11,644 matches
-
o poșetă veche, albă cândva, cu încuietoare nichelată. Privea plină de interes în interiorul încăperii, uneori își trecea limba peste buze, dinții îi erau plini de ruj. Dintr-odată se desprinse de lângă stâlpul rotund și porni către una dintre mese, tocmai eliberată, se opri, cercetă cu privire expertă farfuriile și, așezându-și poșeta pe suportul care era dedesubt începu să mănânce cu multă delicatețe, cu degetul mic ridicat în sus. Fetele de la bucătărie priveau cu îngăduință scena și când, la plecare, Carmina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
îi plăcea să audă cum cade pe fundul de plastic lănțișorul de aur care face un cu totul alt zgomot decât inelul, un zgomot prelins, poate surâdea încântată înainte de a fixa capacul și scăpați de țoalele bune și de bijuterii, eliberați ca dintr-o armură, începeau să recepteze cu ușurință grohăitul porcului, cotcodăcelile găinilor, scârțâitul porții, vântul care trântea oblonul de lemn uitat deschis... Carmina se întrebă dacă acest mod de viață se potrivea cu visurile acelei Elene de odinioară, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
și Dosoftei. Viața întru spirit refuză circumscrierea strictă în limite statale. Cu atât mai mult sunt excluse acestea de actul slujirii lui Dumnezeu. Se poate vorbi aici de un exil motivat de conștiința libertății. Insul nu se simte expulzat, ci eliberat. Eliberat mai întâi de „pohtele” lumești: bogăția, onorurile, domnia. Dar să nu intrăm pe terenul supozițiilor, ci să adăugăm încă două nume importante pentru tema în discuție. Pribegia unei familii boierești din Moldova l-a creat, am putea spune, pe
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
și Dosoftei. Viața întru spirit refuză circumscrierea strictă în limite statale. Cu atât mai mult sunt excluse acestea de actul slujirii lui Dumnezeu. Se poate vorbi aici de un exil motivat de conștiința libertății. Insul nu se simte expulzat, ci eliberat. Eliberat mai întâi de „pohtele” lumești: bogăția, onorurile, domnia. Dar să nu intrăm pe terenul supozițiilor, ci să adăugăm încă două nume importante pentru tema în discuție. Pribegia unei familii boierești din Moldova l-a creat, am putea spune, pe
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
de miros și gust. Și-a luat, de asemenea, toate precauțiile posibile, pentru ca alesul să nu aibă conștiința propriului trup. Restul l-a aranjat cu ajutorul unor dispozitive care luau asupra lor respirația, circulația, asimilarea și excreția. Păcat că cel astfel eliberat nu putea comunica cu nimeni. Naratorul pleacă, mânat de necesități care țin de domeniul practicii. Revine după zece ani. Don William a murit, fiul dăinuie În legea lui, În mansarda plină de mașinării și cu respirația regulată. Plecând pentru totdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
și caută... Parodi mi-a răspuns indiferent: — Pe ce lume te crezi, don Pro Bonu? Eram la 273 din Penitenciarul Național când, Într-o bună zi, am observat că ușile rămăseseră pe jumătate deschise. Întregul patio era plin cu deținuți eliberați, cu valijoare În mâini. Gardienii nu ne dădeau nici o atenție. M-am Întors să-mi strâng ceaiul mate și ibricul și m-am rezemat de ușa de intrare. Am ieșit În strada Las Heras și uite-mă aici. — Și dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
o oază izolată, o insulă uitată, orice s-ar întîmpla la Vladia n-ar constitui un exemplu pentru nimeni și n-ar influența cu nimic evoluția evenimentelor în restul țării." Ar fi vrut să se așeze, se simțea foarte destins, eliberat parcă, hotărît lucru cei doi ofițeri erau totuși niște caraghioși. Dacă puneau la cale o asemenea manevră, o acțiune politică în stare să întoarcă țara pe dos, ce naiba să caute în Vladia? Înțelesese că de ascuns nu aveau nevoie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
privind cu luare-aminte. Își așeză după aceea torba în stânga, cuțitul de vânătoare în dreapta, își îndesă pălăria în cap și-și pregăti pușca. Hai, Osman! vorbi pădurarul cătră câni. Puneți botul... Hai și tu, Frișcă!... Ce? nu simți putoarea caprei?... Copoii, eliberați, dintrodată porniră în lungul costișei și dispărură în tufe. Vasile zise: —De-acuma să ieșim în luminiș și să așteptăm... trebuie să le gonească... Capauca asta a mea, așa cum o vezi, le știe sama... Îți aduce, cucoane Grigoriță, capra la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
militar de la Shanghai. Nu se dăduse nici un comunicat oficial că rațiile vor fi reduse, dar știrea se răspîndise deja prin lagăr. În mod semnificativ, În afara porților erau deja mai puțini cerșetori chinezi. O țărancă moartă zăcea pe iarbă, dar soldații eliberați ai regimului marionetă, precum și hamalii fără ocupație dispăruseră, lăsînd În urmă un cerc de bătrîni stînd pe vine și cîțiva copii cu fețe trase. Jim intră În Blocul E, clădirea dormitorului pentru bărbați, și urcă scara la etajul al treilea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe undele radio ale LASD. — Mda, Karen. — Mortul tău a fost identificat. Martin Mitchell Goines, bărbat, alb, născut pe 9 noiembrie 1916. Două condamnări pentru deținere de marijuana, doi ani de pușcărie pentru prima, trei până la cinci pentru a doua. Eliberat condiționat după trei ani și jumătate la San Quentin, în august ’48. Ultima adresă cunoscută e cea a unui centru de reabilitare de pe Strada 8, colț cu Alvarado. Căutat pentru că a încălcat regulile eliberării condiționate. Mandat emis de judecătorie. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
coopereze. Lesnick, căruia i se mai acordau maximum șase luni de viață, primise asigurarea unui înalt oficial de la Departamentul de Justiție că după moartea sa toate dosarele confidențiale vor fi distruse, cazierul fiicei sale, condamnată pentru omor din culpă și eliberată condiționat, va fi definitiv clasat și toate hârtiile oficiale existente la autoritățile de la FBI, municipiu și statul California legate de transmiterea de către Lesnick a unor informații confidențiale referitoare la unii pacienți subversivi vor fi incinerate. Nimeni nu va ști că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-i dădea deloc pace: unde locuise Marty Goines de când plecase de la Lexington State și până la moartea lui? Gândul avu ca rezultat un apel adresat telefonistei de serviciu de la spital, pentru a verifica dacă mai existaseră și alți pacienți din California eliberați cam în aceeași perioadă cu Goines. Răspunsul, după ce rămase la telefon pe linia interurbană timp de douăzeci de minute: nici unul. Urmă oboseala, crampele de la scris și somnul. Patru păhărele bonificație și zvârcoleala din așternut l-au făcut să adoarmă ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Claire, în mai 1943, ceea ce însemna că femeia era exact de vârsta lui -, se duse cu dosarul femeii și al nazistului la biblioteca publică, pentru documentare. Scană microfilme ore întregi, exilându-l pe neam și concentrându-se asupra femeii. Buchenwaldul eliberat, apoi procesul de la Nürnberg, cu marii lideri naziști declarând că nu făcuseră altceva decât să execute niște ordine. Incredibila brutalitate mecanizată. Sleepy Lagoon, o cauză dreaptă apărată de cine nu trebuia. Claire De Haven trebuie să fi apărut în ziare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de pe plajă - de data asta din cauza fragmentelor de imagini de la Omul Cameră. Cy Vandrich cochetând cu el. Reacțiile bizare ale lui Breuning când auzise de bețele zoot - de parcă una din lame îl tăia pe el. Niles și cei doi deținuți eliberați condiționat. Faza aia cu „Am și eu la comitat un prieten bun, care-mi spune că nu ești nici tu chiar atât de curat cum pretinzi”. „Să te văd acum, labagiu de comitat”, apoi tipul de la LAPD plin de sânge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
cronologic. Continuă să le sorteze, căutând perioada dintre sfârșitul primăverii și vara lui 1942, și găsi nouă nume: opt bărbați albi, cu vârste între nouăsprezece și patruzeci și șapte de ani, care circulau după ora permisă, fuseseră opriți, interogați și eliberați. Fișele erau completate neglijent. Toate conțineau numele, rasa și data nașterii celor interogați și doar jumătate includeau și adresele lor - în majoritatea cazurilor hoteluri ieftine. Cinci dintre bărbați ar fi acum între două vârste și puteau fi EL. Ceilalți trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Vocea a doua, mormăită, zise ceva, apoi se auzi o ușă închizându-se. Va trebui să le spună, gândi Craig. Va trebui să le spună acestor doctori, imediat ce se va simți ceva mai puțin amețit, despre prizonieratul său. Anrella trebuia eliberată. Ei știau, Anrella și ceilalți. Totuși de ce nu îi spuseseră - și de ce își luaseră toate acele precauții? Ce spusese Anrella, în acea primă zi când o surprinsese vorbindu-le celorlalți, despre faptul că venise momentul schimbării? Această schimbare! Trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
am aflat multe amănunte despre metodele abuzive folosite de supraveghetoare, pentru a mări normele stabilite. Norme, de altfel, destul de grele și cerând majorității femeilor un foarte mare efort"11. Cu o condamnare de șapte ani, Nadia Russo a fost totuși "eliberată" după șase ani de închisoare, datorită faptului că a lucrat în fabrică, la Mislea. În 1957 iese din penitenciar dar este trimisă cu domiciliu forțat la Lătești, în Bărăgan, unde mai stă încă cinci ani, până în 1962. Aici le cunoaște
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
mai putut separa. Animalele n-au acordat nici o atenție oamenilor apăruți din întâmplare la locul luptei. Ochii le erau injectați de sânge, amândoi horcăiau, pentru a-i despărți a fost necesar ca unuia dintre ei să i se taie coarnele. Eliberați, au dispărut repede în pădure” (ziarul Trud). FEBRUARIE ’69 Zece zile închisoare pentru Chr. Laheurte, cel care și-a omorât pisica, aruncând-o pe fereastră, de la etajul patru. „Dar de 50 de ani medicii n-au găsit mijlocul de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
luminos. Erau catifele întunecate și pasteluri lăptoase, pătate cu cea mai vagă nuanță de roz-trandafiriu sau fistic. Erau întinderi neîntrerupte de lenjerie apretată, așternută în valuri la picioarele lui Sampath. Desfăcu dopul unei sticle cu apă de trandafiri și aroma eliberată se amestecă în mirosurile puternice de biryani cu miel care se ridicau din cazanele de afară. Sampath, al cărui miros se rafinase de-a lungul anilor în care acordase atenție curiozităților olfactive oferite de lume, putea deosebi și mirosul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
trăirii exclusive a momentului și a căutării sineului. Povestea noastră Zen din Varanasi s-a desfășurat în gară, când după 18 ore de așteptare, ne-am hotărât să nu mai luăm trenul care era chiar în fața noastră. Ne-am simțit eliberați. Așa e Zen-ul. Deschis interpretărilor. *Japonezi: plin de ei în Varanasi. Legendele spun că japonezii vin să locuiască temporar în Varanasi pentru cultura indiană și pentru traiul ieftin. Unii vin aici după ce au „belonged to X company“. Generalizările distrug individul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
nevoie de asta? Am căpiat pur și simplu. Ne-am ieșit cu totul din minți. Ce ne trebuie să ne ciondănim cu polonezii cui aparține Auschwitzul? Începe să sune ca eterna noastră poveste despre „drepturile ancestrale“, „moștenirea ancestrală“ și „teritoriile eliberate nu vor fi niciodată retrocedate“. Acuși vor planta acolo, printre camerele de gazare, vreo colonie pentru tineret. Poziții stabilite pe teritoriu disputat. Colonii agricole militare ca pe vremuri. Ce, Auschwitzul e cumva o așezare evreiască? E o așezare nazistă. Nemțească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
la Îndemâna răutăților copiilor lor, sau condamnat toată ziua la o singurătate adâncă, În fața ecranul calculatorului. Iar pe Ted Îl va scăpa de povara care Îl apăsa, de nevoia de-a suporta permanent prezența Yaelei. Se va simți și el puțin eliberat. În ceea ce-o privește pe Yael, era greu de prevăzut cum va reacționa ea. Poate va accepta acest aranjament cu o ridicare indiferentă din umeri. Poate că va izbucni Într-un râs tăcut, cum obișnuia să râdă uneori fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
plăcea asta. Aveau o predilecție pentru asemenea farse cu asasinate gen Ubu Roi. Se jucau de-a patafizica. Îndulcea sau domolea oroarea. Aici În orice caz se poate vedea deosebit de bine chestiunea formelor ce se pot afla pentru acțiunile conștiinței eliberate și ura minții sângeroase, plăcerea ucigașului În fața eșecului și a Înjosirii ei. — Scuzați-mă, dar nu am reușit să fac această legătură, spuse Lal. — Da, sunt sigur că aș putea fi mai lucid. Este parte din obsesia comuniunii cu sinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
pur și simplu un sac militar verzui, Îndesat, aruncat din camion pe nisipul alb. Trase de pe drum, cufundate În nisip, naufragiate pe dune, multe ardeau - toate aceste vehicule, transportoarele de trupe, tancurile, camioanele, mașinile ușoare făcute una cu pământul, roți eliberate, scăpate; și Împânzind zona În jurul acestor mașini, morții. Erau În jur poziții săpate, amplasamente, tranșee și În ele de asemenea, se aflau sute de cadavre. Mirosul era ca de carton ud. Hainele morților, maro-verzui, pulovere, tunici, cămăși, erau Întinse de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
pe braț, căutând cu degetul curbura trăgaciului. Când omul trecu pe lângă el, împleticindu-se de oboseală și mișcându-se nepăsător, Jonas se furișă afară pe poteca netedă și prăfuită, la câțiva pași în urma celuilalt, ferindu-se când niște ramuri brusc eliberate îl plesniră umede peste față, împrăștiind stropi mari de rouă pe picioarele lui. Era frig, respirația se prefăcea într-un abur subțire și sidefiu care se dizolva în lumina lunii. Era atât de aproape de omul din fața lui, încât l-ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]