13,563 matches
-
articole mai tîrziu? Unul ca Dunăreanu avea să-i facă numai X-un roșu de sus până jos. Se ridică de pe bancă, își puse ghiozdanu-n spate și-o luă spre casă, dar înainte trecu iar pe la țâșnitoarea de sub castan. Câteva crengi ale castanului, aplecate mai spre pământ, își lăsau umbra ciudat de precisă pe asfalt: puteai vedea acolo fiecare frunză, mare și zimțată, ca și nodulii cu țepișori moi din care-aveau să se facă, spre toamnă, castanele. Puse piciorul pe mica
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
strâmb. Pozele de pe același perete, colorate cu mâna, înfățișînd militari și țărănci, în rame de sticlă pisată sub ștergare de borangic, odaia umbroasă cu pământ pe jos, lampa cu sticlă din perete, oglinda înclinată și grinzile cu busuioc ale tavanului, crengile părului, pline de pere mălăiețe ciugulite de păsări, bătând în geamul îngust și zăbrelit, toate acestea-nsemnau pentru Mircișor o lume enigmatică, de care-i era puțin teamă, dar după care și tânjea într-un fel. Cât de uimit fusese când
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prunilor de altădată, boaba moale de clei a amintirii. Văzu o fracțiune de secundă lumea (cer cu nori de furtună, pruni și corcoduși micșorîndu-se-n perspectivă către un gard de coceni putrezi, înnegriți de ploi, mireasmă de fructe stnvite pe pământ, crengi negre, rugoase, zgîrîind pielea, un bordei în depărtare, negru pe cerul fără de margini) prin ochi care priveau drept înainte și nu în pământ, percepu o clipă focul de curcubee al aripilor străinului care venea printre Șirurile de pomi către el
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
întregi în aceste hale ce ar fi trebuit să fie ale belșugului și abundenței. Marele mozaic de pe perete înfățișa țărani luptîndu-se cu coșuri de fructe, mânând turme bogate ca-n Galaad, nemaiștiind unde să-și pună prisosul de grâne, legând crengile pomilor ce se rupeau sub povara roadelor. Dar vasta hală, cu cele trei etaje ale ei, ca de-nchisoare model, era acum pustie. În vreo trei locuri se mai vindeau cartofi cât alunele, plini de țărână, și borcane cu castraveți
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
găsise când credea că nu va fi nimeni, niciodată, în viața lui. Ajunseră, se pare, la destinație, pentru că din spațiul împuțit delimitat de-un zid al fabricii, un șir de lăzi de gunoi cu zoaie pestilențiale și-un gard de crengi uscate, împletite cu mărăcini, nu părea să mai existe ieșire. Aici puteai să vii ca să te ghemuiești pe-o parte și să mori. Ai fi zăcut, neștiut de nimeni, până carnea ți s-ar fi topit, s-ar fi amestecat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
care se deșartă orașul", gândi Herman, ce se oprise lângă femeie în mijlocul spațiului cel strâmt, abject și fără speranță. Femeia însăși părea îndoită, dar se-nsenină deodată: "Ah, aici era!", spuse, arătîndu-i, în gardul de nuiele și spini, o poartă din crengi împletite, aproape cu neputință de observat. Herman mai văzu, înainte să se-ndrepte spre poartă, că-n zidul posomorit al fabricii era destul de sus o ferestruică, și că prin ea se uita la ei, râzând cu gura fără dinți și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
doi, scuturîndu-și hainele de polen și părul de fluturi, ieșiră din văioagă și căutară ușa gardului de nuiele. Duhoarea și-mpuțiciunea erau afară insuportabile. Înaintau prin mațe cu fecalomi pietrificați, prin vărsături și șuvoaie de urină galbenă, izbiți peste obraji de crengi prăfuite. Abia reușiră să răzbată până la maidanul unde se ținea talciocul, și de unde o recuperară pe Soile, pe care-o găsiră-încremenită în fața aceluiași acvariu. Înghesuiți cu iumea săracă, rufoasă și pământie, traversară piața de legume sub un cer acum mohorât
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Herman abia atunci o observă și pătrunse-ntr-o cămăruță puternic luminată. După o clipă se auzi zgomotul apei trase. Se-ntoarse fără aripi, scuturîndu-și degetele de solzișori. În seara aceea cu o geană de lumină trandafirie tivind acoperișurile și crengile la orizont, pe când restul bolții era deja un amestec tandru de nori și de stele, Herman plecă acasă ars pe dinăuntru, golit sufletește, de parcă el și nu fluturele ar fi fost sfârtecat și batjocorit în terariul de sticlă verzuie. Și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de insule cu stânci galbene, pleznind uneori și prăbușindu-se-n golfuri înspumate. Peste savane cu animale bizare, imposibile, peste defilee în care, înghesuiți unii-n alții, umplând văile șerpuite, stăteau mulțimi de oameni goi și cântau. Peste arbori cu crengi străvezii, de care atârnau roade grele, ce nu erau nici mere, nici zarzăre, nici rodii, nici alămâi, dar care-mprăștiau în văzduh miresmele tuturor. În fundal erau steiuri atât de înalte, că zgâriau ca diamantul sticla groasă a bolții. Pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pregăteau să se-ntindă pentru zbor, imediat ce ideea de spațiu s-ar fi ivit. Erau toți, toți care trăiseră vreodată, toți ce aveau să trăiască, toți la toate vârstele, toți cu toate posibilitățile, curățate de pe trunchiul vieții lor ca niște crengi inutile, așa-ncît se aflau acolo și matroana ce născuse nouă copii bărbatului ei lângă care îmbătrînise fericită, dar și târfa ce-ar fi devenit dacă nu-l întîlnea, și poeta ce ar fi ajuns dacă la bordel l-ar fi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
drumul pe-afară, să patineze veseli până la prânz. Străbăteau zone de ceață și zone de limpezime până ce li se arăta prin aerul întunecat salcia. Se așezau pe gheață sub ea și mâncau ce-și luaseră-n traiste. Aruncau bucăți din crengile ei clinilor, care se-ncăierau pe ele, fiecare dornic să le aducă înapoi. Fumul norilor se-nvîrtoșea și se destrăma pe cer, iar rafalele de zăpadă îi izbeau umed în obraz. Gheața nu se mai vedea când se-ntorceau la casele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
superstiții), nu vom putea niciodată să vedem holistic - și nu într-o umilitoare succesiune - nici măcar propriul nostru corp, nici felul în care va arăta soarele mâine. Nici dacă frunza de arțar, îngălbenită de toamnă, va mai rămâne o zi pe creanga ei înnegrită. Lobii frontali ne sânt plini de linii punctate, duse în prelungirea fermelor contururi ale memoriei. Linii punctate ce asigură și înșală, linii ale dorinței, ale omenescului, linii nu ale lumii, ci ale noastre, prin care desenăm viitorul după
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ață. Ne târâm veșnic pe acest fir, îl înghițim și îl defecăm și asta e viața noastră. Să bem și să mâncăm, căci mâine vom muri. Și construcțiile minții noastre și fantasmele sexului nostru înaintează o dată cu noi, de-a lungul crengii noastre, și realizările vieții noastre sânt o dâră lucioasă de bale pe frunza care ne ține. Oricât am gândi, gândim în acest plan, în direcția minții și-a sexului, căci mintea noastră însăși e modelată de planul în care se
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a crisalidei. Sîntem remodelați, reprogramați, dar nu ca în uter, unde creșteam linear, pe axa timpului, ci cu toate datele deodată, lunecând concentric de la haos la ordine și superordine, până când devenim altă ființă, orientată nu de-a lungul frunzei și crengii, ci perpendicular pe ele, în stare să se afunde în lumile concentrice și să le cuprindă, zburând deodată în toate părțile, prin toate dimensiunile. Lăsând crisalida goală în urmă, vom ieși din ea umezi, zbârciți, cu câțiva lobi înghesuiți unu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
aproape că s-a contopit cu Lespezi, spre nord. HECI, cel mai întins și mai populat sat al comunei și cu cea mai veche mențiune documentară (18 aprilie 1409). Heci, în Maramureș înseamnă loc de pe malul unui râu, unde numeroase crengi de copaci au intrat în putrefacție. Toponimul mai poate proveni însă și de la un oarecare Herci, proprietarul pădurilor de altădată (Vasile Miron, 1971), sau de la huci, care este o răritură de pădure, din NV satului la hotarul cu Tătărușiul. Legenda
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
sânzâiene le aruncau pe acoperișurile caselor, sau le păstrau la streașina casei. - Paparudele se practicau în perioadele secetoase, având rolul de a aduce ploaia. Înaintea desfășurării obiceiului, se aleg dintre copii viitoarele paparude și se realizează masca din frunze, boz, crengi. În ziua ceremonialului, paparuda însoțită de o ceată de 15-20 de copii colindă satul de la un capăt la altul, intrând în gospodării și cântând: „Paparudă, rudă, Ieși afară, de udă! Udă cu găleata Peste toată ceata. Udă cu ulcioruă Peste
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
Copiilor de la TVR1; - 2 premii II și un premiu special la Deva; - Locul I la Festivalul Mărțișorului; - Locul I la Festivalul Obiceiurilor de iarnă de la Iași; - Locul I la Festivalul Meșterilor Populari din Moldova; - Locul I la Festivalul „Constantin Matei Creangă”; - Locul I la Festivalul „Steluța de argint”; - Locul I la Concursul de teatru „Matei Millo”; - la 4 decembrie 1968 s-a reîntors la Iași pe post de inginer proiectant la Facultatea de Construcții. Se ocupă de Stația de încercări seismice
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
pe locul în care l-a jertfit pe Mesia. Pe acel loc ar trebui să se înalțe un edificiu măreț. E ciudat, dar îl ai clar în minte: se sprijină pe piloni făcuți din trunchiurile copacilor și este acoperit cu crengi împletite meșteșugit. În imaginea din mintea ta dăinuie mai ales cum ar trebui construite îmbinările, dar și un meșteșug ciudat, prin care din lemnul copacilor se pot obține platforme netede, numai bune pentru construcție. Nu știi de unde cunoști toate astea
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de nici un antrenament adecvat. Tresărind puternic, Stin se întoarse spre locul de unde părea să fi venit cuvintele acelea. Nu deslușea nimic în întuneric. ― Mai sus! Ridică ochii și văzu un bărbat care părea că stă extrem de confortabil atârnând de o creangă a copacului prin care coborâse doar cu câteva secunde mai devreme. Realiză că trecuse la numai câțiva centimetri de el și nu își dăduse seama că bărbatul trebuie să fi stat în poziția aceea încă dinainte de a se fi apropiat
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
fusese străbătut de două dâre de foc arzător, care doborâseră șase luptători. Filamentele de foc erau singurele animale de pe Kyrall care nu își foloseau forța mentală pentru a ataca. Alcătuirea lor le făcea să nu se deosebească prea mult de crengile lungi și drepte ale copacilor negri, printre care își și petreceau de altfel mai tot timpul. Erau de departe cele mai puțin sensibile animale de pe Kyrall, iar faptul că atacaseră demonstra că dezechilibrul produs în câmpul ciupercii chu de fructele
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
ușurau cu totul de încărcătură. Resemnat, Audbert descălecă, la rândul său, și, după ce legă bine frâele calului de un rug de mure, îi ceru lui Balamber să-i împrumute securea, cu intenția să o pornească printre copaci în căutare de crengi pentru foc. Balamber însă dădu din cap. — Fără foc. Doar atât spuse, în timp ce scotea șaua de pe cal. Cu naivitate prefăcută, marcomanul întrebă: — Nici măcar în seara asta? Acum suntem la loc sigur. Bagauzii... Cu un ton dur, hunul întări: — Fără foc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
elegant, acoperit de un coviltir de culoare violacee, cu încrustații în aur; imediat după el, apăru escorta - o jumătate de duzină de soldați cu sulițe lungi și îmbrăcați cu scurte simple, din piele. Audbert îndepărtă automat cu o mână o creangă ce îi venea pe frunte și își reținu cu greu un strigăt de surpriză. Fără îndoială, acela era Waldomar! Waldomar cu fiul său! Făcu spontan un gest de protest, dând să se întoarcă spre Balamber, dar lama rece a unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
sforțare supraomenească, trase violent de frâul lui Rutilan, apoi, îmboldindu-l cu furie, îl îndreptă în acea direcție, aruncându-se cu capul înainte în desiș. Nu mai înțelegea nimic; durerile cauzate de săgeată continuau să-l sfâșie la fiecare mișcare, crengile îi biciuiau fața, strânsoarea Fredianei i se părea că e gata să-l sufoce. După aceea, calul se afundă într-o adâncitură, iar Waltan văzu frunzișul învârtejindu-se în jurul său. Ultimul lucru pe care îl auzi fu strigătul surorii sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ca prin minune câteva vârtejuri primejdioase și un pinten de piatră; se trezi apoi împins, într-o învolburare de spume, printre ramurile aplecate ale unei sălcii mari. Izbuti să se agațe și, de la acel reazem nesigur, să treacă la o creangă mai solidă, care, prietenoasă, îl ajută să ajungă la un loc sigur. Ud leoarcă, stors de vlagă, ieși din apă, făcu câțiva pași printre copaci și se prăbuși ca o zdreanță în iarbă. Trebui să treacă o vreme până să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
fost generos cu ei. Dar acum or să înțeleagă cu cine au de-a face. 36 De îndată ce grupul căruia i se alăturase Sebastianus se opri la adăpostul primilor copaci, romanul să întoarse să privească spre sat. Dând la o parte crengile unei tise, putu să zărească, în lumina neclară a zorilor, o mare parte din tabăra hună și să aibă un tablou complet al efectelor pe care le avusese incursiunea eliberatorilor săi. Incendiile se stingeau, dar cea mai mare parte a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]