10,751 matches
-
toată lauda, mai de temut decât toți zeii! Căci toți zeii popoarelor sunt deșertăciune, Yhwh însă a făcut cerurile! Și în Psalmul 97,7 scrie: Să fie făcuți de rușine toți cei care slujesc la chipuri cioplite, cei care se laudă cu idolii! Să cadă în genunchi în fața lui toți zeii! În fine, într-un text profetic, Miheia 4,5 găsim câteva adăugiri postexilice, prin aceste cuvinte: Căci toate popoarele umblă fiecare în numele dumnezeului său, iar noi umblăm în numele Domnului Dumnezeului
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
tradiționale: Dumnezeu îi oferă (jăraš) lui Israel țara promisă din pură bunăvoință, nu pentru că acesta ar fi meritat-o sau pentru că i s-ar fi cuvenit de drept întrucât fusese șaddîq, „drept”, „fidel”. Nici față de cananeeni, israeliții nu se puteau lăuda cu vreun drept, chiar dacă se întâmplă des ca istoriografia Dtr să prezinte „cucerirea” ca o manifestare a judecății divine asupra acelui popor (cf. Gen 15,16b). Așadar, poporul Israel nu merită, ci „moștenește” tocmai pentru că de-a lungul secolelor nu
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
făcută pentru voi și nu voi pentru sâmbătă”, zicală înregistrată de un comentariu rabinic la Ex 31,31 (cf. Isus în Mc 2,27). Comunitatea de la Qumran pare să fi fost mult mai rigoristă cu privire la această chestiune: în afară de a-l lăuda pe Domnul, sâmbăta nu era permisă nicio acțiune. Sâmbăta a devenit progresiv semnul alegerii divine: numai Israel a fost ales pentru a o observa. Cartea Jubileelor 2,19 (pseudoepigrafică) (Sacchi 1981, pp. 179 ș.u.) afirmă: „El ne-a spus
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
este întotdeauna a celor care îndrăznesc. Independența La începutul cercetării tale, relația cu îndrumătorul tău poate fi crucială, așa încât alege-ți-l cu grijă, luând în considerare tematica pe care o abordează, personalitatea și istoricul acestuia. Puțini îndrumători se pot lăuda cu un scor bun la toate aceste trei aspecte. Mai mult, dacă lucrurile nu merg bine în timpul primului an, cu aproximație, sau dacă interesele tale se îndepărtează semnificativ de ale lui, atunci nu ezita să-ți schimbi îndrumătorul sau chiar
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
alții au preluat-o ca iudeo-creștinism. În Galateni 6,5 avem: ,,Toți cei ce umblă după plăcerea oamenilor, și vă silesc să primiți tăierea împrejur numai ca să nu sufere ei prigonirea... ci voiesc doar ca să primiți tăierea împrejur pentru ca să se laude ei cu trupul vostru.” Vînătoarea de prepuțuri sau tăierea împrejur cum spun ei cam rușinați de apucătura ticăloasă, a fost la începutul fanatismului mozaic o adevărată întrecere cerută de rabini și foarte și plăcută lui Iahwe, pînă ce împăratul Hadrian
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
și aveau toate de obște. Își vindeau ogoarele și averile, și banii îi împărțeau în-tre toți, după nevoile fiecăruia. Toți împreună erau nelipsiți de la Templu în fiecare zi, frîngeau pîinea acasă, și luau hrana, cu curățenia și bucuria inimii. Ei lăudau pe Elohim și erau plăcuți înaintea întregului norod. Și Iahwe adăuga în fiecare zi la numărul lor pe cei ce erau mîntuiți.” Numai că de o vreme Marele Rabin din Ierusalim și saduceii au început să se teamă de vînzoleala
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
Ori tot conținutul teologic al scrierii esene Evanghelia păcii pe care o propovăduia frăția zeloților, contrazicea în tot, dogma mozaică, fiind motiv de hulă după mintea lor. Munca nu le-a fost chiar zadarnică alergătorilor printre Neamuri pentru că Saul se laudă la 2,40-47: ,,Cei ce au primit propovăduirea lui, au fost botezați; și în ziua aceea, la numărul ucenicilor s-au adăugat aproape trei mii de suflete”, iar la 4,4 spune că ,,numărul bărbaților credin- cioși s-a ridicat
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
ca un ieșit din minți - eu sînt și mai mult.” Adică să înțelegem și noi ce a vrut să spună în-dîrjitul Saul care îi dădea peste bot concurenței; propovăduirile lor erau niște mai-muțăreli ale unor nebuni, dintre care, cum se laudă magistrul, el era chiar cel mai nebun. O lume de șarlatani, de balamuc și de ocnă grea. În Epistola lui Pavel către galateni la 1,6-7 apostolul este uimit că prin sinagogile colindate de el, alți apostoli cîntă altă muzichie
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
răpănoși, din preaplinul nemerniciei lor negustorești, au pus pungă lîngă pungă la picioarele ibericului Traian să distrugă Marele Centru Spiritual al lumii antice care se afla în munții Carpați sub Cetatea Luminii lui Dumnezeu. De aceea criminalul împărat s-a lăudat scriind pe soclul columnei că l-a învins pe Marele Preot! În A doua epistolă a lui Pavel către corinteni, la 4,3-4, Saul își ridică în slăvi fă-cătura, spurcîndu-i vîrtos pe eseni și acuzindu-i: Și dacă Evanghelia noastră este
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
locuitorii din Tesalonic ,,să vă vestim Evanghelia lui Dumnezeu.”, sau Evanghelia lui Cristos cum apare în Epistola lui Pavel către romani la 15,19 . Mai este numită și ,,Evanghelia slavei fericitului Dumnezeu care mi-a fost încredințată mie.” cum se laudă Saul în Epistola întîi a lui Pavel către Timotei la 1,11. Și în Epistola lui Pavel către romani la 7,21-23 scrierea esenilor apare, însă cu numele de Legea lui Dumnezeu; cam așa cum era numită și Legea sau Calea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
reușite, ci a avut parte mereu de o demascare făcută de eseni și geți, care, cum îl vedeau pe pîrlit că dă drumul la lătrătoare în vecini, îi și amintea hoția pe care a făcut-o și cu care se lăuda în fața neamului său, mare iubitor de asemenea apucături. În Evanghelia a doua a lui Pavel către tesaloniceni la 2,3-5 dă cu reteveiul afurisitul în cei pe care i-a furat zicînd către ai lui: ,, Nimeni să nu vă amăgească
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
zidurile marilor orașe ale imperiului și să se răspîndească în mediul rural acolo unde locuia majoritatea covîrșitoare a populației. Dar el se contrazice singur spunînd că iudeo-creștinismul avea ceva adepți nu-mai în marile orașe romane, ori în alt text se lăuda că toate popoarele pămîntului de la o margine la alta erau topite după bunătățile învățăturilor lui Iahwe. Își arată ne-mulțumirea față de complicitățile episcopilor din Cartagina și Roma pentru că iu-deo-creștinismul este adresat mai mult intelectualilor și deci un cult de salon
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
printr-un crîncen proces de iuda-izare, cum făcuse și Filon cu filozofia grecilor cu ceva ani mai devreme, iar probele acuzării sînt manuscrisele descoperite în centrul esen de la Qumran. În această vreme de glorie deșartă și zburdălnicie de balamuc se laudă Saul cu făcătura ce o punea la cale, recunoscîndu-și cu indecență faptele făcute ca turbat mozaic, cum găsim în Epistola lui Pavel către galateni la 1,13-14: ,, Ați auzit în adevăr care era purtarea mea de altădată, în religia iudeilor
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
șovăieli ca să fiți fără prihană și curați, copii ai lui Dumnezeu, fără vină, în mijlocul unui neam ticălos și stricat, în care străluciți ca niște lumini în lume, ținînd sus Cuvîntul vieții; așa ca, în ziua lui Cristos, să mă pot lăuda că n-am alergat, nici nu m-am ostenit în zadar.” Ba jupîne, chiar în zadar te-ai ostenit și asta o știai și tu întunecatule! Pe tăblițele și iconițele geților apare șarpele ca simbol al înțelepciunii sacre atît întins
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
i-au smonit cum le era felul în arieni, iar puținele informații dovedesc din plin cele scrise ,, prin vedenie” mai înainte. Și catarii au avut aceeași soartă, descrierile măcelurilor fiind asemănătoare cu ce a scris Ioan. La 15,2-3 își laudă neamul sau cultul satanist pentru monstruozitățile săvîrșite scriind: ,, Și am văzut ca o mare de sticlă amestecată cu foc; și pe marea de sticlă cu alăutele lui Elohim în mînă, stăteau biruitorii fiarei, ai icoanei ei, și ai numărului numelui
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
prima scrisoare către tesaloniceni Saul spune că: ,,1,5 Iudeii aceștia au omorît pe Domnul Iisus și pe prooroci, pe noi ne-au prigonit, nu plac lui Elohim și sînt vrăjmașii tuturor oamenilor’’ iar în epistola către galateni nu se laudă ,,cu altceva decît cu crucea Domnului nostru Iisus Hristos prin care lumea este răstignită față de mine și eu față de lume’’, cînd este încolțit și pus în lanțuri de către teocrația mozaică o cotește plin de viclenie și spune că nici usturoi
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
posibil, a gradului de vinovăție avut de cabinetul Antonescu în desfășurarea evenimentelor și prezentarea, cât mai nuanțată, a personalității sale contradictorii, acuzat, pe de o parte, de uciderea a câtorva sute de mii de evrei și, pe de altă parte, lăudat pentru salvarea unui număr similar. Administrația civilă română, în Transnistria, a început, parțial, în toamna anului 1941, și a durat până în ianuarie 1944. Ea s-a desfășurat complet în doi ani calendaristici, 1942 și 1943. Teritoriul, numit ad-hoc Transnistria, este
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
a putut împiedica moartea a peste 14.000 de rromi, în Transnistria, sub administrație românească... Niciodată în istoria poporului român nu a mai existat un episod atât de sângeros, în care dușmanii au fost considerați proprii cetățeni. Mereu ne-am lăudat cu rezistența în fața dușmanului din exterior, venit să ne înrobească, dar niciodată discriminarea etnică nu a fost transformată într-o ideologie distructivă. împotriva evreilor și a rromilor. Suferințele la care aceștia au fost supuși nu au nicio scuză, neputând fi
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
posibil, a gradului de vinovăție avut de cabinetul Antonescu în desfășurarea evenimentelor și prezentarea, cât mai nuanțată, a personalității sale contradictorii, acuzat, pe de o parte, de uciderea a câtorva sute de mii de evrei și, pe de altă parte, lăudat pentru salvarea unui număr similar. Administrația civilă română, în Transnistria, a început, parțial, în toamna anului 1941, și a durat până în ianuarie 1944. Ea s-a desfășurat complet în doi ani calendaristici, 1942 și 1943. Teritoriul, numit ad-hoc Transnistria, este
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
a putut împiedica moartea a peste 14.000 de rromi, în Transnistria, sub administrație românească... Niciodată în istoria poporului român nu a mai existat un episod atât de sângeros, în care dușmanii au fost considerați proprii cetățeni. Mereu ne-am lăudat cu rezistența în fața dușmanului din exterior, venit să ne înrobească, dar niciodată discriminarea etnică nu a fost transformată într-o ideologie distructivă. împotriva evreilor și a rromilor. Suferințele la care aceștia au fost supuși nu au nicio scuză, neputând fi
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
Unul dintre aceștia a fost Caragiale, convins că scriind altfel comunică altceva ("înțelegem un ce dintr-un cum") ceea ce i-ar justifica chiar și cinismul amabil (Ș. Cioculescu) din adresarea către Mihail Dragomirescu: "Nu ți se pare că prea mă lauzi? că mie nu mi se pare deloc" și aparentul paradox din zicerea "Știi să scrii? Ești literat. Știi să citești? Ești critic." Rigoarea și sobrietatea acestor opinii îl înscriu pe cel mai mare comic al literaturii naționale printre "aceia care
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
cale-afară de denaturat ca să ureze vreunuia, celui mai nemernic dintre copiii săi cariera de publicist onest. [...] Hingher, da! da' literat, nu!") și relaționarea asimetrică a operei cu cititorii, de preferat fiind "mai bine să mă criticați inteligent decît să mă lăudați prostește". De aici, preocuparea autorului de a produce texte de escortă, de însoțire și explicitare a operei: într-o scrisoare către Prim-procurorul Tribunalului Ilfov, Caragiale se explică în postura sa de clasicist ("lucrările mele fiind nu niște bufonerii menite
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
fi supărat este chiar Caragiale dacă e să dăm crezare propriilor sale cuvinte dintr-o scrisoare către Dragomirescu: "Să te-njur, Nu mă-ndur, Să te las Mi-e necaz." " Vorba ceea: înjură-mă, domnule, dacă nu vrei să mă lauzi, dar nu mă da uitării". Nici noi nu-l uităm și poposim puțin asupra portretului fizic, asupra înfățișării pe care dramaturgul a purtat-o prin lumea secolului său deși, și în această privință, "era un amăgitor Proteu, care-și schimba
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
eponim sunt introduse discret elemente din experiența formatoare a autorului, ceea ce proiectează protagonistul în postura de alter-ego: Am învățat, cât am colindat pîn lume, purtările cele frumoase; știu destule limbi străine încai despre a rumânească, pot zice, fără să mă laud, că o știu cu temei; măcar că de viță sunt arvanit și nu prea am învățat buche, dar, drept să-ți spun, la asta nu mă dau pe nici un rumân, fie cât de pricopsit cărturar. Îmi plac cu deosebire limba și
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
fața-n sus, Mițule, că iar visezi.") iar la vîrsta virilității împlinite, bărbatul se arată plin de vrednicie (Istoria mutului: Mutu-și făcea treaba cu toată sîrguința: pe toate maicile le slujea, pe toate le mulțumea."); la vîrste mai înaintate își laudă nevasta în cunoștință de cauză (C.F.R.: "Frumoasă, dom'le! îngheață puțul!") și, în toate situațiile, își face... datoria: Pristanda "Nouă copii, coane Fănică, să trăiți! nu mai puțin... Statul n-are idee de ce face omul acasă...". Organul masculin potent este
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]