10,805 matches
-
în datele ei esențiale receptarea maleficului existențial („Pe muchia mileniului o leprozerie de poeți/ Contemplându-și făina propriilor mâini se încântă” - Anul nimănui), atât de caracteristică răzvrătirii denunțiative a generației optzeciste, poezia lui D. este totuși profund individualizată ca viziune tragică, sepulcrală asupra destinului uman. Atitudinea îl apropie oarecum de Emil Cioran, fie și prin forma lapidar-aforistică pe care o ia versul, mai ales în volumele A cincea esență (1989) și Kaspar Hauser (1991). Poemele au o respirație amplă, vizionar-epopeică asupra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286658_a_287987]
-
cenușie/ Al cărei lacăt îl deschid cu o floare” - Mască). Fără să fie trecut printre „premianții generației optzeciste” (Octavian Soviany), D. și-a asigurat, prin timbrul său singular, un loc aparte în poezia actuală, ca un elegiac al malignului, vibrând tragic și captând rezonanța unui nesfârșit martiraj al ființei. SCRIERI: Intermundii, București, 1975; Reculegeri și alte poeme, București, 1981; Trandafirul și clepsidra, București, 1985; A cincea esență, Cluj-Napoca, 1989; Kaspar Hauser, Cluj-Napoca, 1991; Atotsfârșitul, Oradea, 1995; Cartea expierilor, București, 1996; Poveștile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286658_a_287987]
-
un Cicikov înstrăinat de sine. Pornind de la acest nucleu, care face ca totul să ajungă posibil, prozatorul rus a destrămat - crede R. - orice respectabilitate și chiar ordinea lumii. Acțiunea corozivă a râsului pare să nu fi avut niciodată rezonanțe mai tragice. Aspecte asemănătoare, mai puțin vâna comică, scoate la iveală și eseul concentrat asupra lui Bacovia din volumul Calea de acces. Prin astfel de analize se ajunge la concluzia că a fi mare scriitor nu este un privilegiu, ci aproape un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289117_a_290446]
-
În aventura culturii scrise, a creativității și cunoașterii. Când golul a Început să se umple, beneficiarii au fost alții, alte generații, printre care m-am numărat și eu; n-am de ce să mă plâng. Dar din solidaritate cu lumea aceea tragică de până prin 1960 obligată să-și sature sufletul și mintea cu zeama searbădă a realismului socialist - cal-troian și cutie a Pandorei pentru a cărei introducere la noi au militat cu Înaltă combativitate și J.Popper și Dan Petrașincu dar mai
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ajunge la „ceva nou”: muncitoarele Înlătură coaja rutinei de fiecare zi și izbutesc să Împlinească programul muncind fiecare la câte patru mașini odată. (Ă). În nuvela Dușmănie de Petru Dumitriu conflictul de clasă la țară se ramifică, Își accentuează intensitatea tragică, dar păstrează același caracter. Eftimie-chiaburul terorizează Întregul sat. Băieții lui fură struguri din via lui Moș Gheorghe și-l mai și amenință pe acesta care, intimidat, nu reacționează. Eftimie e un caz de ură exacerbată Împotriva țăranilor muncitori, Împotriva partidului
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
1838-1848), biserica catolică Sfântul Nicolae (1841), biserica Sfinții Împărați Constantin și Elena (1842-1845) și biserica armenească ce a purtat hramul Sfinților Arhangheli „Mihail și Gavril” (1848-1859) - grav afectată de cutremurul din 10 noiembrie 1940, biserica avea să cunoască un destin tragic, fiind demolată de autoritățile comuniste locale în anul 1977. În afară de aceste edificii și de câteva case boierești, Bacăul era o vastă periferie înțesată cu sute de dughene amplasate haotic. Amintirile lui Costache Radu stau mărturie, în acest sens: „Pe atunci
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
ca lojile <<Bnei-Brith>>, <<Uniunea Evreilor Români>>”ș.a. Mediatizarea excesivă a incendiului din 16 mai a produs la nivelul întregii țări sentimente de profundă compasiune față de situația locuitorilor năpăstuiți. Prin intermediul trimișilor speciali, principalele ziare naționale au relatat cu lux de amănunte tragicul eveniment. Incendiul neronian din Bacău a creat un adevărat fenomen media. Timp de aproape o săptămână ziare precum „Universul”, „Dimineața”, „Adevărul” și „Curierul Israelit” și-au deschis edițiile având pe prima pagină titluri precum „Catastrofa din orașul Bacău - Noi dezvăluiri
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
comunal o cerere din care spicuim (2 septembrie 1904): „(...) ajunsă în completă sărăcie, vă rog, ca din venitul lăsat Spitalului de decedații mei părinți adoptivi, să-mi oferiți un ajutor de 100 lei lunar pentru întreținerea existenței”. Impresionați de destinul tragic al petiționarei, consilierii comunali au hotărât, în ședința din 6 septembrie 1904, să acorde acesteia, din fondul destinat ajutorării săracilor, „un ajutor de 60 de lei lunar, începând cu 1 aprilie 1905”. Un exemplu mult mai grăitor este „cazul” doamnei
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
de fiecare inculpat”. Dramele Bacăului interbelic au fost presărate și cu nefericite cazuri de crimă - ce-i drept, puține la număr. Așa cum rezultă din articolele de presă, în general, acestea au avut drept principală motivație ... iubirea. Aflăm, de pildă, despre tragicul eveniment din 13 ianuarie 1929, când doamna Abigail Popovici, mama avocatului Eugen Popovici, „a tras un foc de revolver asupra d-rei Angela Gheorghiu; aceasta spre a răsbuna pe fiul ei orbit cu vitriol de victimă”. Din timp în timp, cadavre
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
cei umili nu mai pot să o cumpere, dar chiar și oamenii înstăriți suprimă orice altă cheltuială în afara celei alimentare, astfel încît criza agricolă duce la o criză de sub-consum industrial, deci de șomaj. Soarta claselor populare este și mai tragică la țară, căci, odată consumate produsele recoltei deficitare, țăranii cei mai săraci nu pot deloc să conteze pe ajutoarele publice și individuale care există în orașe. Doar punerea la punct a recoltei următoare, dacă este bună, readuce o situație normală
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
și al măsurilor extreme, mai ales antireligioase, el permite desemnarea unei adunări noi, Convenția, al cărei act fondator vine să proclame că ziua de 22 septembrie 1792 devine prima zi a anului I al Republicii. Anul I, anul II, lunile tragice. Astfel, Republica s-a născut și ea trebuie impusă. Dar trebuie dusă de asemenea lupta împotriva dușmanilor din interior și din exterior și, deci, să se instaureze un regim excepțional, guvernul revoluționar, despre care, la 25 decembrie 1793 (5 nivôse6
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
au aprobat în unanimitate noua orientare a partidului lor, se distanțează curînd. Partidul Comunist se orientează către o "susținere critică"a guvernului Blum, căruia îi dezaprobă neintervenția în războiul civil spaniol din vara anului 1936. Pericolele externe. De aceea, creșterea tragică a problemelor externe este motivul fundamental al eșecului Frontului popular. În martie 1936, în preajma alegerilor, guvernul radical condus de Albert Sarraut renunțase la orice intervenție cu ocazia remilitarizării Renaniei de către Hitler, la 7 martie. Reticențele Angliei, absența unei forțe de
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
249 Schimbarea de regim, 249 Răsturnarea unui sistem, 249 Reconstrucția, 251 Mărirea dezechilibrelor, 251 Națiunea în marș, 252 Națiunea în marș în timp de pace, 252 Națiunea în marș în timp de război. Republica, 253 Anul I, anul II, lunile tragice, 254 Republica burgheză și Marea Națiune, 257 Protejarea celor dobîndite, 257 Exportarea Revoluției, 258 Dar puterea are oroare de vid: Bonaparte, 259 Documente: 1. Calendarul revoluționar. Exemplu din anul II, 260 2. Revoluția, limba franceză și dialectele, 261 21. Revoluția
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
TABLĂ; PRECUM ȘI DESPRE CELE DIN MUNȚI ȘI DIN STELE Ați remarcat, poate, dac-ați coborît vreodată pe Dealul Turnului spre docurile Londrei, un cerșetor olog, un „kedger“, cum îi zic matrozii, ținînd în fața lui o icoană de lemn, ce înfățișează tragica scenă în care și-a pierdut piciorul. Se văd trei balene și trei ambarcațiuni, dintre care una îpe care mai punea încă piciorul în plenitudinea lui originară) e pe punctul de a fi mestecată de fălcile balenei din primul plan
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
extrem de semnificativ interveni în viața celui mai neînsemnat dintre membrii echipajului nostru - un eveniment cît se poate de lamentabil și care sfîrși prin a oferi vasului Pequod, cuprins uneori de o veselie nebunească, un soi de presimțire a deznodămîntului său tragic, presentiment ce nu avea să-l mai părăsească nici o clipă. Nu toți membrii echipajului unei baleniere coboară în ambarcațiunile ei. Cîțiva mateloți, supranumiți „gardieni ai vasului“ au misiunea de a-l manevra în timp ce ambarcațiunile urmăresc vreo balenă. îndeobște, acești gardieni
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Păcat; a treia, a Momentelor etc., când satirizează mahalaua, produs al liberalismului. Această operă întreagă se poate clasifica, apoi, în două categorii: în perioada întîi și a treia, Caragiale e un scriitor satiric; în perioada a doua, e un scriitor tragic. Mai departe: ca satiric, Caragiale e un pictor de moravuri; ca tragic, un pictor de stări sufletești, cu alte cuvinte, satira lui e socială, tragedia lui e psihologică. În Năpasta și în Păcat, personajele sunt luate din clasa țărănească. Niciodată
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Această operă întreagă se poate clasifica, apoi, în două categorii: în perioada întîi și a treia, Caragiale e un scriitor satiric; în perioada a doua, e un scriitor tragic. Mai departe: ca satiric, Caragiale e un pictor de moravuri; ca tragic, un pictor de stări sufletești, cu alte cuvinte, satira lui e socială, tragedia lui e psihologică. În Năpasta și în Păcat, personajele sunt luate din clasa țărănească. Niciodată în opera sa tragică el n-a luat personaje din clasele noi
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
satiric, Caragiale e un pictor de moravuri; ca tragic, un pictor de stări sufletești, cu alte cuvinte, satira lui e socială, tragedia lui e psihologică. În Năpasta și în Păcat, personajele sunt luate din clasa țărănească. Niciodată în opera sa tragică el n-a luat personaje din clasele noi, din "mahala". În operele lui satirice, dimpotrivă, niciodată n-a luat personaje din clasa țărănească. Așadar, Caragiale nu și-a bătut joc niciodată de țără-nime; iar când a scris tragedii, niciodată n-
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
totul; dar suferința Casandrei e goală de orice speranță; un zeu sau o fiară ucide timpul înainte de a sosi în inima ei; și nu compasiunea ne poate apăra; compasiunea are nevoie de viitor; ca și dragostea”. Ideea unui Narcis erou tragic (erou camusian) este de natură să alarmeze spiritul. Ipoteza este însă acceptabilă pentru că se bizuie pe un minim de adevăr luat chiar din datele mitului. Eseistul pune patimă și iscusință în astfel de lecturi subiective, mereu în acel stil războinic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
stil al deciziei și al ultimatumului -, eliminând spațiile de respirație calmă, de răsfăț și ironie. Dacă trebuie să fie găsit un model românesc pentru aceste reflecții în care obiectele sunt privite totdeauna dinspre partea universalului, încărcate de sensurile unei grandori tragice, poate fi citat Vasile Pârvan. El a impus în cultura română modelul spiritului condamnat să ia viața în serios și să nu respire decât în preajma marilor simboluri. Apărarea lui Galilei (1978) este un „dialog despre prudență și iubire”. Cel mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
intelectualului în lumea violenței moderne. Un profesor de istorie, retras în pustietate mai mult de frică decât din înțelepciune, își scrie viața și din ce scrie se înțelege că el se născuse „gata răstignit”. Este pregătit, vasăzică, pentru un destin tragic, iar demnitatea lui este, dacă nu să scape acestui destin, cel puțin să îl supună judecății spiritului. Problematica eseurilor lui Camus și, în genere, a existențialismului, este pusă în termenii unei fabule în care simbolurile (îmblânzitorii de cobre, dresorii de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
aspre, implacabile a viului - care nu e alta decât consumul, alterarea, altfel spus, moartea: „Dar timpul, vezi, nu adăsta,/ Iar soarele acuma sta/ Zvârlit în sus, ca un inel”. Părăsirea paradisului inexistenței, chiar și dintr-o aspirație superioară, se dovedește tragică. Deschizându-și micile porți ale sufletului său mare către o făptură omenească, „regele ciupearcă” devine el însuși uman, ieșind astfel din propria perfecțiune, de făptură - ca și melcul cel „nătâng” - suficientă sieși. „Sfânt trup și hrană sieși, hagi rupea din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
câteva proze și un fragment din drama Iphigenia), Constantin Noica (o suită de eseuri în 1940), Vasile Băncilă (Pentru cunoașterea provinciilor, Orașe dunărene, Pentru cunoașterea națiunii), Eugen Ionescu (Jurnal, Note despre om și poezie), Vintilă Horia, Haig Acterian (Note despre tragicii greci), Mihail Polihroniade ș.a. Alături stau „clasiciștii”: N. Davidescu, N.I. Herescu (Elogiul prieteniei, Arta și arta nouă, Eterna coloare a vieții, Pro Murnu, Destinul imperial al poetului, Amurgul poeziei, Milliarium, Poetul Ion Pillat), Dan Botta (Teatru pentru 10 000, Templele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290365_a_291694]
-
Această punere într-un con de umbră poate fi de natură politică, datorată orientării filobizantine. Manifestarea clară, concretă prilejuită de misiunea călugărilor "sciți" în Apus au făcut, poate, ca teologul dobrogean să fie îndepărtat oarecum din viața oficială, după sfârșitul tragic al lui Boețiu și al Papei Ioan I. Totuși din viața bisericească și din elita culturală romană nu putea fi eliminat. După anul 535, odată cu sosirea armatei bizantine în Italia orice formă de constrângere nu își mai avea rostul. Unii
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
perdele și umbrele; în 1945, inginerul B., de la Oficiul de studii al Ministerului Economiei Naționale, era numit secretar general al Comisariatului pentru comerț exterior), căuta în artă adevărul și prețul unei vieți. Structural un romantic, urmând linia baudelaireană a rupturii tragice între sarcasm și ideal, nu o dată sentimental, chiar clamoros, poetul forțează originalitatea printr-un stil provocator: imaginea crudă, bătaia de joc vor să denunțe „fără rostul” rizibil și amar al existenței. Revoltat în fața derizoriului, se izbește, cu o încrâncenare sinucigașă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285811_a_287140]