1895). Astfel cursul susținut de Al. Brăescu se numea "Patologia boalelor mintale". Devenit medic primar al ospiciului Golia, doctorul Al. Brăescu reorganizează cu o vigoare rar întâlnită acest așezământ spitalicesc, trezind din inerție organele de resort, solicitând reparații, îmbunătățiri, dotare. Introduce pentru prima dată la noi pecula, mijloc activ de tratare a psihopatiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
și epilepsie, hipofuncții genito-suprarenală (uneori hipertiroidiană) în schizofrenie, precum și în teren hipotiroidian și hipercorticosuprarenal în P.G.P. Relații similare se stabilesc între psihoza maniaco-depresivă și o anumită constituție psihologică preexistentă. Această categorie de relații se înscria (chiar precedându-le) în concluziile devenite clasice ale școlii germane (Kretschmer), care s-au impus în medicina practică universală. Ele confirmau unele ipoteze stabilite, cu circa cinci decenii înainte, mai mult intuitiv, de A. Lombroso. De altfel, într-o lucrare 138, C. I. Parhon menționa: "Lombroso
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
noile produse. Modificarea mediului (apariția de noi produse) acționează asupra sistemului (colectivitatea în cauză) modificând cerințele sale funcționale (generarea de noi necesități), iar acestea orientează sistemul în sensul satisfacerii lor; creșterea producției pentru a putea schimba propriile produse pe produsele devenite înalt dezirabile și, complementar, scăderea timpului dedicat activităților neproductive. Multe cercetări teoretice și empirice au scos în evidență faptul că existența unei amenințări exterioare are multiple consecințe asupra comportamentului grupurilor sociale: modificări în natura relațiilor interpersonale, în atitudinea membrilor grupului
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
practicând o agricultură relativ primitivă; b) faza formativă - metodele de practicare a agriculturii se dezvoltă, apar sisteme de irigații; c) comunitățile se unesc în zona respectivă, formându-se un stat cu funcții de administrare, organizare și apărare a sistemului productiv devenit el însuși tot mai complex; d) faza imperială - dezvoltarea economică a dus la o dezvoltare socială rapidă, la multiplicarea necesităților și, pe această bază, la apariția unor tendințe expansioniste. Populațiile învecinate sunt supuse și exploatate; e) faza de decădere - după
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
În Grecia antică, și mai apoi În Imperiul Roman, costul activităților publice a fost suportat inițial de către membrii bogați ai comunității. Odată cu creșterea puterii statului și extinderea activității acestuia, a fost nevoie de venituri permanente și crescătoare, obținute prin contribuții devenite obligatorii, care au condus la amplificarea formelor impozitului și a proporțiilor prelevărilor obligatorii, denumite și fiscale, la dispoziția autorităților statale 1. O asemenea evoluție era posibilă chiar pe căi pașnice de instituire a impozitului În viața socială, dar este verosimilă
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
care determină modificări ale salariilor și prețurilor, politica monetară și fiscală, stocul monetar, bugetul, rata dobânzii și datoria națională”45. Totodată este de remarcat și faptul că gândirea economică modernă, Înglobând și problema impozitelor, a evoluat În jurul a două școli devenite celebre; adepții primei școli - cea keynesistă - fiind de părere că guvernul trebuie să se implice și să aibă un rol important În 45 Dornbusch R., Fischer S., Macroeconomia, Ed. Sedona, Timișoara, 1997, p. 89 1.2.2.2 Funcțiile impozitului
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]