13,179 matches
-
și pentru ca Eva să nu mai fie nevoită să alerge pe scară. Nu m-am gândit la asta, spune Manfred. Și minciuna, zic eu, minciuna este o otravă pentru micul Manfred. Minciuna crește, se întinde și se umflă până devine minciună de o viață. Eu îi mulțumesc lui Dumnezeu că n-am cărat după mine o minciună de o viață. Am să mă gândesc la asta, spune Manfred. Fă-o! îi zic eu. O să mai vedem, spune Manfred. Cum a murit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
la asta, spune Manfred. Și minciuna, zic eu, minciuna este o otravă pentru micul Manfred. Minciuna crește, se întinde și se umflă până devine minciună de o viață. Eu îi mulțumesc lui Dumnezeu că n-am cărat după mine o minciună de o viață. Am să mă gândesc la asta, spune Manfred. Fă-o! îi zic eu. O să mai vedem, spune Manfred. Cum a murit Gustave Doré? Nimeni nu pare să știe. Sau nimeni nu a vrut să-mi spună. înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
proastă calitate. Judecând după lumina cenușie ce se vedea printre gratii, făcu un calcul rapid și spuse cu siguranță în glas. —E cinci și douăzeci și cinci. Spunând aceasta întâlni privirea singurului om care, se temea el, l-ar putea prinde cu minciuna: un avocat din Paris numit Chavel, un tip singuratic care din când în când făcea încercări stângace de a se dovedi uman. Cam toți ceilalți prizonieri îl priveau ca pe o curiozitate sau chiar ca pe o glumă: un jurist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
primarul mormăi răutăcios: — Iar e-n urmă. Prin natura meseriei tale, cred că ai umblat mult prin lume, nu? zise Chavel. Spuse aceste cuvinte pe tonul binevoitor al celui care, în timpul unui interogatoriu, încearcă să-l prindă pe martor cu minciuna. Și da, și nu, răspunse Pierre. Nu cumva ai trecut, din întâmplare, prin gara Brinac? E cam la o oră distanță de Gare de l’Est? — N-am fost niciodată în partea aia, spuse Pierre. Eu cunosc Gare Montparnasse. —Așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
Cum sunt ochii lui? —Albaștri. Uneori bat în gri, depinde de lumină. — Poți să-mi dai un singur semn după care aș putea să-l recunosc cu siguranță? Poate o cicatrice, pe undeva? Charlot se simți tentat să spună o minciună, dar se răzgândi. Nu, nu-mi amintesc așa ceva. Era la fel ca noi toți ceilalți. M-am gândit odată că ar fi bine să găsesc un om pe-aici prin sat pe care să-l pun să stea de veghe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
mai departe, cel puțin până când afișele nu vor fi rupte, duse de vânt sau decolorate de vreme. Trebuia să stea ascuns și nu exista decât o singură casă unde putea face acest lucru. Omul numit Charlot îi spusese deja o minciună stăpânei sale când susținuse impostura lui Carosse și, în plus, încălcase legea dând adăpost unui colaboraționist. Era aici o pârghie pe care se putea apăsa cu putere. Dar, în timp ce ședea pe o roabă și cântărea situația, imaginația sa îi deschise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
oamenii se poartă tare ciudat în pușcărie, Mademoiselle. Când mi-a cerut să vând bilețelul... Nu, nu, protestă fata. Aici chiar întreceți orice măsură. El v-a cerut...? Nu așa s-au întâmplat lucrurile. — Vi s-a împuiat capul cu minciuni, Mademoiselle, murmură el trist. Sunt foarte vinovat, recunosc, dar, dacă aș fi fost chiar așa de vinovat cum mă arată el, oare m-aș mai fi întors aici? Nu Charlot mi-a spus asta, ci omul care mi-a trimis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
piept noi doi. Iar în cel mai rău caz, să nu uiți că am pistol. Nu-i așa că n-ai să uiți? și-i strânse din nou brațul. Nu. — Să știi că va trebui să-i ceri scuze fetei pentru minciunile pe care i le-ai spus. S-a necăjit foarte tare. —Care minciuni? I-ai spus că fratele ei a murit dimineața. Soarele străluci în față reflectat de unul dintre geamurile conacului. Își plecă ochii, orbit de lumină. Ce să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
am pistol. Nu-i așa că n-ai să uiți? și-i strânse din nou brațul. Nu. — Să știi că va trebui să-i ceri scuze fetei pentru minciunile pe care i le-ai spus. S-a necăjit foarte tare. —Care minciuni? I-ai spus că fratele ei a murit dimineața. Soarele străluci în față reflectat de unul dintre geamurile conacului. Își plecă ochii, orbit de lumină. Ce să fac? Ce încerc să fac? 17 Madame Mangeot muri în noaptea aceea. Chemaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
Carosse. Poate că ai auzit de el. E căutat de poliție ca fost colaboraționist și ucigaș al unui bărbat pe nume Toupard. —Ți-ai pierdut mințile! Nu-nțeleg nimic, rosti fata. Își îndepărtă o șuviță umedă de pe frunte. Ce de minciuni! Nici nu mai știu cine minte. De ce mi-ai spus că-l recunoști pe Chavel? Da, da, ia spune-ne de ce ai făcut asta? interveni Carosse triumfător. —Mi-a fost teamă să-ți spun cine sunt, căci știam cât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
pieile roșii!“. Doar el îl poate descifra. Chavel observă că mâna lui Carosse apucă mai strâns revolverul ascuns în buzunar. Ceea ce spusese nu era suficient pentru a dovedi că omul este un șarlatan. Era capabil să se folosească de orice minciună pentru a obține efectul emoțional dorit. Trebuia să înalțe între ei un zid indestructibil. — Și dacă vine, o să poată confirma că ești Chavel? întrebă Thérèse. — Da. — N-o să vină, spuse Carosse nesigur. Dacă n-o să vină, am alte căi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
și schimbat mult, Mademoiselle. Luă din nou lanterna, se așeză în pragul ușii și zise: —O să vadă cu siguranță semnalele, la ora asta este în ogradă sau pe câmp. Stinge lanterna aia odată! strigă Carosse. Venise clipa victoriei. Și sfârșitul minciunii. Actorul arăta ca un om supus unui interogatoriu necruțător: în ciuda frigului, fruntea i se acoperise de picături de sudoare. Cu ochii ațintiți asupra buzunarului, Chavel refuză dând din cap și totodată își încordă tot trupul în așteptarea durerii ce avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
scaun. În câteva clipe pata se va vedea pe haine. — Acum totul s-a sfârșit, spuse Chavel. De-acum n-o să mai aibă curaj să se întoarcă. Ești cu adevărat Chavel? întrebă fata. — Da. —Ce-ai spus în legătură cu mesajul tot minciună a fost, nu-i așa? N-ai făcut de două ori aceleași semne cu lanterna. Da, tot minciună a fost, răspunse el. Am vrut să-l fac să tragă. Acum nu se mai poate întoarce. El crede că m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
acum n-o să mai aibă curaj să se întoarcă. Ești cu adevărat Chavel? întrebă fata. — Da. —Ce-ai spus în legătură cu mesajul tot minciună a fost, nu-i așa? N-ai făcut de două ori aceleași semne cu lanterna. Da, tot minciună a fost, răspunse el. Am vrut să-l fac să tragă. Acum nu se mai poate întoarce. El crede că m-a ucis, la fel cum a făcut cu... cu... Nu reuși să-și amintească numele celuilalt. Găsea că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
vie din izvor cântă-o armonie sfântă. Sensul vieții e în sus ca un plus de stăruință de voință și credință și de tot ce-a spus Iisus! 2012 Încerc să aflu viitorul Mă-mprăștie televizorul cu o treime de minciuni; uit gustul apei din izvorul bibliotecii cu minuni. Mă tulbură televizorul cu o treime de ispite și ne ncurcă-n muncă sporul cu silicoanele vrăjite... a mai rămas doar o treime în care pot să mai gândesc ce este pe ecran
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
crezând că așa sunt mai interesanți sau mai bărbați, cam 90 la sută, iar de inteligenți, da, sunt inteligenți. Dar, de curând, am realizat că am doar colegi, nu prieteni. Prietenia este ceva cu totul aparte! Nu acceptă condiționare, invidie, minciună, eschivare, trădare. Nu a existat doar o singură dată ca un coleg să mă apeleze telefonic pentru a i comunica ce s-a predat la clasă sau temele pentru a doua zi. Au fost situații când am listat lecțiile din
ANTOLOGIE:poezie by Denis David Damşa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_673]
-
i-am prins uriașul cap în brațe și l-am strâns la piept. M-a trântit la pământ cu o bucurie nebună și un sac de bale. Am o fire veselă, îmi place să mă distrez cu prietenii, dar urăsc minciunile, prefer să mi se spună adevărul oricât de dureros ar fi el. În timpul când mă hârjoneam cu Droll, mama urcând scările la etaj, îmi spune calm, cu un firesc dezarmant „- Toate fetele, la vârsta ei, se uită după băieți mai
ANTOLOGIE:poezie by Denis David Damşa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_673]
-
am întors de la antrenament, unde nu m-am simțit prea în formă. Am stat până târziu azi-noapte. ― Ai fost mahmur? ― Nu. Nimeni nu se îmbată în California. Niciodată. Tu bei? ― Nu. ― Fumezi? ― Nu. Iertați-mă că păcătuiesc, dar o mică minciună nu a stricat niciodată nimănui. ― Bun! Nici eu. Nu suport fumatul, e un lucru pe care chiar îl detest. ― Ia spune-mi despre prietenii tăi, îl întreb ca să schimb subiectul. Dar mi se pare mie sau chiar începe să pară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
aud asta acum, vreau să cred că totul e în regulă și că Brad mi-a spus adevărul. Ascult să văd dacă mai curge apa. Brad este la duș, deci n-o să audă, iar lui Luaren îi spun o mică minciună: ― Nu era în pat când m-am întors, pentru că ședința s-a prelungit, dar a ajuns acasă când eram eu în pat. Nu e tocmai o minciună, am omis doar faptul că asta s-a întâmplat să fie dimineață. ― Hmm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
la duș, deci n-o să audă, iar lui Luaren îi spun o mică minciună: ― Nu era în pat când m-am întors, pentru că ședința s-a prelungit, dar a ajuns acasă când eram eu în pat. Nu e tocmai o minciună, am omis doar faptul că asta s-a întâmplat să fie dimineață. ― Hmm, spune Lauren. Cât de târziu? ― Nu foarte. Totul e bine. Eu nu-mi fac griji, deci de ce ai fi tu? ― Bine. Dacă e totul bine, atunci e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
dacă se poate. ― Bine, spune el. O să te mai văd vreodată? ― Tare mă îndoiesc. Iar când mă uit la el îmi dau seama că de fapt e pentru prima oară când îl văd cu adevărat. În ciuda durerii, a decepției și minciunilor, este în continuare cel mai arătos bărbat pe care l-am văzut vreodată. Numai că înfățișarea nu înseamnă nimic. Bun, arată bine. Și ce? Brusc, îmi dau seama că asta e cam tot ce a fost Brad pentru mine. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
spun eu cu o voce hotărâtă. Știu ce simți pentru Bill și nici nu se pune problema să-l lași baltă. În cel mai politicos mod posibil, Lauren, îți spun că vreau să fiu singură în seara asta. E o minciună absolută, dar știu că o să mă descurc și n-am de ce să-i stric seara și lui Lauren. ― Ești sigură? spune Lauren neîncrezătoare, dar încântată. ― Sunt prea sigură, îi răspund. ― Bine. E o groază de mâncare în frigider, așa că simte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
limba. I-am întors spatele, dar Brigit și-a schimbat și ea poziția, proțăpindu-se din nou în fața mea. Ăăă, nu, nu cred, am bolborosit răspunzându-i lui Luke. Vezi tu, eu, ăăă, nu vreau un prieten. Ceea ce era o minciună sfruntată. Nu-l voiam pe el ca prieten. Brigit se așezase în genunchi, cânta frenetic la chitară și privea în tavan cu o expresie de genul „Am orgasm“, pe care chitariștii o afișează în permanență. Din fericire, Luke nu a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cu mine. Am fost cuprinsă de un val îngrozitor de nostalgie, iar plânsul m-a podidit din nou. Nu mi s-a spus decât una dintre chestiile pe care le-a scris Luke, m-am smiorcăit eu. Și aia era O MINCIUNĂ! De fapt, tehnic vorbind, nu fusese o minciună. Dar îmi crea o imagine falsă, mă făcea să nu mai par o tipă drăguță. Deci, într-un fel, era o minciună. Și cel mai bine era ca Chris să nu afle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
îngrozitor de nostalgie, iar plânsul m-a podidit din nou. Nu mi s-a spus decât una dintre chestiile pe care le-a scris Luke, m-am smiorcăit eu. Și aia era O MINCIUNĂ! De fapt, tehnic vorbind, nu fusese o minciună. Dar îmi crea o imagine falsă, mă făcea să nu mai par o tipă drăguță. Deci, într-un fel, era o minciună. Și cel mai bine era ca Chris să nu afle. — Asta e groaznic, a murmurat Chris. E îngrozitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]