10,339 matches
-
Tovarăși, viața e frumoasă Dragoste în timpul liber... După „Palme d’Or”, cucerit la Festivalul de Film de la Cannes, Cristian Mungiu a realizat noua sa peliculă, Amintiri din Epoca de Aur’, sub forma unor scheciuri. „Este o bijuterie de umor, care dezvăluie dictatura lui Nicolae Ceaușescu în tot ce a avut ea mai absurd”, scrie cotidianul elvețian Le Temps. După sumbrul „432” (4 luni 3 săptămâni și 2 zile) noul lungmetraj redă românilor umorul printr-o serie de scurtmetraje realizate
Apogeul by Ana Maria Echimov () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1805]
-
unor scheciuri. „Este o bijuterie de umor, care dezvăluie dictatura lui Nicolae Ceaușescu în tot ce a avut ea mai absurd”, scrie cotidianul elvețian Le Temps. După sumbrul „432” (4 luni 3 săptămâni și 2 zile) noul lungmetraj redă românilor umorul printr-o serie de scurtmetraje realizate cu tâlc. Filmul „Amintiri din Epoca de Aur” a fost nominalizat la șase categorii ale premiilor GOPO, printre care cel mai bun actor în rol secundar (Radu Iacoban), cea mai bună muzică originală (Hanno
Apogeul by Ana Maria Echimov () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1805]
-
regizori (Legenda activistului în inspecție, Legenda fotografului oficial, Legenda vânzătorilor de aer, Legenda politrucului zelos, Legenda milițianului lacom și Legenda șoferului de găini) filmul își propune să aducă la viața cele mai cunoscute legende urbane din România anilor ‘80, recuperând umorul care i-a ajutat pe români să supraviețuiască perioadei. Un șofer de la Avicola, o studentă, un activist, un polițist lacom și un fotograf sunt cei ce antrenează comedia dându-i naturalețe, dar în același timp evidențiind cele mai amuzante trăsături
Apogeul by Ana Maria Echimov () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1805]
-
1946), precum și „Calendarul poporului” (1947-1989, devenit în 1989 „Almanahul «Libertatea»”). În ciuda caracterului predominant informativ, L. nu a neglijat viața culturală și literară a românilor din Banatul iugoslav. După 1950 în paginile ei apar primele încercări de critică literară, satiră și umor, bibliografii, pagini de literatură, artă și cultură. Începând cu anii ’70 rubrica de cultură devine cea mai citită. Redactori culturali au fost Mihai Avramescu, Mihail Condali, Cornel Bălică, Simion Drăguță, Florin Ursulescu, Costa Roșu, Cornel Mata, Mărioara Stojanović, Ioan Flora
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287799_a_289128]
-
pentru a sacraliza identități de grup și proiecte istorice, ea este acum căutată mai cu seamă pentru a oferi individului căldură, securitate, asistență, un loc unde să-și verse păsurile și să se bucure de convivialitate. în 1999, cu un umor sec, foarte britanic, metodiștii englezi au dezbătut în conferința lor anuală dacă e potrivit să-i lase pe oameni să vină la biserică chiar dacă aceștia nu cred în Dumnezeu 4. Astăzi, privatizarea religiei nu mai are semnificația pe care noțiunea
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
Emoțiile Cele două emoții fundamentale ale fobiei sociale sunt teama și rușinea. Teama este o emoție centrată pe manifestarea unei atitudini vigilente față de mediul înconjurător în așteptarea apariției unui pericol: pacientul se teme de orice formă de agresiune (conflict, reproșuri, umor, ironii) sau de dezaprobare verbală sau socială. Rușinea este convingerea pacientului că nu s-a putut conforma regulilor grupului și certitudinea că este, din această cauză, devalorizat și minimalizat. In general, în cazul fobiei sociale, cele două sentimente coexistă: teamă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
să nu roșească, să nu transpire, să nu tremure atunci când se află în fața unei alte persoane. Forme de confruntare: unii pacienți reușesc să comunice, cu prețul unui mare consum de energie și a elaborării unor evitări subtile (răceală relațională, agresivitate, umor și ironie sistematică în locul unei comunicări veritabile...) și să păstreze o activitate socială de fațadă, uneori la locuri de muncă cu responsabilitate. Emoțiile, în special teama, nu sunt mai puțin intens resimțite, pacientul trăind la fiecare confruntare sentimentul că a
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
un medic de familie în care are încredere. Gwen este inteligentă, muncitoare și atentă cu ceilalți. Ea atrage simpatie datorită amabilității și generozității sale. Atunci când îi cunoaște bine pe oameni și este în formă bună, este jovială și are un umor picant. O interesează tot ceea ce se întâmplă. Citește mult (romane, ziare, scrieri istorice, BD...). Ii place să învețe. Are rezultate bune la învățătură și este talentată pentru studiile de pian. Ii place să se ocupe de copii. Este apreciată și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
instrumente terapeutice prețioase cum ar fi alianța terapeutică, persoanele apropiate și oportunitățile de viață. In plus față de intervențiile tehnice, strategiile stilistice permit echilibrarea comunicării dintre terapeut și pacient, sau descumpănirea ușoară a acestuia din urmă, și îi provoacă conștientizări benefice. Umorul - bine dozat - și descoperirea de sine - de bună credință - facilitează, de asemenea, travaliul terapeutic. La fel, expunerea la situații și exercițiile împrumutate de la gestalt-terapie conferă o dimensiune experiențială binevenită în terapiile cognitive și comportamentale. Implicarea persoanelor apropiate în terapie In
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
compunător” de ode și reportaje lirice (suprasaturate de patetism, euforie și declarativism) despre „realitățile” satului postbelic. Și în poemele din Vremea cireșelor (1972) și Struguri de foc (1976) el plătește tribut realismului socialist. Când se nutrește din creația populară, din umorul și satira folclorică, scrisul lui are un timbru mai puțin fals. Vocația de liric narativ e fructificată în culegerile din anii ’70-’80: Descântece de dragoste (1977), Patosul potrivirii (1980), Amiaza lucrurilor (1982), Cu viața de-o ființă (1982) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289372_a_290701]
-
a trăit sub mai multe regimuri politice și a suferit rigorile fiecăruia. Având un nume străin, cunoscând mai multe limbi străine, cu o formație complexă de sociolog, istoric și jurist, a trezit mai curând suspiciuni decât aprecieri. Îmi povestea cu umor unele tracasări la care a fost supus, cu o undă de amărăciune pentru necazurile îndurate, dar mai curând cu ironie față de stupizenia autorilor acestora. În perioada dictaturii fasciste din România, a fost anchetat de Siguranță și, în mod discret, și
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
este presarată cu lucrări de polularizare, fiind în ultimă instanță un semn al maturității științifice în domeniul psihosociologiei din România. Chiar dacă autorul - după o expunere anecdotică în care analizează rolul transmiterii semnalelor nonverbale de natură sexuală în cuplu - afirmă cu umor, într-o paranteză, că „rândurile acestea nu ar trebui citite de copiii sub 16 ani decât cu acordul părinților... Păcat că s-a instituit o bulină numai pentru filme, nu și pentru cărți!”, trebuie spus că această lucrare nu dăunează
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
altă treaptă de existență culinară: esența. Această bucătărie nonfigurativă (expresia îi aparține lui Hervé This și se referă la ultimele creații ale lui Gagnaire, dar credem că i se potrivește de minune și lui Ferran Adrià) nu este lipsită de umor, tehnica sa sofisticată fiind pusă în slujba unui ideal însuflețit de bucuria ludică a unui copil. Caviarul de pepene galben, obținut prin „sfericizare“, este un bun exemplu în acest sens: sucul de pepene este amestecat cu alginat de sodiu, apoi
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
dovada vechimii importării stufatului (așa cum am mai precizat, la originea preparatului se află kapama-ua turcească, iar denumirea provine din grecescul stufaton). Occidentalizarea a fost triumfătoare, iar influența aceasta a completat tabloul nenumăratelor noastre importuri gastronomice mai vechi, descrise cu mult umor de Cezar Petrescu, în La Paradis General, prin vocea lui Ionel Florinel, un adevărat gourmet moldovean: „Suntem un popor eclectic și la această înțelepciune m-a dus bucătăria noastră de gust subțire, când m-a învățat că una e să
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
ghiveciul sârbesc [turcesc, la origine, n.n.], mâncările cu unt și cu smântână poloneze, borșul, icrele și marinatele rusești, musacaua și imanbaialdiul turcesc le am cucerit fără luptele de la Podul Înalt și din Codrii Cosminului, de la Câmpia Turdei și de la Plevna...“ „Umor din partea autorului, naivitate din partea personajului său“, ar putea replica un tradiționalist, spunând că la fel de bine ar putea argumenta un gurmand turc, ungur, rus, bulgar ori polonez anexarea culturală a bucătăriei noastre: fără nici o bătălie au izbutit să ne ocupe din
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
București, 1999; Aniela Jaffé, Apariții de spirite și semne prevestitoare, București, 1999; Patrick Süskind, Porumbelul, București, 2001; Gerhard Wehr, Doi giganți: Jung și Steiner, București, 2002; Peter Bichsel, Povestiri pentru copii, București, 2002; Sigmund Freud, Opere, vol. VIII: Comicul și umorul, București, 2002 (în colaborare cu Vasile Dem. Zamfirescu). Repere bibliografice: S. Paul, „Țara păpușilor”, CNT, 1989, 23; Raluca Tulbure, „Țara păpușilor”, SPM, 1989, 32; Barbu Cioculescu, „Compoziție la patru mâini”, DEP, 1992, 538; Dan C. Mihăilescu, „Intrarea oprită”, LAI, 1995
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289905_a_291234]
-
fond de melancolie, pe când Primarul Lunii și iubita sa, scrisă nu mult după prima aselenizare, e o încercare de meditație, în spirit umoristic, asupra relelor de pe pământ. Despre unele lipsuri, deficiențe și neajunsuri în domeniul dragostei, o comedie cu un umor ca la spectacolele de revistă, uneori chiar de un gust îndoielnic, semnalează cât de mult s-a subțiat vechiul filon al înzestrării sale de autor dramatic. La fel, compunerile intitulate „simple texte antifasciste” - Cineva trebuie să moară, Pasiune plus rațiune
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288173_a_289502]
-
morală se află și aici în prim-plan, profilul personalității unui om domină judecata estetică asupra operelor acestuia, stilul este cuceritor prin vervă, nonconformism, deschidere analogică. Și însemnările pe teme curente din Ocolul pământului într-un surâs (1980) îmbină scepticismul, umorul, inteligența observației cu capacitatea de a defini exact, în puține cuvinte, o situație politică. Contract special de închiriat oameni (1983) este cea mai izbutită producție dramatică a lui M., imaginând situații exemplare pentru a deconspira prezența antisemitismului într-o „lume
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288173_a_289502]
-
înainte ironic legitimează cartea ca pe o lucrare de bibliologie, dar sugerează și justificarea scrisului metalivresc al lui S.: viața omului modern fiind în mare parte „livrescă”, se subînțelege că literatura care i se potrivește va trebui să fie metalivrescă. Umorul și ironia vizează aici trei niveluri: sunt „deconspirate”, prin repertoriere parodică, schemele romanești, e ironizat limbajul recenziilor, al cronicilor literare și al „referatelor de carte”, cu toate clișeele lor, și e continuat demersul ludic pe teme onomastice inițiat de Dicționar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289687_a_291016]
-
fost obligat deseori să o întrerupă în urma intervenției autorităților. Atitudinea obișnuită la N. T. Orășanu este de veșnică opoziție, criticile fiind egal îndreptate către toate partidele politice. Predomină satira neiertătoare, cu violențe de limbaj și cu atacuri personale, care întunecă umorul, de bună calitate uneori, și face să treacă pe un plan secundar virtuțile de poet satiric ale lui Orășanu, altfel deloc neglijabile. Scriitorul recurge adesea la portretul satiric în proză sau versuri, îngroșând însă trăsăturile negative ale celor portretizați. F.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286960_a_288289]
-
celui al corului din tragedia ateniană: comentează și judecă, el fiind un avocat al comunității În care trăiește și, de ce nu, un moralist. Aceste „glose” sînt alcătuite fără patimă, extaze sau recriminări, ci cu seninătate, iar pe alocuri răzbătînd un umor fin. Ele sînt captivante, minuțioase și de multe ori șocante, conțin detalii colorate și picante, Însă, cu riscul de a mă repeta, prin ele se propune o evaluare echilibrată, realistă, nepervertită de resentimente, o judecată care refuză atît entuziasmul, cît
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
mare valoare, dar ale căror operă nu este Întotdeauna În concordanță cu rigorile realismului socialist sau depășesc oricum limitele liberalizării. Este cazul lui Ion Luca Caragiale și al „comemorărilor cu foarfece” Întrucît „În ideologia comunistă nu se admite decît un umor ofensiv, dirijat, aspru, fioros... Îndemnul la rîs, nu provoacă rîsul, Îl anulează cele mai deseori” (p. 48), sau al lui Gib Mihăescu, care este readus În literatură deși „se trece cu vederea peste detaliul biografic sau istoric care ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
proporții spectaculoase. Dintr-o pricină amoroasă, un pensionar sexagenar și poet autodidact, își părăsește soția și fiica, refugiindu-se în Deltă. Gestul său are un mare ecou în comunitatea locală, iar dezbaterile - pro și contra - sunt o sursă spumoasă de umor. Bănuiala că bărbatul ar fi ucenic al Sfântului Anton e dezmințită printr-un comunicat al organizației de pensionari „din cartierele de lângă Olt”, întreaga aventură având așteptatul happy-end, când toți se împacă. Sunt vizibile intențiile satirice ale autorului, înscrise în arhitectura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289594_a_290923]
-
în total, acești pacienți să petreacă în spital câteva luni din an. Despre acest tablou clinic s-a scris mult, heterogenitatea circumstanțelor în care este regăsit făcându-i pe mulți să se îndoiască de existența lui ca entitate clinică. Cu umorul ce-l caracteriza, regretatul profesor M. Berger afirma că în 25 de ani de exercitare a profesiei de diabetolog nu a întâlnit nici măcar un caz care să se încadreze în categoria „brittle diabetes” (3). Exagerând, unii autori au considerat că
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Mirela Culman () [Corola-publishinghouse/Science/92224_a_92719]
-
mentale, lingvistice și plastice) concurează, la modul serios, reprezentările și credințele unor religii tradiționale (Islamul, Mozaismul, Creștinismul). Un soi de ritualizare publică și solemnitate discursivă traversează sexul modern, transformant și transformator (de energii umane în plăceri indistincte). Foucault comenta cu umor această reorientare discursivă 69 a predicării sexului în era revoluțiilor sexuale. Sexualitatea ca religie dă frâu liber instinctelor, pasiunilor, (libidoului, ar spune Freud) într-un contrast evident cu cele trei religii monoteiste. Sexualitatea creștinului medieval și modern a urmărit, prin
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]