10,805 matches
-
de care totul îl desparte: și trecutul și formația cultural-ideologică, pentru a nu mai aminti de anii de închisoare. Dar înainte de a instrui un proces al lui Constantin Noica sau al altora, mai mult sau mai puțin în aceeași situație tragică înainte de a acuza o persoană, oricare ar fi ea, este necesar să mergem la cauze, la esențial. Este deci logic și just să facem mai întâi procesul sistemului și apoi al efectelor sale, oricare ar fi acestea. întâi procesul terorii
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
lui Keyserling, de după primul război mondial). Am acceptat, firește, aflând însă foarte repede că totul urma să fie pus sub patronajul lui... Nicu Ceaușescu. Am mai evocat și altădată acest episod grotesc 28. Nu era, bineînțeles, singurul aspect de farsă tragică al acelei epoci. Mișcările lui Noica erau filate pas cu pas. îmi amintesc, între altele, cum am primit o vizită, să-i spunem literară, chiar în ziua și chiar în orele ce coincidență ! în care Noica urma să mă viziteze
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
cu multă grijă. Ajunge un Nae Ionescu... 5. Toate acestea sunt foarte adevărate și cu motivație adâncă. Dar, în ultimă analiză, explicația ultimă, cea mai profundă dintre toate, stă totuși în altă parte: în necesitatea în condiții de-a dreptul tragice de a salva o operă personală în plin regim totalitar draconic de cenzură. Este, într-un sens, chiar miezul problemei noastre, situația cea mai tipică a omului de cultură român sub ceaușism. în acest punct funcționa dilema crucială cea mai
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de a salva o operă personală în plin regim totalitar draconic de cenzură. Este, într-un sens, chiar miezul problemei noastre, situația cea mai tipică a omului de cultură român sub ceaușism. în acest punct funcționa dilema crucială cea mai tragică și șantajul cel mai odios al regimului. Câți autori sau scriitori de vocație acceptă, în definitiv și pentru totdeauna, tăcerea totală, sinuciderea creatoare și culturală, intrarea voluntară în neant, în plină forță de creație, atunci când au, efectiv, ceva de spus
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
parte din delegația română la Conferința pentru Drepturile Omului de la Viena. Iar el avea nevoie de un document pentru străinătate care să arate că în România există libertatea religioasă. Deci săracul Noica a fost exploatat și după moarte. Realizați humorul tragic și cinismul acestei operațiuni ! Mai mult, mi-e greu să continui... 2. Mitul situației ireversibile Nu ezit să fac următoarea afirmație: una din cheile poate cea mai importantă ale explicației întregului comportament politic, social, moral din țara noastră, după 1944
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
compara recent, foarte grațios, chiar cu animalele antediluviene din Jurassic Park (și este vorba de un publicist de incontestabil talent polemic, din opoziție !). Cunoaștem bine această psihologie și situație, pe care nu ezităm s-o considerăm, într-un fel, drept tragică. Valorile fundamentale, în care foștii deținuți politici au crezut și cred în continuare, sunt de ordin pur moral. Ele se numesc: intransigență, caracter, consecvență, puritate, fermitate radical anticomunistă. Personal credem cu toată convingerea că aceste valori, în această fază a
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
feroce dictatură. Epoca nu putea să nu lase urme foarte serioase, unele, spus cu tot regretul, ireversibile. Această realitate, pentru noi repetăm indiscutabilă, nu ne împiedică să observăm cu toată claritatea și reversul medaliei. Este o situație dramatică și chiar tragică pentru vechii deținuți, al căror spirit domină în Convenție, când ei constată (cel puțin cei mai lucizi dintre ei) că valorile în numele cărora au făcut mari și nobile sacrificii, demne de tot respectul, nu mai sunt recunoscute și apreciate. Sunt
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
antipaticul spirit critic și analiză strictă, rece, rațională, riguros documentată. Dar este o terapeutică eficace doar pentru o categorie foarte restrânsă. Pentru restul populației reprimate, tenacitatea reprezentărilor de toate tipurile ale vechii Românii a produs un blocaj definitiv și profund tragic. în această stare de spirit, am citit și recitit, foarte atent, cartea Românii după '89. Istoria unei neînțelegeri 5 de Alina Mungiu. Neînțelegere efectivă, gravă, deoarece comportamentul liber exprimat al românilor după 1989 pare, la prima vedere, straniu și aberant
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
rece, mai raționalistă, mai pătrunsă de spirit critic, de luciditate, de un superior bun simț. Iraționalismul, misticismul au făcut destule ravagii și la noi. Avem prea mulți filozofi-mit, profeți, egumeni-mesianici (Constantin Noica, Nicolae Steinhardt, Petre Țuțea etc.). Nu de sentimentul tragic al vieții (care și în Occident este o raritate) avem în primul rând nevoie, iarăși, ci de sentimentul creației durabile în orice domeniu. Al lucrului bine făcut, conștiincios, al responsabilității, seriozității, echilibrului, onestității, comportamentului consecvent, refuzului odioasei improvizații. Idealuri minore
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
trăiesc plenar, bonom sau înțelept boema în care s-au instalat cu secretă plăcere. O anume detașare a autorului, ca și ironia tandră cu care sunt consemnate zbaterile lor întru supraviețuire nu fac din acești inși pitorești personaje cu adevărat tragice, cum și sunt în fond, ci doar simple apariții uneori desuete. În consecință, autorul nu găsește printre contemporanii săi pe adevărații eroi. De aceea, în Războiul lui Vasile Vodă Cannano (1978), ca și în celelalte romane istorice, va imagina un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285703_a_287032]
-
stare de neajutorare psihosocială, fiind răspunzătoare pentru diminuarea capacităților fizice, fatigabilitate, scăderea rezistenței. Persoana în vârstă întâmpină numeroase dificultăți de adaptare, nu mai știe ce să gândească, să spună sau să facă. La această vârstă, depresia este corelată cu evenimente tragice de viață, cum ar fi îmbolnăvirea sau decesul partenerului de viață, astfel persoanele ajung să se simtă inutile și marginalizate. Aceste persoane sunt puse în situația să se confrunte cu singurătatea, izolarea, diminuarea resurselor, a confortului material, schimbarea locuinței, spitalizarea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
1971, 208-209; Ist. teatr. Rom., III, 520-523; V. Corchiș, G. Voșloban, Lirica dobrogeană, Constanța, 299-302; Constantin Măciucă, Teatrul și teatrele, București, 1989, 5-85; Ceuca, Teatrologia, 134-137, 189-190; Acterian, Privilegiați, 52, 64-68, 129-144, 150-155, 170; Ionuț Niculescu, Haig Acterian - un destin tragic asumat, „Ararat”, 1995, 14; Dan C. Mihăilescu, Haig Acterian, „Shakespeare”, LAI, 1995, 28; Mircea Morariu, „Shakespeare” de Haig Acterian, F, 1995, 12; Mircea Anghelescu, O apariție întârziată cincizeci de ani, LCF, 1996, 19 ; Octavian Soviany, Iarăși frații Acterian, CNT, 1996
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285156_a_286485]
-
Mihăilescu, N. Iorga - Biblioteca critică, Editura Eminescu, București, 1979. Lovinescu, Eugen, Istoria civilizației române moderne, Editura Minerva, București, 1997. Malița, Liviu, Eu, scriitorul, Editura Fundația Culturală Română, Cluj-Napoca, 1997. Mannheim, Karl, Ideology and Utopia, Lund Humphries, Londra, 1954. Manoilescu, Mihail, Tragica predestinare a geniului moldovenesc, Editura Moldova, Iași, 1993. Manolache, Gheorghe, Resurecția localismului creator. O experiență spirituală în Mitteleuropa provinciilor literare, Editura Universității Lucian Blaga, Sibiu, 2006. Median, Gheorghe, Nicolae Iorga și Botoșanii. Legături epistolare, Editura Agata, Botoșani, 2006. Murgescu, Bogdan
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Company, New York, 1908, pp. 57-58. 41 Carol Drimer, "Weimarul culturii românești", în Știrea, VII, nr. 266, 1935. 42 În Analele Bucovinei, VII, nr. 2, 2000, p. 541. 43 În Revista Moldovei, IV, nr. 3-4-5, 1924, p. 49. 44 Mihail Manoilescu, Tragica predestinare a geniului moldovenesc, Editura Moldova, Iași, 1993, p. 136. 45 Verax, "Intelectualul regățean și intelectualul noilor provincii", în Glasul Bucovinei, XI, nr. 2693, 1928. 46 "Politică culturală. Bucureștii - Ierusalimul culturii. Nichifor Crainic - Hristos", în Glasul Bucovinei, XV, nr. 3908
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
din Europa secolului al XIX-lea. El arată că metaistoria, ca formă discursivă narativă, este un efect de limbaj și de imaginație istorică și consideră că explicația istorică nu este rezultatul deliberărilor prealabile, ci îmbracă forma preferințelor discursive romanțate, comice, tragice sau satirice. Istoriografia este, în accepția lui, rezultatul selectării unei strategii interpretative ale cărei criterii nu decurg dintr-un angajament epistemiologic ci sunt expresia unei conduite estetice sau morale specifice. Franklin Rudolf Ankersmit, într-o încercare de sinteză a tendințelor
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
1998) este o culegere net superioară, în care poetul, depășind impasul, dă la iveală versuri în care îmbină fericit imagismul, notația descriptivă impresionistă și un simbolism al bogatelor sinestezii sunet-imagine-miros, cu deschideri către un expresionism utilizat ca o exacerbare spre tragic a melancoliei. Poemele sunt fine arabescuri, muzicale, cu modulații sinuoase, în care ochiul și auzul fantasmează în marginea realului (în al doilea ciclu, dedicat satului și copilăriei, memoria - duioasă - joacă rolul unui al cincilea organ al percepției). Este o lirică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288308_a_289637]
-
pe aversul unei plachete ce a fost inițiată de aceeași secțiune a S.N.R. Nu subscriem însă la ideea asocierii versurilor de pe revers cu imaginea bradului, având în vedere că poemul „Bradul strâmb” este o premoniție genială, acceptată aproape unanim, în legătură cu tragicul său sfârșit, o parabolă scrisă, după cum se știe, în preajma batjocoririi și asasinării bestiale a savantului la 27 noiembrie 1940 în pădurea Strejnic-Prahova. Cât privește medalia din 1993, inițiată de Universitatea Populară București, aceasta copiază jenant aversul medaliei S.N.R. și stârnește
Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice by Andone Cumpătescu () [Corola-publishinghouse/Science/812_a_1787]
-
Panoramei deșertăciunilor, alaiul fantomatic al „chesarilor” de altădată invocând visul de glorie al cetăților spulberate în țărână, Semiramida și „Machidon”, „Râmul” și „Atina”, piramidele și turnul lui Nemrod, nu „câmpiile asire”, ca mai târziu la Eminescu, ci „scripturile caldee”, nunțile tragice, întreaga „frumsețe” efemeră a lumii, ca o „scrisoare pre năsâp, pre margine de mare”. Câteva stihuri aparținând traducătorului deplâng în finalul prologului soarta protagoniștilor tragediei (Filogon împărat, fiica sa, „ghizdava” Ierofila, și „fiul de împărat neștiut”, Panaret). Avertismentului crud și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286838_a_288167]
-
soarta protagoniștilor tragediei (Filogon împărat, fiica sa, „ghizdava” Ierofila, și „fiul de împărat neștiut”, Panaret). Avertismentului crud și moralizator al morții i se replică totuși - prin recunoașterea „nesocotinței” eroilor ca fiind, cea dintâi, aducătoare de nenorocire. Este concepția preluată de la tragicii greci de scriitorii umaniști ai Renașterii. Traducerea din Erophile a circulat în Moldova (în manuscris), ca și multe dintre tipăriturile lui D., între care îndeosebi Psaltirea în versuri, pentru poezia sa, și Viața și petrecerea svinților, pentru conținutul legendar-hagiografic, s-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286838_a_288167]
-
bună măsură de un alt filosof francez, Jean-Paul Sartre, cu deosebirea că la Sartre acea "distanță" marchează o ruptură, o zonă de neant, ce induce o "greață" metafizică, în vreme ce la Lévinas reprezintă deschiderea către Celălalt, cu tot potențialul de implicații tragice presupus. Desigur, dincolo de inspiratorii sau afinii, pînă la un punct, Husserl, Heidegger, Sartre, Lévinas aparține acelei tendințe în filosofia modernă care face ca subiectivitatea să depindă de inter subiectivitate, o tendință cu numeroși reprezentanți, între care Max Scheler, Martin Buber
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
teritoriul" de la care se reclamă se traduce prin "drumuri", singularizare spațială extremă, pericol de fractură internă și de necoincidență cu sine. El însuși, în tr-un proiect de antologie, își definise astfel poezia: Universul poetic al lui Fondane este de natură tragică ; punct de fugă pentru om ; personajul său central este emigrantul ; fluxul lucrurilor constituie fundalul ; inima articulează toate formele de sete ale ființei. Dar acest univers, tocmai fiindcă e poetic, este discurs și lim baj. În aceste diferite "forme de sete
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
costume Armani dichisite, fie că răzbate din demagogice sloganuri ingurgitate de popor și din trosnetul oaselor rupte ale disidenților, sau că rînjește ironic pe la colțuri de cuvinte parfumate, blînde și ucigător insinuante. Prețul e același vieți curmate, destine îndoite, alienare tragică, de nici nu mai știi dacă o moarte brutală nu e preferabilă unei singurătăți mutilante. În orice caz, barbaria, soft sau hard, are același rezultat: stingerea ființei, tăcerea vocii sacre dinlăuntru, sugrumarea spiritului critic și a voinței de acțiune, moartea
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
că, de-a lungul drumului, cineva îți dă viața, cineva îți salvează viața, nu neapărat aceeași persoană, dar cu aceeași dragoste. Ceea ce face ca tulburătoare scrisoare postumă pe care Jérôme Lindon i-a lăsat-o fiului său să aibă rezonanța tragică și clară a unui oracol antic: Cînd o vei citi, voi fi dispărut la rîndul meu, dar tu vei avea încă mulți ani de trăit. Așadar, recunoștința pe care nu am considerat necesar să o manifest față de tatăl meu, mi
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
de cînd îl întîlnise pe Samuel Brody, cu mai puțin de un an înainte, în septembrie 1966. Un necrolog monocolor al lui Simon Liberati, laureatul pre miului Femina 2011, pentru romanul Jayne Mansfield 1967 (Paris, Grasset), text captivant, convulsiv și tragic, asemenea destinului divei hollywoodiene a anilor '50 pe care îl evocă, spulberată la 34 ani într-un cumplit accident de mașină. Alături de premiul Médicis al lui Mathieu Lindon, pentru provocatorul portret al lui Michel Foucault, și de premiul Renaudot al
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
ani. Emoția degajată e palbabilă, deși brută, purtată de cuvinte care zgîrîie pînă la os și caută limanul tăcerii, poate singura capabilă să redea nerostibilul. Episodul ce constituie substanța narativă a celor două romane este real, unul din multele momente tragice care au marcat deceniile de război civil dintre protestanții irlandezi, fideli coroanei britanice, și republicanii catolici din Irlanda de Nord. Cauzele trădării lui Denis Donaldson, prietenul lui Sorj Chalandon, ca și contextul asasinării sale (a fost împușcat în cap, în 2006, act
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]