11,213 matches
-
vârsta cerută pentru încheierea ei, iar soția a dat naștere unui copil sau a rămas însărcinată. Imprejurarea inexistenței dispensei de vârstă, reglementată în art.4., alin.2 C.fam., în momentul încheierii căsătoriei "este fără relevanță, în cazul în care încuviințarea legală s-a dat ulterior, iar femeia s-a prezentat personal în fața ofițerului de stare civilă și a cerut să se căsătorească"62. b. Căsătoria a fost încheiată de o persoană deja căsătorită (art. 5 și 19 din C.fam
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
patrimoniul lor, cât și pe copiii rezultați din căsătorie. În ceea ce privește persoana soților, încetează căsătoria și calitatea lor de soți; ei se pot recăsători, își pot relua numele pe care l-au purtat anterior căsătoriei, în afara de învoiala contrarie sau de încuviințarea de către instanță, pentru motive temeinice, a menținerii numelui purtat în timpul căsătoriei (art.40 C.fam); obligațiile dintre soți iau sfârșit; nu va subzista decât obligația de întreținere în condițiile art.41 C.fam., până la rămânerea irevocabilă a hotărârii de divorț
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
aceste persoane neputând să se căsătorească între ele, și anume: * părinții și descendenții; * frații și surorile; * unchiul cu nepoata; * mătușa cu nepotul; * verii primari între ei. Pentru motive temeinice, se pot căsători rudele în linie colaterală de gradul IV, cu încuviințarea autorității administrative competente. Din interpretarea art. 7 C.fam. rezultă că este oprită și căsătoria între copiii adoptatorului pe de o parte și adoptat și copiii acestuia pe de altă parte. Aspectele generale ale temei rudeniei și gradelor de rudenie
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
de naștere nu trebuie făcută neapărat înainte de introducerea acțiunii în stabilirea filiației față de mamă, putându-se reclama o altă stare civilă prin combaterea celor cuprinse în certificatul de naștere în cadrul aceleiași acțiuni.158 g) Dovada nașterii în cazul adopției După încuviințarea adopției se întocmește un nou act de naștere pentru cel adoptat, în care adoptatorii sunt recunoscuți ca părinți firești. De aceea, noul act de naștere nu face dovada nașterii, față de mama firească a copilului adoptat. Legea prevede ca vechiul act
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
de voință. Ca atare, femeia lipsită (minora sub 14 ani sau pusă sub interdicție) sau restrânsă, în capacitatea sa de exercițiu dar care are o voința conștientă, poate singură să recunoască pe copilul său, fără a avea nevoie de reprezentare, încuviințare prealabilă din partea părinților sau tutorelui ei. Rezultă că recunoașterea mamei făcută cu discernământ, printr-un act juridic, pentru care nu a avut capacitatea cerută de lege, este valabilă, deși actul juridic respectiv este nul. Astfel, dacă mama, mai mică de
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
în contestare, deoarece, pe de o parte, regimul juridic al celor doua acțiuni este diferit, iar pe de altă parte, legea nu prevede neadmiterea acțiunii în anularea recunoașterii. > Situații speciale în care se poate introduce acțiunea în stabilirea maternității După încuviințarea adopției, se întocmește un nou act de naștere al adoptatului, în care adoptatorii sunt trecuți ca părinți firești 172, (art.26, alin.1 din Legea nr,119/1996). Distingem între două situații pentru a vedea dacă adoptatul poate introduce acțiunea
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
are certificat de naștere, dar se contestă realitatea celor ce cuprinde. Între argumentele care sprijină soluția favorabilă adoptatului în sensul posibilității acestuia de a promova acțiunea pentru stabilirea filiației față de mamă, este interesul celui adoptat. Adopția produce efecte de la data încuviințării ei, pentru viitor. Așa fiind, adoptatul are interesul a-și stabili filiația și pentru trecut, când în favoarea lui s-ar fi putut să se nască unele drepturi cum ar fi drepturile succesorale. Se poate reține, în acest sens, și un
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
personal al dreptului la acțiune, introducerea acesteia nu se poate face de către creditorii copilului, potrivit atr.974 C.civ., în cazul inacțiunii lui; Copilul are capacitate de exercițiu restrânsă. Acțiunea se poate introduce de copil, fără a avea nevoie de încuviințarea prealabilă a ocrotitorului sau legal 176, deoarece încuviințarea prealabilă privește interesele patrimoniale, și nu personale iar o dispoziție legală nu prevede o derogare în acest sens; Copilul este lipsit de capacitate de exercițiu, fiind minor sub 14 ani ori sub
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
se poate face de către creditorii copilului, potrivit atr.974 C.civ., în cazul inacțiunii lui; Copilul are capacitate de exercițiu restrânsă. Acțiunea se poate introduce de copil, fără a avea nevoie de încuviințarea prealabilă a ocrotitorului sau legal 176, deoarece încuviințarea prealabilă privește interesele patrimoniale, și nu personale iar o dispoziție legală nu prevede o derogare în acest sens; Copilul este lipsit de capacitate de exercițiu, fiind minor sub 14 ani ori sub interdicție. În această situație, potrivit art.52, alin
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
este lipsit de capacitate de exercițiu, fiind minor sub 14 ani ori sub interdicție. În această situație, potrivit art.52, alin.2, C.fam. acțiunea poate fi pornită de reprezentantul legal al copilului. Pentru introducerea acțiunii, nu are nevoie de încuviințarea autorității tutelare. Alte situații în care copilul se află în imposibilitatea de a promova acțiunea. În anumite situații, legea (art.152 C.fam.) prevede posibilitatea instituirii curatelei, precum In situații de boală, lipsă îndelungată sau dispariția copilului. Curatorul numit copilului
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
soț. Moștenitorii acestuia pot doar să continue o acțiune pornită de el (alin.2 art.54 C.fam.). În cazul când soțul este pus sub interdicție după procedura legală, acțiunea va fi pornită de către reprezentantul său legal, însă numai cu încuviințarea autorității tutelare, conform art.54 alin.3 C.fam. Acțiunea de tăgada paternității 186 este acțiunea care are ca scop răsturnarea prezumției legale de paternitate, în baza prevederilor art.53 C.fam. si crearea pentru copil a situației de copil
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
se cere capacitatea de exercițiu deplină necesară, încheierii actelor juridice, ci doar discernământul necesar, astfel că minorul ori persoana pusă sub interdicție în momentele sale de luciditate, pot face o recunoaștere voluntară de paternitate. În aceste cazuri nu este necesară încuviințarea prealabila și legală a autorității tutelare. Aceste abateri de la regulile generale care domină actele juridice este doar în interesul copilului și în scopul de a-i crea acestuia un statut legal: * actul recunoașterii voluntare de către tată a unui copil este
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
minor sau major care o exercită în următoarele condiții: * copilul major introduce singur acțiunea deoarece are capacitatea de exercițiu deplin, conform art.8 din Decretul nr.31/1954. * copilul minor, cu capacitate de exercițiu restrânsă, promovează singur această acțiune, fără încuviințarea nimănui, fiind vorba de o acțiune personală; * copilul minor aflat sub 14 ani care, din punct de vedere legal, este lovit de incapacitate generală (art.11 din Decretul nr.31 din 1954), exercită dreptul la acțiune în cercetarea paternității prin
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
din punct de vedere legal, este lovit de incapacitate generală (art.11 din Decretul nr.31 din 1954), exercită dreptul la acțiune în cercetarea paternității prin mama sa, chiar daca aceasta este minoră, iar în lipsa acesteia de către reprezentantul sau legal, fără încuviințarea autorității tutelare (art.59, alin.1 C.fam.); * moștenitorii copilului nu pot promova această acțiune, dar o pot continua, excluzând situația în care titularul acestui drept la acțiune a renunțat la ea; * procurorul 211, în baza art.45 C.proc
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
numelui copilului, decide autoritatea tutelara. În toate cazurile, daca minorul a împlinit vârsta de 14 ani, cererea de schimbare a numelui se semnează și de către el. Pentru persoana pusa sub interdicție, cererea în vederea schimbării numelui se face de către tutore cu încuviințarea autorității tutelare. Schimbarea numelui de familie al minorului se poate cere odată cu schimbarea numelui de familie al părinților sau pentru motive temeinice, separat. Schimbarea numelui de familie se înscrie, prin mențiune, pe marginea actului de naștere și, după caz, cel
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
față de care și-a stabilit filiația mai înainte, legea dispune că instanța judecătorească, îi poate încuviința acestuia să poarte numele de familie al celuilalt părinte 223. În privința aplicării acestei dispoziții legale, se pot ridica mai multe probleme: Copilul poate primi încuviințarea instanței judecătorești de a purta numele de familie al părintelui față de care și-a stabilit ulterior filiația. Competența nu aparține în acest caz autorității tutelare. Soluția este aceeași fie că filiația s-a stabilit prin recunoaștere, fie că s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
că s-a stabilit prin hotărâre judecătorească; Instanța judecătorească nu este obligată să încuviințeze pe copil să poarte numele de familie al părintelui. Această soluție rezultă din felul în care este redactat textul, și anume: "instanța judecătorească va putea da încuviințarea". În stabilirea soluției, instanța va avea în vedere interesul copilului, principiul călăuzitor în raporturile dintre părinți și copii. Dacă s-ar considera că instanța este obligată să încuviințeze purtarea numelui de către copil, ar însemna că aceasta să fie lipsită de
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
numele celuilalt părinte față de care filiația a fost stabilită ulterior, instanța va trebui să țină seama, în primul rând, de interesele copilului atunci când părintele ar justifica, si el, unele interese pentru respingerea acțiunii (C.fam, art.64). Copilul poate cere încuviințarea, pe calea unei acțiuni în justiție, de a purta numele părintelui față de care și-a stabilit ulterior filiația. În această privință, interesează modul în care s-a stabilit filiația față de ultimul părinte. Dacă acest lucru s-a făcut prin recunoaștere
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
părinte. Dacă acest lucru s-a făcut prin recunoaștere voluntară, ce poate avea loc prin declarație la serviciul stării civile, înscris autentic ori testament, care nu intervin în fața unei instanțe de judecată, atunci copilul trebuie să introducă o acțiune pentru încuviințarea de a purta numele părintelui față de care și-a stabilit în urmă filiația. În cazul în care copilul introduce o acțiune pentru stabilirea filiației față de cel de-al doilea părinte, care în practică este în majoritatea cazurilor tatăl, el poate
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
numele părintelui față de care și-a stabilit în urmă filiația. În cazul în care copilul introduce o acțiune pentru stabilirea filiației față de cel de-al doilea părinte, care în practică este în majoritatea cazurilor tatăl, el poate, totodată, solicita și încuviințarea instanței judecătorești de a purta numele acestui părinte. Când prin acțiunea pentru stabilirea filiației față de cel de-al doilea părinte nu s-a cerut încuviințarea purtării numelui acestuia de către copil, atunci nimic nu se opune ca, pe calea unei acțiuni
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
doilea părinte, care în practică este în majoritatea cazurilor tatăl, el poate, totodată, solicita și încuviințarea instanței judecătorești de a purta numele acestui părinte. Când prin acțiunea pentru stabilirea filiației față de cel de-al doilea părinte nu s-a cerut încuviințarea purtării numelui acestuia de către copil, atunci nimic nu se opune ca, pe calea unei acțiuni separate ulterior admiterii stabilirii filiației, să se poată solicita încuviințarea purtării numelui de către copil al celui de al doilea părinte. Acțiunea pentru încuviințarea purtării numelui
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
prin acțiunea pentru stabilirea filiației față de cel de-al doilea părinte nu s-a cerut încuviințarea purtării numelui acestuia de către copil, atunci nimic nu se opune ca, pe calea unei acțiuni separate ulterior admiterii stabilirii filiației, să se poată solicita încuviințarea purtării numelui de către copil al celui de al doilea părinte. Acțiunea pentru încuviințarea purtării numelui este imprescriptibilă, deoarece are un caracter personal, iar legea nu prevede un termen în acest sens. Soluția este aceeași și pentru cazul în care stabilirea
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
a cerut încuviințarea purtării numelui acestuia de către copil, atunci nimic nu se opune ca, pe calea unei acțiuni separate ulterior admiterii stabilirii filiației, să se poată solicita încuviințarea purtării numelui de către copil al celui de al doilea părinte. Acțiunea pentru încuviințarea purtării numelui este imprescriptibilă, deoarece are un caracter personal, iar legea nu prevede un termen în acest sens. Soluția este aceeași și pentru cazul în care stabilirea filiației s-a făcut pe calea recunoașterii voluntare. În situația copilului care și-
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
și-a stabilit filiația înainte de intrarea în vigoare a C. fam., acesta rămâne cu numele dobândit potrivit legii în vigoare la data stabilirii filiației. În termen de 6 luni de la intrarea în vigoare a C. fam., copilul a putut cere încuviințarea de a purta numele părintelui (art.8, alin.3, Decretul nr.32 din 31.01.1954, pentru punerea în aplicare a C. fam., și a Decretului nr.31 din 1954 privind persoanele fizice si juridice); Instanța judecătorească poate să încuviințeze
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]
-
încuviințeze pe copil să poarte numele părintelui, având numai acest nume, dar să adauge acest nume la cel care-l avea anterior, pentru a avea unul format din reunirea celor doua nume: în condițiile art.64 alin.3 C.fam.; Încuviințarea copilului de a purta numele părintelui nu se face din oficiu, ci la cerere. Instanța judecătorească poate, însă, să ridice din oficiu această problemă, în interesul reclamantului din acțiunea pentru stabilirea paternității din afara căsătoriei. În cazul în care filiația față de
[Corola-publishinghouse/Science/1532_a_2830]