11,108 matches
-
bază de voluntariat, sindicate) efectul fiind creșterea gradului de încredere în ceilalți și asupra dezvoltării comportamentelor civice (Almond, Verba, 1996). Absența acestei implicări este asociată cu delincvența, abuzul de substanțe; * Numărul redus de membri ai comunității, care permite familiaritatea acestora; * Ritualuri, ceremonii, obiceiuri comune care au rolul de a reafirma identitatea colectivă a comunității și de a reîmprospăta vitalitatea indivizilor; * Percepția similarității cu trăsăturile fizice, stilul de viață, experiența celorlalți ceea ce facilitează identificarea cu comunitatea și astfel duce la o intensificare
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Tălmăcel. Ideea de coeziune apare și ea, sătenii considerând că oamenii din Tălmăcel sunt mai uniți decât în alte sate. Tradiții și obiceiuri O comunitate tradițională se legitimează întâi de toate prin tradiție, prin cutumă, prin participarea emoțională la un ritual care unește oamenii. Cultura tradițională este așadar un aspect esențial în raport cu comunitatea. Referindu-se la cultura tradițională, Robert Redfield consideră că există două condiții, indispensabile pentru existența unei comunități: separarea culturală, izolarea acesteia de alte culturi cu care ar putea
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
utilizat de asemenea din ambele baze de date variabile independente cum ar fi vârsta, sexul, ocupația, educația, pentru testarea unor ipoteze de lucru. Din păcate cercetarea nu conține itemi relevanți pentru alte aspecte comunitare, în special cele culturale (credințe comune, ritualuri, obiceiuri, etc), astfel că imaginea asupra comunității pe care o voi surprinde prin analiza variabilelor de mai sus, va fi inevitabil una fragmentară. De altfel, acest risc de a nu regăsi în bazele de date folosite toți itemii de care
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
care un actor social, sau mai degrabă un grup o are cu elementele culturii specifice grupului respectiv, la identificarea cu acestea. Simțul apartenenței la o cultură comună este dat de o serie de simboluri culturale recunoscute de toți (tradiții comune, ritualuri, simboluri vestimentare, etc.). Promovarea acestora are un rol esențial în menținerea vie, în "hrănirea" identității culturale. Identitatea este o modalitate de distincție noi / ei, pornind de la diferențele de natură culturală. Din momentul lansării termenului prin anii '50, în Statele Unite, în
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
rareori, sau deloc, prin apelul la elemente obiective ale etnicității cum ar fi teritorialitatea, sau aspecte administrativ-politice. În acest caz multe din mărcile identitare culturale sunt în același timp și etnice: astfel limba, religia, portul cultural, modul de locuire, obiceiurile, ritualurile de trecere sunt semne distinctive la nivel cultural, dar ele deosebesc în același timp diferitele etnii din cadrul comunității. 4.3 Aspecte empirice ale identității culturale și etnice în cele două comunități Motivația acestui subcapitol este de a determina legătura între
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
întemeietorii noului P.C.R. se află, dacă am reținut bine, și un oarecare scârța scârța pe hârtie. Este întâmplătoare această revenire la suprafață? Evident că nu. Dar și azi mai au loc uneori comemorări și sărbători, și după cel mai tipic ritual comunist, la unele Asociații de scriitori nomenclaturiști, poeți de mâna a treia, foști în C.C., foști în Comisia de revizie a P.C.R., foști deputați M.A.N. etc. Nu mai vrem ca această nouă clasă, pretins literară, să conducă asociații
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
mereu întrebări și apostrofe: Cine l-a dat afară pe Blaga?. Ședința s-a încheiat într-o confuzie totală. Acestui fapt i s-a datorat, credem, nepublicarea acestei demascări, concepută în cel mai pur stil jdanovist, în Era socialistă, conform ritualului binecunoscut. Episodul care nu poate fi exagerat, dar nici minimalizat dovedește că o conștiință intelectuală independentă există totuși în România. La ședința amintită au luat parte peste 750 de cadre universitare. Iată și alte fapte. Mulți se întreabă de ce faimoasele
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
între altele, cum am primit o vizită, să-i spunem literară, chiar în ziua și chiar în orele ce coincidență ! în care Noica urma să mă viziteze la Cluj. Zâmbete stânjenite, vag complice, pretexte futile. Totul se desfășura după un ritual bine stabilit, acceptat pe atunci de toate părțile interesate. Mic document de epocă mai revelator decât multe altele. Ambiguitatea profundă a orientării cultural ideologice Noica pare să continue. Sub Ceaușescu ea a fost, repetăm, global pozitivă. Reprezenta o alternativă, o
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
oficialii de dincolo. Aceștia, adesea la fel de mediocri, dar cu mai multă experiență și libertate de spirit, surâd și acceptă regula formală a jocului: discursuri convenționale, interviuri, inaugurări de expoziții, vernisaje, premiere, lansări de cărți etc. etc. Cine nu observă însă ritualul mai totdeauna gol al acestor manifestări? Instituțiile culturale externe românești de altfel puține la număr au, ca să fim cât se poate de indulgenți, un randament scăzut și din cauza altui viciu fundamental. El ține tot de structură, respectiv de modul de
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Ceea ce nici nu mai era de demonstrat... Nu e de mirare deci că apar periodic nemulțumiri și proteste. O decepție permanentă și apăsătoare se face mereu simțită. Dar nostalgia reformei, chiar dacă de o evidență imperioasă, pare mai curând expresia unui ritual al contestării unui sistem, decât o speranță reală. Acesta nu poate fi reformat, de fapt, decât în ansamblul său. Ceea ce nu înseamnă că ultima Declarație de la Neptun, lansată cu prilejul întâlnirii scriitorilor români din întreaga lume (5-10 iunie 1995) nu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
specificitatea anumitor trăsături temperamentale. Teoria humorală a lui Hipocrat a fost eclipsată în Evul Mediu, când sub influența Inchiziției, depresia și alte boli mintale erau suspectate de posedare a trupului de către demoni, iar tratamentul bolilor psihice respectă mai degrabă un ritual de exorcizare decât o cură medicamentoasă. De asemenea, rămânând pe tărâmul de dinainte de era noastră, Saul, personaj al Vechiului Testament, ne este prezentat ca prezentând episoade depresive severe. Kraepelin (1922)117 sintetizează datele de până la el și elaborează noțiunea de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
probabil. Verificarea compulsivă liniștește gândurile obsesive, dar acestea se întorc cu o intensitate și mai mare. Uneori, legătura dintre obsesie și compulsie este rezultatul unei "gândiri magice". În mod similar, mulți oameni cu TOC se simt constrânși să repete comportamentul, ritualul sau gândul de un număr exact de ori, ca și cum ar fi ceva magic în legătură cu numărul de repetiții. Ritualurile lor devin stereotipe și rigide, și ei dezvoltă obsesii și compulsii pentru că nu execută corect ritualurile. În unele cazuri, nu există nici o
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
dintre obsesie și compulsie este rezultatul unei "gândiri magice". În mod similar, mulți oameni cu TOC se simt constrânși să repete comportamentul, ritualul sau gândul de un număr exact de ori, ca și cum ar fi ceva magic în legătură cu numărul de repetiții. Ritualurile lor devin stereotipe și rigide, și ei dezvoltă obsesii și compulsii pentru că nu execută corect ritualurile. În unele cazuri, nu există nici o legătură între obsesia specifică pe care o are o persoană și compulsia specifică care o ajută să își
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
se simt constrânși să repete comportamentul, ritualul sau gândul de un număr exact de ori, ca și cum ar fi ceva magic în legătură cu numărul de repetiții. Ritualurile lor devin stereotipe și rigide, și ei dezvoltă obsesii și compulsii pentru că nu execută corect ritualurile. În unele cazuri, nu există nici o legătură între obsesia specifică pe care o are o persoană și compulsia specifică care o ajută să își consume obsesia. Tulburarea obsesiv-compulsivă adesea începe când persoana este la vârsta tinereții; rata vârstei de declanșare
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
înstelată de o simbolistică pur creștină. Între fervoarea credinței și îndoiala crispantă, între chemarea iubirii și semnele premonitorii ale morții, se consumă trăirile unui spirit mereu supus tensiunilor divergente, căutându-și izbăvirea în smerenia rugăciunii, în reculegerea pioasă, într-un ritual ce se confundă cu invocarea, cât anxioasă, cât elegiacă, a divinității. În aceeași formă de expresionism liric, dar excesiv complicată, poemele din Urmare intonează, în modulări liturgice, „psalmi cântând a moarte” și „a rea vestire”. Transpuși într-un discurs eliptic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285156_a_286485]
-
care exista o conducere mulțumită lui Jacques Robin. Fără îndoială că el era stăpînul casei. Grupul n-ar fi putut funcționa fără el. Și soția sa a jucat un rol important: avea o latură convivială ce făcea întîlnirile foarte plăcute. Ritualul Grupului celor Zece era foarte interesant. Ne întîlneam o dată pe lună. Existau două camere: un salon care dădea într-o sufragerie, iar noi ne așezam cu toții cu spatele la perete, în fotolii foarte confortabile. În centru nu era nimic. Era o cameră
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
era niciun sens de găsit în istorie și care se întoarce pe insulă locuit de furia idealiștilor decepționați ; în fine, Aurélie, sora lui Matthieu, arheolog, figură luminoasă, deși devenită cinică prin forța lucidității. În jurul lor, o preafrumoasă Corsica, împărțită între ritualurile tradiționale, adesea sumbre și primitive, și dezagregarea contemporană, adusă de invazia turistică și dezvoltarea nesătulei societăți de consum. Lumea se năruie, dar nu înainte de a izbucni într-o ultimă, spectaculoasă înflorire, căci, împotriva tuturor așteptărilor, la început, cei doi prieteni
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
latul mapamondului francofon și noi premii, între care Marele Premiu Literar al Web-ului. Sigur, nu e Goncourt, nici Premiul Academiei franceze, dar nu se știe în cît timp le va concura pe cele de tradiție, înțepenite în istoria și ritualurile lor imuabile, în jocurile de culise și interese care parazitează și colorează în egală măsură spațiul literar. În Web, lucrurile se petrec altfel, mult mai repede, mai transparent, mai tranșant. Cititorii își au propriile sisteme de evaluare și recompensare a
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
Ați ajuns primul." Sosisem la timp, adică prea devreme pentru parizienii autentici. Ocupată cu ultimele pregătiri pentru cină, s-a scuzat, lăsîndu-mă în pragul salonului. Abia intrat, mă revăd ghicind înăuntru o prezentă umană și, gata să îndeplinesc automat un ritual elementar un salut rămîn fără grai. În lumea noastră, ca să saluți pe cineva, e nevoie ca persoanele în cauză să schițeze dorința sau măcar acceptul de a fi salutate: aștepți să-ți dea atenție, să-și schimbe poziția, să se
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
balanța puterii și chiar războiul (limitat). Reprezentanții primei orientări, mai ales americani, îl vor consilia pe principe în felul unui inginer social. Ceilalți consilieri, în special britanici, răspîndesc cunoașterea practică a celor care au trecut prin ceva de felul unui ritual de inițiere în cultura diplomatică. A treia metateorie, teoria critică, apare în tratatele germane mai ales sub formă neomarxistă. Ea apare ca atare și în disciplina relațiilor internaționale din perioada celei dintîi dintre multele dispute subsumate celei de-a treia
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
are "filozofia" lui, care este renunțarea la orice filozofie dialectică, supunerea împreună cu poporul la datinele ce simbolizează impenetrabilitatea misterului. Este o gândire sănătoasă pe care poetul are tactul de a n-o desfășura discursiv și de a o înscena în ritualul celor două evenimente, adoptând și-ntr-o baladă și-ntr-alta atmosfera fabuloasă, ca și la Eminescu, ca spre a sugera universalitatea fenomenelor. Ținuta grupurilor totuși, vorbirea lor, e țărănească. În legănarea mulțimilor, în trecerea mecanică de la o atitudine la
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
și liniștea, 1958,Voci puternice, 1962), cu un anume tribut plătit convențiilor epocii, sunt puține lucruri de reținut (imaginea unui pastelist suav, predispoziția către rostirea sceptic-surdinizată, cultivarea notației simple, concentrate, ușor reflexive), în Revers citadin, apoi în Omul modern (1967), Ritual solitar (1969), Sentiment de vârstă (1972), poemele au, tot mai elocvent, „expresia esențializată, marcată de tentația degajării eliptice a afectului” (Lucian Alexiu). Cântecul materiei (1973), selecție din versurile de până atunci, și Cumpăna bucuriei (1975; Premiul Asociației Scriitorilor din Cluj-Napoca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]
-
pe care o poartă / Grea e povara, greu e urcușul / Sisif și teribila-i artă/ [...] / Sisif pe muntele negru/ Pe umeri cu neagra lui stâncă / Din nou urcă muntele sumbru/ Cu foamea-i de piscuri cu foamea-i adâncă” (Sisif). „Ritual solitar”, „istorie personală”, lirica se prezintă ca o „sinteză de contraste”, în care versul transparent visează parcă să fie o punte către adâncimi nebănuite. Criticul literar s-a ilustrat îndeosebi în comentarea poeziei, în calitatea lui de cronicar, timp de peste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]
-
o frumoasă și loială modestie față de lucruri. EUGEN SIMION SCRIERI: Murmurul străzii, București, 1955; Soarele și liniștea, București, 1958; Voci puternice, București, 1962; Dialoguri despre poezie, București, 1965; Revers citadin, București, 1966; Omul modern, București, 1967; Reflexii critice, București, 1968; Ritual solitar, București, 1969; Poezie și critică, Cluj, 1971; Sentiment de vârstă, București, 1972; Cântecul materiei, cu un portret de Veronica Porumbacu, Cluj, 1973; Secțiuni, București, 1974; Cumpăna bucuriei, Cluj-Napoca, 1975; Reminiscențe naive, București, 1977; Aspecte ale poeziei de azi, I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]
-
poeziei de azi, I-III, Cluj-Napoca, 1977-1984; Gulliver, București, 1979; Prezența criticii, București, 1982; Istorie personală, București, 1983; De toamnă, București, 1986; Decorul speranței, București, 1988; Jucător de rezervă, București, 1992; Jurnalul unui poet leneș, îngr. Lidia Felea, București, 2000; Ritual solitar, pref. Ion Pop, Cluj-Napoca, 2001. Traduceri: Robert Frost, Versuri, pref. trad., București, 1969; Henri Perruchot, Viața lui Renoir, București, 1970; Marcel Brion, Homo pictor, pref. Dumitru Matei, București, 1977 (în colaborare cu Maria Vodă Căpușan); Roy Mac Gregor-Hastie, Poeme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286977_a_288306]