11,644 matches
-
devină mai înțelepți sau mai rezistenți la durere, cert este că, în acea noapte, se desfășura o neîncetatăși zgomotoasă activitate amoroasă pe insulița. Pahí-Vahínes reușiră cu greu să-și îndeplinească obligațiile excesive, desi Ihona și încă trei dintre fetele recent eliberate s-au arătat bucuroase să le dea o mână de ajutor. După experiență traumatizanta prin care trecuseră, cănd fuseseră tratate ca niște simple bucăți de carne care treceau de la unul la altul, aveau nevoie de puțină tandrețe, afecțiune și înțelegere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
fii și ca-n povești? Foaie verde fir de pai, dacă te preschimbi în strai ai alt trai și hai nu-i bai... foaie de cer înstelat este chiar adevărat... iată un soare-nsetat e deja verificat... semnat identificat... preschimbat eliberat... Foaie verde leuștean, ies ca murgul pe tăpșan și alerg cu mult elan, îmi caut mereu alean... de-oi găsi voi povesti, printre astre și hîrtii, multe alte nebunii: aripi azurii senine, că așa-mi stă mie bine! La anul
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
vrea fără concluzie, nu? Oricum, o concluzie tot va avea... * Ar fi iubirea o iluzie? Adeseori, așa este... alteori, este o certitudine... și chiar dacă ar fi uneori doar o impresie, o aparență trecătoare, îi aparține totuși acelui spațiu și timp eliberat, iluminat de posibilul infinit... acesta e anotimpul iluziilor: anotimpul iubirii. Există un anotimp sau un timp anume pentru acest sentiment? Iar dacă iubirea e de fapt întotdeauna în afara timpului, în orice anotimp și în orice moment aparținînd infinitului și luminii
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
frumușel) lăcrimează, iar domnișoara cea slută oftează (se pune muzică indiană, ca să ne rupă inima!). Dacă suferința provocată unei persoane este interzisă cu desăvîrșire, atunci este firesc să dispară privațiunile de libertate. Chițac, Stănculescu și toți deținuții de pretutindeni trebuie eliberați. Închisoarea este o tortură oribilă și drepturile omului... Încetați cu tortura, măi animalelor! N-am putut opri o lacrimă Deși devenise majoră de curînd, Raluca nu a rămas niciodată singură acasă peste noapte. Întotdeauna părinții aveau grijă să nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
pe toate părțile, scoate În răstimpuri sunete, frînturi de cuvinte dezarticulate, suspine, de parcă ar fi supus unor cazne, Încordată Îi pîndesc reacțiile, mă rog pentru el. CÎnd se destinde și respirația Își reia cursul normal, Îi privesc un timp profilul eliberat acum de orice emoție. Ovalul prelung, alungit de barba căruntă, fruntea boltită și netedă, mișcarea imperceptibilă a globilor oculari sub pleoapele subțiri, nasul ușor coroiat nu sever, nu vulturesc, mai degrabă Înțelept, ascet. Vreau să vorbesc despre el. De fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
molcomă trezește rumoarea tufișurilor din jur. Micile viețuitoare Încep să-și scoată capetele de sub rădăcinile jilave, acolo În luminișul răcoros, unde hoitul cîinelui se umflă În voie de mai bine de o săptămînă, scăldat În miasmele dulci ale zemurilor lui eliberate. Blana se desface, pielea pleznește ușor susurînd În extazul muștelor necrofile care-și continuă ospețele lor, nunțile lor, nașterile și botezurile lor, precum În cer așa și pre pămînt. O petrecere adevărată! Și peste toate cele văzute și cele nevăzute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
părăseau de Îndată ce-și atingeau scopul, iar eu sufeream. Bărbații nu fac dragoste pentru că sunt Îndrăgostiți, ci pentru că sunt excitați; mi-au trebuit ani ca să Înțeleg acest adevăr banal. Toți trăiau așa În jurul meu, mă mișcam Într-un mediu eliberat; dar nu simțeam nici o plăcere să provoc ori să seduc. Chiar și sexualitatea a sfârșit prin a mă dezgusta; nu le mai suportam surâsul triumfător În momentul În care Îmi scoteam rochia, aerul stupid În clipa când ejaculau, și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
niște critici literari se Îndreptau Încet spre noi. Când ușile s-au deschis, Vasea a sărit În picioare și, mai iute decât o făcea cândva veverița din creștetul său, a țâșnit afară. Indivizii s-au așezat pe două scaune proaspăt eliberate, apoi ușile s-au Închis și am plecat mai departe. Nota lui Kuznețov. Dezertarea personajului principal nu-mi făcea, recunosc, nici o plăcere. O muncă de ani de zile se putea nărui din cauza unei intervenții neghioabe a unui așa-zis scriitor
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
contradicție, nu crezi ? Ce gândesc tovarășii despre faptul că ai întârziat, tocmai în ziua când ei au fost arestați ? Am avut grijă să nu afle că ai fost arestată. Mai departe, mă voi mai gândi. Poate voi cere să fii eliberată. Ar întări suspiciunile, nu-i așa ? Deocamdată, ai dispărut ! De frică, din cauza remușcărilor, din alte motive, cine ar putea dovedi ? Omul acela de care suntem atât de legați amândoi te-ar apăra, oare, de neîncrederea celorlalți, de neîncrederea sa ? — Ar
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
o clipă de neatenție a supraveghetorilor. M-am despărțit, cumva, cine ar ști să-mi răspundă, de altă iubită ? N-am știut să împlinesc suava înlănțuire, turmentarea posesivă, am pierdut iarăși, prea repede, cifrul dialogurilor păsărești. Mă îndrept, prin urmare, eliberat, spre vreo nouă captivitate, demență la fel de infantilă, în brațele partenerelor, unde îmi regăsesc, pentru scurt timp, înfrigurarea, simțurile, ferocitatea de puber întârziat și casant. Le împărtășesc jocurile, tristețea, cruzimea, indulgent cu sârguința lor caritabilă, dezvălui din când în când nesăbuințele
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
morala constrângatoare și ipocrită a clasei ei, măsura sufletului singuratic se umple până-n vârf și se revarsă acum înecând toate limitele. Paginile acestor cărți alcătuiau nu numai un document psihologic de mare amploare, dar și manifestarea unei femei în fond eliberată, curajoasă prin luciditatea cu care citește în sine și prin precizia cu care stabilește simptomele suferinței lor. Deci „literatura feminină” este o subestimare a prozei Hortensiei Papadat-Bengescu deoarece prin vigoarea intelectuală a analizei, scriitoarea depașește cadrele cam înguste a ceea ce
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
le lăsasem cu multe luni în urmă, pentru că intenționam să mă refamiliarizez cu ele și să încep să lucrez cu ele după-amiază. Au apărut după o căutare de vreo jumătate de oră și le-am pus teanc pe biroul abia eliberat. A fost fără nici o îndoială o zi extraordinară și ca să confirm asta, am mai făcut un lucru extraordinar. Am ieșit la plimbare. Apartamentul meu se afla în spatele unui edificiu impunător cu vedere spre parcul Battersea. Deși acesta fusese unul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
acum, dar nu e așa. Am vrut, Într-adevăr, să ne Întoarcem acasă, la sfîrșitul războiului, eu și tata, dar el și ceilalți se Înrolaseră În armata lui Andersen, denumită Armata Poloniei Libere, știu bine că țara mea, așa-zis eliberată, a fost În realitate ocupată, de data asta, de trupele din răsărit, care, odată venite n-au mai plecat, - mai e și masacrul de la Katin, n-am mai avut curajul să ne Întoarcem, așa că am rămas, sînt acum În Franța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
de furie, persistînd În aceeași atitudine, În picioare, și tot timpul cît a staționat garnitura la Budapesta, două ore, n-am vrut să cobor să văd măcar o stradă, nu mai vroiam decît să rămîn În Belgia. Am țîșnit afară, eliberat, cutia s-a Închis ermetic la loc, am respirat aerul nopții străine, vasăzică asta era, o măsură de precauție, dacă nu te speli pe mîini rămîi să putrezești de viu În cabina de fier de toaletă. Malines (Mechelen). Fosta capitală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
au năpustit ca o viitură asupra dușmanului. Era în ziua de 30 aprilie a anului 1429. Au urmat încleștări crâncene, cu pierderi grele, mai cu seamă pentru englezi. în ziua de 8 mai a aceluiași an, Orléans a fost complet eliberat. Pe fondul realității istorice a acelui moment au apărut și legendele. Istoria spune că orașul întreg, dar mai ales bisericile, au fost inundate de oameni bucuroși de victorie. Toți înălțau osanele lui Dumnezeu. Inclusiv clericii, care se îmbrățișau cu soldații
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
mai era timp pentru o retragere onorabilă. Toate acele intrigi erau o greșeală. Czinczar concentrase o armată mare în scopul capturării detașamentului imperial. Și așteptase, în speranța că va afla dacă lordul consilier se afla sau nu în interiorul palatului. Prizonierul eliberat, care transmisese mesajul lui Tews, îi confirmase prezența înăuntru. Atacul în forță, care a urmat, a dus la capturarea palatului central și a tuturor celor dinăuntru și i-a surprins pe legionarii care începuseră să apară din coridorul secret. Oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
deosebit de riscantă: aceea de a se apropia de bila de lumină. Clane se mișcă greu și-și strânse pelerina în jurul umerilor lui slabi. Încă analiza mijloacele și căile de intervenție, când i se aduse un mesaj printr-un nobil linneen eliberat, care fusese capturat de barbari. Mesajul era format dintr-o singură propoziție interogativă din partea lui Czinczar. "Te-ai întrebat oare - dragul meu lord Clane, cum a fost distrusă complet civilizația vârstei de aur?" Era o problemă asupra căreia Clane meditase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
distrusă complet civilizația vârstei de aur?" Era o problemă asupra căreia Clane meditase de multe ori. Dar nu-i trecuse prin cap că răspunsul ar putea fi cunoscut unui barbar de pe luna îndepărtată a planetei Jupiter. Îl întrebă pe nobilul eliberat, un cavaler în vârstă al imperiului, despre condițiile din Linn. Răspunsurile nu erau plăcute. Mulți sclavi își luaseră revanșa asupra foștilor stăpâni. Numeroase femei de neam mare din Linn fuseseră reduse la statutul de prostituate. Punându-i omului întrebări în legătură cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
putea ajuta la nimic. Cu toate acestea, presupunea că era o capcană. Tot nu avea importanță. Pentru obiectivul lui, vecinătatea momentană a bilei reprezenta tot ceea ce ar fi fost necesar, îndrăznea să riște? Încă cântărea șansele când un alt nobil eliberat aduse un al doilea mesaj de la Czinczar: "Aș vrea să am o conversație cu dumneata și să-ți arăt un obiect pe care - pariez - nu l-ai văzut niciodată. Te poți gândi la un mod în care s-ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
atîrnată în mărul crăpat pînă la jumătate, ne regalează cu cîteva sunete. Tano scîncește prelung. E felul lui de-a se mărturisi, cîinește, că-i place Șichy. Îți place fata, golanule? Mai rămîn afară, pe banca de sub măr. Mă simt eliberată, ca după o confesiune. Ferestrele luminate îmi zîmbesc. Cerul s-a acoperit, aerul e de antracit, ca rantia bunicului. A murit fără să bănuiască dar bănuia cineva atunci? că războiul rece va fi cîștigat de America. După ce ascultase liturgic Vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
-și tot ridica jobenul, cu gest amplu, ca și cum ar fi salutat duduci dintr-o birjă. Chiar așa, Fluturel. L-am văzut eu pe Lucian cu jobenul lui Mihai Codreanu? Nu, mi s-a părut. A produs o iluzie. Fluturel arăta eliberat, ca după o micțiune. Asta și cred. Lucian Foișor a deprins de decenii bune (și mai puțin bune) gustul simulării. A simulat, cu grație, că poartă un joben extravagant și ochelari cu lentilă mică, de-un verde extrapămîntean. N-avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fi dat și-o lupă. Sau să fi tăcut de tot, am rămas eu imună la tema-obsesie. Trebuie să-mi răspunzi! De ce n-ai vrut să mă vezi cînd m-am întors în România? Uite că-ți răspund. Eram abia eliberată și foarte precaută cu tot ce mă putea răni. Să te fi folosit ca să ții locul altei iubiri? Nu mai îmbinați atîta inutilul cu neplăcutul. Io-s sătul pînă-peste-cap. Bodogăniți ca moșul cu baba. Mi-e somn. Da, Tano. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Copou, cu Ina. O smulse din perete cu tot cu ramă; fărâmă în bucăți mici fotografia și o încredință focului. Gândea că în acest fel putea să se rupă de ultima amintire cu cea care fusese cândva marea ei prietenă și plecă! Eliberată, se gândi îndelung: Am iubit, am blestemat, am plâns, am fost îngenuncheată. Acum mi a rămas o singură soluție: să mă ridic de jos, să plec, să caut un drum care să fie numai al meu! După un timp, scrise
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
Crud, e drept, dar e adevărul adevărat care mă încriminează. De aceea te-am chemat să-ți mărturisesc marele meu păcat. Nu cred că mă poți ierta! Dacă în clipa asta ai avea tăria să mă ierți, m-aș simți eliberată... Nu puteam pleca dincolo cu o asemenea greutate pe suflet... de aceea te-am chemat... - Spune-mi, spune-mi, povestește-mi cum ai putut? Cum? Dă-mi amănunte... Și fără să țină seama de faptul că în pat se afla
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
nu-i răspund, râde, Îi Întorc spatele, râde; hohotele lui mă fac să alerg; alerg cât mă țin puterile, până ies din zona periculoasă; tot timpul am impresia că mă urmează acel fâșâit suspect; iată, intru pe Mântuleasa, mă simt eliberat, respir; deodată, Îmi amintesc că trebuie s-o Întâlnesc pe madame Bovary, ah să nu Întârzii; e ziuă, nu mai pot de nerăbdare s-o revăd, o iau pe moșilor, mă Încurc, rătăcesc strada... (ieri) Mă uit de la distanță la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]