10,451 matches
-
grafician Pucă, cu părul lung, negru și mereu nespălat, cu barba nețesălată, cocoșat, în pardesiul lui uzat de sezon iarnă / vară, părea un Rasputin timid, făcînd un contrast agreabil. Pucă vorbea rar și încet, Pîcă urla și era pus pe scandaluri. Pucă avea realmente, talent, Pîcă se contura mai mult în calitate de personaj decît de creator. Trebuie să mai amintesc un lucru: pe vremea lui Ceașcă, era efectiv un privilegiu să ai acces la restaurantul păstorit de doamna Candrea. Acolo găseai de
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
furiș izbutea să ridice privirea din pământ, simțea imboldul să se agațe de barba călugărului și să strige. Dar niciunul dintre colegi n-ar fi fost de partea lui, niciunul nu s-ar fi raliat la acea farsă și la scandalul stârnit, drept care rămânea închis în sine, simțindu-se neputincios și în afara jocului. Pe părinții tăi va trebui să-i consideri ca și morți": fraza aceea rămăsese ca un ciob de gheață care-i zgâria inima. Avusese o tresărire de bucurie
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
siguranță punea la cale una din glumele lui diavolești. Aveau dreptate și taică-său să fie îngrijorat, dar și lumea să clevetească. Elevii erau fiii unor ștabi din ținut și nărăvașului de Giandomenico nu i-ar fi prins bine un scandal. Nu, nu, nu nimerise el acolo degeaba. Preotul, în zilele ce-au urmat, l-a urmărit pe Giandomenico și a putut să-l vadă cum scoate din crăpăturile zidului de lângă fereastra școlii câteva pietre plate luate de la râu și bucăți
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
abjecții, altfel s-ar fi crezut despre el că e Diavolul în persoană. Drept care, spuse: Curtea nu poate ignora un amănunt: ticălosul care a jurat să spună adevărul este un delincvent cunoscut în toate ținuturile Regatului. Este un provocator de scandaluri, un scelerat infam, a fost condamnat pentru furt în Calabria, cu ocazia adunării preoților canonici din Catanzaro, confiscându-i-se banii primiți ca pomană pentru predica lui. Ca monah, a intrat la mânăstire fără credință în Cristos și e cunoscut
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
pentru furt în Calabria, cu ocazia adunării preoților canonici din Catanzaro, confiscându-i-se banii primiți ca pomană pentru predica lui. Ca monah, a intrat la mânăstire fără credință în Cristos și e cunoscut prin păcatul preacurviei: amintiți-vă de scandalul de la Briatico, atunci când a violat trei călugărițe virgine. În plus a lăsat gravidă o femeie pe care apoi frații ei au omorât-o. Fra' Tommaso, azi e vorba de tine, de lipsurile și răzvrătirile tale. Eu nu mă sustrag niciunei
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
care, prin vocea autorizată a lui Nae Ionescu, a reintrodus în circuitul public problematica religioasă, provocând dezbateri rodnice pentru o mai bună funcționare a Ecclesiei. Înainte de prima conflagrație mondială, Biserica intra în orizontul publicistic de preocupări numai cu ocazia unor "scandaluri răsunătoare care puteau fi exploatate de partidele politice". Atunci, centrele de polarizare ale interesului public pentru chestiunile strict bisericești erau constituite de cazul Ghenadie sau de cel al episcopului Gherasim Safirin. Modalitatea total contraproductivă prin care cazurile în discuție au
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Cuvântul", an III, nr. 970, 30 decembrie 1927, p. 1, în Nae Ionescu. Teologia. Integrala publicisticii religioase, p. 234: "De când apare "Cuvântul", importanța pe care am acordat-o problemelor bisericești și religioase nu a avut ca substrat o dorință de scandal. Ca insultători ai Bisericii am fost pecetluiți și Crainic, și eu (Nae Ionescu-n.n.C.M.) -, e adevărat; dar nu e om de bună credință care să ia în serios asemenea acuzații. Insultători, elemente de scandal și profitori ai tulburărilor din
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
ca substrat o dorință de scandal. Ca insultători ai Bisericii am fost pecetluiți și Crainic, și eu (Nae Ionescu-n.n.C.M.) -, e adevărat; dar nu e om de bună credință care să ia în serios asemenea acuzații. Insultători, elemente de scandal și profitori ai tulburărilor din Biserică sunt, desigur, în țară. Dar nu în lagărul nostru, ci oploșiți, din nenorocire, pe lângă înalte fețe bisericești (Vrea cineva preciziuni?). "Cuvântul" a apreciat fapte, nu oameni; și cine este cel care poate tăgădui că
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
agresivitatea se poate repeta. Trăiesc, adică, „cu frica în sân”. Și din nou asocierea dominantă este cu alcoolismul. Întrebarea pe care atâtea femei, inclusiv din România, și-o pun aproape în fiecare zi: „Oare iar vine beat acasă și face scandal?” e devastatoare psihologic; în plus, dispare greu în timp, tocmai fiindcă nu e o simplă curiozitate și nu antrenează răspunsuri cu implicații nevinovate sau minore pentru viața de familie. Bineînțeles că, odată cu trecerea vremii, ca și orice rău uman, deși
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
10-11 ani), ceea ce înseamnă inegalitate de putere (Russell, 1986). Tema relațiilor sexuale dintre frați și surori rămâne încă un domeniu puțin studiat, probabil și pentru că - dată fiind ponderea mai mare de consensualitate - cazurile raportate sunt mai puține și nu angajează „scandaluri” în jurul lor. Cercetări de anvergură s-au întreprins însă în legătură cu efectele pe termen scurt, mediu și lung asupra copiilor abuzați sexual, ele arătând în unanimitate că victimele suferă fizic și emoțional momentan, dar rămân cu traume psihice și dificultăți în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
spre serviciul militar, chiar și în virtutea eredității profesiunilor, era restricționat aproape exclusiv numai fiilor de legionari, până la împlinirea vârstei lor de 17 ani. Meseria soldatului nu a fost pe deplin acceptată de comunitatea creștină timpurie din diferite motive. Mai mult, scandalurile pe care această profesie le-a produs în conștiința creștinilor antici, nu puteau fi depășite cu prea multă ușurință. Pentru mulți creștini, profesia militară era o meserie războinică, iar creștinismul dezaproba atât războiul cât și vărsările de sânge: oricând se
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
În ea, vanitatea... în ea, minciuna. Pentru creștinii convinși, acceptarea idolatriei era o lipsă de curaj împotriva dușmanilor lui Dumnezeu, o cedare în fața unei constrângeri tiranice, o negare a propriei religii, un act de violență morală incalificabilă, o piatră de scandal pentru toți păgânii și creștinii care i-ar fi văzut luând parte când la sacrificiile păgâne, când la misterele creștine, despre care Tertulian spunea că: Fiind cunoscut de creștin, ești ispitit și acționezi împotriva conștiinței celuilalt, ca și cum nu ai fi
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
furie, dragoste, teamă, rușine, milă, bunăvoință, indignare, invidie sau opusele lor"121. La capitolul ethos, însă, Black nu se sfiește să presupună că, din punctul de vedere al celor din Coatesville, adresa lui Chapman trebuie să fi fost considerată un scandal în toată puterea cuvântului. În construcția propriului "portret", prin mijloace strict discursive, pastorul pare să pășească, în mod deliberat sau nu, cu stângul, având în vedere modalitatea în care își începe declamația, invitând pe cei de față să își asume
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
ca noi și să nu-i disprețuim pe cei care n-au reușit să treacă prin poarta destinului. Am socotit că e frumos să închei gândurile mele cu două strofe sublime din Boris Pasternak: Creația-i o dăruire Și nu scandal și împrumuturi. E rușinos, o nulitate, Pe buzele oricui să fluturi. Trăiește fără impostură Încât, când n-o să mai ai vreme, Să te-ndrăgească depărtarea Și viitorul să te cheme.
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
se iște neînțelegerile Între prezentator și Dochin, iar Gastinel era atunci forțat să intervină, lansând niște expresii confuze În care ambele părți s-ar fi putut recunoscut: „O să vă faceți dușmani. Cu atât mai bine, ne dăm În vânt după scandaluri. Oricum, de când cu succesul nostru, nu o ducem rău În această privință. Respingem Însăși lumea. Aluziile la Untel sau Unetelle...oameni sus-puși În acea vreme...merg destul de departe uneori... Nu sunt deloc de acord, spuse Dochin. Cred că ați Înțeles
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
oameni care, cum să vă spun eu, au treburile lor, intimitățile lor, și dumneavoastră asta vi se pare normal? Vecin 1: Dar ce e anormal?! În definitiv, ori stăteam în apartamentele noastre, ori stăm aici, totuna-i. Am auzit tot scandalul. Toate intimitățile, cum le spuneți, am auzit tot. Acum îl vedem și-l auzim la fața locului. Așa că nu vă sfiiți. Dați-i înainte. Vecin 4: Gata! Acum vă merge ceasul! Ia auziți! Tic, tac, tic, tac... O să bată și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
înțeleg! Ce ajutor să cereți? Și cui? Cui să cereți ajutor cînd deja ni l-ați cerut nouă?! Mihai: (uluit) Cine v-a cerut ajutorul? Și cînd, pentru Dumnezeu, cînd? Vecin 1: Cînd ne-ați chemat. Păi ce era tot scandalul ăsta dacă nu un strigăt de ajutor, o chemare?! V-am auzit chemarea și am venit. Și asta, să știți, din solidaritate, generozitate și omenie. Val: Vecine, vino să te pup. Să fiu al naibii dacă nu meriți să te
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Acum, punctul doi: noi vrem să plecați de-aici. Cu orice preț. Cam asta ar fi. Vecin 1: Acuma să-ți spun și eu, vecine. Punctul unu: noi am venit la dumneavoastră pentru că, v-am mai spus, ori vă ascultam scandalurile din apartamentele noastre, ori de aici, deranjul era același. Punctul doi: nu plecăm de-aici pînă nu avem siguranța că totu-i în ordine. Cam atît. Mihai: Vecine, uite, dacă v-am deranjat așa tare... v-am putea despăgubi... Vecin
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
că aici "băieții" încă nu mi-au plantat curve, bătăuși și toxicomani... Și pentru că tot ați nimerit-o..., vă mai spun un secret... Știți, eu sunt plătit de niște barosani din opoziție... să stau aici... ca un protest, ca un scandal... adică "uită-te, națiune, în ce hal a ajuns un revoluționar... împușcat în piciorul..., care domnule?, a, da, ăsta!" Doctorul: Auzi, băiatule, eu n-am venit aici să-mi faci mie giumbușlucuri... circărie răsuflată! Octav: Da de ce-ați venit
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
un franc-tireur. Recalcitranța sa nu este Întotdeauna autentică, dar opțiunea pentru retorica ei nu se poate să nu se fi făcut În absolută cunoștință de cauză. Așa se călește mitul. De la lansare Încoace, romancierul francez n-a Încetat să producă scandaluri, literare și nu numai. În 1995, de exmplu, ia ființă revista Perpendiculaire, din al cărei comitet redacțional face parte. Asta se Întîmpla, așadar, la un an după debutul său ca romancier, sub girul lui Maurice Nadeau. Revista, una de avangardă
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
tematică aleasă nu părea să cîștige o miză majoră În timp. După 1998, Însă, era clar că Încadrarea devenea restrictivă și că Michel Houellebecq Înțelegea să-și Încarce ficțiunile cu gloanțe cît se poate de adevărate. Astfel că, În urma unui scandal ce nu se poate spune că n-ar avea nimic În comun cu cel generat de Omul recent al lui Patapievici (nu Înțeleg să compar aici protagoniștii), scriitorul care trece de la 10.000 la 350.000 de exemplare vîndute este
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
autori, printre care Baudelaire, Rimbaud, Barthes, Foucault, Deleuze sau Fukuyama. Despărțirea lui Houellebecq de revista care-l repudiază atrage retragerea sprijinului oferit revistei de editura Flammarion unde, se-nțelege, apăruse romanul discordiei. Scriitor de-acum notoriu, militant, el provoacă un scandal Încă și mai mare În 2001, cînd scoate pe piață Plateforme, un roman cu cronici foarte proaste - unele, cea din Lire de exemplu - sau foarte bune, dar, În orice caz, foarte multe. În Critique (imediat după apariție), Pierre Varrod nu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
celebre, ca Alain Besanșon, Claude Imbert, Fernando Arrabal, Alain Finkielkraut, Monique Canto Sperber sau Dominique Noguez, alturi de critici germani, spanioli sau americani, simt nevoia să publice texte despre producțiile houellebecquiene, și nici unul n-o face exclusiv depreciativ. Un alt scandal, care nu face decît să-i cimenteze notorietatea, se produce În toamna lui 2001, cu ocazia nominalizărilor pentru cele mai importante premii literare franceze. În urma unor declarații publice, xenofobe, care nu făceau Însă decît să confirme xenofobia romanului (dintre care
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Philippe Sollers. Literatura lor evocă cruzimea și energia instinctului, uneori autentic, alteori șarjat. Libertinii sînt, desigur, În același timp, niște dandy. Vor să epateze, cruzimea lor afișată este tocmai una din formele de manifestare a acestei voințe de epatare, de scandal, de exploare a frontierelor pe care umanul le are În comun cu animalul. Este o literatură În același timp psihologizantă și marcată de teza, existențialistă, a divorțului dintre lume (societate, doxa) și individul aflat În plin conflict Între inconștient și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
a fost direcția aleasă de cronici favorabile cărții, ca aceea publicată În Libération de Thomas Clerc - „Măreția Vieții sexuale...”. Mai sînt și altele, ai căror autori apelează la referințe comune, ca Sade, Bataille, Sollers; la cuvinte ca tabu, transgresare, nuditate, scandal: toată panoplia, cunoscătorii “ideologiei franceze” o știu foarte bine, nu mai insist. Se prea poate să fi apărut și cronici extrem de defavorabile Îndrăzneței scrieri, dar ele lipsesc din dosarul de presă care mi-a ajuns În fața ochilor. Cu o excepție
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]