10,617 matches
-
arginți? Cine oare le-a făgăduit că vor fi iertați, vânzându-mă pe mine? Fapt e că tu ai comis fărădelegi în contra Imperiului și a tuturor autorităților ce-l reprezintă. Dacă împăratul ar fi de față în această curte, ar izbucni în râs văzând cum decurge procesul. Cei ce defilează vomitând fărădelegi care nici măcar prin gând nu mi-au trecut, sunt mai curând niște marionete decât oameni. Era cu neputință pentru mine să smulg Regelui Regatul și provincia: nu cutează s-
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
și să spună totul; zicea să fie chemat judecătorul de serviciu, ce părea să se aștepte la așa ceva, dată fiind iuțeala cu care sosea: începea să vorbească, făcând o lungă introducere despre nevoile lumii și egalitatea între oameni, după care izbucnea în hohote de râs de-l treceau lacrimile, spre mânia cu greu de stăpânit a inchizitorului. Aceste scene îi alimentau plăcerea sarcasmului și-l încurajau și mai mult să reziste, dar autoritățile au decis să-l supună torturii "calului de
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
să rezolve problemele oamenilor. De câte ori se întrebase, după ce citise operele lui Tasso 43, cel rol ar fi trebuit să aibă poetul. Autorul din Sovrento fusese pe-aproape, dar nebunia lui nu-i îngăduise să dea o judecată limpede și echilibrată; izbucnise un torent poetic învolburat și deplin, care însă te uluia în plan teoretic. "În Poetica mea voi clarifica rolul poeziei și mai ales voi sublinia ce trebuie să facă ea pentru a se bucura de privilegiile lumii și a nu
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
aflau bătrânul frate al lui Campanella și un nepot al său. În perioada aceea, Tommaso era oaspete la monahii Scolopi din Frascati. Un cleric călător, venind de la Napoli și oprindu-se întâmplător la acea mânăstire, povesti despre o răzmeriță feroce izbucnită în Calabria, ba chiar o adevărată revoluție, reprimată, ca și cea de dinainte, din pricina obișnuiților trădători. Tommaso îi ceru amănunte; de fapt autoritățile înclinau să creadă că este și el implicat, liber cum era să creeze haos și să stârnească
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
o reproducere a unor fragmente mai ample din manuscrisele lui Marx pentru a identifica mai ușor acele elemente convenabile românismului. Manuscrisul B 85: „Conferința de la Erfurt: Napoleon își dă consimțământul la anexarea celor două principate. Nu mult după aceea războiul izbucni între Franța și Rusia. Alexandru avea nevoie de trupele sale staționate la Dunăre. Propune pace turcilor, care, înlăturați de 10 ani din Principate, se simțiră fericiți să recâștige cele două provincii, chiar pierzând jumătate din Moldova. Tratatul din 28 mai
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
Martens, op. cît., p. 733. nouă criză intervenita în raporturile cu Franța. Este, deci, de presupus că Marea Britanie a evaluat consecințele pe care le-ar fi antrenat asupra pozițiilor sale în zona baltica, în cazul în care acolo ar fi izbucnit un nou conflict militar. În primul rând, pentru că Rusia nu ar mai fi putut să fie considerată că o virtuală aliata a sa, în iminentul război cu Franța, care a și izbucnit, după cum se știe, la 22 mai 1803, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
baltica, în cazul în care acolo ar fi izbucnit un nou conflict militar. În primul rând, pentru că Rusia nu ar mai fi putut să fie considerată că o virtuală aliata a sa, în iminentul război cu Franța, care a și izbucnit, după cum se știe, la 22 mai 1803, fiind în imposibilitatea de a da curs eventualelor demersuri ale sale, în acest scop. În schimb, Suedia ar fi putut trece, cu ușurință, în tabăra franceză, pentru a putea face față noului război
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
C.)85. Și, pentru a spulberă orice dubiu în legătură cu atașamentul total al cercurilor conducătoare otomane față de interesele Prusiei, ca preț al alianței defensive pe care i-o solicită, acesta ar fi sugerat, chiar, ca, în cazul în care ar fi izbucnit un război între Suedia și Prusia, Pomerania Suedeză să fi revenit Prusiei 86. Deplasările de trupe de-a lungul frontierei dintre Rusia și Imperiul Otoman, cu scopul declarat al constituirii unui cordon care să protejeze noile provincii achiziționate în Polonia
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
memoriei, concepțiile sunt lente, facultățile intelectuale și afective slăbite în ansamblul lor. Atitudinea dominantă a bolnavilor este un fel de indiferență aproape stupidă față de orice. Se întâmplă destul de des să-i vezi sau râzănd prostește fără nici un motiv, sau dimpotrivă, izbucnind în lacrimi, la fel de nemotivat“. Este curios faptul că în ciuda numeroaselor lucrări apărute pe această temă, tulburările psihice asociate SM, au fost până în ultimii ani neglijate în practica neurologică, lucru dovedit de spațiul mic care le este acordat în manualele de
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
44, 3) manevrele diversioniste ale lui Nero (54-68) care a atribuit incendierea Romei, se pare la sugestia unui evreu, comunității creștine. În asemenea context, după aluzia la condamnarea lui Cristos, este făcută observația semnificativă potrivit căreia superstiția funestă, momentan reprimată, izbucnea iarăși, nu doar în Iudeea, originea acestui rău, ci și în Roma. Descoperirea creștinismului, din motive obiective, nu poate evita scrierile autorilor păgâni, chiar dacă acestea îl prezintă într-o manieră confuză: superstiție funestă. De fapt, printr-o părere personală, Tacitus
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
separăm crearea disciplinei Relațiilor Internaționale de reacția publicului larg la ororile "marelui război", cum a fost inițial numit. Pentru mulți istorici ai vremii, chestiunea intelectuală care le eclipsa pe toate celelalte și monopoliza interesul era necunoscuta privind de ce și cum izbucnise războiul. Gooch în Anglia, Fay și Schmitt în Statele Unite, Renouvin și Camille Bloch în Franța, Thimme, Brandenburg și von Wegerer în Germania, Pribram în Austria și Pokrovsky în Rusia merită să fie menționați în această privință (Taylor 1961:30). Ei
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
acești cercetători au analizat modul în care capitalismul timpuriu a adunat în state-națiune din ce în ce mai omogene grupuri locale împrăștiate. În această perioadă, clasele conducătoare au creat legături naționale care țineau în frâu formarea identităților de clasă separatoare. Mai târziu, capitalismul a izbucnit din granițele sale naționale. Exploatarea sporită în epoca globalizării capitaliste a dat naștere la sentimente internaționaliste și la alianțe în rândul proletariatului industrial. Asumpții oarecum simpliste despre modul în care internaționalizarea capitalistă ar fi urmată de internaționalismul socialist au fost
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ca o cărare bătătorită pe care, dacă vom merge din nou, amintirile reînnoite ne vor ajuta să Înțelegem mai bine taina primei iubiri.) „O dragoste apusă e ca un vulcan: niciodată nu poți zice c-a trecut pericolul de a izbucni din nou.” (O. Goga) Cheia la mine, și broasca la tine. (Armonia vieții de cuplu este În mâna celor doi parteneri și nu se obține decât În cadrul unor schimburi afective bazate pe Încredere reciprocă.) „O mare dragoste nu reușește să
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
deprindere rea Începe ca o curiozitate, care ni se iartă; Încercând-o din nou, Începem să-i simțim plăcerea, dar și mușcătura; iar repetând-o prea des, devenim dependenți de ea.) „Pasiunile noastre sunt adevărați fenicși. Îndată ce arde cel vechi, izbucnește din cenușa lui cel nou.” (J.W. Goethe) Obiceiul ușurează povara. (O normă de conduită, cum ar fi, de exemplu, „punctualitatea”, nu este suficient să fie Înțeleasă și privită ca utilă; dacă n-o transformăm Într-o deprindere de viață
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
demnitatea ființei. Μ Ce ciudați sunt, uneori, semenii noștri: când, de exemplu, dintr-o nevoie de discreție (de păstrare a unei intimități a cugetării proprii), preferăm, la un moment dat, să nu ne exprimăm deschis opinia În legătură cu o problemă disputată, izbucnesc din jur reproșuri violente, de genul: „Vrei să te pui bine cu toată lumea”, „Vrei să fii și În car, și În teleguță” etc. Când, dimpotrivă, simțim uneori nevoia să ne exprimăm tranșant opinia Într-o chestiune, cei din jur ne
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
nu se controlează Îndeajuns. În toiul confidențelor, Rita Îi destăinuie că primele sale studii nu Îi pregăteau terenul pentru munca la televiziune și, descusută de Phil, precizează: „Studiam poezia italiană a secolului 19.” Răspuns care Îl face pe Phil să izbucnească În râs și să lase să-i scape, necontrolat: „Aveai ceva timp de pierdut!” După care se confruntă cu privirea tăioasă a Ritei și Își dă seama de gafa lui. Dar nimic nu e ireparabil În această lume În care
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
conducea cu Hiawatha, domnul Swallow fiind unicul dintre ceilalți care nu Îl citise, când, brusc, Howard a izbit masa cu pumnul, și-a proiectat falca În afară la o Înălțime de șase picioare deasupra mesei și a strigat: Hamlet! Am izbucnit cu toți În hohote, firește, dar nu mult am râs, fiindcă s-a dovedit că nu era câtuși de puțin hazliu. De fapt, nu era un banc, Howard a recunoscut că văzuse filmul lui Lawrence Olivier, dar a repetat cu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
care ar fi resimțit-o farsorul la descoperirea Înșelătoriei sale. Estetul nu se lăsă cu una cu două: - Ei bine, În acest caz, i-aș fi zis pur și simplu că am confundat-o cu alta, de pildă, spuse el, izbucnind În râs. Nimic nu te Împiedică, Într-adevăr, din momentul În care ai Început să vorbești despre o carte cu neobrăzare și când spusele Îți sunt contestate, să dai Înapoi și să recunoști că te-ai Înșelat. Importanța delecturii e
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
firești. Calea de mijloc, pe care o alege autoarea, se dovedește a fi conștientizarea și asumarea, severă, dar și plină de fervoare, a existenței"34. Haosul acesta al realității exterioare, care, precum un vulcan în stare latentă, stă pregătit să izbucnească, și izbucnește, în interior, printr-o criză identitară prelungită, este, iată, cel al unei lumi prea absurde, prea dure, pentru poetă, cu reprecusiuni chiar asupra desfășurării biografiei interioare a sa, care este, de fapt, o permanentă căutare. Traiectoria poetică a
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de mijloc, pe care o alege autoarea, se dovedește a fi conștientizarea și asumarea, severă, dar și plină de fervoare, a existenței"34. Haosul acesta al realității exterioare, care, precum un vulcan în stare latentă, stă pregătit să izbucnească, și izbucnește, în interior, printr-o criză identitară prelungită, este, iată, cel al unei lumi prea absurde, prea dure, pentru poetă, cu reprecusiuni chiar asupra desfășurării biografiei interioare a sa, care este, de fapt, o permanentă căutare. Traiectoria poetică a Anei Blandiana
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
ai copii. Și apoi, luciul rece al marmurei tombale nu proiectează o imagine pertinentă într-o simbolistică a ratării. Ștefan: Atunci despre ce e vorba? Ilie: (după o pauză, rar, grav și chibzuit) Mă tot gîndesc la un cavou. Ștefan: (izbucnind în rîs) Dom' le m-ai dat gata! Mă, dacă-mi spuneai că vrei să-ți faci două vile, nu mi-o spuneai atât de grav și hotărît. (după încă o priză de rîs) Cum, adică, te tot gîndești la
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
un garaj... Zi-i! Ilie: Nu. Apartamentul arată bine, iar cît despre garaj... ce să fac eu cu el? Ștefan: Atunci despre ce e vorba? (după o pauză, rar, grav și chibzuit) Ilie: Mă tot gîndesc la un cavou. Ștefan: (izbucnind în rîs) Dom'le m-ai dat gata! Mă, dacă-mi spuneai că vrei să-ți faci două vile, nu mi-o spuneai atît de grav și hotărît. (după încă o priză de rîs) Cum, adică, te tot gîndești la
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
bucuri de împlinirea lor. Ilie: Nu-i prost deloc zidarul nostru. Nu-i prost. Fii atent, zidarule, dă-te mai încoace din colțul ăla. Ștefan: Da' ce dracu' mă tot tragi spre tine, măi Ilie? Vera: (după ce a acumulat, acum izbucnește) Să nu-i calci calul pe coadă, dragă, de asta nu te lasă în colțul ăsta. (moment de încordare) Ștefan: Care cal, bre? Aha, un cal maro! Ilie: (agresiv) Deci i-ai spus, Mina? I-ai spus și doar te-
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
în care crezuse, cu nevoia de modele a adolescenței, nu-i decît un ghem de ipocrizii, lașități, prejudecăți. În intervențiile abrupte ale "ereticului" în blugi e și indignare și amărăciune. Exploziile lui verbale mărturiseau o sfîșiere adîncă, de unde stă să izbucnească un strigăt de deznădejde. Cearta sporește în intensitate, iritarea crește, cînd, deodată, se aud în perete ciocănituri imperative, tot mai insistente ciocănituri. Sub această teroare fonică, nervozitatea celor de față, pătrunsă de fiori de teamă, deviază în anxietate. Spațiul concretitudinii
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
unde e greu de distins dacă recunoaște sau respinge insinuarea) Ehe! Și tu? Maria: (speriată) Ce-i cu mine? Ce, și despre mine știe lumea? Ce știe, mă rog? Mihai: (controlează insistent reacțiile) Știi tu mai bine ca lumea... Maria: (izbucnind) Tu să taci, auzi! Să taci! Ești ultimul om de pe lume care are dreptul să-mi reproșeze ceva! Să taci așa cum ai tăcut și-atunci! (toți ar vrea să știe acel atunci) Val: (citînd) "Și-acum la lucru, tu, otravă
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]