10,751 matches
-
să fie mereu adîncit, pentru a fi cucerit. Într-o altă explicație, mai facilă, adevărul ne stăpînește, pentru că omul, oricît ar Încerca să evite rigorile și mustrările lui morale, nu va putea scăpa de el. * „La un om care se laudă cu teama de Dumnezeu nu trebuie niciodată să căutăm adevărate simțăminte creștine.” (G.Ch. Lichtenberg) În general, cine se laudă că are o anumită calitate sufletească Își exprimă, de fapt, mai mult dorința subconștientă de a o avea cu adevărat, sau
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
oricît ar Încerca să evite rigorile și mustrările lui morale, nu va putea scăpa de el. * „La un om care se laudă cu teama de Dumnezeu nu trebuie niciodată să căutăm adevărate simțăminte creștine.” (G.Ch. Lichtenberg) În general, cine se laudă că are o anumită calitate sufletească Își exprimă, de fapt, mai mult dorința subconștientă de a o avea cu adevărat, sau caută să se convingă tot mai mult pe el Însuși că o are. Dacă totuși o deține În anumite
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
ființa ta temnița sufletului tău” (N. Iorga). * „Nu Întuneca cerul altora cu supărarea ta.” (N. Iorga) „Egoismul” Îi face, din păcate, pe mulți ca - atunci cînd cad (cînd Înregistrează un eșec) - să-i atragă și pe alții după ei. * „Nu lauzi, de obicei, decît pentru a fi lăudat.” (La Rochefoucauld) SÎnt Însă și laude meritate, dar, de cele mai multe ori, laudele sînt slujitori fideli ai vanității noastre. Aceeași vanitate ne face să ne simțim prost atunci cînd ne vedem slăbiciunile descoperite de
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Nu Întuneca cerul altora cu supărarea ta.” (N. Iorga) „Egoismul” Îi face, din păcate, pe mulți ca - atunci cînd cad (cînd Înregistrează un eșec) - să-i atragă și pe alții după ei. * „Nu lauzi, de obicei, decît pentru a fi lăudat.” (La Rochefoucauld) SÎnt Însă și laude meritate, dar, de cele mai multe ori, laudele sînt slujitori fideli ai vanității noastre. Aceeași vanitate ne face să ne simțim prost atunci cînd ne vedem slăbiciunile descoperite de alții: „Nu-i iertăm pe cei care
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
dacă doresc să facă o afacere rentabilă Împreună. * „Așa-i orgoliul omului: ceea ce el nu pricepe, decretează că e greșeală sau nebunie.” (H. de Balzac). Tot din „amor propriu”, atunci cînd omul face un bine, nu se poate abține să laude adesea acest lucru, fapt care diminuează, sau anulează chiar, valoarea gestului realizat. * „Știți de ce dramele ai căror eroi sînt niște ticăloși au atît de mulți spectatori? Pentru că toți spectatorii pleacă măguliți, zicîndu-și: ei, eu nu semăn chiar atît de mult
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
sus, le admiți agilitatea la cățărat; dar cînd ajung la culme, nu mai vezi decît părțile lor rușinoase.” (H. de Balzac) Mediocritatea ajunsă sus, prin impostură, lasă, pînă la urmă, să se vadă falsa onorabilitate a celui În cauză. * „Noi lăudăm ceea ce-i lăudat mai mult, decît ceea ce-i lăudabil.” (La Bruyère) De aceea se și ajunge, adesea, la situații de genul celei menționate de Mark Twain: „De regulă, este mai bine să meriți cinstea fără să o capeți, decît să
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
agilitatea la cățărat; dar cînd ajung la culme, nu mai vezi decît părțile lor rușinoase.” (H. de Balzac) Mediocritatea ajunsă sus, prin impostură, lasă, pînă la urmă, să se vadă falsa onorabilitate a celui În cauză. * „Noi lăudăm ceea ce-i lăudat mai mult, decît ceea ce-i lăudabil.” (La Bruyère) De aceea se și ajunge, adesea, la situații de genul celei menționate de Mark Twain: „De regulă, este mai bine să meriți cinstea fără să o capeți, decît să te bucuri de
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
lui J. Joubert: „În componența fiecărei fericiri Întră ideea de a o fi meritat”. * „Fericit este acela a cărui nenorocire ajunge a fi de ceilalți privită cu pizmuire.” (M. de Cervantes) Observația aceasta este pertinentă, pentru că nu oricine se poate lăuda , de exemplu, cu un spirit incoruptibil al dreptății (care, se știe, dincolo de invidii, produce atîtea resentimente și chiar dușmănii pentru cel care-l deține!). * „Fericirea are nenorocirea să pară ceva absolut.” (H. de Balzac) În realitate, „fericirea”este relativă, deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
a dreptul copilăros în reacțiile sale, pentru care flatarea era una din metodele cele mai ușoare de a obține o serie de favoruri. Astfel, cuvintele bine alese ale lui Colbert rostite cu ocazia cuceririi Besançonului: „Cezar, cucerind orașul, s-a lăudat cu această performanță în lucrările sale. Întreaga forță a casei de Austria a fost implementată aici, pentru a-l face de necucerit, iar Maiestatea Voastră l-a cucerit în douăzeci și patru de ore. Trebuie să tăcem în admirație, Sire, mulțumindu-i
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
l’ histoire curiueuse du France, publicată la Paris în anul 1701, descrie implicarea regelui în construcția palatului. Chiar dacă este o lucrare apocrifă, aceasta a fost publicată cu acordul regelui, probabil datorită faptului că nu era o operă tendențioasă, ci, dimpotrivă, lăuda zelul monarhului. Aflăm prin intermediul ei că Ludovic al XIV-lea s-a implicat activ în lucrările de la Versailles. I-a forțat pe constructori să grăbească finalizarea sufrageriilor, a bucătăriilor și a grajdurilor. A supravegheat personal amplasarea picturilor și a mobilei
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
cina la fratele meu. După botez, care va avea loc devreme, voi merge la Luvru și de acolo voi continua spre Tuileries, de unde mă voi întoarce aici. Îți spun din timp programul meu pentru a putea lua măsurile necesare“. Deși lăudat de artiștii și arhitecții zilelor noastre, părerea multora dintre contemporanii lui Ludovic al XIV-lea privind Luvrul era rezervată. Colbert prefera Parisul, Bossuet numea palatul„orașul celor bogați“. Curtenii, în multe scrieri apocrife îl numeau „un favorit nemeritat “. Saint Simon
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
întreaga sa călătorie în Burgundia depindea numai de Vatel. Monsieur Prințul l-a informat plin de tristețe pe rege; toți au fost de acord că acest lucru s-a întâmplat datorită codului de onoare al lui Vatel, și i-au lăudat curajul... Gourville a încercat să înlocuiască pierderea lui Vatel, și a reușit acest lucru. Cina a fost excelentă; la fel a fost și micul dejun. Au mâncat, s-au plimbat, sau jucat, au mers la vânătoare. Mirosul narciselor galbene putea
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
duhul după Dumnezeu și Domnul ne izbăvește din toate nenorocirile vieții. El ceartă marea zbuciumată a inimii noastre și potolește valurile înfuriate ale sufletului nostru. După învățătura noastră creștină, rugăciunea este o înălțare a sufletului la Dumnezeu, spre a-L lăuda, a-I cere ajutorul și a-I mulțumi pentru binele ce ni l-a dat și ni- l va da necontenit. Rugăciunea este o lucrare nesfârșită, mai presus de orice artă sau știință. Prin rugăciune intrăm în comuniune cu Ființa
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
cu Creatorul nostru prin rugăciune. Prin rugăciune ne exprimăm adorația, pocăința și cererile de zi cu zi, ceea ce face ca relația noastră cu Dumnezeu să fie asemănătoare celei dintre Tată și fiu. Să ne gândim la cântarea: „Toată suflarea să laude pe Domnul. Suflarea toată și toată făptura să laude Sfânt numele Lui, pe Domnul”, ce o auzim cântată în fiecare Duminică la Utrenie, în Sfânta Biserică. îngerii în ceruri slăvesc pe Dumnezeu, „Sfânt, Sfânt, Sfânt Domnul Savaot, plin e cerul
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
adorația, pocăința și cererile de zi cu zi, ceea ce face ca relația noastră cu Dumnezeu să fie asemănătoare celei dintre Tată și fiu. Să ne gândim la cântarea: „Toată suflarea să laude pe Domnul. Suflarea toată și toată făptura să laude Sfânt numele Lui, pe Domnul”, ce o auzim cântată în fiecare Duminică la Utrenie, în Sfânta Biserică. îngerii în ceruri slăvesc pe Dumnezeu, „Sfânt, Sfânt, Sfânt Domnul Savaot, plin e cerul și pământul de mărirea Lui”; iar pe pământ toată
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
Lui, pe Domnul”, ce o auzim cântată în fiecare Duminică la Utrenie, în Sfânta Biserică. îngerii în ceruri slăvesc pe Dumnezeu, „Sfânt, Sfânt, Sfânt Domnul Savaot, plin e cerul și pământul de mărirea Lui”; iar pe pământ toată suflarea îl laudă pe Domnul, adică toți oamenii și toate vietățile aduc slavă lui Dumnezeu, în felul lor. De cele mai multe ori, noi oamenii uităm că rugăciunea este o datorie și o necesitate. De obicei ne rugăm lui Dumnezeu atunci când avem nevoie de ceva
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
zilele noastre mărturisește: „Cerut- am sănătate să pot împlini multe și am devenit slab ca să învăț a mă smeri. Cerut-am bogăție ca să fiu fericit și mi s-a dat sărăcia ca să fiu înțelept. Am așteptat putere ca să fiu lăudat de oameni și mi s-a dat mintea ca să simt lipsa lui Dumnezeu.” Necesitatea și puterea rugăciunii nu sunt condiționate de nimic, în orice împrejurare s- ar găsi omul. Sunt datorii sfinte ale omului și în special ale creștinului. Rugăciunea
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
ne îndreptăm spre Hristos și trăim cu Hristos. „Nevoia de rugăciune a omului credincios este dincolo de orice îndoială. Cu cât este mai puternică credința, cu atât este mai puternică și nevoia sa de rugăciune.“ Dumnezeu a fost și este neîncetat lăudat și preaslăvit de către oștile cerești și de oameni, pe pământ, prin rugăciune și fapte bune. Rugăciunea este un mijloc, prin care omul îl caută și-L găsește pe Dumnezeu, Creatorul său. Rugăciunea a însoțit pe om odată cu ieșirea sa din
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
de oameni.” Prin rugăciune, se face o întreită lucrare: îl slăvim pe Dumnezeu, îi admirăm slava dumnezeiască, făcând un lucru bun și plăcut Lui și în sfârșit, ne ridicăm la starea cea dintâi, vorbind cu Dumnezeu. Precum îngerii în ceruri laudă pururea pe Dumnezeu și-l slăvesc în toată vremea, se cuvine ca și noi, neamul creștinesc, după putere să le urmăm lor. „în tot locul, binecuvintează suflete al meu pre Domnul”, zice psalmistul. Oriunde și oricând ne putem ruga și
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
în tot locul, binecuvintează suflete al meu pre Domnul”, zice psalmistul. Oriunde și oricând ne putem ruga și cinsti pe Dumnezeu, prin fapte bune și prin viață curată, căci psalmistul mai adaugă: „la miezul nopții m-am sculat, ca să te laud pe Tine, Doamne”. Dumnezeu este veșnic, nu este supus timpului, ci este supratemporal, după cum nu este supus spațiului, căci atât timpul, cât și spațiul sunt în dependență de El. Dumnezeu creează timpul si-L umple, fiind veșnic prezent în el
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
nu este supus timpului, ci este supratemporal, după cum nu este supus spațiului, căci atât timpul, cât și spațiul sunt în dependență de El. Dumnezeu creează timpul si-L umple, fiind veșnic prezent în el și deasupra lui. „Toată suflarea să laude pe Domnul”, nu la anumite răstimpuri, soroace, vârste sau în anume condiții, ci fără încetare, imitând pe îngerii din ceruri, cum și psalmistul ne-o cere: „Lăuda-voi pe Domnul în viața mea, cânta-voi Dumnezeului meu cât voi trăi
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
-L umple, fiind veșnic prezent în el și deasupra lui. „Toată suflarea să laude pe Domnul”, nu la anumite răstimpuri, soroace, vârste sau în anume condiții, ci fără încetare, imitând pe îngerii din ceruri, cum și psalmistul ne-o cere: „Lăuda-voi pe Domnul în viața mea, cânta-voi Dumnezeului meu cât voi trăi”. „Una dintre formele de rugăciune, de cinstire și de laudă a lui Dumnezeu, folosită de credincioși în mod deosebit este Psaltirea, o carte de mare folos sufletesc
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
simți pe Dumnezeu și pe sine în raport cu Dumnezeu și cu cei din jur, cu natura însăși. Psalmul înțeles corect învață pe credincios cum să vorbească cu Dumnezeu, cum să se roage, cum să mulțumească, cum să ceară iertare, cum să laude pe Dumnezeu, cum să dea slavă, cum să se bucure și cum să se veselească. Iată ce scrie Sf. Vasile cel Mare: „Toată Scriptura este insuflată de Dumnezeu și folositoare. Ea a fost scrisă de Duhul Sfânt pentru ca să găsim în
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
ajutor în vreme de necaz, odihnă celor osteniți și împovărați de grijile zilei și mângâiere bătrânețelor. Căci, cine, oare, mai poate fi socotit vrăjmaș al altuia, atunci când își unește glasul la un loc cu proorocul David, pentru a da laolaltă laudă lui Dumnezeu? Psalmodia aduce cu sine tot ce poate fi mai bun: iubirea, făcând, din întâlnirea glasurilor un mijloc de unire între oameni; adunând pe credincioși laolaltă, într-un singur glas către cer, psalmii alungă demonii, pogoară ocrotirea îngerilor, sunt
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
cuprins de povara grea și rușinoasă a păcatului și nu mai avea mustrări de conștiință. Sufletul lui se simte ușurat și liniștit și trăiește fiorul reînnoirii duhovnicești, simțindu-se stăpânit de un dar primit de la Dumnezeu: acela de a lăuda, de a binevesti puterea și măreția lui Dumnezeu. în același timp, cel curățat și reînnoit sufletește simte că are datoria sfântă de a vesti lauda Domnului. Spre această înnoire a vieții avem noi chemarea să ne străduim, toți cei ce
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]