11,644 matches
-
și să Închine cetățile sale de la Dunăre, așa cum cu Înțelepciune a făcut voievodul Țării Românești, Laiotă Basarab. De asemenea, sultanul nostru voiește ca toți prizonierii luați anul trecut la Vaslui și pe teritoriul dintre Vaslui și Dunăre să fie imediat eliberați și trimiși la Istanbul, și mai ales fiul beglerbegului Rumeliei, Soliman, pe numele său Isaac. Stăpânul lumii mai poruncește ca toți genovezii scăpați din bătălia de la cetatea Caffa și fugiți cu o corabie pe Marea Neagră și debarcați la cetatea Chilia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
peste o mie de ieniceri morți. Aceste cifre căpitanul le auzi de la cei care treceau În fugă prin dreptul cortului. Întâmplarea Îi confirmă bănuielile. O mare contraofensivă se pregătea undeva În munții Moldovei, iar Cetatea Sucevei avea să fie prima eliberată. Dar de unde putea strânge voievodul forțele necesare unei asemenea lovituri? Brusc, Oană se concentră la ceva ce se petrecea În liniștea nopții undeva foarte aproape de cortul În care se afla. I se păruse că aude un zgomot ușor, ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
lui sălbatic, Însetat de sânge. Prizonierii luați au mărturisit că sultanul aleargă spre Dunăre, dar că Moldova de sud e Încă sub ocupație, iar armata turcească depășește cu mult dimensiunile armatelor conduse de Ștefan și Vlad. 20 august. Cetatea Hârlăului eliberată. Oameni ieșind pe porți și căzând În genunchi În fața voievodului. Durere și speranță. Tulnicele vuiesc, pe culmile munților. 22 august. Coborâm pe malul stâng al Siretului. Un alt corp de oase avansează spre Răsărit, eliberând satele dinspre Nistru. Altul spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
condus un atac fabulos, dinspre pădure, pe coasta muntelui, zdrobind Întreaga rezistență a unui regiment de spahii. De departe, tânărul Stefano este extraordinar. Luptă cu o lejeritate nemaivăzută. 25 august. Vești de la corpul de oaste trimis la Răsărit. Cetatea Orhei eliberată. Lupte la Tighina. S-au ridicat satele și au năvălit asupra otomanilor. Dar și vești Îngrijorătoare. Corăbiile chemate de Mahomed au la bord Încă o armată. Iar dispozitivul otoman din jurul Cetății Albe e impenetrabil. Peste o sută de mii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Stefano, care privea scena cu un zâmbet, fără să schițeze un gest de ajutor. Ca și cum ar fi știut că Alessandro va rezolva situația și n-ar fi așteptat decât să vadă cum se va Întâmpla asta... 5 septembrie. Cetatea Albă eliberată, după două zile de lupte grele. Prima cetate asediată, ultima cetate eliberată. Peste două luni de izolare și de lupte date zi și noapte. Pur și simplu nu Înțeleg. Nu Înțeleg cum, după ce voievodul Ștefan a fost Înfrânt la Valea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de ajutor. Ca și cum ar fi știut că Alessandro va rezolva situația și n-ar fi așteptat decât să vadă cum se va Întâmpla asta... 5 septembrie. Cetatea Albă eliberată, după două zile de lupte grele. Prima cetate asediată, ultima cetate eliberată. Peste două luni de izolare și de lupte date zi și noapte. Pur și simplu nu Înțeleg. Nu Înțeleg cum, după ce voievodul Ștefan a fost Înfrânt la Valea Albă, țara a continuat să lupte. Nu Înțeleg cum de nici una din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mereu senzația că asist la o minune. La un eveniment irepetabil. Pentru prima oară În istoria cuceririlor otomane, o țară a căzut și s-a ridicat. Oamenii care ieșeau din cetățile asediate veneau din infern. La fel oamenii din satele eliberate, din cătune, din colibe, din păduri. Incredibil. Absolut incredibil. Văd Dunărea. Ceea ce e un capăt de drum. Observ că cei doi frați Oană au dispărut. Nimeni nu-mi explică unde. Ceea ce este deja un răspuns. Când nimeni nu știe nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
ușurare, o profundă eliberare. Acel mărunt grăunte de speranță sădit În ea ar fi dispărut, iar ea ar fi putut să adoarmă fără mâinile lui subțiri și fără mersul lui inegal În minte. Nu se simțea Însă nici calmă, nici eliberată. Îl pierduse, asta era sigur, Însă continua, ilogic, stupid, să spere că Încă mai era prin apropiere. De-a lungul anilor care urmau să vină n-avea să aibă parte de liniște, ci doar de o cumplită nesiguranță. Iar asta
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și faptul că epitetul „necondiționată“ ce preceda capitularea nu trăda la început nimic definitiv. În Marienbad, vremea de primăvară și apropierea corporală a infirmierelor aveau un efect copleșitor. Fixat în deruta mea imatură, eu mă vedeam mai degrabă învins decât eliberat. Pacea era o noțiune goală, cuvântul libertate - pentru început greu de apucat. În orice caz, m-am simțit ușurat de dispariția jandarmilor de front și a copacilor, tocmai buni ca să atârni în ei. O „oră zero“, însă, care mai târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
vorba de o scrisoare, ci de o telegramă al cărei conținut amenințător și-ar fi făcut vădit efectul. Prin intermediul unei scrisori sau telegrafic, amenințarea a reușit să întredeschidă o ușă în sistemul de constrângere dintre zidurile de cărămidă roșie. Abia eliberată, sora, căreia se vede că simțul pentru nevoile terestre nu-i fusese atrofiat pe durata detenției ei monastice, a căutat un frizer care, cu bani puțini - mai mult decât de o pomană nu i se dăduse pentru drum -, dar cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Cetate, căreia îi simt acum pulsul aci la grumazul mîi-nei, subt brățară, bătând la un loc cu al meu ... eu port pesemne în ființa mea conștiința timpului de când ei stăpânesc viața, deoarece acest simț de robie sălășluiește în mine, cea eliberată! - Da ... da! Ei au zidit temnițele noastre și ne-au dat focul în păstrare ... la bucătărie. - Și acolo! Eu nu zic numaidecât că sunt toți buni, dar că ei ocupă timpul și spațiul vieței mari: a cucerirei, a științei rodnice
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
plângea mereu. Îl plânge mai mult pe tata. În prima mea vacanță de liceană, când m-am întors acasă am aflat că a murit Ostiță. Suferința mea nu poate fi descrisă în cuvinte. Nebunul era copilăria mea înlănțuită, acum eram eliberată. Ce poți face cu o libertate neașteptată? Aș fi vrut să-l întâlnesc acolo, mereu, cu mâinile adânc înfundate în buzunare, cu capul descoperit. Cu ochii pândalnici, ca o pasăre de pradă. El era decorul sumbru al copilăriei mele. Oare
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
pomană ca să plece... Împlinesc ritualul și pentru prima dată mortul își deschide ochii. Avea niște ochi senini, albaștri, în care parcă s-au înecat toate apele lumii... Apoi, își lasă mâinile pe lângă corp și se volatilizează în noapte. Eu răsuflu eliberată... O rază de lumină îmi creionează fața. -Ce faceți? Scrieți un poem? Interesante aceste cuvinte întortocheate... Aaaaa!... Eu?... Nu fac nimic... Doar șterg de praf o pagină din viață... Lumina de veghe Întunericul clipocește din genele plumburii încercând să pătrundă
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
menit să distrugă lumea. În acest scop agenții unui cuceritor galactic se infiltraseră în cele mai înalte funcții de pe Pământ, multă vreme ― chiar nepermis de multă vreme ― nebănuiți. Capturarea distorsorului apărea ca una dintre etapele finale ale crizei non-A. Eliberată de influenta lui, Mașina făcuse cunoscut adevărul și condusese pe Pământ războiul declanșat pe Venus. Acum, indiferent care va fi rezultatul final, forțele invadatoare și forțele non-A, angajaseră, sau erau pe cale să angajeze lupta. Așezat acolo, Gosseyn se simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
gauza morcii ejte: zinugidere brin durmentație... Ji doduji, univerzul ajesta oscur îmi e fameliar... nu pot afirma gă-i gunosc detaliile, dar amsanblul îmi face impreșia de ceva deja văjut, gare mă toropejte, mă gufundă în zomn... Nemaiatașându se de cuvinte, eliberată parțial de servituțile trivialului, grotescului sau macabrului, imaginea se desprinde...” Se” desprinde din sclipirea ochilor tăi, profilându-se vag și plăcut - ca un corp evanescent de ceață colorată, născut brusc în miezul minții tale - în fața ochilor tăi ... trece o clipă
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Georgiana Artenie, Antonela Vieriu, Madalina Tîmpău () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_945]
-
Moartea a sublimat și nu-l mai sperie. Puternicul se vede măcinat de spaimă pe cînd cel slab a devenit imun. Puternic, tocmai pentru că e slab, a ales singura șansă de libertate. Fără alternativă. Legile lumii nu mai ating omul eliberat. Acesta cade în înălțare... Cădere în rai. 17 „Vom pune capăt acestei povești”-spune Doctorul. Rezerva e iarăși plină de oameni concentrați, îmbrăcați în alb. „-Într-un fel sau altul, ea trebuie să se termine. Să sperăm că vom reuși! Aici
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
luni după-amiază m-a făcut să radiez de fericire. Deci nimic nu se terminase, nici măcar pentru cîteva luni, continuam, vara continua. Schneiderhahn ne aștepta, fără servietă, cu expresia îngrijorată care-l caracterizase zile de-a rîndul, dar, de asemenea, parcă eliberat, ca după o decizie dificilă, neplăcută. Ne-a vorbit, nu după ci înainte de antrenament. Pleca din nou. Unde, nu a spus, nici măcar direcția nu ne-a fost dezvăluită. Mă așteptam să ne dea alte hîrtii, așa cum făcuse în după-amiaza aceea
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
Pământ la perigeu, se produce la nivel subtil energetic un transfer de suflete. De exemplu, este momentul În care sufletele care au fost pedepsite să mai poposească pe Pământ și pe care voi le numiți fantome pot trece În sfârșit, eliberate, În dimensiunea În care trebuie să ajungă, unde să-și găsească liniștea și pacea. Sau pot intra noi suflete, când se apropie Luna de Pământ. Din acest motiv este acest moment important, dar să știți că nu este un lucru
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
Autoarea este transportată sub arest la Iași, ca martoră în proces. După ample dezbateri justiția comunistă a condamnat doar 9 inși dintre cei implicați, Alexandru Zub, Aurel Covaci și autoarea primind condamnări severe. După 2 ani de la arestare autoarea este eliberată comunicându-i-se că a fost iertată de încă 2 ani ce-i mai fuseseră dați, ca semn de mărinimie a statului comunist, cu intenția de a fi racolată de Securitate și a fi folosită în scopuri perfide. Autoarea rezistă
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
în fața istoriei când se nasc?! Vorbeam de modă: istoria se repetă, a început migrarea populațiilor, chiar a popoarelor: tiranie, foame, războaie religioase pentru putere și resurse. Și migrația acoperă perfid traficul de copii, de femei. Am revăzut filmul “Spartacus”: sclavii eliberați au vrut să-l proclame rege, a refuzat, spunând că cel mai prețios lucru pentru el este că e un om liber!? Darwin: Câtă revoltă poate acumula o ființă umană în milioane de ani de sclavie!? Evelin: Da, pentru că milioane
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
acest efort prometeic. Știința este administrată de state ce veghează la păstrarea acelei zone de umbre de care mitologia „războiului rece” este inseparabilă. Intrarea lui Tintin și a lui Haddock în Syldavia nu este intrarea într-un regat al imaginației eliberate, ci pătrunderea într-o fortăreață inexpugnabilă, dincolo de marginile căreia se întrevăd amenințările. Știința-ficțiune a lui Hergé se grefează, în acest diptic, pe obsesiile thriller-ului. De aici și reapariția colonelului Jorgen, conspiratorul din Le sceptre d’Ottokar. Ca și Olrik
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
mult scufundat în marea de mituri celtice. Simbolic, acestei lumi celtice îi aparține, cel puțin onomas tic, și sora sa vitregă, Morgana. Este ca și cum între insula Avalon și Brazilia caraibiană familia lui Bantam ar țese o linie de comunicare. Odată eliberate, miturile trec peste ape și istoria ordonată de cronologie nu mai are nici o semnificație. Saga caraibiană a lui Corto este punctată de întâlniri mirabile. În Bouche Dorée, Corto găsește patronul generos care îi finanțează călătoria justițiară în sertăo-ul brazilian, acolo
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
dulce și seducător al viselor sale. Între cel care ar fi dorit să fie un erou al familiei și patriei sale și lagună se naște o stranie relație, în care moartea apropiată este drapată în faldurile mătăsoase ale imaginației sale eliberate. Rând pe rând, trupul descărnat și măcinat de boală este vizitat de spectrele vieții sale trecute. Aristocrate sau camarazi, toți sunt alături de ofițerul care refuză salvarea și medicamentele oferite de Corto, ca o formă deliberată de suicid hipnotic. Visele din
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
a încetat să mai existe. Tot ceea ce au produs bordurienii va fi distrus cu ajutorul profesorului Tournesol. Centrala din Bulundi va produce doar electricitate, iar zilele sclaviei au încetat.” Tintin privi către adâncul fabricii ce era luat în stâpânire de cei eliberați și vederea libertății învingătoare îl emoționă, ca întotdeauna. Capitolul 13, cel în care Azania se eliberează de un mareșal Vestea cuceririi fabricii din Bulundi și a alungării tiranilor din Borduria se întindea, contagioasă, în ținuturile pe care Tintin, Milou, Haddock
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
genetic, de la a șaptea spiță și până acum. Va trebui să-i dăm foc.” Și ciungul aprinse o brichetă, dând foc la un capăt al feșelor. „Pe măsură ce Înscrisul se va mistui, răul de care sunteți bântuit va fi pe jumătate eliberat. Să vedem Însă cum reușim să vă deposedăm, asta-i cuvântul potrivit, de răul care sălășluiește În afara dumneavoastră...” De jos, gemetele se Întețiră... Apoi o cămașă de noapte se Înălță, fâlfâind din brațe, de sub scaunul său. Noimann privea Înmărmurit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]