10,617 matches
-
singur Consiliul de Regenți și cere ca de acum înainte Nuharoo și cu mine să ștampilăm obligatoriu și fără nici un fel de întrebare decretele pe care el le concepe. De data asta, Su Shun o ofensează și pe Nuharoo, drept care izbucnește o ceartă de față cu Tung Chih și cu întreaga Curte. — Femeile nu se bagă în treburile Curții - aceasta este tradiția imperială. Su Shun subliniază că este în interesul țării ca administrația sa să ne ocolească pe noi două. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
și îmi arată cu degetul în spatele lui. Puțin mai încolo, un bărbat călare întoarce capul. — Yung Lu! El descalecă și îngenunchează. Cât pe-aci să fiu fantomă! strig eu. Sau sunt deja? — Vorbiți, ca să aflu, Majestatea Voastră, zice Yung Lu. Izbucnesc în plâns. — Majestatea Voastră, murmură el, este vrerea Cerului că ați supraviețuit. Își șterge transpirația de pe frunte. Încerc să ies din șanț, dar genunchii mă trădează și mă prăbușesc. El mă apucă de braț, iar atingerea mâinii sale mă face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
colecționeze în panoplia sa. Prințul Kung și cu mine ne-am așezat să stăm de vorbă - și așa a început lunga noastră relație de lucru. Era un bărbat cu orizont larg, deși de-a lungul anilor temperamentul său avea să izbucnească. Fusese crescut ca și Hsien Feng și putea să fie la fel de răsfățat și de nerăbdător. De multe ori a trebuit să-i ignor insensibilitatea și egoismul. M-a umilit în mod involuntar nu o dată în fața Curții. Aș fi putut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
spunea: „Deși Su Shun merită din plin să fie pedepsit, noi nu ne putem hotărî să impunem pedeapsa extremă. De aceea, ca semn al indulgenței noastre, îl condamnăm la decapitare imediată“. Cu trei zile înainte de execuția lui Su Shun, a izbucnit o revoltă în cartierul din Peking în care locuiau mulți dintre credincioșii săi. S-a auzit plângerea că Su Shun era ministrul desemnat de Hsien Feng. „Dacă Su Shun nu are nici o calitate și merită o pedeapsă atât de aspră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
depindea de armonia dintre noi. I-am convocat în cortul meu pe prințul Ch’un și pe Yung Lu. Cumnatul meu a sosit un pic mai devreme și l-am întrebat de băiețel și de sănătatea surorii mele, Rong. A izbucnit în lacrimi și mi-a spus că nepotul meu murise. El a dat vina pe soția sa și a zis că bebelușul murise de malnutriție. Nu puteam să cred așa ceva, dar apoi mi-am dat seama că spusele prințului ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
cineva foarte binedispus azi. —A, Îmi pare rău. Am uitat, ar trebui să fiu În extaz că după cinci ani de sclavie totul a ieșit așa de bine. Adică, uită-te și tu la noi, e genial, nu alta! am izbucnit eu, gesticulând larg cu brațele În față. E destul de trist că nu putem merge la prânz Într-o zi de lucru de șaisprezece ore, dar e jalnic ca dracu’ că nici măcar nu avem voie să ne alegem noi mâncarea. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
mulțumi să ofteze și se ridică, dar nu Înainte ca Davide să reușească să-i apuce sânul stâng și să-l strângă. Am Încercat să-mi imaginez doi colegi de la UBS În cursul unei interacțiuni asemănătoare și aproape că am izbucnit În râs. — Deci, da, continuă ea, ca și cum miniședința de pipăială În birou nici nu existase. Skye, Leo și Davide sunt seniori. Ălea trei de acolo - arătă spre trei fete tinere și drăguțe, două blonde și o brunetă, care stăteau aplecate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
ușor. —Iubire, chiar nu trebuia să te deranjezi atât, strigă el, părând puțin mai coerent. —E ceai, Philip. E doar apă fiartă. Nu, iubire, m-am referit la alesul hainelor. Serios, ți-aș trage-o indiferent cu ce ești Îmbrăcată. Izbucni În altă criză de râs și m-am Întrebat cum era posibil ca cineva să fie atât de deștept. I-am pus o cană În față, iar el s-a revanșat ciupindu-mă de fund. —Philip, am oftat eu. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Îi slăbise și acum devenise evident că se prefăcea. Excelent! O să luăm legătura mâine dimineață, la prima oră, ca să punem la punct toate detaliile. De-abia aștept să le văd mâine seară. Super! Ciao! —Bravo! spuse Kelly, În timp ce grupul nostru izbucni În aplauze discrete, ceea ce-mi aminti că Kelly era, ca șefă, destul de mișto. Care a fost ultima lor cerere, de care ai zis că o să ne ocupăm? Elisa scrâșni din dinți. —O, agenta de presă mi-a pomenit că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
mic local În East Village. De-abia puteam vorbi de emoție, dar el nu părea să observe. Mda, totul o să se Întâmple foarte repede. Se pare că restaurantul era gata de inaugurare, dar investitorii s-au retras În ultima clipă. Izbucnise un fel de scandal la nivel de corporație, cred. Oricum, investitorii ăștia discreți au intervenit și au cumpărat localul ieftin. Au Început imediat să caute un bucătar și vor să deschidă cât mai repede. Îți vine să crezi? —Felicitări! am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
complet razna. Mă uram pentru că gândeam așa, dar pentru mine, asta nu părea să fie o veste bună. —Mulțumesc, Bette. Asta contează mult pentru mine. De-abia așteptam să-ți spun. Înainte să mă gândesc măcar să-mi cenzurez cuvintele, am izbucnit: —Dar ce Înseamnă asta pentru noi? Urmă un moment de tăcere groaznică, copleșitoare și totuși Încă nu Înțelegeam până la capăt. Știam că suntem sortiți să fim Împreună. Obstacolele nu erau insurmontabile, ci doar piloni de susținere pentru o relație mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
World? M-am ridicat În capul oaselor și am Început să apăs pe butoanele telecomenzii. Trebuie să avem măcar un episod de căcat, chiar și unul mai vechi. Cum de nu avem nici un Real World? eram pe punctul de a izbucni În lacrimi În acel moment. — Doamne, Bette, trebuie să te stăpânești. Pur și simplu nu mai e În regulă. Avea dreptate, bineînțeles. Eram deprimată de atâta timp Încât devenise un obicei. Perioada asta de șomaj nu prea semăna cu prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
fi să trec pe la tine pe la un șapte? Am putea să bem ceva la tine În cartier și după aia aș vrea să te duc la restaurant. Dacă ți se pare acceptabil... —Acceptabil? Sună perfect, pur și simplu perfect, am izbucnit eu. La șapte? Ne vedem atunci. Și am Închis telefonul Înainte s-o dau În bară cu ceva. Destinul. Desigur, categoric, fără Îndoială, destinul Îl inspirase pe Sammy să sune de ziua mea: un semn că eram, cu siguranță, meniți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
semnele unui posibil abuz fizic sau să reclame că a fost supusă abuzului sexual. Totodată, persoana identificată poate să fie apatică, absentă, să dea impresia că nu înțelege foarte clar ceea ce i se cere ori ceea ce i se explică, să izbucnească în plâns de fiecare dată când este abordată sau să aibă dificultăți în a-și reaminti cu exactitate ce i s-a întâmplat. Pot exista și situații în care persoana identificată/presupusa victimă a traficului de persoane să reacționeze cu
EUR-Lex () [Corola-website/Law/205870_a_207199]
-
încercând să se acomodeze noii situații. Coaliția de triburi condusă de huni a reușit în decurs de un an, 375-376, să cucerească întreg spațiul dintre Don și Nistru, apoi s-au oprit pentru organizarea teritoriilor cucerite. Dar, între timp, a izbucnit un conflict violent în interiorul conducerii vizigote din Dacia, între grupul păgân tradițional condus de regele Athanaric și cel pro-roman, în frunte cu prințul Frithigern, convertit la creștinism și sprijinit de împăratul Valens. În fața pericolului hun, doar amânat și nu îndepărtat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
că ei s-au instalat în nordul Dunării, înainte de năvălirea avarilor (anul 567). Aceștia s-au instalat la apus de Dacia, în Panonia, între Tisa și Dunăre, fiind vecini cu slavii care ocupaseră anterior regiunea. Dar între cele două seminții izbucnește un conflict-războiul între slavi și avari, declanșat în 578, este edificator în sensul acesta (este înfățișat de Menandru). Astfel, împăratul bizantin Tiberius incită pe khaganul avar Baian împotriva slavilor. Avarii cer slavilor să li se supună și să plătească darea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
declanșat în 578, este edificator în sensul acesta (este înfățișat de Menandru). Astfel, împăratul bizantin Tiberius incită pe khaganul avar Baian împotriva slavilor. Avarii cer slavilor să li se supună și să plătească darea din produse, însă aceștia refuză, războiul izbucnește și, în urma confruntării, slavii sunt înfrânți și supuși. Confruntarea militară din Câmpia munteană, în 578, evidențiază că triburile slave pătrunse în nordul Dunării, în secolul al VI-lea, erau independente față de stăpânirea avarilor.13 Pe de altă parte, subliniază Iorga
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
părțile Transilvaniei (Munții Apuseni), iar în sud, până la Vidin și Severin. El era federat (aliat), vasal al Bizanțului, iar la Morisena, capitala sa, se afla o mănăstire de călugări "greci" (ortodocși). Conflictul dintre Ahtum și regele Ungariei, Ștefan I, a izbucnit în urma vămuirii de către voievod, în porturile sale de pe Mureș și Tisa, a plutelor ungurești cu sare. În secolul al X-lea, în prima sa jumătate, lipsesc în întregime cimitirele ungurești în Banat și Voievodina, în schimb, ele se află doar
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
româno-bulgar. Asăneștii au fost sprijiniți de cumani și români, în acest sens, cronicarul Nicetas Choniates arată că, în 1199, sciții (cumanii) împreună cu o ceată de vlahi au trecut Istrul", cu referire la românii nord-dunăreni. Pe la 1210, când la Vidin a izbucnit o răscoală, în ajutorul țarului Asan Borilă a venit o oaste condusă de comitele Ioachim de Sibiu, alcătuită din "sași, români, secui, pecenegi", iar când a ajuns la râul Obozt (Olt), "trei căpetenii din Cumania ieșindu-i înainte a dat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
dijme ce nu proveneau nici de la secui și nici de la unguri, reprezintă încă un argument pentru existența populației românești în Țara Bârsei, care era obligată la plata unor dări.50 Dar nu a trecut mult timp și un conflict a izbucnit între regele Ungariei și Ordinul teuton, încât dania din 1211 a fost anulată. Însă, în urma intervenției papale, regele Andrei a revenit asupra hotărârii sale, a repus pe cavaleri în drepturile din 1211 și le-a acordat chiar facilități noi, confirmându
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
luptat alături de cneazul Sviatopolk în luptele pentru tronul Kievului. În același an, 1036, alte triburi pecenege au asediat Kievul, dar înfrângerea suferită din partea cneazului Iaroslav a pus capăt primejdiei pecenege.3 Astfel s-ar putea explica declanșarea luptelor pentru supremație, izbucnite între Tyrach și Kegen, când 11 din 13 triburi pecenege au recunoscut autoritatea lui Tyrach, iar celelalte două pe cea a lui Kegen. Între cele două grupări rivale au izbucnit ciocniri militare încât triburile lui Kegen au fost silite să
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
3 Astfel s-ar putea explica declanșarea luptelor pentru supremație, izbucnite între Tyrach și Kegen, când 11 din 13 triburi pecenege au recunoscut autoritatea lui Tyrach, iar celelalte două pe cea a lui Kegen. Între cele două grupări rivale au izbucnit ciocniri militare încât triburile lui Kegen au fost silite să-și afle refugiul în sudul Dunării, unde, după convertirea la creștinism a căpeteniilor, au intrat în serviciul împăratului. Ajunși aici, ei au continuat luptele cu pecenegii lui Tyrach, rămași în
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
fiind în relații tensionate atât cu ungurii cât și cu sârbii. El era aliat cu bulgarii încă din 1323, îl ajutase pe țarul Mihail cu oștile sale, iar fiica sa era căsătorită cu noul țar, Ioan Alexandru. În iunie 1330, izbucnește războiul între sârbi și bulgari, despre care o scriere sârbească susține că atunci au luptat contra lor (sârbilor) "șapte țări": bizantinii, Mihail de la Târnovo și fratele său domnul Vidinului, Ivan Alexandru, apoi "Ivanco Basarab, socrul său, cu tătarii negri, care
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
V. Spinei, în lucrarea sa, Moldova în secolele XI-XIV, a încercat să răspundă la această întrebare dificilă. Astfel, întemeiat pe relatările cronicarilor și istoricilor polonezi mai vechi (precum Jan Dlugosz, Istoria Poloniei), el consemnează că "la moartea voievodului Ștefan (?), au izbucnit lupte pentru tron (domnie) între fiii acestuia, Ștefan și Petru". Cu sprijinul populației și a "provincialilor unguri", Petru a reușit să preia conducerea (puterea), izgonind din țară pe fratele său mai mare Ștefan, care s-a refugiat la curtea regelui
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
venea din partea domnului țării, bun organizator și ctitor de biserici și mănăstiri, precum cea de la Neamț. În septembrie 1386, mitropolia Moldovei figura printre "provinciile eclesiastice bizantine", ceea ce înseamnă că domnul obținuse anterior acordul patriarhiei pentru înființasrea ei. Însă, foarte curând, izbucnește un conflict între patriarhie și domnia Moldovei, în legătură cu titularul noii mitropolii. Conflictul s-a declanșat în 1387 sau în anii următori, în momentul în care mitropolitul Antonie al Haliciului a hirotonit doi ierarhi moldoveni, Iosif și Meletie, la cererea domnului
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]