11,725 matches
-
din navă pe care le "fotografiase" în scopul unei evadări prin similarizare. Și alese locul acela pentru băiat pentru că avea saltea. Și era mai confortabil să te trezești acolo decât pe podea. În cele câteva momente care urmară, în camera tronului se desfășurară o serie de evenimente. Bagheta energizată de pe tron se aprinse și o flacără țâșni din ea. Flacăra se izbi de tavan cu un pocnet. Alături de Gosseyn, Patru scoase un țipăt de spaimă. Și la stânga sa și în spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
prin similarizare. Și alese locul acela pentru băiat pentru că avea saltea. Și era mai confortabil să te trezești acolo decât pe podea. În cele câteva momente care urmară, în camera tronului se desfășurară o serie de evenimente. Bagheta energizată de pe tron se aprinse și o flacără țâșni din ea. Flacăra se izbi de tavan cu un pocnet. Alături de Gosseyn, Patru scoase un țipăt de spaimă. Și la stânga sa și în spate se auzeau icneli care nu puteau veni decât de la curteni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
și o flacără țâșni din ea. Flacăra se izbi de tavan cu un pocnet. Alături de Gosseyn, Patru scoase un țipăt de spaimă. Și la stânga sa și în spate se auzeau icneli care nu puteau veni decât de la curteni. În fața lor, tronul rămăsese fără ocupantul lui. Băiatul împărat dispăruse. Se scurseră vreo zece secunde. Fu o perioadă distinctă de timp. Fiecare secundă fu aproape palpabilă pentru că nu se auzea absolut nici un sunet, nici o mișcare. Știa, totuși, că mai erau oameni în încăpere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
pe parcursul acelor prime momente, după ce militarul rostise fatidicele cuvinte. Vreo zece voci țipaseră aproape instantaneu. Unii se învârteau în loc. Câțiva țâșniră în fugă pe lângă Gosseyn. Dacă fuga lor avea într-adevăr o țintă, atunci se pare că se îndreptau spre tron. Dar de fapt, fuga lor încetă înainte ca ei să ajungă acolo. Se opriră din fugă și-ncepură să se-nvârtă și ei în loc. Reacțiile țineau direct de talamus. Dar o altă posibilitate îi veni în minte lui Gosseyn. Aceștia erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
ofițerului care-l chestionase: Draydart Duart, al cărui grad era cu siguranță un fel de Comandant General. După cum anticipase, Draydart își reveni repede din șocul inițial. După care se răsuci brusc și se-ndreptă spre o porțiune de perete de lângă tronul imperial. Ajuns acolo, trase draperiile la o parte. Atinse un dispozitiv din perete. Și începu să vorbească. Precizia mișcărilor sale trebuie să fi fost remarcată de ceilalți. Pentru că, în mod progresiv, tăcerea se instala în cameră. Curtenii, elegant îmbrăcați, rămași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
pentru Gosseyn faptul că Draydart putea vorbi de parcă grija pentru băiat, salvarea lui, și de a fi dus unde "era mai bine pentru el" erau de la sine înțelese ca și faptul că era atât de sigur de revenirea acestuia pe tronul său. Probabil că totul avea să fie hotărât în momentul salvării. Dar pentru situația lui Gosseyn exista o soluție simplă. - De ce să nu-l întrebi, spuse el, la timpul potrivit, pe Majestatea Sa dacă dorește să fiu prezent? Urmă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
informații, era evident că momentul în care trebuia să ia o hotărâre finală, sosise. 5 Din moment ce nu mai avea planuri în legătură cu "Majestatea Sa", Gosseyn hotăra că nu avea nici un rost să facă o fotografie dodecimală a vreunei porțiuni din sala tronului. Adevărul era că, dacă din cine știe ce motiv s-ar fi întors într-o asemenea zonă importantă, lucrul acesta ar fi părut suspect oricui; și atunci nici o scuză n-ar mai fi fost valabilă pentru acoliții împăratului. În momentul de față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
Necunoscută pentru ei și, de fapt, necunoscută și pentru el. Așa Că și el avea lucruri pe care trebuia să le afle. Prima informație, imediat căpătată, era una minoră. Dar, oricum, Gosseyn înregistra cu atenție că era condus, chiar în sala tronului, de-a lungul unui coridor, către o încăpere cu lifturi. Unul dintre acestea îl urcă - estimă el - echivalentul a opt etaje. Apoi fu condus de-a lungul unui alt coridor, înțesat de gărzi în uniforma cenușie, fiecare gardă luând poziția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
ai făcut? Ce mi-ai făcut? Era un atac. Vocea era pițigăiată, furioasă, îndrăzneață. Totuși, după un moment, Gosseyn simți că această îndrăzneală era de altă factură; și pe loc. situația păru mai puțin amenințătoare decât... mai devreme... În sala tronului. ...Ca și cum scurta ședere a băiatului - rege în întunericul din capsulă - i-ar fi declanșat, pentru prima dată în atâția ani... precauția. - Majestatea Voastră - Gosseyn vorbi calm - propunerea mea este ca, până ce savanții tăi află cum operează capacitatea ta specială de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
mama lui, pe de altă parte. Cineva va veni să cerceteze nu peste prea multă vreme. Cu acest gând - despre un grup de cercetare aflat pe drum - Gosseyn își dădu seama că restricția care fusese impusă asupra lui în sala tronului nu mai era aplicată aici... Oferta personală pe care femeia mi-a făcut-o îmi crează obligația că dacă se întâmplă vreun necaz, să am posibilitatea să vin aici și s-o ajut pe ea și pe băiat." Așadar, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
umane? - Păi... Nu prea m-am gândit la asta înainte ca tatăl meu să fie ucis. Dar, când am devenit împărat, n-am făcut decât să tratez oamenii exact așa cum îi trata el. Și fac asta de când am ajuns pe tron. Ce e rău în asta? - Ei bine - spuse pe un ton zeflemitor - lucrul în care suntem interesanți noi, teoreticienii Semanticii Generale, este ce fel de gândire îi face pe oameni să comită acte iraționale. De exemplu, cum a murit tatăl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
TURMENTAT ECRANUL ACTUL I - CETĂȚEAN EUROPEAN Un apartament de bloc cu mobilă sculptata, tablouri pe perete, măști, tehnica de calcul, ecrane de calculator, difuzoare, camere de luat vederi, rafturi până în tavan pline cu cărți. La un birou imens, pe un tron, stă EL. EL. Nu mai apare EA pe care o știți, va fi o altă, căci d-l Dan Lungu care a asigurat textul, a oprit acțiunea babei comuniste acum 15 ani, așa că de acum încolo voi fi autor integral
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
afacerea asta, 3 ani. Nu, mobilă asta a fost cumpărată de tată în 1935 și e o operă de absolvire a școlii de înalte arte și meserii (și Brâncuși a terminat școala asta). E formată din bibliotecă trei corpuri, birou, tron, masa, patru taburete, toate din stejar și fetele sculptate din paltin. Pe taburete, motivul e inspirat dintr-un brâu al bisericii Trei Ierarhi. A fost păstrată cu sfințenie, a fost în refugiu în Transilvania, a stat în magazie, în pod
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
piatră o numeam Podul. Lipit de gard se afla un cub de beton terminat printr-un fel de bazinet de metal, cu fața de deasupra ușor scobită. Niciodată nu am știut la ce o fi servit. Noi numeam lucrul ăsta Tronul, în fine, a treia "neregularitate" a Scării Unu era marele transformator, cu țevile lui curbe și fațada sa de beton, pe care o țin minte numai acoperită cu scrisul mare, colorat, al Mendebilului. Cred că transformatorul ăsta era stricat, pentru că
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
puștiul, mai mic decât aproape noi toți, ne depășea cu mult dintr-un punct de vedere la care nici nu ne gândiserăm până atunci. Acasă îi înnebuniserăm pe părinți cu Mendebilul a făcut, Mendebilul a dres... Cu timpul însă, de pe tronul lui de beton și metal, băiatul a început să vorbească, printre povești și parcă visând, despre alte lucruri decât cavaleri și săbii. Pur și simplu întrerupea, uneori o povestire și cu o voce schimbată, fermă si rigidă, imposibil de contrazis
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
decât Viteazul în piele de tigru, Ruslan și Ludmila, Tristan și alți eroi din povestirile Mendebilului. Până și fetițele lăsau podul de piatră și desenele alea încîlcite reprezentând femei verzi cu picioare albastre și case oranj și se adunau în jurul tronului de beton și fier. Începeau să suspine când poveștile se terminau trist. Nici Mona nu-i mai întorcea fundul Mendebilului, ba se uita la el cu mai puțină ură decât la oricine altcineva, cu ochii ei ca două fante verzi
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
armonia din gașca noastră s-a dus, încet-încet, pe apa sâmbetei. Mimi, Lumpă, Luță și Mațaganul mai ascultau doar cu o ureche poveștile Mendebilului, care și el, cum am observat curând, începuse să-și neglijeze auditoriul. Stătea mai departe pe tronul său de beton, dar nu mai povestea lucruri noi, ci o luase de la capăt cu cavalerii Mesei Rotunde. De multe ori se oprea, incapabil minute întregi să-și amintească vreun cuvânt. Atunci își ațintea privirile goale pe zidul orb al
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
-su s-au repezit la transformator și au șters cu palmele frazele colorate pe care le scrisese Mendebilul cu cretă și care fuseseră de atunci întărite de mai multe ori de câte unul din noi. Mimi triumfa: se cățărase pe tronul Mendebilului și conducea de acolo, mare, burtos și negru, disputa despre cum trebuie pedepsit Mendebilul. Bineînțeles că nu-l putea duce mintea dincolo de "să-l caftim". Marțaganul propuse să-i tragem o Vrăjitroacă, până una-alta, că nu mai jucasem
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
câte o turturică oprită pe stâlp le privea cu un singur ochi. O așteptam pe Ester, mă întrebam ce rol o să-i dau când voi fi regină, dar mai ales mă gândeam cât de bine o să-i stea ei pe tron, în mână cu floarea care îi va cădea la sorți. Aș fi vrut ca această floare să fi fost un trandafir roșu, și chiar m-am hotărât să propun trandafirul: poate va nimeri tocmai la ea. Am intrat în casă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
s-a umplut de o lume truditoare. Decupam toate lanțuri de hârtie colorată, făceam coliere, dantele și brățări din ce ne cădea sub mână, iar dintr-un scaun de bucătărie am improvizat, cu câteva perne și un cearceaf, un adevărat tron cu baldachin, demn de-o regină. Sucind forfecuța cu o grație ca de pe altă lume, Puia decupa din foaia de aur un inorog și un leu, pe care i-am lipit, față în față, pe spătarul tronului. După ce-am
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cearceaf, un adevărat tron cu baldachin, demn de-o regină. Sucind forfecuța cu o grație ca de pe altă lume, Puia decupa din foaia de aur un inorog și un leu, pe care i-am lipit, față în față, pe spătarul tronului. După ce-am strâns de pe jos cârpele și hârtiile care ne rămăseseră, am adus o pălărie veche a unchiului Ștefan și-am început marile trageri la sorți. Am scris pe bucățele de hârtie culorile curcubeului (fiecare culoare am scris-o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
pe fiecare dintre cele două coarne. Parcă ar fi ținut o manșă de avion. Atunci, căpețelul liber cu care se prelungea bifurcația, de la locul îmbinării, începu să se miște ușor în sus și în jos. Ne-am adunat toate în jurul tronului, privind acea mișcare parcă inteligentă, imprevizibilă, a iadeșului. Balena se uita la mâinile ei cu gura căscată. Osul cu două ramuri, flexibil, se sucea gata să-i scape din pumn. Când se apropie Puia, iadeșul se smulse cu-adevărat și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de nimic), îl ridică și-l dădu din nou reginei. "Mă trage înainte", spuse aceasta, și vedeam cum, într-adevăr, oasele lungi îi ieșeau, alunecând milimetru cu milimetru, din mâini. Mergi după el", îi spuse Ester. Balena se ridică de pe tron și ținând mâinile întinse înainte, de parcă ar fi vrut să țintească ceva, se lăsă în voia iadeșului. Acesta o târa ca un câine pe care l-ai purta în lesă. Noi ne țineam după grasa în mov, înzorzonată ca o
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Părea o bucătăreasă travestită în regină. Ne-am împrăștiat până la urmă pe la casele noastre, după ce-am însemnat locul cu o cracă în care am agățat o fâșie de satin mov. Am intrat în curte și m-am așezat pe tronul gol; părăsit în mijlocul cercurilor colorate. Eram goală de orice gând. De fapt, aș fi preferat ca Ester să-mi spună măcar un cuvânt decât să găsim acolo cine știe ce piatră scumpă. Ba chiar nici atât n-aș fi vrut. Adevărul era că
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de dureros. La tanti Aura era o clientă, dar după un timp a venit și Marcelino și-am mâncat cu el. De la început s-a apucat să mă iscodească, să mă-ntrebe de-a ce ne jucăm, ce e cu tronul acela. A vrut să șteargă cercurile, zicea că vrea să deseneze o Ceaikă, noroc că știam cum să-l iau. Cum a terminat masa, a înșfăcat cartonul de fotbal cu nasturi și a plecat iar la prietenii lui. Săraca mătușă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]